. درست می‌شود. همه چیز درست می‌شود. دنیا کوچک شده واگرنه همه چیز به دعا و ظهور #حضرت_حجّت درست می‌شود. پ.ن: برای بیوگرافی‌اش نوشته بود: به نام خدایی که شرط دیدارش مرگ است! .

. #زهرا_کاردانی گفت: «اگر بدون شناخت داستان، سراغ روایت بروید مثل این است که ساختمانی را از طبقه دوم شروع به ساختن کنید. داستان، طبقه اول و زیرساخت تمام ادبیات است.» جهان داستان، همین جهانِ ماست. جهانی که فراز و فرود و تلاش و امید و نا‌امیدی‌اش درهم آمیخته است. جهان داستان، قصه یک نفر نیست، ماجرای هزار هزار انسان است که این‌گونه زیسته‌اند. به قول #احسان_عبدی‌پور خدا ما نویسنده‌ها را آفریده که تندتند داستان بنویسیم و روی دست بگیریم و به مردم نشان دهیم که اگر این راه را بروید این‌طور می‌شود، اگر آن‌راه را بروید آن‌طور. داستان، جهانِ پیچیده ماست، با همه بی‌رحمی‌هایش، با همه ذره‌های امید و آرزوهای دور و نزدیکش. شناخت داستان، ما را انسان‌‌های فهميده‌تری می‌کند. وقتی شروع و پایان و کشمکش و گره و شخصیت و پیرنگ را شناختی، ماجراهای زندگی را بهتر هضم می‌کنی. بهتر فهم می‌کنی. ردّ قلم‌موی داستانی خدا را بهتر می‌بینی روی زندگی خودت یا دیگران. داستان، ما را آدم‌های بهتری می‌کند. #داستان #سه_کتاب #کتاب_خیابان۲۰۴ ✨🌱✨@mastoooor .

. می‌رود قصه‌ی ما سوی سرانجام آرام دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام می‌نویسم که "شب تار سحر می‌گردد" یک نفر مانده ازین قوم که برمی‌گردد پانوشت: تصویر شاخه‌های ارغوان است. #صاحبی #سیدحمیدرضا_برقعی ✨🌱✨@mastoooor .

. #حلزون‌ها خلقت، چنین موجودات آهسته و پیوسته‌ای هم دارد. همین‌قدر لزج، همین‌قدر اسلوموشن، همین‌قدر مشغولِ کارِ خود. ✨🌱✨@mastoooor .

. برف می‌بارد و نمی‌بارد. از ظهر شروع شده ولی بگیر نگیر دارد. امیرعلی از مدرسه رسید و خبرش را آورد. پرده آشپزخانه را کنار زدم و پوره برف‌هایی که باد پخششان می‌کرد نگاه کردم. یک ساعت بعد اما همین پوره‌ها هم نبودند. ماکارونی را توی بشقاب کشیدم که امیرعلی گفت: «چه برفی!» گفتم: «مامان قطع شد.» خبر داد که «نخیر! می‌بارد. چه باریدنی!» پرده را کنار زدم باز. می‌بارید. چه باریدنی! بعد از ناهار ظرف سالاد را از سفره برداشتم و قبل از آنکه توی یخچال بگذارم، گوشه پرده را عقب زدم. نمی‌بارید. امیرعلی را صدا کردم. رفت پشت پنجره و خندان از روی مبل پرید پایین: «برف هی استارت می‌زنه، می‌بینه نمی‌شه. استارتش جواب نمی‌ده. زورش نمی‌رسه این‌طوری مدرسه‌ها رو تعطیل کنه.» زینب، جوجه و آهو و موش کوکی‌اش را رها کرد و بلند شد. خودش را از صندلی بالا کشید و بیرون را نگاه کرد. پرده را انداخت و همان‌طور که با احتیاط پایین می‌آمد گفت: «نخیر. من می‌دونم چرا برف تند نمی‌شه؟ بگم مامان؟» ظرف‌ها را توی سینک گذاشتم و پرسیدم: «چرا؟» گفت: «چون بارون نیومده. اگه بارون بیاد، برف بیشتر می‌شه. بارونا سرد می‌شن، برف زیاد می‌شه.» نگاهش که کردم رفت سراغ بازی‌اش. نشست و ادامه داد: «اصلنم به خاطر استارت نیس!» پانوشت: اینها برای دیروز بود. دیشب تا صبح استارت برف زده شد و بارید. هنوز هم می‌بارد. زورش اما به تعطیلی مدارس نرسید. #تفاوت_بچه‌هام #روایت_زندگی ✨🌱✨@mastoooor .

. دو کلام کنش اجتماعی: مدیرِ مسئولی که باید مدارس رو در این وضعیت کمبود انرژی تعطیل می‌کردی و نکردی، نمی‌دونم توبیخ می‌شی یا نه، ولی دو واحد مدیریت بحران پاس کن که بدونی طبق پروتکل نباید تصمیم بگیری، طبق شرایط بحران باید تصمیم بگیری که نگرفتی و اگه اینجا هم نه، اون دنیا باید جواب بدی. نمی‌خوای و سختته، اون صندلی رو رها کن و بگو بلد نیستم، خلاص. @mastoooor

. دو کلام کنش انسانی، عاطفی، اجتماعی، دینی، جهانی، مذهبی، سیاسی، فرهنگی، قلبی: سامانه هوای سرد عقل ندارد که اینجا ببارد و آنجا نبارد. خبر مرگ بچه‌های غزه از سرما، قابل‌هضم نیست. همین‌طور جلو چشم و سر گلو مانده است. میانه جنگی سراسر آتش، از سرما بمیری، خیلی حرف است. #غزّه #عجّل_یاصاحب‌الزمان @mastoooor