گویا حاضر شدن در عالَم قدر، حاضر شدن در مقام نادانسته‌هاست.آنجا که خود را در مقابل وسعتی بی‌انتها می‌یابی و می‌دانی زندگی چیزی جز طی مسیر مداوم در ابهام و اجمال نیست. در عالم قدر، صحنه‌ی هستی را چیزی فراتر از برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتِ زاییده‌ی آرزوها و خیال‌های خام می‌بینی و سلسله‌جنبان هستی را به دست وجودی می‌بینی که تو را احاطه کرده و قدر هر چیز را معین نموده‌است. این توجه‌است که، انسان را در مسیر آینده‌ای که به سوی او فراخوانده شده‌است، قرار می‌دهد. در این نسبت، انسان همه خواهش‌است و تمنا به درگاه حضرت حق و ذره ذره‌ی هستی‌اش، طلبِ جایگاهِ اصیل "وجود" است تا آن‌جا که همواره خود را عاشقانه و شاعرانه در ملجا و پناه حضرت حق شهود کند... ✍️#مصیر @gharare_andishe