eitaa logo
✒مـــــه شکن
259 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
478 ویدیو
87 فایل
﷽ درپیچ وخم جاده ی زندگی،گاهی فضای تاریک و مه آلود آنرا باید بامــه شکن عبور کرد . . . لینک کانال: http://eitaa.com/joinchat/1914503168Cda63e1f57f ارتباط: @s_heydari110 حیـــدری
مشاهده در ایتا
دانلود
ماه مبارک رمضان، زمینه های عبادت و بندگی را دوچندان می کند تا جهش و رشد بیشتری داشته باشیم یکی از برترین عبادت ها در این ماه، کردن است و همچنین روش بدست آوردن.
مهمترین عامل برای به جریان انداختن و کردن، ایجاد سوال و پرسش هایی پیرامون مهمترین و حیاتی ترین مسائل زندگی است. در این پرسش ها از رکود در آمده و وقتی فکر به جریان افتد، خودمان به جریان و حرکت خواهیم افتاد.
اساسی ترین سوال برای و کردن، از خود و هدف زندگی است در وهله ی اول آنچه برای همه کاملا محسوس و ملموس هست، وجود خود و نیازهای خویش است.
🔸از آنجایی که انسان ذاتا دنبال منفعت و دفع ضرر است. فقط کافیه با همین سوالات متوجه شود بزرگترین سود، رسیدن به پاسخِ این پرسش ها و بدترین ضرر، فرار از آنها است!
سه حالت برای درک یک مطلب وجود دارد: یک. کسی مطلبی بدون به ما بگویید و صادراتی بر ما تحمیل کند. دو. کمکمان دهند تا مطلب و پاسخ روشن شود. سه. خودمان روش را بیاموزیم و نقد و تحلیل کنیم و به پاسخ ها و مطالب برسیم. و مهم رسیدن به حالت سوم است، که خود چشمه شویم و اثر گذار گردیم. @meh_shekan
شهید مطهری در تعریف عمل ورزیدن می فرماید: در حقیقت تفکر عبارت است از سیر و حرکت ذهن از یک مطلب مجهول به سوی یک سلسله مقدمات معلوم و سپس حرکت از آن مقدمات معلوم به سوی آن مطلوب برای تبدیل آن به معلوم./ ر. ک:کتاب منطق و فلسفه
پس تا وقتی سوالات اساسی به عنوان مجهول ایجاد نشود، ذهن آدمی فعال نمی شود و عمل صورت نمی گیرد حالا وقتی با این ده سوال مواجه شدیم، به عبادتِ تفکر ورزیدن روی خواهیم آورد. و چه عبادتی بالاتر از شناخت و معرفت به حقایق هستی...
امیر المومنین(ع): لا عِبادَةَ كالتَّفكُّرِ في صَنعَةِ اللّهِ عَزَّوجلَّ، هیچ عبادتی بالاتر از در خلقت خداوند نیست. /امالی طوسی
وقتی قرار است با سوال به سمت کشف مجهول حرکت کند، کدام مجهول، مهترین است که اساس فکر و روش ورزیدن قرار بگیرد؟! در این باره امیر المومنین در جمله ای کوتاه این موضوع را مطرح می کنند که وجود انسان، مهترین موضوع برای شناخت است که اگر خود را شناختیم و تفکر در وجود خویش داشتیم و به عبارتی جهل از خود را بر طرف کردیم، آنگاه تمام موجودات عالم حتی وجود خالق را هم خواهیم شناخت و اگر جاهل به خود باشیم و در خود تفکر نکنیم، گویا هیچ چیز را نشناخته ایم! دقت شود، وقتی مجهولِ اصلی خود ما بودیم دیگر هیچ چیز را دقیق و صحیح نخواهیم شناخت! فرمود: « لا تَجهَلْ نَفسَكَ ؛ فإنَّ الجاهِلَ مَعرِفَةَ نَفسِهِ جاهِلٌ بِكُلِّ شَيء. به خويشتن جاهل مباش؛ زيرا كسى كه خود را نشناسد، هيچ چيز را نمى شناسد. »/غرر الحکم، ح ۱۰۳۳۷