یه روز به خونه ی مستاجری دوستم تو دوران راهنمایی که حیاطشون پر از گل های رز بود با حسرت نگاه کردم. چون تا اون روز فقط آپارتمان نشین بودیم و نشده بود واسه یه بارم شده یه باغچه پر از گل داشته باشیم‌..... امروز حیاط و که گلها داشتن از سر و روی درش، شرره میکردن پایین و دیدم یاد این جمله افتادم : " و خدا آرزوهایت را شنیده و به آنچه محال می‌پنداری می خندد :) " #میم

ولی این جمله خیلیییییی قشنگ بودددددددد:))) و خدا ارزو هایت را شنیده و به انچه محال می پنداری میخندد✨

بعد مدت ها بهش خیره شدم قسمت عجیبش اینه هیچ حسی تو من زنده نشد..

یادت نره تو میری که پیروز بشی نه برای اینکه رقابت کنی..

اااا مننن.

حالا که میبینم من هروقت به خواهرم فکر میکنم و ازش حرف میزنم بغضم میگیره:)

خصوصا وقتایی که همه دارن از آبجیشون میگن که مجرده و من خاطرات دوران مجردی خواهرم رو بازگو میکنم که باهم تو یک خونه بودیم و چقدر اون لحظات تلاش می‌کنم برای اینکه اشکم درنیاد..

عمو رضا درسته از لحاظ جَّدی عمو بنده محسوب میشین ولی عمو هم بوی بابارو میده:) میلادتون مبارک شنوا های مگو های قلبم:)♡

و من چقدر تلاش می‌کنم که اینارو بخونم و بغض نکنم 🥺 #میم

؛ شبایی که فاصله ات با خواهرت فقط یه اتاق بود :) #میم

:)