🔴میز نقد فیلم سینمایی لباس شخصی در برنامه سینمایی #هفت 👤ناصر هاشم زاده: لازم است حتما به این مقطع تاریخی پرداخته شود. بسیاری از استعدادهای ما در آن زمان به مسلخ برده شدند. این فیلم پرداخته به این تجربه. آیا توانسته از پس این قضیه برآید؟ دوستان چندسالی در این مورد تحقیق کرده اند. شخصیت کیانوری در فیلم کاریکاتور است. ما باید خطر کودتا را در فیلم ببینیم چیزی که در فیلم نیست. فیلم المان های لازم سینمایی را سعی کرده داشته باشد اما این ها کافی نیست. اگر ما اطلاعات کافی از افضلی و کیانوری نداشته باشم از فیلم‌ چیزی متوجه نمی شوم. تا بیایم شخصیت اصلی فیلم را بشناسیم زمان زیادی طی میشود. 👤محمد تقی فهیم: مساله فیلم لباس شخصی حزب توده است. حزبی که در تاریخ معاصر ایران حضور داشته است. یک سمبلی از خدمت و خیانت است. همیشه سوژه ها در زمانی عینیت میابد که در جامعه وجود داشته باشد. ما باید در سینما آدمهایی را بسازیم که با ساخت آن ها شخصیت ها معرفی شود. مشکل من با فیلم در روایت آن است. پاشنه آشیل فیلم در روایت آن است. جسارت عنصر اصلی سازنده فیلم است. تا زمان توفیقی فیلم‌ سرگردان است . فیلم به نظرم نیازهای اولیه فیلم را دارد و قوت فیلم این است که با بازیگرهای ناشناخته یک موضوع مهم را روایت میکند اما افتتاحیه خوبی ندارد. 👤مسعود فراستی : همه افراد در آن دوره به نحوی تحت تاثیر حزب توده بودند. حزب توده از اول وابسته نیست و متمایل به مارکسیست است. حزب توده از انقلاب جا میماند. فیلم کار سیاسی خوب با ما نمیکند. ما سنت سینمای سیاسی در ایران نداریم. نکته بعدی این است که دوربین از درون دارد فیلم و موضوع را بررسی میکند. باید بدمن غیر از کنشگر بودن جذاب باشد تا قهرمان جذاب شود. این از آن نکاتی است که بچه های سینمای سیاسی باید به آن توجه کند. باید شخصیت اول چنین فیلم هایی سمپاتیک باشد. در زمانی که سینمای ما مسئله ندارد اما این فیلم مقداری مسئله دارد. ✅آرما(آرمان ناتمام) @media_arma