eitaa logo
استاد بیگدلی
291 دنبال‌کننده
6 عکس
0 ویدیو
3 فایل
🌹مشاور و مدرس مهارت‌های زندگی و فرزندپروری 🌹استعدادیاب تحصیلی و شغلی 🌹عضو انجمن روان شناسی
مشاهده در ایتا
دانلود
۴. باورها و انتظارات غیر واقع بینانه‌ی والدین داشتن انتظارات منطقی از کودکان، بستگی به سن و میزان رشد آنها دارد. والدینی که از فرزندان خود خواسته های زیادی دارند که بیش از توان آنها است با مقاومت و حتی گاهی با تنفر و لجبازی کودکان خود مواجه می شوند؛ مثلا مادری که از کودک ۴ ساله اش می خواهد بدون کمک گرفتن از دیگران، اتاق به هم ریخته‌ی خود را مرتب کند، قطعا با سرپیچی کودک مواجه خواهد شد.
۵. مشاهده ی دیگران( الگوی‌های نامناسب ) کودکان با مشاهده ی آنچه دیگران انجام میدهند رفتارها را می آموزند؛ به عنوان مثال، هنگامی که والدین عصبانی میشوند و بر سر دیگران فریاد میکشند و به علت فریاد کشیدن به خواسته‌های خود میرسند، کودکان می آموزند که وقتی مشکل دارند فریاد کشید، رفتاری خوبی برای رسیدن به خواسته هایشان است؛ بنابراین کودکان شبیه به والدین رفتار میکنند نه طبق دستوری که والدین می دهند.
نحوه‌ی دستور دادن به کودکان در بسیاری از موارد، علت مشکل رفتاری کودک و نافرمانی او، به نحوه ی نادرست دستور دادن والدین بر می گردد؛ نه به خاطر اینکه کودک لجباز کله شق و نافرمان است. اگر دستورهایی که والدین به کودکان میدهند؛ مبهم، نامشخص ، بی موقع، متعدد، ناعادلانه باشند احتمال نافرمانی و سرپیچی کودک افزایش خواهد یافت. بنابراین اگر والدین یاد بگیرن که چگونه دستور بدهند، امکان اطاعت، همکاری و فرمانبرداری کودک افزایش می‌یابد. مثال برای دستور دادن نادرست: مادر میگه:" داریم میریم مهمونی . اونجا مثل بچه‌ی آدم رفتار کن." ( دستور مبهم)
۷. استفاده ی ناموثر از تنبیه (دلایل مؤثر نبودن تنبیه): یکی از عوامل مهم در بدرفتاری کودکان استفاده ی نادرست از روشهای تنبیهی است. وقتی تنبیه با تأخیر، بی تناسب با رفتار، به صورت مبهم، تهدیدآمیز، خشن، شدید و ترسناک انجام گیرد، به هدف اصلی خود یعنی همان اصلاح رفتار دست نمی یابد. تنبیه غلط به خشم، اعتراض و میل به انتقام و یا به احساس گناه و بی ارزشی در کودک می انجامد و باعث شکل‌گیری رفتارهای نامطلوب می‌شود. مثال: فرزند ۹ ساله ی شما به دستور شما در مورد پایان دادن به بازی و شروع انجام تکالیف خود اهمیتی نمی دهد و به بازی ادامه میدهد. شما فریاد می زنید: "شب که بابات اومد من میدونم با تو."
۸. عواطف والدین و پیام های عاطفی یا هیجانی آنها گاهی اوقات والدین به جای قضاوت درباره‌ی رفتار نامطلوب کودک ، شخصی کودک را زیر سؤال می برند و ویژگیهای شخصیتی و اخلاقی او را سرزنش می کنند. در این شرایط کودک به دلیل احساس خجالت ، شرمندگی یا احساس گناهی که پیدا می کند؛ ممکن است دستوری را که به او داده‌‌اند را انجام دهد؛ اما در دراز مدت از این احساسات ناخوشایند، آزار می بیند و احتمال همکاری و فرمانبرداری اش کم میشود. مثال : والدین به جای اینکه بگویند: "این رفتار تو خوب نیست "می گویند: " تو بچه ی بدی هستی، دیگه دوستت ندارم." 🌷ارتباط مهربانانه و دلسوزانه ی والدین با کودکان، رشد روابط دلبستگی سالم درکودکان را تقویت میکند. والدین و فرزندانشان ،هنگامی که تعاملاتشان محترمانه است و هر فرد در برابر دیگری پاسخگو است، احساس خوبی دارند؛ بدین ترتیب یک گفتگوی دو طرفه ی سالم و مؤثر شروع میشود که به کودک میگوید:" من تو را میبینم و به تو گوش میدهم و به تو بازتابی از خودت که باارزش است، می‌دهم تا خودت هم برای خودت ارزش قائل شوی. من تو را همان طور که هستی دوستت دارم." بنابراین از طریق یک گفتگوی متقابل ساده، و رد و بدل کردن علامت‌هایی که حامل حس پیوند هستند، می‌توان یک پیوند سالم ایجاد کرد و سلامت هیجانی فرزندان را تضمین کرد.
۹. بی ثباتی در واکنش والدین نداشتن ثبات در پاسخ دهی به رفتارهای فرزندان و پیگیری رعایت قانون و دستورها، یکی از مهمترین الگوهای فرزندپروری است که با لجبازی و مقابله جویی فرزندان ارتباط دارد. در خانواده هایی که والدین نسبت به فرزندان گاه آسان میگیرند و گاه به شدت خشمگین می شوند، احتمال نافرمانی و پرخاشگری فرزندان بسیار بالا است. وقتی کودکان به طور پیوسته با پیامدهای مناسب و از پیش تعیین شده برای رفتارهایی که انجام میدهند، روبه رو نشوند، یاد نمی گیرند چه کاری را چه موقع و چگونه باید انجام بدهند.
💠 عوامل محیطی و اجتماعی (دوستان، مدرسه، محله و....) وقتی سن کودک بیشتر میشود و به مهد یا مدرسه میرود با افراد و موضوع های جدیدی آشنا می شود که میتوانند آثار مثبت یا منفی بر او داشته باشند. مثل دوستان کودک، رسانه (تلویزیون، رایانه و اینترنت)، کارکنان و محیط مدرسه . کودکان از دوستان خود الگوبرداری می کنند و شما نمیتوانید مانع این ارتباط شوید. ویژگیهای انضباطی مدرسه و نوع روابط والدین با کودکان نیز میتواند تغییراتی در رفتار آنها ایجاد کند. تماشای مداوم تلویزیون و ماهواره به ویژه صحنه های پر خشونت و بازیهای نامناسب رایانه ای، باعث کاهش خلاقیت و تعامل کودکان با خانواده و افزایش رفتارهای پرخاشگرانه میشود. ارتباط های مجازی؛ مانند اتاق گفتگو (چت) ، بخش مهمی از روابط فرزندان ما را در دنیای امروز تشکیل می دهد. همچنین از جمله عوامل مهم محیطی و اجتماعی دیگر که در بروز مشکلات رفتاری کودکان دخیل میباشد میتوان به فقر مالی و فرهنگی، فقرحرکتی، فقر بازی، همسالان و دوستان منحرف ، طرد شدن از سوی همسالان، سایر بزرگ ترهای فامیل ، تعدد استرس های زندگی ، مهد کودک نامناسب و زندگی در محلات خطرناک اشاره نمود.
🌷سلام و عرض ادب خدمت اعضای محترم کانال و بزرگورانی که تازه به جمع ما پیوستن. چون مباحث سلسله وار مطرح شده ، پشنهادم اینه ویس‌‌ها و مطالب رو از اول ، به ترتیب ‌گوش بدین و مطالعه بفرمایید.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸 عید است و هوا شمیم جنت دارد نام خوش مصطفی حلاوت دارد 🌸 با عطر گل محمدی و صلوات این محفل ما عجب طراوت دارد 🌹 عید مبعث بر همه شیعیان جهان مبارک باد 🌹
تکنیک تعامل مثبت 🍀🌷🍀 ( فوق العاده مهم)
🌷منطق تعامل مثبت🌷 🟢همان مقدار که ما به رشد جسمی کودک اهمیت میدهیم باید بدانیم که رشد، ابعاد دیگری هم دارد: عاطفی اجتماعی و معنوی. 💠همان طور که غذا برای رشد جسمی مهم است ، برای رشد اجتماعی نیز تعامل مثبت موثر است. محبت میتواند کودک را از آسیب دور نگه دارد. 🔶 نخ ارتباطی : آیا تا به حال دیده اید که کودکی به یک ماشین نخی وصل کرده و آن را در هر جهتی به دنبال خود می کشاند؟ آن نخ بسیار مهم است. اگر نباشد ماشین به دنبال او نخواهد آمد. اگر کودک شما به حرفتان گوش نمیدهد، اطاعت نمی کند و لجبازی میکند ، بدانید که نخ ارتباطی شما وصل نیست. این نخ ارتباطی همان تعامل مثبت است.
تعامل مثبت سه قسمت دارد که باید از سوی والدین با دقت انجام شود👇 ۱.زمان با کیفیت ۲. ارتباط کلامی ۳.محبت فیزیکی
🟣 زمان با کیفیت ( مدیریت زمان): ❄️ فهرستی از فعالیتها و بازیهای مورد علاقه ی کودکتان را با همکاری او تهیه کرده و با یکدیگر به توافق برسید. ⛄️ فعالیتها و بازی‌هایی که تعاملی باشند، مشکل ساز نباشند و مورد علاقه ی شما و فرزندتان باشند ؛مانند نقاشی، کاردستی، رنگ انگشتی، شن بازی ، گل بازی ، قایم باشک ، توپ بازی، دارت ، بادبادک بازی، آشپزی و... . 🌈روزانه ساعتی را مشخص کنید و رأس همان ساعت بازی کنید. توجه داشته باشید ساعتی را در نظر بگیرید که زمان خواب کودک نباشد و حوصله و وقت کافی از طرف شما و کودک مهیا باشد. ( اینجوری کودک قانونمند شده و هر روز مشتاقانه منتظر رسیدن ساعت بازی خواهد بود.) ☀️حدود نیم الی یک ساعت با توجه به وقت آزاد شما با کودک خود بازی کنید. البته می توانید زمان یک ساعت را نیز به چهار تا زمان پانزده دقیقه ای خرد کرده و در زمانهای مشخص و ثابت با کودک خود خوش بگذرانید. ( بعضی از والدین ممکنه بگن ما فرصت نداریم نیم ساعت یا یک ساعت با بچه‌مون بازی کنیم. پیشنهادم اینه ولو ۱۰ دقیقه هم که شده بازی رو داشته باشید) ☂توجه داشته باشید در صورت امکان، پدر و مادر با هم با کودک بازی کنند. اگر شرایط مهیا نبود، پدر جدا و مادر نیز جداگانه هر یک زمانی را روزانه و ثابت در نظر گرفته و با کودک خود بازی کنند . 🌟زمان بازی و طول مدت آن را با عقربه های ساعت با توجه به عدم درک مفهوم زمان در کودکان پیش دبستانی، به کودک نشان دهید. 🌈در طی بازه‌ی زمانی که برای بازی با فرزندتون در نظر گرفته اید، کار آشپزخانه، تلفن، کار منزل و ... را کنار بذارید.
💐 قبل از بازی ، قوانین بازی را از جمله مدت زمان بازی، تعداد بازی (یک الی دو بازی و برای کودک بیش فعال حدود ۳ تا ۴ بازی)، برد و باخت و ... را برای کودک مشخص کنید و در طی بازی ،آموزش ، سرزنش، تهدید نداشته باشید. ☔️ سعی کنید جو بازی شاد و لذت بخش باشد. به هنگام بازی به اندازه ی سن کودک شده و از بازی با کودک لذت ببرید. 🌈 اگر کودکی در نیم الی یک ساعت قانع نشده بهانه گیری کرده و زمان بیشتری برای بازی بخواهد از اصول محدودیت استفاده کنید( با کودکان نافرمان و بیش فعال جدی تر برخورد کنید و از اصول محدودیت استفاده نمایید.)
گام‌های اصول محدودیت👇 🌷۱. به هنگام پافشاری کودک به ادامه ی بازی ، روبروی کودک نشسته در حالی که کودک در حال فریاد زدن و گریه می‌باشد او را بغل کرده فشار داده و با لفظ " آرام باش ، آرام باش " کودک را در آغوش بگیرید. ( با بغل کردن کودک، اکسی توسین خون او بالا رفته و آرام می‌شود.) 🌷۲. پس از آرام شدن کودک ، با او چهره به چهره شده و با نگاهی مهربان اما قاطع هیجان او را پذیرفته و انعکاس دهید." این طبیعیه که تو خیلی دوست داری بازی کنی و لذت بیشتری ببری." 🌷۳.به طور شفاف تعیین محدودیت داشته باشید." وقت بازی تمام شده، باید غذا درست کنم . اگه بازی رو ادامه بدیم غذا نداریم و گرسنه میمانیم. 🌷۴. به کودک خود حق انتخاب دهید. دو یا سه فعالیت جذاب به او پیشنهاد بدید به طوری که یکی از آن‌ها جذاب‌تر از بازی یا چیزی که می‌خواهد باشد. اگر کودک نپذیرفت تا ۳ بار، حق انتخاب را برای کودک توضیح دهید. 🌷۵. اگر باز هم کودک قبول نکرد با لحنی قاطع اما مهربان به او بگویید: یا یکی از این فعالیت ها را انتخاب میکنی یا فردا این ساعت با هم بازی نخواهیم کرد."
💠 محبت فیزیکی💠 ❣در بازی، فقط تحسین و محبت فیزیکی مانند نوازش کردن ، بوسیدن و بوییدن داشته باشید. 💝با حفظ حریم شخصی و در حد متعادل و روزانه محبت فیزیکی انجام شود. 💚گاهی باید محبت فیزیکی اصلاح شود( گاز گرفتن یا فشار دادن ممنوع) 📣 توجه داشته باشید که در این ارتباط جسمی، احساس امنیت داشته باشد. 💟محبت فیزیکی را طوری نشان دهید که کودک دوست دارد. (کودکان، سخت به تماس بدنی حساس هستند.) 💙به هنگام محبت فیزیکی ، دستور و انتقاد نداشته باشید.
🌷 ارتباط کلامی🌷 ارتباط ،عبارت است از فرایند ارسال و دریافت پیام. هدف اصلی برقراری ارتباط ، انتقال پیام است. برقراری ارتباط دو جنبه دارد:👇
🟨الف. گوش دادن فعال : برای آنکه به فرزندتان کمک کنید تا با شما ارتباط برقرار سازد، باید بتوانید با دقت به او گوش بدید. 1⃣به هنگام گوش دادن به او نگاه کنید. نشان دهید که به حرف هایش علاقمند هستید. 2⃣بیشتر اوقات کمی به طرف او متمایل شوید؛ حالت بدنی آسوده و راحتی به خود بگیرید؛ حرکت و جنبش فیزیکی خود را به حداقل برسانید. 3⃣نشانه های غیر کلامی او را به شیوه ای ظریف تکرار کنید. 4⃣سعی کنید آنچه را که گفته نمی شود بشنوید . به عنوان مثال به او بگویید: "من مایلم بیشتر بدانم و یا کمی بیشتر برایم بگو." 5⃣دقت کنید هر چیزی ، چگونه گفته میشود. زبان بدن و آهنگ صدا بسیار مهم هستند. به هنگام صحبت کردن به احساساتی که در پشت آنها است دقت کنید. 6⃣کمتر صحبت کنید و به خاطر داشته باشید که در اوایل صحبتش، کلام او را قطع نکنید. 7⃣سؤال بپرسید تا کاملا متوجه شوید، موضوع چیست. 8⃣بازخورد بدید. بازخورد دادن راهی برای بررسی این است که آیا برداشت شما از صحبت‌های او درست است یا نه.
🟨الف. گوش دادن فعال : برای آنکه به فرزندتان کمک کنید تا با شما ارتباط برقرار سازد، باید بتوانید با دقت به او گوش بدید. 1⃣به هنگام گوش دادن به او نگاه کنید. نشان دهید که به حرف هایش علاقمند هستید. 2⃣بیشتر اوقات کمی به طرف او متمایل شوید؛ حالت بدنی آسوده و راحتی به خود بگیرید؛ حرکت و جنبش فیزیکی خود را به حداقل برسانید. 3⃣نشانه های غیر کلامی او را به شیوه ای ظریف تکرار کنید. 4⃣سعی کنید آنچه را که گفته نمی شود بشنوید . به عنوان مثال به او بگویید: "من مایلم بیشتر بدانم و یا کمی بیشتر برایم بگو."
5⃣دقت کنید هر چیزی ، چگونه گفته میشود. زبان بدن و آهنگ صدا بسیار مهم هستند. به هنگام صحبت کردن به احساساتی که در پشت آنها است دقت کنید. 6⃣کمتر صحبت کنید و به خاطر داشته باشید که در اوایل صحبتش، کلام او را قطع نکنید. 7⃣سؤال بپرسید تا کاملا متوجه شوید، موضوع چیست. 8⃣بازخورد بدید. بازخورد دادن راهی برای بررسی این است که آیا برداشت شما از صحبت‌های او درست است یا نه. 9⃣با عباراتی دیگر بازگو کنید. گاهی تکرار چند کلمه ی آخر، او را به ادامه ی گفتار ، تشویق می کند. 🔟صحبت های او را آنطوری که فهمیده اید خلاصه کنید. از قضاوت درباره ی صحبت های او پرهیز کنید
⭐️ ب.صحبت کردن و انتقال پیام با همدلی و درک احساسات: با احترام با کودک خود صحبت کنید؛ به احساسات او حساس باشید. احساسات او را درک کرده و با او همدلی کنید. 😊😭 البته کودکان برای برقراری ارتباط لزوماً از کلمات استفاده نمیکنند. بعضی مواقع ساکت هستند؛ اما لبخند میزنند؛ اخم یا گریه میکنند. 🧐 دقت کنید چهره و بدن فرزندتان چه میگوید. خودتان را مانند آینه ای تصور کنید که احساسات فرزندتان را منعکس میکند.
مثال: «چهره ی اخم آلودت ، داره میگه که تو مخالفی اینطور بازی کنیم» 😀" وقتی با هم بازی میکنیم خیلی شاد و خوشحال به نظر می آیی". ☹️" تو ناراحتی چون باید برگردیم . رفتن از اینجا برات سخته ، چون داره بهت خوش می گذره." 🪴بنابراین به هنگام بازی و صحبت کردن با فرزندتان ، ارتباطی شفاف و صریح به همراه انعکاس و بازتابی صحیح از احساسات او داشته باشید. 🤓 سعی کنید تن صدا را عوض کرده با آرامش و با لحنی مناسب با سن فرزند خود با او صحبت کنید.
خدا رو شکر مهارت تعامل مثبت تموم شد. 📣 این تکنیک ، فوق العاده مهمه. لطفا چند بار، بحث رو از اول مطالعه و یادداشت برداری کنید و تلاش کنید دانش‌تون تبدیل به مهارت بشه. از این تکنیک می‌تونید برای تقویت رابطه همسرانه‌ تون هم استفاده کنید. 📣 یکی از مشکلات زوجین اینه که خوب نمیتونن به حرف‌های همدیگه گوش بدن و همدلی کنن. 🌷همدلی یعنی اینکه خودم به جای فرزندم یا همسرم بذارم و درکش کنم و از دریچه‌ی نگاه او، مشکل رو ببینم. تلاش کنیم موقع همدلی، از خودمون دفاع نکنیم. اجازه بدیم همسر یا فرزندمون، احساسش رو بگه و سبک بشه . بله ممکنه حق با شما باشه و فرزند یا همسرتون، منطق خوبی برای ناراحتیش نداشته باشه اما اونی که اینجا مهمه، خوب گوش دادن و همدلی کردنه تا حالش خوب بشه. البته میتونید در یک موقعیت دیگه ، بعد از اینکه همسر یا فرزندتون آروم شدن، حرف‌تون بزنید و از خودتون دفاع کنید. 🟢 نکته مهم : موقعی که از دست کسی ناراحتیم و میخایم احساس منفی‌مون رو بیان کنیم مواظب باشیم با احترام و ادبیات خوب ، احساسمون رو بیان کنیم . اینجوری طرف مقابل‌مون به حرف‌هامون خوب گوش میده و تعامل مثبت بیشتری شکل می‌گیره.