بسم الله الرحمن الرحیم
#آنچهدرروزهجدهآذرنودوهشتدردانشگاهفرهنگیانگذشت
ساعتی از انتشار خبر حضور رییسجمهور در دانشگاه فرهنگیان نمیگذشت که جلسهٔ هماهنگی کارگروه مطالبهگری تشکیل شد.
طولی نکشید که پلاکاردها و پوسترهای منتقدانه آماده شد. بچههای انقلاب، آماده بودند فریاد مستضعفین را به گوش دولت تدبیر برسانند که خبر رسید سهمیهٔ بسیجیان مرکزِ ما برای شرکت در برنامه فقط ۲ نفر است..!
تا حدودی مشخص شد که چرا تیم مشاوران شیخ، دانشگاه فرهنگیان را انتخاب کرده و چرا اجازهٔ حضور بیشتر به بسیجیان داده نشده...
ما آماده بودیم نشان بدهیم،
نشد هرچه خواستند نسل دانشجویی بیبصیرت و دلمرده تربیت کنند... نشد هرچه ادوات به کار گرفتند تا فضای امن و امان برای حضور شیخ ایجاد کنند.
دانشجو معلم زندهست..!
حدس میزدیم جوّ امنیتی ایجاد شده، اجازه داخل بردن پلاکاردها را نمیدهد و همین هم شد...
ولی بسیجی از پا نمینشیند تا صدای مظلومان را به گوشِ مسئولان برساند...
دوباره نوشتیم و نوشتیم...
از دردِ بیدردیِ دولتمردان، از گوش به حرف امام امت ندادنها، از تهدید و سرکوب روحیهٔ مطالبهگر دانشجویان...
از جاسازی کردن پلاکاردها در لباسهایمان که بگذریم...
از امرِ برخی مسئولینِ سست دانشگاهی برای تصویرسازی و تشویقِ سخنران مراسم که بگذریم...از تهدیدهای گزینشی شدن دانشجویان فقط به دلیل تشویقهایشان برای مطالبات تشکلها که بگذریم...از ایجاد فضای خفقان در مراسم روز دانشجو برای دانشجویان که بگذریم...و از گشت بادیگاردهای گاردِ ریاست جمهوری حول کسانی که فقط چفیه به گردن داشتند نیز بگذریم..!
از برخی مسائل نمیشود گذشت، که بماند بین خودمان و خدایمان...
برخلاف سکوتِ شرمآورِ رسانههای ملی، که تصویری منفعل از دانشجومعلمان انقلابی ایجاد کردند، در همهٔ قسمتهای برنامه اعتراض دانشجویان به گوش میرسید...
هنگام سخنرانی نمایندهٔ بسیج دانشجویی، حمیدرضا قائمپناه که رسید، پلاکاردها را بالا گرفتیم...
جملات عدالتخواهانه و بصیرتمحور توجه رسانههای حاضر را جلب کرد.
موقع انجام این اقدام، بلافاصله مسئولین دانشگاه تذکر جدی به دانشجویان دادند و دانشجوها تنها به جرم مطالبهگری تهدید به توبیخ شدند..!
که البته، شجاعت جوانانه و معلمانه حکم دیگری کرد و تا زمانی که رسانههای حاضر در جمع، گزارش خبری نگرفتند، دست کسی پایین نیامد...
فیلم کامل سخنان تشکلهای دانشجویی نیز به شکل قابل توجهی مورد سانسور رسانهای قرار گرفت و این در حالی است که حتی فیلم کامل سخنرانی آقای رئیسجمهور هم تا امروز منتشر نشده است و در لایهای از ابهام باقی مانده است.
شاید همین که به هیچ رسانهای اجازهٔ ورود به مراسم داده نشده و تا حال، سکوتی عجیب فضای رسانهای را فراگرفته تا راحت از کنار این دیدار بگذرد، خفقانِ مسئله را چندین برابر میکند...
صحبتهای تشکلهای دانشجویی تمایز قابل توجهی با سایر دیدارهای ریاستجمهوری با دانشجویان داشت و این بود که در انتقادات مطرح شده، در عین شور و روحیهٔ انقلابی، اخلاق معلمی موج میزد که سازش را بر خود جایز نمیداند و حق، اساسِ تشکیل دهندهٔ هویتاش است...
بعد از صحبتهای دانشجویان، نوبت به سخنرانی آقای رییسجمهور میرسد...
ما که هنوز گیجِ دلیل پخش سرود ملی لحظهٔ ورود ایشان به سالن بودیم، منتظر بودیم کمی حرف حساب بشنویم، بشنویم که شاید قصد دارند غیر از گذشته،
به داد حالِ آینده برسند.
بشنویم که بگویند دردهایمان را شنیدند و درک کردند و به خاطرش شبها خواب به چشمانشان نمیآید...اما چه شد..؟!
آنچه دیدیم و شنیدیم، به مراسم آموزش نحوهٔ تکذیب وعدهها و تکرار گفتهها بیشتر شبیه بود..!
از تکذیب صریح وعدهٔ ۱۰۰ روزه گرفته، تا امیدِ همچنان زنده به برجامِ نافرجام، تا پافشاری بر انقلابی نشان دادن مذاکره، تا ذکر تاریخ پیامبر(ص) و نمونههای تاریخی(!) مذاکرات اسلام و رفع تقصیر در جریان گرانیهای بنزین؛
در مجموع روز دانشجوی ناامید کنندهای بود برای مسئولینی که مارا حاشیهنشینان امن خود میدیدند.
که البته جایزهٔ بخش تحسینآور ماجرا تعلق میگیرد به بخشِ وعدههای چندین و چند بارهٔ جناب شیخ!
آنچه نگاشته شد،
روایتی از حضور برنامهریزی شدهٔ مسئول عالی رتبهٔ کشور، برای سیمانریزی متخصصانه به دهان رسانههای مطالبهگر جهت حضور ایشان در دانشگاهها بود.
امید است با مطالعهٔ مطالب، صفحات پنهان ماجرا روشن گردیده باشد.
و در آخر،
ما بسیجیهای انقلاب از سنگر دانشگاه فرهنگیان که هدفِ تمدنسازی نوین اسلامی، جهتدهندهٔ قلب و کلام و عمرمان است، پاٰی کار این انقلاب ایستادهایم!
هرچند مورد بیمهری عدهای ناآگاه قرار بگیریم...
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا...
یاعلی