ما بی شناسنامه نیستیم اهل قنوتیم ساکن دهستان نیایش و بچه ی جنوب عشقیم کبوتران قباپوشی که بال در خون شهیدان کربلا نهاده ایم و عمری بر شاخه ها مرثیه خوان ذبح بنی آدم ما از امتزاج دو ایمان بدوی روستایی از تصادم دو عدم ساده بوجود آمده ایم با هیچ کس هیچ فرقی نداریم و نمازمان را اول وقت می خوانیم ما محصول آن لحظاتی هستیم که خسته از بیل و رنجور از داس خیمه دعایی برافراشته اند ما ساده نشینانِ کاخ ویرانه فقر و فناییم پنجره هایی که رو به سوی افق سبز توکل باز می شوند ما مثل کتابی در هر گوشه خاک و در هر لحظه از روزگار باز می شویم و دیگران را از خود با خبر می کنیم ما مثل وضو ساده و پاکیم عین اقطار بی آلایش و معصومیم ما را می شود در هر گوشه مسجد پیدا کرد در هر جنسی جستجو نمود با هر دردی دریافت ما مثل تلاوت غمگینیم مثل تکبیر حالت خنجر داریم و دوستان ما شیران روز و پارسایان شب هستند از نوح به بعد تا کربلا و هویزه و تا هویزه حضور داریم پشت هر سنگی روییده ایم با هر بوته ای رسیده ایم بر هر شاخی بر داده ایم ما در این آب و خاک سبز می شویم ما بی شناسنامه نیستیم این شعر در قله، فرازی از وصیت نامه ی شهید بهشتی بود! #شهید_بهشتی #شعر_خوب_بخوانیم http://eitaa.com/medaadjangi