#مدعیان_رشد_اقتصادی ✅ یادتان نیست که رشد اقتصادی را تبدیل به خاطره کردید؟! ✳️ روزنامه زنجیره‌ای اعتماد ادعا کرد «با امنيتي كردن اقتصادمان به يك كشور وابسته تبديل شديم». این روزنامه از قول یک کارشناس، بهبود روابط سياسي و اقتصادي با كشورها را اولويت اول دولت آينده برشمرد و نوشت: «اين بهبود را نبايد صرفا تحت عنوان رفع تحريم دانست، بلكه تحريم تنها يكي از ابعاد آن است. در واقع بايد روابط ما با دنيا اصلاح شود و اين شرايط كه تنها با يك بلوك در دنيا كار كنيم و روابط منطقه‌اي محدود داشته باشيم، پذيرفتني نيست. اكنون كشورها در دنيا تلاش مي‌كنند وابستگي‌شان را به كشورهاي مختلف از اين طريق رفع كنند تا درصد وابستگي‌شان كم باشد و از هر كشوري حداكثر تا دو درصد صادرات و واردات انجام دهند و تركيب و تنوع بازار داشته باشند. چين و آمریکا در حوزه‌هاي مختلف، نوعي رقابت خصمانه دارند و طبق آمارهاي رسمي منتشرشده در زمينه تبادل كالا؛ آمریکا حتي با وجود اثرات جنگ تعرفه‌هاي دوران دونالد ترامپ، همچنان بزرگ‌ترين شريك تجاري چين است. نگاهي به روند افزايشي فروش نفت ايران به چين و كاهش تعداد طرف‌هاي تقاضا، نشان مي‌دهد كه چرا ايران در برابر كشوري كه مكررا و آشكارا تماميت ارضي‌اش را زير سؤال برده و بر آن اصرار دارد، ناگزير به سكوت است! اين در حالي است كه چنين سطحي از تهديد نسبت به تماميت ارضي‌مان تاكنون حتي از سوي آمریکا و اسرائيل هم مطرح نشده بود. در واقع وابستگي اقتصادي به چين ما را از پيگيري منافع ملي‌مان، بازداشته است». اعتماد در تحلیل دیگری نوشت: جزیيات توليد ناخالص داخلي ايران در سال گذشته نشان می‌دهد که در حوزه رشد اقتصادی، نفت، جور همه را مي‌كشد. مركز آمار ايران در تازه‌ترين گزارش خود از توليد ناخالص داخلي‌، رشد اقتصادي بخش‌هاي مختلف در سال ۱۴۰۲ را اعلام كرد که نشان مي‌دهد رشد اقتصادي سالانه در سال گذشته ۵.۷درصد بوده اما نكته مهم آنكه بار ديگر، فروش نفت نقش بسزايي در ايجاد چنين رشدي داشته است. چنانكه اين گزارش نشان مي‌دهد رشد بخش صنايع بدون نفت تا سطح نيم‌درصد كاهش پيدا كرده و همان‌طور كه پيش‌بيني هم مي‌شد، رشد بخش كشاورزي نيز به واسطه خشكسالي فراگير چند سال اخير 2.2درصد افت داشته است. اما نكته جالب‌تر، جزیيات مهم توليد ناخالص داخلي است كه به نوعي ضعف در «كيفيت» رشد اقتصادي را نمايان مي‌سازد. اين جزیيات از مصرف بخش خصوصي و دولتي شروع مي‌شود و به شاخص تشكيل سرمايه ثابت و البته تجارت خارجي مي‌رسد». باریک‌اندیشی روزنامه اعتماد از جهات مختلف، محل خدشه است. ✅ نخست این که امنیتی‌سازی اقتصاد و وابستگی پس از آن، اگر تعبیر درستی باشد، مصداق تمام و کمالش، رویکردی بود که دولت مورد حمایت مدعیان اعتدال و اصلاحات در پیش گرفت و اقتصاد کشور را در کانال تنگ و تحت نظارت و محدودیت غرب انداخت. پذیرش FATF و واگذاری اطلاعات محرمانه صادرات و شرکا و مسیر‌های دور زدن تحریم‌ها، و سپس معطل ماندن در تعهدات برجامی با وجود بازگشت تدریجی تحریم‌ها در دو دولت اوباما و ترامپ، بی‌کفایتی مدیریتی عجیب درباره قیمت بنزین و بسترسازی آشوب آبان 98 که به تصریح برخی حامیان روحانی موجب سوءبرداشت دولت آمریکا و جرأت ترور شهید سلیمانی شد، فروکاستن حقوق برجامی ایران در مذاکرات بعدی بر سر بسته‌های مسخره اس‌پی‌وی و اینستکس (فروش محدود و مدیریت‌شده نفت و ارائه پول آن به اروپا برای امکان خرید صرفا غذا و دارو، و...) موارد دیگری از این دست اگر امنیتی‌سازی و وابسته کردن اقتصاد نیست، پس چیست؟ ✅ثانیا در همین دوران خسارت‌بار و ننگین، صادرات نفت ایران به سیصدهزار بشکه سقوط کرد و رشد منفی اقتصادی را تجربه کردیم. با این وجود عجیب است که روزنامه غربگرا رویش می‌شود درباره کیفیت رشد اقتصادی فعلی حرف بزند و ایراد بگیرد. این محافل زبان‌دراز که در اکثر موفقیت‌های سه سال اخیر زبان‌شان گشوده شده، همان‌هایی هستند که چهار سال قبل می‌گفتند قادر به فروش یک قطره نفت نیستیم و نمی‌توانیم به پول نفت اندک فروخته‌شده هم دسترسی داشته باشیم. 💢 ادامه مطلب👇👇👇👇👇