یه جایی تو قرآن میخونیم:
"اِنّی انَا رَبُّک"
قشنگ خدا در گوشِت داره میگه:
خدات منم، بیخیالِ بقیه
ظاهرم خیلی شاده
میگم،میخندم...
ولی درونم حس میکنم یه دختر کوچولوی خیلی مظلومی نشسته ته یه غار
های های گریه میکنه
نمیدونم چشه نمیتونم کنترلش کنم...