. از بین پیام‌ها دوتا سوال بود که گفتم جوابش رو اینجا هم بذارم، شاید به کار شما هم بیاد: ١. مرادی! ما از کجا بدونیم که #پرسه‌زنی #مجازی داریم یا نه؟ من نویسنده‌م، هنرمندم، پژوهشگرم. ناچارم در طول روز توی گوگل و فضای مجازی بچرخم و حول کارم داده ببینم و بخونم و جمع بکنم. این هم می‌شه پرسه‌زنی؟ جواب اینه که نه! پرسه‌زنی يعنی اینکه شما توی فضای مجازی «بی‌هدف» بچرخی. هرچی به پستت خورد رو ببینی، مدت زمانی که باید حضور داشته باشی سقف نداشته باشه. پست، استوری و متن‌های کسانی‌ رو ببینی و بخونی که وقت زیادی ازت می‌گیره ولی حتی اندازهٔ یه هِلِ پوک به کار حرفه و هدفت نمیاد. این می‌شه پرسه‌زنی. و همین کارو خراب می‌کنه. چطوری؟ اول وقت و توجهتون رو می‌گیره، مغزتون رو از اطلاعات غیرضروری پر می‌کنه و اراده‌تون رو برای باقی روز کم می‌کنه. دوم هم همون قضیهٔ ترشح غیرعادی دوپامین اتفاق می‌افته و نسبت به اینترنت و فضای مجازی (ایتا، توییتر، تلگرام، واتساپ، اینستاگرام و...) وابستگی ایجاد می‌کنه. ٢. مرادی! اینها رو که خوندم #عذاب #وجدان گرفتم. من کلی عمر هدر دادم، پس با این وجود دیگه وقتی نمونده. بی‌خود چرا برنامه بریزم؟ جواب اینه که اینها رو می‌نویسم تا اول درد رو ببینیم و بعد هم درمان رو سفت بچسبیم. اگه تو متوجه نشی که وقت کمی داری، باقی عمرت رو جدی نمی‌گیری. وقتی علت چک کردن‌های مکرر گوشی‌ت رو نفهمی اون هم درحالی‌که باید کار و وظیفهٔ اصلی‌ت رو انجام بدی، خب قدمی برای کنترل فضای مجازی و عوامل حواس‌پرتی‌ت بر‌نمی‌داری. عذاب وجدان نگیر! درد رو بشناس و بدو دنبال مرهمش. ماهی رو هروقت از آب بگیری تازه‌ست. 🐳 @masture

. ما چه بخوایم چه نخوایم، قبل شروع #هدف‌گذاری باید تموم عوامل #حواس‌پرتی رو توی مشت‌مون بگیریم. یادتونه اینجا گفتم اولین وظیفهٔ مغز #فیلترینگه؟ یعنی شما وقتی روی یه چیزی تمرکز کنی و به مغزت پیام بدی که این واسه‌م مهمه، مغز هم تموم توجهش رو معطوف اون چیز می‌کنه و باقی اطلاعات رو می‌ریزه دور :) کافیه دلت یه مدل گوشی، لباس، ماشین و... بخواد، از فردا تعداد آدمهایی که اون گوشی، لباس، ماشین و غیره رو دارند بیشتر می‌شه. چرا؟ معجزه شده؟ نه. مغزت روی مورد دلخواهت متمرکز شده و همه‌جا اونو نشونت می‌ده. پس برای اینکه هدفت رو بهش نشون بدی و بگی ببین مغز دلربا! من می‌خوام از همین فردا برای دکترا بخونم، یا روزی ٥٠ صفحه کتاب بخونم، یا برم باشگاه و این عضله‌ها رو تقویت کنم یا اصلا من می‌خوام از فردا روزی ١٠٠ کلمه بنویسم باید بهش نشون بدی که این #هدف برای تو مهمه. چطوری نشون بدیم؟ هدفت رو بنویس و بذار جاهایی که بیشتر جلوی چشماته. روی میز تحریرت، دیوار آشپزخونه‌ت، در یخچال، پس‌زمینهٔ موبایل و لپ‌تاپت. هرجایی که چشم‌های مبارکت مدام زیارتش می‌کنه. بذار بفهمه که این هدف کلی یا خرد برای تو جدیه. کمک کن تا از بین این حجم شلوغی‌های سبک زندگی‌مون روی هدفت متمرکز بشه. کمکش کن. 👊🏻 @masture

. تازه وقتی این‌کارو کردی باید به بقیهٔ زندگیت سامون بدی. باید هرچی که حواست رو #پرت می‌کنه رو از زندگیت #حذف کنی یا با برنامه و دقت کافی #کنترلش کنی. وقتی تو دلت می‌خواد درس‌ت رو ادامه بدی، نویسنده بشی، خیاط ماهرتری بشی، گرافیست خفن‌تر، مامان و بابای بهتر، بدنساز، ژیمناستیک‌کار، مکانیک و هر کسی که دلت می‌خواد بشی باید به مغزت نشون بدی که تو این رو می‌خوای. مغز ما رو جدی نمی‌گیره تا وقتی‌که بی‌اندازه و بی‌برنامه فیلم و سریال ببینیم، توی فضای مجازی بی‌هدف و بی‌‌نقشه بچرخیم، کتابهایی که نیاز و چالهٔ فکری ما نیستند رو بخونیم، هروقت هرکس زنگ زد و پیام داد که بیا بریم پاساژگردی، ما هم با سر بریم، هرچی مسابقهٔ المپیک و پارالمپیکه ببینیم ولی برای اون هدف هیچ قدمی برنداریم. شب، موقعی که بخوابی مغز می‌گه: خب! تصویر این تیکه کاغذی که گذاشته جلوی چشمهاش و روزی هزار بار فقط نگاهش می‌کنه مهم نیست پاکش می‌کنم. ولی اون، چهار ساعتی که پست خوند، ریل دید، کامنت گذاشت، دایرکت داد، پستهای ایتا و تلگرام رو خوند، لایک‌های اینستاگرام و تلگرام و توییترش رو چک کرد رو جدی می‌گیرم. برای اولی نیم‌ساعت نگاه خرج کرده، واسه دومی، ٤ ساعت وقت و توجه و انرژی هزینه کرده، پس قطعا دومی مهمه. تازه کلی هم کیف کرده. کلی هم دوپامین اضافه ترشح شده. پس همینه. این بقا و سلامتی‌ش رو به خطر ننداخته. منم از فردا صبح یادش می‌ندازم باز هم روی همین کارها تمرکز کنه. مغز تقصیری نداره. وظیفه‌ش حفظ سلامتی، بقا و خوشحالی مائه. ما بودیم که با چهار ساعت #پرسه‌زنی #مجازی و #کارهای #غیرضروری این کد رو بهش دادیم که حفظ سلامتی‌‌مون در گرو #خوندن و #دیدن و #شنیدن و #اجابت درخواستها و فعالیتهای آدمهای دیگه‌ست. :) @masture

. خب حالا من چیکار کنم؟ من که ماهها و سالهاست اینطوری زندگی کردم و الان دم‌به‌دقیقه موبایلم دم دستمه و نمی‌تونم روی کارم تمرکز کنم. تا میام دو صفحه کتاب بخونم، ده بار شبکه‌های مجازی رو چک می‌کنم، تا میام دو کلمه بنویسم، پنج بار وسطش به این و اون پیام می‌دم. من چیکار کنم که مثل گذشته‌ها بتونم روی کاری تمرکز کنم، ازش لذت ببرم و به مغزم این پیام رو بدم که الا و بلا باید به این هدفم برسم؟ تو باید جلوی ترشح غیرعادی #دوپامین رو بگیری تا مغزت به حالت عادی قبلش برگرده. باید جدی و عمیق با شبکه‌های مجازی و هر عامل حواس‌پرت‌کنی که منتهی به تولید اضافهٔ دوپامین می‌شه رابطهٔ جدیدی رو از سر بگیری. تو به معنای واقعی کلمه باید #سم‌زدایی کنی. چرا؟ چون تو تا نتونی دوپامین رو کنترل کنی، نمی‌تونی تمرکز کنی، تمرکز نکنی، کار عمیق انجام نمی‌دی و اگه کار عمیق انجام ندی، محصول و آوردهٔ نهایی تو درخشان و بهترین نخواهد بود. اون متنی که وسطش ده‌بار تمرکزت رو به هم زدی توی پوسته می‌مونه و هيچوقت بهتر از قبلش نمی‌شه. اون کتابی که ده بار کنارش گذاشتی تا به عوامل حواس‌پرتی‌ت جواب بدی، هیچوقت نه عمیق فهمیده شده و نه وارد لایه‌های زیرین و ناخودآگاه مغزت می‌شه. پس اگه می‌خوای سم‌زدایی کنی باید چندتا کار اساسی بکنی. @masture

. ١. برای تو، اگه هنوز خدای اراده‌ای: به مدت ٢١ روز برای چک کردن شبکه‌های اجتماعی‌ت زمان مشخص و سقف بذار. اول صبح چک نکن. توجه و اراده‌ت رو می‌گیره و ذهنت رو پر از اطلاعات درجه دو می‌کنه. می‌گم درجه دو چون فرض رو بر این گرفتم که تموم محتوای مجازی‌ای که می‌خونی و می‌بینی رو #هدفمند انتخاب کردی و بهشون نیاز داری. آخر شب و قبل از خواب هم چک نکن، چراکه ناخودآگاهت دوباره تمرکز می‌کنه روی اطلاعات درجه دو. پس ساعتی رو انتخاب کن که گُل وقت، توجه و انرژیت رو صرف پیشبرد اهدافت کردی و دیگه وقت تفریحته. سقف استفاده هم بذار تا دوپامین رو کنترل کنی. یه زمان‌سنج بذار و ببین از کیِْ حواست پرت می‌شه و فقط بی‌جهت داری می‌خونی و رصد می‌کنی و بی‌قراری. همون‌لحظه دیگه نباید ادامه بدی. برای خود من نهایت چک کردن شبکه‌های مجازی نیم‌ساعت در روزه. باقیش فقط موجب اختلال می‌شه. شاید برای شما کمتر یا بیشتر باشه. خودتون باید پیداش کنید. @masture

. ٢. برای تو که قوّت اراده‌ت کم شده: زمانی که دبیر و سردبیر چندتا صفحهٔ مجازی بودم شبکه‌های مجازی رو بسیار زیاد چک می‌کردم. خب اقتضای کارم بود. باید هم از اطلاعات و حوادث روز باخبر می‌بودم و هم با آدمهای زیادی از نویسنده و ویراستار بگیر تا عکاس و گوینده و تدوینگر ارتباط می‌گرفتم. تا اینجای کار همه‌چیز خوب بود اما وقتی که این مشاغل رو کنار گذاشتم متوجه شدم اصلا مثل سابق نمی‌تونم بدون چک کردن گوشیم روی کارهام تمرکز کنم. من به‌واسطهٔ شغلم یه عادت جدید پیدا کرده بودم که برای سبک زندگی جدیدم به‌شدت مضر بود. تازه اینجا بود که به حرف همسرم رسیدم که می‌گفت: «فاطمه! شغلت باعث شده حواس‌پرت بشی و توجه نکنی.» ولی من زیر بار حرفش نمی‌رفتم. از اینجا به همسرم سلام می‌کنم و می‌گم عزیزم! بله! حق با تو بود. ✌🏻❤️ بعدش چیکار کردم؟ رفتم سراغ اپلیکیشن‌های سم‌زدایی دیجیتال. چون من به‌ مرحله‌ای از وابستگی رسیده بودم که واقعاً دو ساعت تمرکز برام محال ممکن بود. بی‌قرار بودم. مدام می‌خواستم ببینم کی چی نوشته یا کی بهم پیام داده. دیگه اراده‌ای نمونده بود. پس برای اینکه بتونم برنامهٔ آدمهای بااراده و هدفمند رو توی زندگیم پیاده کنم علیه خودم به قوهٔ قهریه چنگ زدم. :)) یه اپلیکیشن سم‌زدایی دیجیتال نصب کردم و اینستاگرام و توییترم رو که خیلی اعتیادآور شده بودند، قفل کردم و فقط روزی یک‌ساعت چک می‌کردم. قبل از اینکه بیدار بشم، اپلیکیشن این دوتا نرم‌افزار رو قفل می‌کرد و تا ساعتی که مشخص کرده بودم اجازهٔ استفاده یا رصدشون رو نمی‌داد. ٢١ روز که گذشت شرایطم بهتر شد و دیدم می‌تونم بدون اینها زنده بمونم ولی همچنان میلشون وجود داشت و همچنان با ارادهٔ خودم نمی‌تونستم چکشون نکنم. مدت رو به ٦٠ روز افزایش دادم و یادمه که بعدش می‌تونستم سر ساعت مشخص چک کنم و دیگه حظ سابق رو نبرم. چرا؟ چون دوپامین متعادل برگشته بود. و من عین آدم از سایر لذتهای کوچیک و بزرگ زندگیم کیف می‌کردم. این اولین راهیه که به وابستگان گرامی توصیه می‌کنم :) نحوهٔ استفاده‌ش رو دقیق بخونید و تا مطمئن نشدید که همه‌چیز درسته، به مدت طولانی قفل رو فعال نکنید. آموزشش توی یوتیوب هست ولی اگه دسترسی ندارید باید صبوری کنید تا توی روزهای بعد براتون بذارم. خب، سوال، بازخورد، انتقاد و پیشنهاد یادتون نره. دعام کنید. فعلا 🌱👋🏻 @masture

. سلام به همگی. مخصوصاً به مهمون‌هایی که تازه از راه رسیدند. خوش‌اومدید. 🌱 دوستان! من تموم سوالاتتون رو خوندم و دسته‌بندی کردم. یه‌تعداد محدودی رو که نمی‌تونم جواب بدم. نه دانشش رو دارم و نه تخصصش رو. یه‌تعداد رو هم صبوری کنید تا به‌وقتش جواب بدم. چون سوالاتتون زیر‌مجموعهٔ عناوین برنامه‌ریزیه و هنوز راه داریم تا به جوابشون برسیم. مثل تنظیم خواب. خب یه نکته بگم؟ چرا بین این‌همه نرم‌افزار quality time یا #مدیریت #زمان فقط «سم‌زدایی دیجیتال» رو بهتون معرفی کردم؟ چون کسی باید ازش استفاده کنه که قوت اراده‌ش کم شده و نمی‌تونه از اپلیکیشن‌های دلخواهش دور بمونه. پس باید از برنامه‌ای کمک بگیره که نتونه دورش بزنه یا حداقل سخت‌تر بتونه. باقی نرم‌افزارها اجازهٔ دسترسی می‌ده و امکاناتش هم به این اندازه نیست. چرا به وابستگان گرامی نگفتم که اپلیکیشن‌ها رو #پاک کنید و از بیخ‌و‌بن بندازید دور؟ _ اول: چون توی مسیر ترک و تنظیم عادتها، هیچوقت نباید صفر و صدی عمل کنید. تأثیرات خیلی بدی می‌ذاره. وقتی شما روزی چهار ساعت از یه برنامه استفاده می‌کردی که پر از تعاملات اجتماعی بوده، نمی‌تونی یکهو از خودت جداش کنی، چون تموم روز ذهنت درگیر اینه که «الان بقیه دارن چیکار می‌کنن؟ چی پست می‌کنن؟» و این فایده نداره. درگیری ذهنی ایجاد می‌کنه. اما وقتی بدونی همه‌چیز سر جاشه فقط باید سر ساعت چک کنی، یه #آرامش نسبی‌ای پیدا می‌کنی. _ دوم: مگه می‌شه تموم نرم‌افزارها رو پاک کرد؟ بعضی از برنامه‌ها رو نمی‌شه حذف کرد چون یا دارند نقش پیامک (sms) خدابیامرز رو ایفا می‌کنند یا ابزار مهم و پرکاربرد زندگیمون هستند. من برای مدتی که نیاز داشتم حتی پنج دقیقه از وقتم رو هم نسوزونم، ایتا رو از توی گوشیم پاک کردم و فقط با نسخهٔ لپ‌تاپ چکش می‌کردم. اون‌هم چندروز یکبار. برای اون‌زمان خوب بود و بازدهی بالایی داشت. اما برای اوقات معمول زندگی جواب نمی‌ده. نکتهٔ آخر: اگه دورهٔ سم‌زدایی دیجیتال رو شروع کردید تا روی اهدافتون متمرکز بشید که هیچ. عالیه. اما اگه جزو کسانی‌ هستید که فعلا برنامهٔ مشخصی برای زندگی ندارند و از سر فراغت و وسعت وقت وابستگی پیدا کردند، توصیه می‌کنم تا سرگرمی یا یه کار دلخواه #جایگزین پیدا نکردید به‌هیچ‌وجه از سم‌زدایی دیجیتال استفاده نکنید. چون قطعاً شکست می‌خورید و این یه مسیر جدید توی ذهنتون باز می‌کنه به اسم «دیدی نتونستی!». قبل اینکه سم‌زدایی کنید بگردید دنبال کاری که دوستش دارید و توی ساعتهای ترک فضای مجازی یا عادتهای منفی باید انجامش بدید. مثل بافتنی، یادگیری شطرنج، مطالعه و... 🧶 @masture

. 🎞️ فیلم آموزش نرم‌افزار سم‌زدایی دیجیتال @masture

. واسه ساخت این فیلم خیلی زحمت کشیدم. صوابش رو با عشق و ارادت بسیار تقدیم می‌کنم به مولام علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) که هرچی دارم از نظر و دعای ایشونه. دلم می‌خواد اگه این آموزش به‌کارتون اومد منو از ته دلتون دعا کنید. همین دیگه. یا علی. 🌱💚

. امروز می‌خوام بهترین‌هایی که توی شش‌ماه ابتدایی سال خونده‌م و دیده‌م رو باهاتون به اشتراک بذارم. (حواسم به پروژهٔ برنامه‌ریزی هم هست. اون هم ادامه می‌دیم ان‌شاء‌الله.)

. 📚 بهترین‌های روایت، جستار، سفرنامه @masture