8⃣📝 ✅ با کمیل در صحرا (۳) 🔰 حکمت ۱۴۷ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری 💠 ادامه برهان‌های خداوند ٱللهُمَّ بَلَیٰ! لاتَخلُو ٱلأرْضُ مِنْ قائِمٍ لِله بِحُجَّةٍ، إمّا ظاهِراً مَشْهُوراً، وَ إمّا خائِفاً مَغْمُوراً، لِئَلّا تَبْطُلَ حُجَجُ ٱللهِ وَ بَیِّناتُهُ. وَکَمْ ذا وَ أیْنَ أولٰئِکَ - وَٱللهِ- ٱلْأقَلُّونَ عَدَداً، وَ ٱلْأعْظَمُونَ عِنْدَٱللهِ قَدْراً. یَحْفَظُ ٱللهُ بِهِمْ حُجَجَهُ وَ بَیِّناتِهِ، حَتّیٰ یُودِعُوها نُظَراءَهُمْ، وَیَزْرَعُوها في قُلُوبِ أشْباهِهِم. آری، زمین هیچ‌گاه از آن‌کس که برای خداوند سبحان با برهان قیام کند، خالی نبوده‌است و نیست؛ یا آشکار و شناس، و یا ترسان و ناشناس! ( تا که زمانه و مردمان، شایستهٔ کدامین‌شان باشند!) تاکه حجّت‌ها و نشانگان‌خداوند، (استوار بماند و) باطل و تباه نگردد. و امّا ایشان چندتایند؟ و این (فرخندگان) کجایند؟ والله! که ایشان، بـه‌شمار، انـدک‌انـد و امّا بـه مـنزلت و ارج‌مندی، نزد خداوند، عظیم‌اند و گران‌قدر. خداوند، برهان‌ها و فرمان‌هایش را به‌وجود آنان پاس می‌دارد و نشانگان و آثارش را به سبب اینان و به‌ دست ایشان، نگاه می‌دارد تا آنکه آنان، آن‌ها را (آن امانت‌ها و حجّت‌های خداوند سبحان را) به کسانی نظیران خودشان برسانند و به ایشان، به امانت سپارند و آن(دانش‌ها و معرفت‌ها و اسرار و آثار) را در دل‌های همانندان خودشان بکارند (و آن دیگران نیز آن امانت‌ها را پاس بدارند و به کسانی پس از خود بسپارند). اوصاف آن فرخندگان هَجَمَ بِهِمُ ٱلْعِلْمُ عَلَیٰ حَقیقَةِ ٱلْبَصیرَةِ، وَ باشَروا روحَ ٱلْیَقینٍ، وَ ٱسْتَلانُوا ما ٱستَعْوَرَهُ ٱلْمُتْرَفونَ، وَ أنِسُوا بِما ٱستَوْحَشَ مِنْهُ ٱلْجاهِلونَ. وَ صَحِبوا الدُّنیا بِأبْدانٍ أرْواحُها مُعَلَّقَةٌ بِالْمحَلِّ الأعْلَیٰ. اولٰئِکَ خُلَفاءُ ٱللهِ في أرْضِهِ، وَ الدُّعاةُ إلیٰ دینِهِ. آه آه شَوْقاً إلیٰ رُؤیَتِهِمْ! ٱنْصَرِفْ یاکُمَیْلُ إذا شِئْتَ. (آن فرخندگان، مبارکْ‌آدمیانی‌اند این‌چنان:) ۱. دانش (و معرفت و حکمت) سیل‌آسا، بر جان‌شان ریزان و روان است و برق‌ گوهر بصیرت‌ و حقیقت، بر آنان تابان است. ۲. ژرفنـا و گوهر یقین را دریـافته اند (و حـلاوت و خـنکای باورمندی و تصدیق‌ خالص را چشیده‌اند). ۳. آنچه را که نادانان از آن می‌هراسند، این دانایان، به آن خو کرده‌اند و با آن مأنوس‌اند. ۵. این جهان را با بدن‌هایی می‌گذرانند که جان‌هاشان به جاهایی بالا آونگان‌اند و در مَلَأ أعلیٰ پروازکنان‌اند! (تـن‌هاشان بـر زمین روان‌اند و جان‌هاشان در اوج آسمان، سیرکـنان‌اند!) ۶. آنان جانشینان‌خدایند در زمین (و نـمایندگان‌آفریدگار در میان آفریدگانند). ۷. و فراخوانان‌ودعوت‌گران‌مردمان به آیین خداوند سبحان‌اند. آه! آه! که چه مشتاق دیدارشانم! کمیل! اکنون تو اگر خواستی، بازگرد (و مرا تنها گذار)! ۹۹/۹/۱۵ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

روز دانشجو را به دانشجویان خوبم، نیز به همه دانشجویان، خجسته‌باش می‌گویم. علی‌اکبر مظاهری ۱۶ آذر ۹۹ http://eitaa.com/Mazaheriesfahani

9⃣📝 ✅ چنان مباش که...! 🔰 حکمت ۱۵۰ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری 💠 اشارت کسی از امیرمؤمنان خواست تا وی را پند دهد و موعظت فرماید. مولای اندرزگویان تمنّای او را پذیرفت و وی را موعظتی بلیغ فرمود. این سخن امام چنان عظیم است که «سیّدرضی» درباره آن چنین می‌گوید: «اگر در این کتاب(نهج‌البلاغه) جز این گفتار، هیچ‌ نمی‌بود، حقّا که همین یک‌سخن، بس می‌بود! این سخن، پندی است فایده‌مند، و حکمتی است رسا، و مایهٔ‌ بصیرت است برای بـیداران، و سبب عبرت‌ و موعظت است بـرای ژرف‌نگران‌ و اندیش‌مندان.» مولا چنین فرمود: لَا تَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ، وَ يُرَجِّى التَّوْبَةَ بِطُولِ الْأَمَلِ، يَقُولُ فِى الدُّنْيَا بِقَوْلِ الزَّاهِدِينَ، وَ يَعْمَلُ فِيهَا بِعَمَلِ الرَّاغِبِينَ، إِنْ أُعْطِيَ مِنْهَا لَمْ يَشْبَعْ، وَ إِنْ مُنِعَ مِنْهَا لَمْ يَقْنَعْ، يَعْجِزُ عَنْ شُكْرِ مَا أُوتِيَ، وَ يَبْتَغِى الزِّيَادَةَ فِيمَا بَقِيَ، يَنْهَى وَ لَا يَنْتَهِى، وَ يَأْمُرُ بِمَا لَا يَأْتِى، يُحِبُّ الصَّالِحِينَ وَ لَا يَعْمَلُ عَمَلَهُمْ، وَ يُبْغِضُ الْمُذْنِبِينَ وَ هُوَ أَحَدُهُمْ، يَكْرَهُ الْمَوْتَ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِ، وَ يُقِيمُ عَلَى مَا يَكْرَهُ الْمَوْتَ مِنْ أَجْلِهِ، إِنْ سَقِمَ ظَلَّ نَادِماً، وَ إِنْ صَحَّ أَمِنَ لَاهِياً، يُعْجَبُ بِنَفْسِهِ إِذَا عُوفِيَ، وَ يَقْنَطُ إِذَا ابْتُلِيَ، إِنْ أَصَابَهُ بَلَاءٌ دَعَا مُضْطَرّاً، وَ إِنْ نَالَهُ رَخَاءٌ أَعْرَضَ مُغْتَرّاً تَغْلِبُهُ نَفْسُهُ عَلَى مَا يَظُنُّ؛ چونان کسی مباش که: ۱. به جهان آخرت، امـید دارد، امّـا کـردار (سایسته و تـوشهٔ‌‌ بایسته) نمی‌آرد. و با داشتن آرزوهای‌ دراز، توبه را به تأخیر می‌افکند. ۳. در گـفتار، چـونان زهـدورزان و دنـیاگـریزان است؛ امـّا در کـردار، به رغبت‌ورزان و دنیاجویان می‌ماند. ۴. به گاهِ‌ برخورداری از متاع دنیا، سیرایی ندارد. ۵. و به گاهِ‌ بی‌بهرگی از آن، قناعت نمی‌ورزد. ۶. (با آنکه) از سپاس‌نهادنِ بهره‌مندی‌هایش، ناتوان است؛ ۷. آنچه را که ندارد، خواهان آن است! (ناسپاس است و فزونی‌خواه). ۸. نهی از منکر می‌کند، امّا خود را از آن باز نمی‌دارد. ۹. و به کاری فرمان می‌دهد که خود به‌جا نمی‌آرد. ۱۰. صالحان را دوست دارد، امّا چونان آنان کردار نمی‌آرد. ۱۱. و گناه‌کاران را دشمن می‌دارد، امّا خود، یکی از آنان است. ۱۲. بـرای فـراوانـی گناهانش، از مـرگ، بـیزار است (و از آن هراسان است). ۱۳. و (امّا شگفتا که) بر استمرار آنچه سبب بیزاری‌اش از مرگ شده، پای‌ می‌فشارد! ۱۴. هرگاه بیمار شود (از کردار گذشته‌اش) پشیمان می‌گردد. ۱۵. و آن‌گاه که سلامتی یابد، خویش را ایمن می‌پندارد و غافلانه به بیهودگی روی می‌آرد. ۱۶. به‌گاهِ‌ عافیت، به خود می‌بالد (و می‌لافد). ۱۷. و به‌گاهِ‌گرفتاری، نومید می‌شود (و خود را می‌بازد). ۱۸. هنگامی‌که به بلایی مبتلا گردد ناچارانه، به خداوند روی می‌آرد و دعا می‌کند. ۱۹. و آن‌گاه که گشایش و آسایش یابد، سرکشانه و غافلانه، از خداوند روی برمی‌تابد! ۲۰. خواهش‌گاهش (و نفس فرماندهندهٔ به بدی‌هایش) چنان بر او چیره است که وی را به هرجا که خواهد می‌راند؛ حـتّی در قلمرو احتمال و گمان. ۹۹/۹/۲۰ [ ادامه دارد ] 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1⃣0⃣📝 ✅ چنان مباش که...! 🔰 حکمت ۱۵۰ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری 💠 ادامه وَ لَا يَغْلِبُهَا عَلَى مَا يَسْتَيْقِنُ، يَخَافُ عَلَى غَيْرِهِ بِأَدْنَى مِنْ ذَنْبِهِ، وَ يَرْجُو لِنَفْسِهِ بِأَكْثَرَ مِنْ عَمَلِهِ، إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ فُتِنَ وَ إِنِ افْتَقَرَ قَنِطَ وَ وَهَنَ، يُقَصِّرُ إِذَا عَمِلَ، وَ يُبَالِغُ إِذَا سَأَلَ، إِنْ عَرَضَتْ لَهُ شَهْوَةٌ أَسْلَفَ الْمَعْصِيَةَ،وَ سَوَّفَ التَّوْبَةَ وَ إِنْ عَرَتْهُ مِحْنَةٌ انْفَرَجَ عَنْ شَرَائِطِ الْمِلَّةِ، يَصِفُ الْعِبْرَةَ وَ لَا يَعْتَبِرُ، وَ يُبَالِغُ فِى الْمَوْعِظَةِ وَ لَا يَتَّعِظُ، فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ، وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ، يُنَافِسُ فِيمَا يَفْنَى، وَ يُسَامِحُ فِيمَا يَبْقَى، يَرَى الْغُنْمَ مَغْرَماً، وَ الْغُرْمَ مَغْنَماً، يَخْشَى الْمَوْتَ وَ لَا يُبَادِرُ الْفَوْتَ، يَسْتَعْظِمُ مِنْ مَعْصِيَةِ غَيْرِهِ، مَا يَسْتَقِلُّ أَكْثَرَ مِنْهُ مِنْ نَفْسِهِ، وَ يَسْتَكْثِرُ مِنْ طَاعَتِهِ مَا يَحْقِرُهُ مِنْ طَاعَةِ غَيْرِهِ، فَهُوَ عَلَى النَّاسِ طَاعِنٌ وَ لِنَفْسِهِ مُدَاهِنٌ، اللَّهْوُ مَعَ الْأَغْنِيَاءِ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنَ الذِّكْرِ مَعَ الْفُقَرَاءِ، يَحْكُمُ عَلَى غَيْرِهِ لِنَفْسِهِ وَ لَا يَحْكُمُ عَلَيْهَا لِغَيْرِهِ، يُرْشِدُ غَيْرَهُ وَ يُغْوِى نَفْسَهُ، فَهُوَ يُطَاعُ وَ يَعْصِى، وَ يَسْتَوْفِى وَ لَا يُوفِى وَ يَخْشَى الْخَلْقَ فِى غَيْرِ رَبِّهِ وَ لَا يَخْشَى رَبَّه ُ فِى خَلْقِهِ [چنان مباش که:] ۲۱. و امّا چنان ناتوان است که نمی‌تواند بر آن نفس، چیرگی یابد و آن را فرمان دهد؛ حتّی در قلمرو یقین و اطمینان! (و چنین است که او، در وادی‌ حدس‌ها و گمان‌ها سرگردان است و از وصول به عرصه اطمینان‌ و‌ یقین، وامانده‌ است.) ۲۲. بر دیگری، برای گناهی که کرده، ترسان‌ و نگران است؛ امّا خود، گناهانی بزرگ‌تر را بر گردن دارد! ۲۳. برای خود، پاداشی بیش‌تر از کار و کردارش، تمنّا دارد. ۲۴. اگر دارا شود، مغرور گردد و طغیان و سرمستی نماید. ۲۵. و اگر نادار شود، نومید گردد و به رنجوری و سستی گراید. ۲۶. هرگاه کاری کند، کوتاهی ورزد. ۲۷. و آن‌گاه که چیزی را طلبد، اصرار بسیار ورزد. ۲۸. اگر شهوتی پیش‌آید و زمینهٔ‌ ارتکاب معصیتی برایش فراهم گردد، گناه را پیش می‌افکند (و خویشتن را می‌آلاید). ۲۹. و (امّا چون گاهِ‌ بازگشت و انابت و طاعت رسد)، تـوبه را عقب می‌اندازد‌. ۳۰. اگر رنج و معصیتی به او روی آرد ( ناشکیبایی می‌ورزد و) از قلمرو آداب‌ملّت‌ و شریعت (که همانا صبوری‌ورزیدن و به دامان‌ مهرخداوند آویختن است،) دوری می‌گزیند. ۳۱. مایه‌های‌ عبرت‌آموزی را توصیف و بیان می‌نماید و دیگران را به عبرت آموختن فرمان می‌دهد، امّا خود عبرت نمی‌گیرد. ۳۲. بسـیار موعظه می‌کند و پـند می‌دهد، امّـا خود موعظت نمی‌آموزد و پند نمی‌پذیرد. ۳۳. در سخن‌گفتن، بسیارْگفتار است و زبان‌آور است و استوار. ۳۴. و امّا در کردار، کم‌کار است و ناتوان است و نااستوار. ۳۵. در باب فانی‌شدنی‌ها و ناماندنی‌ها، کوشنده است و سبقت‌جوینده. ۳۶. در باب باقی‌ماندنی‌ها، ناکوشاست و وامانده. ۳۷. (چنان بینش و پندارش وارونه گشته که) نعمت‌وپاداش را نقمت‌ و زیان می‌پندارد و نقمت‌ و زیان را نعمت‌ و پاداش می‌شمارد! ۳۸. از مرگ می‌ترسد، امّا فـرصت‌ها را در نـمی‌یابد (و خـود را مهیّای پذیرش مرگ و کاستن از هول‌ و هراس آن نمی‌نماید). ۳۹. گناه دیگری را بزرگ می‌شمارد و گناه‌خود را که بزرگ‌تر از معصیت‌دیگری است، کوچک می‌انگارد. ۴۰. طاعت‌ خود را بزرگ می‌پندارد و طاعت‌ دیگری را کوچک می‌شمارد. ۴۱. بر مردمان طعنه می‌زند و ایشان را (برکارهاشان) نکـوهش می‌کند، امّا خـویشتن را مـی‌ستاید و بـا خود، ریـاکـارانه، آسانگیری می‌نماید و نرمش می‌ورزد. ۴۲. بیهوده‌کاری و خوشباشی با ثروت‌مندان برایش خوشایندتر است از یاد خداوند سبحان و همنشینی با درویشان. ۴۳. (همواره خود را حقْ‌به‌جانب می‌پندارد و به گاهِ‌ داوری) به‌ سود خود و زیان‌ دیگـری، حکـم مـی‌راند (اگرچه آن دیگری، بر حق باشد و خود بر ناحق) و به زیان‌ خویش و به نفع‌ دیگری، حکم نمی‌راند (اگرچه خود بر ناحق باشد و آن دیگری، برحق). ۴۴. دیگران را به‌درستی و راستی مـی‌خواند و خویشتن را به تباهی و گم‌راهی می‌کشاند. ۴۵. دیگران وی را فرمان می‌برند، امّا او خدا را فرمان نمی‌برد. ۴۶. حق خود را، به‌تمام، مـی‌ستاند؛ امّا حـق دیگران را، به‌تمام، نمی‌دهد. ۴۷. از آفریدگان می‌ترسد، امّا از آفریدگار نمی‌ترسد! ۹۹/۹/۲۴ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

📚 دربارهٔ نهج‌البلاغه‌مان 🖋 یکی از خوانندگان فرهیخه‌مان دربارهٔ نهج‌البلاغه‌مان فرموده‌اند: ✉ سلام و عرض ادب. مهدی بختیاری هستم. حاج‌آقا، اگر شما همان مترجم نهج‌البلاغه هستید، من دست شما را می‌بوسم. نثر و سبک فاخر شما در ترجمهٔ کلام امیر، مرا شیفته‌ٔ این کتاب کرده است. خداوند والدین شما را قرین رحمت کند. تحصیلات من زبان و ادبیات فارسی است و به‌خوبی ارزش سبک فاخر شما را می‌فهمم. برایتان همیشه دعا می‌کنم که ما را با کلام امیر صلح دادید. اگر به همین سبک و سیاق ملکوتی، دست به ترجمه‌ٔ قرآن بزنید، چقدر کار شایسته‌ای خواهد بود. ترجمه‌های موجود، همه، به سبک نثر روان و امروزی است و ترجمه با زبان و نثر فاخر و نثر وزین و ادبی نداریم. 🖋 پاسخ ما: سلام و نور. الاهی جانتان آباد باشد. بلی. خودمم. از شما، بابت لطفتان، سپاسگزارم. پیشنهادتان را بر دیده منت می‌نهم. دعا کنید که خداوند توفیق ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه و غررالحکم و قرآن کریم را نیز به این بنده عنایت فرماید. نهج شریف را، با عنایت امیر بیان، در چند صورت، ترجمه و منتشر کرده‌ام. نهج‌الفصاحه را نیز. دربارهٔ صحیفهٔ امام ساجدان نیز همین قصد را دارم. قرآن مجید اما، دل شیر می‌طلبد، که این‌را نیز از صاحب قرآن می‌طلبم. شما هم دعایم کنید. ارتباط بیشتر با شما صاحبدل عزیز را از خدایمان می‌طلبم. انه ولی‌النعم. علی‌اکبر مظاهری ۱۵ شهریور ۹۸ تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/mazaheri37

کانال «ناب‌ترین‌های نهج‌البلاغه»، ایجاد شده است برای نشر گزیده‌هایی از ناب‌ترین معارف نهج‌البلاغه. لینک @mazaheri37

گروه «تامل‌های قرآنی»، ایجاد شده است برای تامل و تدبر در گزیده‌ای از آیات قرآن کریم. لینک https://chat.whatsapp.com/GIofNmHH1JS36q8PZ2huoH

روز پرستار را، که در روز میلاد حضرت زینب است، به پرستاران، به‌ویژه جان‌برکفان میدان نبرد با کرونا، خجسته‌باش می‌گوییم. ۲۹ آذر ۹۹ ما را در پیام‌رسان‌هایمان دنبال کنید: واتس اپ https://chat.whatsapp.com/GIofNmHH1JS36q8PZ2huoH ایتا http://eitaa.com/Mazaheriesfahani تلگرام http://t.me/mazaheri_esfahani اینستاگرام http://instagram.com/mazaheri_esfahanii سروش http://sapp.ir/mazaheri_esfahani بله https://ble.ir/mazaheri_esfahani

1️⃣1️⃣📝 ✅ نبرد با ترس 🔰 حکمت ۱۷۵ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ؛ هرگاه از کاری ترسیدی و از هیبت‌ چیزی هراسیدی، خویشتن را در آن افکن و با آن، پنجه درافکن! زیرا رنج‌ ترسیدن و پـرهیزنمودن از چیزی، سخت‌تر و بزرگ‌تر است از خود آن. ۱ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1️⃣2️⃣📝 ✅ نکوهش خرافه‌گرایان 🔰 خطبه ۷۹ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری 💠 اشارت آن‌هنگام که امیرمؤمنان عزم‌ کوفتن‌ سر خوارج‌ نهروان کرد و سپاه را سامان داد و مهیّای‌ رفتن به نبردگاه شد، کسی از صحابیان ایشان، که به پندار خود، «علم‌ نجوم» می‌دانست، به امام عرض کرد: «ای امیرمؤمنان! اگر در این‌ هنگام به نبرد روی، می‌ترسم که به مراد خویش نرسی و بر دشمنانت پیروز نگردی. مـن این سخن را از دانش‌ستاره‌شناسی و محاسبه‌های‌ نجومی می‌گویم.» امیردانایان فرمود: أتَزْعُمُ اءَنَّكَ تَهْدِي إلَى السَّاعَةِ الَّتِي مَنْ سَارَ فِيها صُرِفَ عَنْهُ السُّوءُ؟ وَ تُخَوِّفُ السَّاعَةِ الَّتِي مَنْ سَارَ فِيهَا حَاقَ بِهِ الضُّرُّ؟ فَمَنْ صَدَّقَكَ بِهَذَا فَقَدْ كَذَّبَ الْقُرْآنَ، وَ اسْتَغْنَى عَنِ الاِسْتِعَانَةِ بِاللَّهِ فِي نَيْلِ الْمَحْبُوبِ وَ دَفْعِ الْمَكْرُوهِ، وَ تَبْتَغِي فِي قَوْلِكَ لِلْعَامِلِ بِأمْرِكَ أنْ يُولِيَكَ الْحَمْدَ دُونَ رَبِّهِ، لِأنَّكَ بِزَعْمِكَ أنْتَ هَدَيْتَهُ إلَى السَّاعَةِ الَّتِي نالَ فِيهَا النَّفْعَ، وَ أمِنَ الضُّرَّ؛ تو می‌پنداری زمانی را می‌دانی و می‌نمایانی که هرکس در آن بـه سـفر رود، بـدی و نـاگـواری از وی دور می‌شود؟ و از ساعتی می‌هراسانی که هرکس در آن، مسافرت کـند، به زیان و دشواری دچار می‌گردد؟! آن‌کس که تو را در این ادّعا تصدیق کند (و تو را بر این مدّعایت راست‌گو شـمارد)، قرآن را تکـذیب کـرده و در رسیدن به خواستنی‌ها و دورراندن‌‌‌ ناگواری‌ها، خود را از خداوند، بی‌نیاز پنداشته است! تو آنی که خواهانی تا آن‌کس که راست‌گویت می‌پندارد و در این گفتار، فرمانت را می‌برد، تو را به جای خداوند، ستایش کند و سپاس گوید؛ زیـرا کـه ادّعـای آن داری کـه وی را بـه زمـانی راه نموده‌ای که سود برده و از زیان، در امان مانده است! سپس امام روی به مردمان و لشکریان نمود و فرمود: أيُّهَا النَّاسُ إيَّاكُمْ وَ تَعَلُّمَ النُّجُومِ إلّا ما يُهْتَدَى بِهِ فِي بَرِّ اءَوْ بَحْرٍ، فَإِنَّهَا تَدْعُو إلَى الْكَهَانَةِ، وَ الْمُنَجِّمُ كَالْكَاهِنِ، وَ الْكَاهِنُ كَالسَّاحِرِ، وَ السَّاحِرُ كَالْكَافِرِ، وَ الْكَافِرُ فِي النَّارِ، سِيرُوا عَلَى اسْمِ اللَّهِ؛ هان! مردمان! از آموختن دانش‌ ستارگان، پرهیز کنید؛ جز آن مقدار که برای راه‌یافتن در سفرهای دریا و بیابان، سودمند باشد؛ زیرا ستاره‌شناسی، به کـهانت و غیب‌گویی مـی‌انجامد و منجّم، چونان‌کاهن و غیب‌گوست، و غیب‌گو، چونان جادوگر است و جادوگر، چونان کافر است و کافر، در آتش دوزخ است! (اکنون، با توکّل به خداوند، به جهاد با دشمنان شتابید و) به نام الله به پیش روید! ۵ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 ناب‌ترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1⃣2⃣📝 ✅ رغبت و کراهت 🔰 حکمت ۱۹۳ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ؛ ‌دل‌ها را شوق‌هایی است و روی آوری‌هایی و روی‌ گردانی‌هایی؛ (گاهی طرب‌ناک‌اند و خواهنده، و گاه‌ِدیگر، ملول‌اند و بی‌رغبت.) پس، اگر خواهید که بر دل‌ها درآیید و به کارشان واداریـد، از راه شوق‌ها و به گاهِ‌ رغبت داشتن‌ها اقدام نمایید، (نه به گاهِ‌ ملالت و بی‌رغبتی) زیرا که دل، اگر به ناخواه و بااکراه، به کار گمارده شود، کور می‌گردد! ۹ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1⃣3⃣📝 ✅ خویشتن و خانواده 🔰 حکمت ۳۵۲ نهج‌البلاغه 🖌 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری امیر عاقبتْ‌بینان به یکی از صحابیان خویش فرمود: لَا تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اللَّهِ؛ بیش‌ترینهٔ کار و بارت را برای عیال و فرزندت وا مگـذار (و اکـثر تـوان و زمـان خـویش را مصروف خانواده‌ات مساز)، زیرا اگر همسر و فرزندت، دوستان‌خدا باشند، خداوند دوستانش را وانمی‌گذارد و تباه‌شان نـمی‌سازد؛ و اگر آنان دشمنان‌خدا باشند، تو را به دشمنان‌ خدا چه کار؟! (و به دشمنان‌خدا اندیشیدن و غم آنان را خوردن و تلاش و اشتغالت را یک‌سره مصروف‌شان نمودن، چرا باید؟!) ۱۲ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1️⃣4⃣📝 ✅ دوستان‌ راستین 🔰 حکمت ۱۳۴ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِى ثَلَاثٍ فِى نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ؛ ‌دوست را «دوست راستین» نتوان شمرد، مگر آنکه در سه حالت، حرمت رفیق و برادرش را نگاه بدارد: ۱. در گرفتاری و دشواری او. (آنگاه که به رنج و پریشان‌حالی، دچار آمده و بیچارگی و بلا، نگون‌سار و درمانده‌اش ساخته.) ۲. و در غیاب او. (آنگاه که حضور ندارد و باید که شرافت وی را پاس‌ داشت.) ۳. و پس از مرگ او. (که باید حرمت بازمانده‌هایش و وانهاده‌هایش را نگاه داشت و نیز هدیه‌هایی کارساز برایش به جهان دیگر فرستاد.) (آری! آن‌کسان که در این حالتها به انجام وظیفهٔ رفاقت و برادری برخیزند، حقّا که فرخنده‌رفیقان و خجسته‌برادرانی‌اند! و آنان که دوستان و برادران خویش را در این مکانتها وانهند، چه ناخجسته همنشینانی‌اند! حقّا که اینان چونان دشمنانند!) ۱۷ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

کانال «مجموعه آثار»، حاوی برخی از آثار علی‌اکبر مظاهری است، با قابلیت #جستجو. واتس اپ👇🏻 https://chat.whatsapp.com/IoZh94psjJY3zlseOnvtkp ایتا👇🏻 http://eitaa.com/Majmooe_Asaar_ostad_AM تلگرام👇🏻 http://t.me/Majmooe_Asaar_ostad_AM

1️⃣5️⃣📝 ✅ ... و جهاد زنان 🔰 حکمت ۱۳۶ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری (هان! مردمان! مژده‌تان دهم که:) الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ. وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ. وَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ. وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ؛ ۱. نماز، کارافزاری است کارساز، به دست تقوامندان، بـرای تقرّب‌یافتن به خداوند سبحان. ۲. و حج‌گزاردن، جهادکردنی است برای آنان که نـاتوان‌اند از جنگیدن در میدان. ۳. و هرچیزی را زکاتی لازم است، و زکات بدن، روزه‌گرفتن است. ۴. و جهاد زن، نیکـوشوهرداری‌کـردن است! (آن زنـان که معاشرت نیکو کنند با مردان، چونان مجاهدان‌اند در میدان، و چه فرخـنده‌پاداشی دارند نزد خداوند مهربان!) ۲۴ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

◾️سوگنامهٔ برترین بانو ◾️اشارت: نالیدن دلاوران، شگفتی‌آور است. مگر دلیران نیز، مانند عاجزان، می‌نالند؟! اما باید دانست که نالهٔ آنان، نه چونان نالهٔ اینان، از سر عجز و نابردباری در برابر ناملایمات این‌جهانی است؛ بلكه نالیدن‌شان، چونان غرش نیمه‌شبان شیران است در غربت کوهستان. هیبت و صلابت امیر مؤمنان - علیه‌السلام - چنان بود که هنگام رویارویی با جنگاوران، حتى دل پهلوان‌ترین‌هایشان، می‌لرزید و همهٔ وجودشان، مقهور و مغلوب آن حضرت می‌شد. امیر دلیران - علیه‌السلام - در هیچ میدانی و در پیکار با هیچ جنگاوری و در کارزار با هیچ لشکری، هرگز ننالید. اما این دلاور مظلوم، هنگام خاک‌سپاری پیکر همسر محبوبش، فاطمه - سلام‌الله‌علیها - اینسان می‌نالد و با پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - نجواگونه، چنین راز دل می‌گوید: سلام بر تو ای پیامبر خدا؛ سلام من و دخترت، که اینک در جوارت آرمیده و شتابان و بی‌تاب، به تو پیوسته! یا رسول‌الله! داغ مرگ دختر نازنینت، صبوری‌ام را کاسته و فراق او، بی‌تابم ساخته و غم فقدانش، طاقتم را فرسوده است؛ اما من که - پیش از این - داغ فراق تو را (که توان‌فرساتر بود) چشیده‌ام و سنگینی جدایی تو را کشیده‌ام، این مصیبت را نیز می‌توانم طاقت آورم. آری؛ هنگامه‌ای بود که سر مبارکت را به سینه‌ام چسبانده بودم و جان عزیزت، در میان سینه و گلوی من، از پیکرت بیرون رفت و تو را بر بالین خاکین قبر، خوابانیدم. «إنا لله و إنا إليه راجعون»؛ همه‌مان از خداییم و همگی به او بازمی‌گردیم. اینک امانتی که به من سپردی و کسی که برایش از من پیمان وفا و پاس‌داشتن گرفتی، به سویت بازگشت و به دستت سپرده شد. اکنون این منم که اندوهناکم؛ اندوهی پردامنه و جاودانه. شب‌هایم بیداری و بی‌تابی است؛ بیداری همیشگی و بی‌تابی جانکاه، تا آن‌گاه که خداوند، مرا نیز به سرایی که شما در آنید، فرابخواند و به شمایم ملحق گرداند. اکنون که دخترت، نزدت آمد، خبرها برایت دارد. تو نیز، به اصرار، از او بپرس و گزارش زمانه و احوال پس از رحلتت را بخواه تا برایت بازگوید که چه‌سان، با اینکه هنوز زمانی از رفتنت نگذشته بود و نام و یادت تازه بود، امتت، هم‌دست و همداستان شدند و به دخترت ستم‌ها کردند. سلامم بر شما؛ سلام من که اگرچه خواهان ماندن در جوارتانم، اما از سر اضطرار، وداع‌تان می‌گویم و به بشارتی که خداوند بر پاداش صابران داده است، دل می‌بندم. ◾️نهج‌البلاغه، خطبهٔ ۲۰۲، ترجمه و توضیح علی‌اکبر مظاهری، نشر به‌نشر، چاپ سوم (دوم این ناشر). ۲۷ دی ۹۹ تلگرام 👇👇 t.me/mazaheriesfahani_ir سروش👇👇 https://sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا👇👇 eitaa.com/Mazaheriesfahani

1⃣6⃣📝 🔰 حکمت ۱۶۴ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری ✅ رعایت و ذلّت مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا يَقْضِى حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ؛ آن‌کس که حق کسی را ادا کند که او حق وی را ادا نمی‌کند، بردگی او را پذیرفته است. (آری! رعایت حق آنـان که حـق را پاس نمی‌دارند، تن به ذلّت دادن است و خویشتن را خوار ساختن.) 🔰 حکمت ۱۶۵ نهج‌البلاغه ✅ طاعت و معصیت لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِى مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ؛ اطاعت از مخلوق، که سبب معصیت خالق باشد، نارواست و ممنوع! 🔰 حکمت ۱۷۰ نهج‌البلاغه ✅ آسان‌تر از توبه تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَةِ؛ گناه را وانهادن و‌خویشتن را به معصیت نیالودن، آسان‌تر است از جبران کردن و توبه نمودن. ۲۹ دی ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 ناب‌ترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1⃣7⃣📝 ⚘ سه حکمت گرانسنگ 🖋 ترجمه و توضیح: علی‌اکبر مظاهری 🔰 حکمت ۲۱۷ نهج‌البلاغه گوهرهای نهفته فِى تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عِلْمُ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ؛ در دگرگونی‌های احوال و در گردش‌های روزگـاران، گـوهرهای نهفتهٔ درون آدمیان، پدیدار می‌گردد و باطن مردمان، شناخته و آشکار می‌شود. 🔰 حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه غفلت‌ورزیدن کریمانه مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ؛ از شریف‌ترین کردارهای کریمان و بزرگواران، «تَغافُلِ آگاهانه» است. (آری! پاره‌ای از دانسته‌ها را نادانسته انگاشتن و بر پاره‌ای از امور، چشم پوشاندن، حقّا که خصلتی فرخنده است!) 🔰 حکمت ۲۲۴ نهج‌البلاغه خاموشی و هیبت بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ...؛ خاموشی و سکوت بسیار، شکوه‌مندی می‌آورد و وقار... . ۳ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 ناب‌ترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1️⃣8⃣📝 ✅ ذلّت دین‌فروشان 🔰 حکمت ۲۲۸ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری ... مَنْ أَتَى غَنِيّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِينِهِ؛ آن کس که نزد ثروتمندی، به خاطر ثـروتش، فـروتنی ورزد، دو سوم دینش از میان می‌رود! (و علاوه بر اینکه خویشتن را به ذلّت کشانده، بخش عمدهٔ دین و ایمانش را نیز باخته. آه که چه خسران دردناکی است آلودن گوهر جان و باختن بن‌مایهٔ ایمان!) ۵ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

1️⃣9️⃣📝 ✅ اگر امید شهادتم نبود...! 🔰 از خطبه ۱۱۹ نهج‌البلاغه 🖋️ ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری وَ اللَّهِ لَوْ لَا رَجَائِي الشَّهَادَةَ عِنْدَ لِقَائِي الْعَدُوَّ وَ لَوْ قَدْ حُمَّ لِي لِقَاؤُهُ لَقَرَّبْتُ رِكَابِي ثُمَّ شَخَصْتُ عَنْكُمْ فَلَا أَطْلُبُكُمْ مَا اخْتَلَفَ جَنُوبٌ وَ شَمَالٌ؛ طَعَّانِينَ عَيَّابِينَ حَيَّادِينَ رَوَّاغِينَ، إِنَّهُ لَا غَنَاءَ فِي كَثْرَةِ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّةِ اجْتِمَاعِ قُلُوبِكُمْ. لَقَدْ حَمَلْتُكُمْ عَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ الَّتِي لَا يَهْلِكُ عَلَيْهَا إِلَّا هَالِكٌ، مَنِ اسْتَقَامَ فَإِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ زَلَّ فَإِلَى النَّارِ؛ وَاللهِ! اگر امید شهادتم به گاه رویارویی دشمن نبود - و ای‌کاش که نصیبم شود - رکاب می‌زدم و شتابان، رهاتان می‌کردم و از شمایان دور می‌گشتم و دیگر هرگز، تا آن‌ هنگام که بادهای جنوب و شمال می‌وزند(و تا آن‌گاه که چرخ روزگار، در گردش است) جویای‌تان نمی‌شدم! شمایانی که: طعنه زنان‌اید؛ عیب‌جویان‌اید؛ از حق، روی‌گردان‌اید؛ حیله گـران‌اید. با پراکـندگی دل‌هـاتان، فزونی شمارتان را بهره‌ای نیست. حقّا که من به راه آشکارتان راه‌بری نمودم؛ راهی که روندهٔ بر آن، هلاکت نمی‌شود، مگر شقاوت‌مندی که هلاک خـویشتن را خواهد. آن کس که بر ایـن طـریقت، پایداری ورزد، به بـهشت درآید؛ و آن کس که از آن بلغزد، به دوزخ در افتد. ۱۰ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ *┄┅═✧❁🌸❁✧═┅┄* ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید: تلگرام: t.me/mazaheriesfahani_ir سروش sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام instagram.com/mazaheriesfahani_ir واتس‌اپ https://chat.whatsapp.com/BpyiDMgYf3JD3d0wC6Jj81 بله https://ble.ir/mazaheriesfahani

2⃣0⃣📝 ✅ خشم و جنون 🔰 حکمت ۲۵۵ نهج‌البلاغه 🖋️ ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری الْحِدَّةُ ضَرْبٌ مِنَ الْجُنُونِ لِأَنَّ صَاحِبَهَا يَنْدَمُ فَإِنْ لَمْ يَنْدَمْ فَجُنُونُهُ مُسْتَحْكِمٌ؛ تندخویی و خشم ناگهانی، گونه‌ای از دیوانگی است (و آن، جنون ادواری است)، زیراکه آدم خشم‌ناک (پس از فرونشینی خشمش، از حال و کردارش) پشیمان می‌گردد؛ امّا اگر پشیمان نگشت، دانسته می‌شود که دیوانگی‌اش پایدار است (و آن جنون دائمی است). ۱۸ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید: تلگرام: t.me/mazaheriesfahani_ir سروش sapp.ir/mazaheriesfahani_ir ایتا eitaa.com/Mazaheriesfahani اینستاگرام instagram.com/mazaheriesfahani_ir واتس‌اپ https://chat.whatsapp.com/BpyiDMgYf3JD3d0wC6Jj81 بله https://ble.ir/mazaheriesfahani

⭕️ تهران فقیرتر شد! حضرت آیت‌الله سید محمد ضیاءآبادی، از اولیاء الهی و اساتید بنام اخلاق شهر تهران از این دنیای فانی رخت بر بستند و به اجداد طاهرین‌شون محلق شدند.

2⃣1⃣📝 ✅ یاد آن یارِ ارج‌دار (۱) 🔰 حکمت ۲۸۹ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری 💠 اشارت از شیوه‌های تربیتی امیرمؤمنان یکی این بود که اوصاف خوبان را بیان می‌فرمود و زیبایی‌ها و فرخندگی‌هاشان را توصیف می‌نمود، تا رغبتی شیرین در جان آدمیان برای وصول به مکانت ستودهٔ آنان برانگیزاند و مردمان را به اقتدای آن مقتدایان فرا بخواند. مولای خوبان در این سخن ارج‌مند، کسی را نیکو و عظیم توصیف می‌نماید و او را برادر خویش می‌نامد که زمانی با وی روزگار می‌گذرانده است؛ امّا نام او را نمی‌آورد. برخی، به گمان، وی را ابوذر می‌دانند و کسانی دیگر، کسان دیگری را، به پندار، نام می‌برند؛ امّا همین نام نیاوردن امیر رازدانان از آن یار ارج‌دار خویش، حلاوتی و ذکاوتی را به همراه دارد؛ زیرا هم حسّ کاوش‌گری و رازدانی را در آدمی برمی‌انگیزاند و هم این رغبت را در آدمی می‌شکوفاند که هر کس خویشتن را به جای آن یار بی‌نام امیرمؤمنان فرض کند و بکوشد تـا آن مـنزلـت ارج‌مند و آن اوصاف خجسته را تحصیل نماید و چنان شود که مولا وی را نیز برادر خویش بخواند. اینک اوصاف و خصلت‌های آن یار فرخندهٔ امیر فرخندگان را از زبان عطرافشان مولامان می‌شنویم: كَانَ لِى فِيمَا مَضَى أَخٌ فِى اللَّهِ وَ كَانَ يُعْظِمُهُ فِى عَيْنِى صِغَرُ الدُّنْيَا فِى عَيْنِهِ وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلَا يَشْتَهِى مَا لَا يَجِدُ وَ لَا يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ السَّائِلِينَ وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ الْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ وَ صِلُّ وَادٍ؛ در گذشتهٔ روزگاران، برادری داشتم «خدایی» که برادری‌مـان بـر طریقت الاهی بود. او چنان بود: ۱. کوچکی دنیا در چشم او، وی را در دیدهٔ من، بزرگ نموده بود! (چون متاع فریبای این‌جهانی و خواهش‌های ناروای نفسانی، نزد وی حقیر می‌نمود، وی در جان من، عظیم نشسته بود.) ۲. از سیطرهٔ شکم خویش، بیرون بود؛ از این رو، به آنچه نمی‌یافت، اشتها نمی‌کرد و در آنچه می‌یافت، زیاده‌روی نمی‌نمود. ۳. بیش‌ترینهٔ روزگارش را خاموش بود. (امّا خاموشی‌اش نـه از سر ناتوانی در گفتار بود، بلکه برای بـیش‌تر اندیشیدن و به وادی بیهوده‌گویی نیفتادن بود؛ زیرا هنگامی که ضـرورت سخن‌راندن فراهم می‌آمد و :) ۴. چون سخن می‌گفت، چنان بود که سخن‌وران را از سخن رانـدن بازمی‌داشت و بر آنان چیرگی مـی‌یافت و عطش پرسندگان را فرومی‌نشاند (و حقیقت‌طلبان را از زلال‌معرفت، سیراب می‌ساخت.) ۵. (از فرط بی‌آزاری و فروتنی، به‌ظاهر و در دیدهٔ‌ ظاهربینان،) ناتوان و مستضعف بود! ۶. امّا هنگامهٔ تلاش و کار زار، چونان شیر بیشه بود و مار بیابان! (خشم‌گین و خروشان و پر زهر و شتابان.) {باقی حکمت، در پست فردا. ان‌شاءالله.} ۲۴ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37

2️⃣2️⃣📝 ✅ یاد آن یارِ ارج‌دار 🔰 ادامهٔ حکمت ۲۸۹ نهج‌البلاغه 🖋 ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری لَا يُدْلِى بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً وَ كَانَ لَا يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا يَجِدُ الْعُذْرَ فِى مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اعْتِذَارَهُ وَ كَانَ لَا يَشْكُو وَجَعاً إِلَّا عِنْدَ بُرْئِهِ وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ وَ لَا يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُ وَ كَانَ إِذَا غُلِبَ عَلَى الْكَلَامِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى السُّكُوتِ وَ كَانَ عَلَى مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى فَيُخَالِفُهُ فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ الْكَثِيرِ؛ ۷. (از منازعه‌های فضیلت سوز و جدال‌هـای خـصمانه، پـرهیز می‌نمود و تا کار به داوری نمی‌رسید و) تا نزد قاضی نمی‌آمد، دلیلی نمی‌‌آورد و برهانی اقامه نمی‌کرد. ۸. کسی را بر کاری که (به ظـاهر، نـاروا بـود و) امکـان عذر و بهانه‌ای در آن می‌بود، مـلامت نـمی‌نمود، تـا آنک‍ـه عذر و دلیلش را می‌شنید. ۹. از هیچ دردی نمی‌نالید و شکایت نمی‌کرد، مگر پس از بهبود و سلامت، (آن هم از باب حکایت.) ۱۰. آنچه را عمل می‌کرد، می‌گفت و آنچه را عمل نمی‌کرد، نمی‌گفت. ۱۱. اگر در گفتن، از وی سبقت می‌جستند؛ امّا در خاموشی، بر او چیرگی نمی‌یافتند. ۱۲. بر سخن شنیدن، شوق‌ناک‌تر بود تا بر سخن‌ گفتن. ۱۳. و هرگاه که دو کار برایش پیش مـی‌آمد، مـی‌نگریست کـه کدامـین‌شان به هوای نفس، نـزدیک‌تر و به هوس دل، شیرین‌تر است، تـا بـا آن مخالفت ورزد (زیرا به وضوح می‌دانست که آنچه با هوای نفس، ملایم‌تر است، با عقل و شرع، مخالف‌تر است.) پس، شمایان نیز این خصلت‌ها را فراگیرید و خویشتن را بر آن‌ها وابدارید و برای یافتن آن‌هـا بـکوشید و بـه آن‌هـا رغبت ورزید. (شمایان نیز چونان آن برادر الاهی من، شایستگی یافتن این اوصاف حمیده و اخلاق پسندیده را در خویشتن فـراهـم آرید،) امّا اگر توان یافتن همهٔ آن‌ها را ندارید، هر مـقدار را کـه می‌توانید، فراگـیرید؛ زیرا برخی را فرا چنگ آوردن، بهتر است از همه را یک‌سره وانهادن. ↩️ نهج‌البلاغه، ترجمه و شرح: علی‌اکبر مظاهری، نشر جمال. ۲۵ بهمن ۹۹ 🌸 نـامٺ ٺرانـہ ے هفٺ آسمان‍‍ــ اسٺ ی‍ـا علے !༄ 📌 بهترین‌های نهج‌البلاغه را دنبال کنید: https://eitaa.com/mazaheri37