بعدازهزارمرتبه‌خواهش‌دمِ‌وداع چیزی‌نداشتم‌که‌بگویم ، گریستم .

میگن عشقی که به گریه رسیده هرگز دروغ نبوده ؛ من برات خیلی گریه کردم اقای‌امام‌رضا .

من دوست نداشتم ؟ من وقت‌هایی که پیش تو بودم و میخواستم مداحی‌مو پلی کنم هنذفری نمیزدم که توعم بشنوی مداحی رو .

ولی من عادت کرده بودم :))))))))))

به حرم ؛ به بی‌خوابی ؛ به کلافگی ؛ به رفیقام ؛ به سینه‌زنی‌های توی صحن ؛ به چایی های ِچایخونه ؛ به آب ِسقاخونه ؛ به خونه ای که کنار حرم ِامام‌رضا بود ؛ به گریه‌هام ؛ به التماسام؛ به حال بدیام ؛ به نشستن بعد از اذان توی صحن ِقدس عادت کرده بودم :))))) اره الان زندگیم بدون اینا جز تباهی چیزی نداره .

*

"لالای میخونم برات بابا .‌ ."

چرا محرم داره عین برق و باد میگذره ؟

کاش یکی بود از این سردرگمی نجاتم میداد .

یهو وسط هیئت داد زد و گفت : نه نه ! گوش کن من ُ، بذار اینجوری من برات بگم این تسبیح ُببین ، پاره‌ش کرد و ریخت جلوشون بعد ادامه داد ، این ِ* اینو می‌گن ؛ [ اربا اربا ، با علی ِحسین این کارو کردن ] .

با اینکه غم داشتیم ، صاحب علَم داشتیم عمومونو کشتن ، همینو کم داشتیم . .

*