#هر_روز_عاشوراست و سيد بن طاوس در لهوف آورده که چون دوسال از ولادت حضرت سيد الشهدا عليه‏ السلام برفت، خيرالمرسلين را سفری پيش افتاد، و چون از حجره ی مقدسه بيرون آمد در برزنی ايستاده همی گريست و استرجاع همی فرمود؛ ياران سبب باز جستند. فرمود اينک جبرئيل از زمينی بقرب فرات که کربلايش همی گويند مرا اخبار داد که فرزندم حسين را در آنجا شهيد کنند. دگرباره گفتند يا رسول الله نام قاتل او بگوی؟ فرمود مردی که يزيدش همی نامند و گوئی که من هم اکنون فرزند خويش را بر خاک افتاده و بخون آغشته همی بينم که بدان حالت در ضريحش نهند، و از آن سفر که معاودت فرمود هم بدان گونه محزون باز گشت، و به منبر برشد، مردمان را خطبه کرد، وموعظت فرمود چندانکه فراغت يافت دست راست بر سر حسن و دست چپ بر سر حسين نهاده سر بر آسمان برداشته گفت: بار خدايا جبرئيل امين مرا بدين گونه خبر داد که اين فرزند مرا بی يار و ياور بناحق بکشند... مردمان را از اين کلمات تاب نمانده آوازها به گريه برداشتند رسول فرمود: "أتبکونَه و لاتنصُرونه" مگر امروز همي گرئيد و باز که فردا بی کس و تنها ماند ياری اش نکنيد؟ بارخدايا تو او را ياور باش. اين بگفت و با چهره ی دگرگونه بازگشت. (قمقام زخّار) @mehdi_jahandar