⁉️این روزها افراد و خبرگزاری ها و برخی سازمان های فرهنگی از ما می پرسند که در شرایط پیش آمده چه راهکارهایی در حوزه سلامت معنوی دارید: 🔹سلامت معنوی یکی از ابعاد سلامتی است که در کنار سلامت جسمی، روانی و اجتماعی، جورچین سلامتی را کامل می کند و افراد بدون برخورداری از سلامت معنوی سلامت و رفاه کامل را تجربه نمی کنند. 🔸در شرایط فعلی اما سخن گفتن از #سلامت_معنوی چندان وجهی ندارد، ما با یک ترس موهوم روبرو هستیم، که بی جهت عده ای را برآشفته است. بعضی از مردم دچار #فوبیای_کرونا شده اند و این عارضه با ماسک و با رعایت مراقبت های بهداشتی و با راهکارهای سلامت معنوی اصلاح نمی شود. توهم اجازۀ شکوفایی معنوی را نمی دهد و مانعی برای سلامت معنوی است. رفع این مانع با مقدماتی است که با عقلانیت فراهم می شود. 🔹من نمی دانم چرا ماسک اینقدر گوهر نایاب و گرانبهایی شده است؛ اصلا افراد غیر مبتلا نیاز به ماسک ندارند. فقط افرادی که #کرونا دارند باید ماسک بزنند که احتمال سرایت به دیگران کمتر شود. الان با شرایطی نامعقول در کشور روبرو هستیم. اتفاقی رخ داد که خیلی خطرناکتر از آنچه واقعا هست، تصور می شود. 🔸تاکید می‌کنم در شرایط متعادل و پدید آمدن یک بحران واقعی از همه چیز مهمتر برای سلامت معنوی توجه قلبی به ذات مقدس خداوند است و اگر قرائت قرآن، توسل و خواندن دعاهای مختلف هم توصیه می‌شود، با هدف یاد خدا در دلهاست. در حالت اضطرار و بحرانی به طور معجزه‌آسا این توجهات در ما ایجاد شده و سبب می‌شود تا آسیبها و بحران های واقعی (نه وهم آلود) را به فرصتی طلایی برای تحولات معنوی تبدیل کنیم. 🔹ما ابتدا باید نگاه معقولی به این مسئله داشته باشیم و بعد در کنار آن از سلامت معنوی سخن بگوییم. اگر واقعا شرایط خاصی رخ دهد و افراد در معرض بحران واقعی باشند در این مواقع می توانیم به سلامت معنوی بپردازیم. در شرایطی که توهم بحران ایجاد شده، سخن گفتن از سلامت معنوی مثل بالارفتن از نردبان موهوم است. من به هیچ وجه درست نمی دانم که در این شرایط نامعقول از معنویت سخن گفته شود. فعلا اولویت با #عقلانیت است. @mazaheriseyf 🌸🍃