دو سال بعد در زمستان 1378 «جریان چپ» که دیگر نام «اصلاحطلب» را برای خود انتخاب کرده بود و دولت را در دست داشت، مجری برگزاری انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی در 29 بهمن 1378 شد. آنها خاطره تلخ انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی را زنده کردند و شورای نگهبان، 11 اسفند 1378 ضمن تأکید بر اینکه «اکثر حوزههای انتخابیه مشکل چندانی ندارند» از بروز برخی تخلفات در جریان برگزاری انتخابات به ویژه در حوزه انتخابیه تهران خبر داد. با بررسی شکایات و بازشماری برخی صندوقها، آرای برخی نامزدهای انتخاباتی تغییر قابل ملاحظهای داشت. یکی از این افراد حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی بود که دو سال پس ازپایان دوران ریاستجمهوریاش، برای راهیابی به مجلس از حوزه انتخابیه تهران نامزد شده بود. محسن هاشمی، رئیس دفتر آنروزهای آقای هاشمی میگوید: «برخی از صندوقها را باز کردند و هر صندوقی که باز میشد آرای آن مخدوش بود و باطل اعلام میشد. تا 30 درصد بازشماری شد و حاج آقا بیستم شد... وقتی از [رتبه]
30 به 20 رسیدند دیدند انتخابات در تهران مخدوش است. افراطیهای اصلاحطلبان و اجرائیهای آنها تقلب کرده بودند.» همین اتفاق برای آقای غلامعلی حدادعادل نیز رخ داده بود و پس از بازشماری آراء، رتبه او در حوزه انتخابیه تهران از 33 به 28 رسید. دست آخر با دستور رهبر انقلاب مبنی بر تأیید نتایج انتخابات پس از ابطال صندوقهای مخدوش، پرونده انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی بسته شد. پس از آن با پیگیری حقوقی شورای نگهبان، معاون سیاسی وقت وزارت کشور به اتهام وقوع تخلفات گسترده در انتخابات تهران مقصر شناخته شد. ششمین دوره انتخابات مجلس بیش از 67 درصدی مردم را به همراه داشت و البته یک باردیگر شیطنت یک جریان خاص را در برگزاری انتخابات به ثبت رساند.
10 سال بعد، پس از برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در 22 خرداد 1388، باز هم این جریان مدعی اصلاحات بود که توانست مشارکت بینظیر 85 درصدی مردم در انتخابات را به کام ملت زهر کند. اختلاف آرای منتخب مردم با نفر بعدی که مورد حمایت اصلاحطلبان بود، به بیش از 11 میلیون رأی میرسید و آنها در جلسات خصوصی از عدم امکان تقلب در انتخابات میگفتند، اما با این حال از هیچ تلاشی برای القای تقلب انتخاباتی در افکار عمومی فروگذار نکردند. حتی عباس آخوندی نماینده نامزد انتخاباتیشان 26 خرداد 1388در دیدار نمایندگان نامزدهای انتخابات با رهبر انقلاب ضمن رد ادعای تقلب به صراحت گفت: «صندوقها را [اگر] بیست بار هم بشمارند نتیجه آراء عوض نخواهد شد.» محمد خاتمی نیز نظر مشابهی داشت و بعدها در دیدار با فعالان رسانهای گفت: اعتقاد به تقلب در انتخابات 1388 ندارد و البته تأکید کرد که حاضر نیست این اظهار نظر را علنی کند! با این حال آنها 8 ماه با دروغ تقلب، کشور را به آشوب و اغتشاش کشاندند و زمینهساز تحریمهای فلجکننده علیه ملت ایران شدند. آنها دو سال بعد بیاعتنا به خساراتی که به کشور وارد کرده بودند و با زیر پا گذاشتن همه ادعاهای پوچ تقلب، در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی شرکت کردند و در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 نیز در حالی که فقط 4 سال پیش از آن، ساختار برگزاری انتخابات در جمهوری اسلامی را زیر سؤال برده بودند، به شوق رسیدن به صندلی قدرت، صف کشیدند!
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال 1392، یک درس به یاد ماندنی بود. آقای حسن روحانی به عنوان نامزدی که مدعیان اصلاحطلبی در نهایت از او حمایت کردند تنها با 7 دهم درصد رأی، یعنی چیزی حدود 200 هزار رأی بیش از حد نصاب 50 درصد آراء توانست به ریاست جمهوری برسد. علیرغم این اختلاف کم، اما این بار هیچ کس با شایعه تقلب کام مردم را در این مشارکت 73 درصدی تلخ نکرد. جریان رقیب کاملا به قانون پایبند بود؛ شکست را پذیرفت، آشوب به راه نینداخت و به نامزد پیروز انتخابات تبریک گفت؛ کاری که برخی مدعیان اصلاحات در انتخابات 1388 نشان دادند توانایی انجام آن را ندارند. از نظر برخی مدعیان اصلاحطلبی، انتخابات فقط زمانی «آزاد»، «رقابتی» و «سالم» است که نامزدهای مورد حمایت آنها رأی بیاورند. تخریب انتخابات و جرزنیهای انتخاباتی، بخشی از تاریخ زیست آنان است. آنها متقلبان پرادعایی هستند که همیشه مدعی تقلب در انتخابات بودهاند، حتی اگر در جمعهای خصوصی اذعان کنند تقلب در انتخابات ایران عملا غیرممکن است.
✍#سید_محمد_عماد_اعرابی
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#محمدرضاقربانی
#کانال_مطالب_تحلیلی در #ایتا( eitaa# ) 👇
🆔 eitaa.com/mrgh110
#کانال_مطالب_تحلیلی 1⃣ در #واتساپ 👇
https://chat.whatsapp.com/DrKmdrW9VW25fUqAkkM1yb
#کانال_مطالب_تحلیلی 2⃣ در #واتساپ 👇
https://chat.whatsapp.com/GNgI5RnsmIl5OLW19t64n9
#کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇
🆔 https://t.me/mrgh110
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
3⃣ آقای پزشکیان علاوه بر مواضع خوبش در حمایت از جبهه مقاومت 23 تیر 1403 مقالهای در روزنامه انگلیسی زبان تهرانتایمز برای تبیین رویکرد دولت خود در سیاست خارجی منتشر کرد. این مقاله نیز حاوی نکات قابل قبولی بود از جمله اشاره به «نسلکشی» و «اشغالگری» رژیم صهیونیستی، اولویت دادن به تحکیم روابط با همسایگان و تداوم همکاری با دوستان دوران سختی. اما یادداشت آقای پزشکیان حاوی برخی رویکردها و تحلیلهای ناصواب نیز بود از جمله: «ما در سال ۲۰۱۵ با حسننیت وارد برجام شدیم و به تمام تعهداتمان بهطور کامل عمل کردیم. اما ایالات متحده – بهخاطر نزاعها و انتقامهای مربوط به حوزه سیاست داخلی خود – بهطور غیرقانونی از توافق خارج شد.»
ریشهیابی علت خروج آمریکا از برجام در نزاعهای سیاست داخلی این کشور ریشهای در واقعیت ندارد و به نظر میرسد تحلیلهای گمراهکنندهای مانند این، توسط مشاوران غیرامین در متن آقای پزشکیان گنجانده شده است. برای پی بردن به اشتباه صورت گرفته در این تحلیل کافی است آقای پزشکیان به پاسخ این پرسش فکر کنند که اگر آمریکا در اثر نزاعهای سیاست داخلی میان دو حزب جمهوریخواه و دموکرات، با به قدرت رسیدن ترامپ از برجام خارج شد؛ پس چرا در سال 2021 با تسخیر مجدد کاخ سفید توسط دموکراتها و ریاست جمهوری بایدن به برجام بازنگشت؟
عصر چهارشنبه 20 ژانویه 2021 (1 بهمن 1399) جو بایدن به عنوان چهلوششمین رئیسجمهور آمریکا سوگند خورد و بلافاصله در دفتر کار خود در کاخ سفید حاضر شد و 15 فرمان اجرائی را امضا کرد. اقدامی که در رسانههای جهانی اینطور بازتاب داشت: «بایدن میراث ترامپ را نشانه رفت و به چالش کشید.» دستور بازگشت آمریکا به توافق اقلیمی پاریس و بازگشت آمریکا به سازمان بهداشت جهانی دو نمونه از این 15 فرامین اجرائی بود. در میان این 15 فرمان اجرائی اما هیچ خبری از بازگشت آمریکا به توافق هستهای ایران (برجام) نبود. بایدن میتوانست با یک فرمان اجرائی دیگر فرآیند بازگشت به برجام را آغاز کند اما ترجیح داد این قسمت از میراث ترامپ را حفظ کند.
ترامپ با خروج از برجام، خواستههایی مثل طولانیتر شدن تعلیقهای هستهای ایران، محدودیت برنامه موشکی ایران و تغییر رفتار ایران در منطقه را مطرح کرد و گفت در صورت پذیرش این خواستهها توسط ایران به برجام بازخواهد گشت. بایدن و سایر دموکراتهای آمریکایی نیز دقیقا همین حرف را میزدند فقط با کمی تفاوت.
12 سپتامبر 2018 (21 شهریور 1397) جان کری وزیر خارجه آمریکا در دولت دوم اوباما، برجام را به عنوان اهرم فشاری برای امتیازگیری از ایران قلمداد کرد و گفت: «شما این توافق[برجام] را نگه میدارید و به ایرانیها میگویید ببینید، ما به شما گفتهایم که باید این چیزها [فعالیتهای موشکی و منطقهای] را متوقف کنید. من به شما دو سال یا یک سال یا هر زمان دیگری، وقت میدهم. ما حاضریم درباره این چیزها مذاکره کنیم. اما اگر شما مذاکره نکنید، اگر تا آن زمان این کار را نکنید، من از این توافق خارج میشوم.» در واقع اصل «خروج از برجام» در صورت عدم دستیابی به خواستههای فراهستهای، رویکرد هر دو رئیسجمهور دموکرات و جمهوریخواه آمریکا بود و نزاع میان آنها تنها بر سر «زمان خروج» از برجام بود.
آقای پزشکیان میخواهد فضای اقتصادی کشور را بهبود بخشد اما افرادی که به دور ایشان حلقه زدهاند با ارائه تحلیلهای غلط و سوگیرانه مانع از فهم دقیق مسائل از جمله مسئله تحریم توسط ایشان میشوند و در نتیجه آقای پزشکیان نمیتواند در عمل به خواستهاش برسد. میان آنچه آقای پزشکیان میخواهد با آنچه میتواند انجام دهد فاصلهای به اندازه مشاوران و اطرافیان متعصب، بدسابقه و ناآگاه است. تحلیلهای غلط آنها از مسائل ایران و جهان کشور را در دولت آقای روحانی به چاه انداخت و حالا مشغول کندن همان چاه پیش پای رئیسجمهور جدید هستند.
✍ #سید_محمد_عماد_اعرابی
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#محمدرضاقربانی
#کانال_مطالب_تحلیلی در #ایتا 👇
🆔 eitaa.com/mrgh110
#کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇
🆔 https://t.me/mrgh110
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
5⃣ اما درتابستان 1396 وقتی حسن روحانی برای باردوم به ریاست جمهوری رسید؛ شایعاتی مبنی بر«انتخاب تکتک اعضای کابینه بانظررهبرانقلاب» توسط یک جریان خبری خاص درداخل کشور منتشر شد که مورد استقبال رسانههای بیگانه نیز قرارگرفت.
این باربا توجه به حجم شایعات منتشر شده و اخبارخلاف واقع، دفتر حفظ ونشر آثاررهبر انقلاب با انتشارمطلبی واکنش نشان داد: «رویه ثابت درهمه دولتها، هماهنگی با رهبری درانتخاب وزیران دفاع، امورخارجه و اطلاعات بوده است، واین هم، حسب تکالیفی است که درقانون اساسی برای رهبری درامور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است... [رهبری] درخصوص اکثریت کابینه نیزدر همه ادوارتا آنجا که ازسوابق امربرمیآید نظری ابرازنمیکنند.» این متن اضافه کرده بوداگرچه رهبر انقلاب نسبت به وزارتخانههای علوم، فرهنگ و آموزش و پرورش حساس هستند اما درانتخاب وزیران آنها ورود نمیکنند. با این حساب رهبری فقط در انتخاب سه وزیر آن هم به شکلی سلبی، اظهارنظر میکردند و همچنان انتخاب با رئیسجمهور بود.
خاطرات منتشر شده حسن روحانی از آن زمان نیز همین رویه را تأیید میکند. آقای روحانی در خاطراتش آورده است که افرادی مثل محمدجواد ظریف برای وزارت خارجه و عبدالرضا رحمانی فضلی برای وزارت کشور جزو اولین انتخابهای او برای کابینه بودند و رهبر انقلاب با هیچکدام از آنها مخالفتی نکردند. آنطور که از خاطرات آقای روحانی برمیآید رهبر انقلاب حتی در مواردی علیرغم مخالفت با گزینهای، چنانچه رئیسجمهور بر آن اصرار کند؛ مانع از انتخاب نمیشوند. مجلس در مجموع دو کابینه اول و دوم آقای روحانی به 4 وزیر پیشنهادی ایشان رأی اعتماد نداد.
6⃣ بر این اساس صحبت
✅ آقای پزشکیان در گفتوگو با رسانه دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری پیرامون نحوه انتخاب اعضای کابینه که فرمودند: «در آخر، طبیعتاً خدمت مقام معظّم رهبری خواهیم رفت و با هماهنگی و مشورت با ایشان به یک جمعبندی نهائی خواهیم رسید که اینها را بتوانیم معرّفی کنیم.»
✅ و در ادامه اظهارات معاونت امور مجلس ایشان مبنی بر: «رئیسجمهور محترم به صراحت اعلام کردهاند که اعضای هیئت وزیران را با نظر رهبر معظم انقلاب و تأیید ایشان معرفی خواهند کرد.» بیان همین روال مرسوم و طبیعی است که در دولتهای گذشته سابقه داشته و به معنای ورود فعالانه و با جزئیات رهبر انقلاب در تعیین یکایک افراد کابینه آقای پزشکیان نیست.
با این حال به نظر میرسد همان جریان رسانهای که در سال 1396 با خرج کردن از رهبری در ساخت و ساز شایعات برای دستیابی به منافعش فعال بود؛ حالا دوباره مشغول به کار شده است. توجه به این نکته ضروری است که معاون اول، معاون اجرائی، معاون امور پارلمانی، معاون امور زنان و رئیسدفتر رئیسجمهور همگی انتخابهای شخص آقای پزشکیان بودهاند که یا به واسطه شناخت شخصی و یا به توصیه جریانهای سیاسی همسویش پذیرفته شدهاند. همچنین آقای پزشکیان شورایی موسوم به «شورای راهبری» برای انتخاب وزرای خود راهاندازی کرد که طبق ادعای محمدجواد ظریف به عنوان رئیس این شورا: «از نوزده وزیری که معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، 6 نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیتهها و یا شورای راهبری بودند.» و وزرای دیگر مثل وزیر کشور نیز طبق سخنان محمدجعفر قائمپناه، معاون اجرائی رئیسجمهور انتخاب شخص آقای پزشکیان بودهاند. بنابراین کابینه چهاردهم، کابینهای است که مسعود پزشکیان یا شخصا و یا از طریق ساز و کارهای
مورد تأییدش مانند «شورای راهبری» برای خود انتخاب کرده است.
اتفاقا با توجه به نقش 60 درصدی «شورای راهبری» در تعیین وزیران کابینه چهاردهم؛ بررسی صلاحیت وزیران در مجلس باید جدی گرفته شود. تعداد قابل توجهی از اعضای «شورای راهبری» افرادی بدسابقه و محکومان امنیتی بودند که برای فعالیت در پایینترین مناصب دولتی صلاحیت نداشتند اما متأسفانه در انتخاب بالاترین مناصب دولتی صاحب نفوذ شدند! اعضای بدسابقه این شورا به دلیل اقداماتشان علیه جمهوری اسلامی طی سالهای گذشته مجموعا به بیش از 26 سال زندان محکوم شدهاند و لازم است این سؤال را از خود بپرسیم که در کدام نقطه از جهان افرادی که به دلیل اقدام علیه یک نظام سیاسی مجموعا به بیش از 26 سال زندان محکوم میشوند؛ مدتی بعد 60 درصد وزیران همان نظام سیاسی را تعیین میکنند؟!
مجلس شورای اسلامی وظیفهای جدی برای بررسی صلاحیتها بر عهده دارد. رهبر انقلاب در دیدار با آنها حداقل 12 شرط برای یک وزیر کارآمد برشمردند و اکنون نوبت نمایندگان مجلس است تا با تطبیق سابقه و کارنامه وزیران پیشنهادی با شروط رهبری، پایبندی خود را به رهنمودهای ایشان نشان دهند.
✍ #سید_محمد_عماد_اعرابی
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#محمدرضاقربانی
#کانال_مطالب_تحلیلی در #ایتا 👇
🆔 eitaa.com/mrgh110
#کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇
🆔 https://t.me/mrgh110
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
آمریکا برای اجرای سیاست سلطهطلبانهاش و ایجاد جای پایی محکم در آسیای میانه طی 20 سال از شروع جنگ در 2001 تا خروج از افغانستان در 2021 چیزی حدود 2.26 تریلیون دلار خرج کرد. این رقم 1000 برابر بودجه 2 میلیارد دلاری طالبان در اولین سال حکومتشان پس از خروج آمریکا و بازگشت به قدرت در 1401 خورشیدی بود. پولی که میتوانست به ساختن افغانستان کمک کند، برای تخریب آن استفاده شد.
در جریان حمله به برجهای تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001 دو هزار و 977 نفر کشته شدند اما آمریکا در جنگی که به بهانه این حادثه راه انداخت در کمترین برآوردها 71 هزار و344 غیرنظامی را به صورت مستقیم کُشت، باعث کشتار غیرمستقیم بیش 360 هزار نفر دیگر در اثر عوارض جنگ مانند قحطی و بیماری شد، 4 میلیون افغانستانی را در داخل این کشور آواره و حداقل دو میلیون و700 هزار افغانستانی را به کشورهای دیگر پناهنده کرد.
خیلیها فکر میکردند پس از اشغال افغانستان توسط آمریکا، روزهای خوبی برای مردم این کشور شروع میشود اما آمار هرگز به ما چنین نمیگوید. بیست سال پس از اشغال افغانستان، این کشور در رتبه 182 «توسعه انسانی» در میان 192 کشور جهان قرار دارد، در شاخص «صلح و امنیت زنان» افغانستان در رتبه آخر است، سه میلیون و 700 هزار کودک افغان از تحصیل بازماندهاند و حدود 56 درصد از جمعیت این کشور در فقر به سر میبرند. افغانستان نمایشگاهی از سیاستهای مخرب آمریکاست؛ داستان کسانی که در لباس فرشتگان آزادی وارد یک کشور شدند اما با لباسی خونینتر از جلادان پا به فرار گذاشتند.
#سید_محمد_عماد_اعرابی
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#محمدرضاقربانی
#کانال_مطالب_تحلیلی در #ایتا 👇
🆔 eitaa.com/mrgh110
#کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇
🆔 https://t.me/mrgh110