eitaa logo
مهر فرشته ها
2.3هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
544 ویدیو
19 فایل
گاهی خدای مهربان می‌خواهد با دست تو، دست دیگر بندگانش را بگیرد؛ وقتی دستی را به یاری می‌گیری، بدان که دست دیگرت در دست خداست. *مهر فرشته‌ها* دستان شما را به خدا میرساند... @shia_life شماره کارت: ۵۸۹۲۱۰۷۰۴۴۲۱۹۴۱۱ گروه جهادی مهرفرشته ها
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ بعضی سفره‌ها، به یادماندنی می‌شوند... سفره‌هایی که پهن شدن و جمع شدنشان هر دو سراسر خیر و برکت است؛ مثل سفره‌عقد؛ 😍 پهن شدن آن سراسر زیبایی و شیرینی و عشق و صفاست و جمع شدنش آغاز یک شروع، آغاز تلاش برای سعادت و خوشبختی😌 ❤️❤️❤️❤️ سفره ماه رمضان هم، از این دست سفره هاست... وقتی سفره پهن است، ما غرق در نور عشق خداییم، نور روزه داری و سحر و افطارهایش، نور ایام البیض و میلاد کریم ابن الکریم، نور شب‌های قدر، نور شب بیست و هفتم، نور دعای افتتاح و نور الغوث الغوث خلصنا من النار و نور زیر سایه قرآن بودن... 💫 هر جای این ماه را می‌نگری شیرین است و چه بسا شیرین تر از عسل؛ طعمی به شیرینی و گوارایی طعم شهادت در رکاب حسین علیه‌السلام که قاسم بن الحسن فرمود: احلی من العسل... ماه رمضان هم از آن شیرینی های احلی من العسل است! حالا این سفره با این همه شیرینی و نورانیت و خاطرات بی‌نظیرش جمع شده؛ اما این به معنای پایان نیست! بلکه عید فطر، درست نقطه آغازی است برای شروع و پا نهادن و کوشیدن در راه عشق الهی... من معتقدم تجلی گاه این نور کسب شده که بعد از ماه به تقویت آن می‌پردازیم در محرم و اشک برحسین است. پس حالا که این سفره جمع شد و میهمانی برایمان به پایان رسید نوبت ما رسیده که با نور کسب شده از این ماه بکوشیم تا رسیدن به تجلی عشق حسین و رزق محرّممان... آری؛ حسین تجلی عشق خداست و سفینه النجات ما دلدادگان راه کربلا... 🌹رمضان، کلید محرّم است و محرّم کلید بهشت... 🌹 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
پسرک با دیدن تصویر کربلا و گنبد طلای امام حسین علیه السلام رو به مادر کرد و پرسید: «مادر حرم امام حسن کجاست؟!» مادر آهی کشید و گفت: امان از قبرستان پر غربت بقیع... نه زائر و سینه زن و نه حرم و گنبدی! 🥀 پسرم آقای من و تو امام حسن که حرم ندارد... 😭 پسر، غضبی کودکانه کرد، مدادش را برداشت و گفت: «مادر،غصه نخور،خودم برایشان حرم می سازم،همینجا، در دفتر نقاشیم...» مادر لبخندی از سر امید زد، دست به سر فرزندش کشید و گفت: «حتما میسازی قهرمان من! امروز در دفتر نقاشی فردا در سپاه آخرین منجی... » 🌹🌹🌹 سالروز تخریب قبور ائمه بقیع تسلیت باد... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
همه می‌دانیم و هیچ کس منکر نمی‌شود... همه می‌دانیم اولین معلم هر انسانی بعد از خلقتش، مادر اوست... از آن روز که خزیدن و چهار دست و پارفتن را شروع می‌کند تا روزی که دیگر مادر در این دنیا نباشد؛ تمام عمر مادریش، هر آنچه باعث سعادت فرزند است و در توان دارد به او می‌آموزد: تاتی تاتی گام برداشتن را، مامان و بابا گفتن را، قاشق به دست گرفتن را، سلام و ادب داشتن را، دیکته‌ی شب و ریاضی دست و پاشکسته را و درس دین و انسانیت را! اما بعضی مادرها بیشتر معلمند! مادری که از آن روز که فرزندش معنی بخشش را دانست دوتا لقمه در کیف او گذاشت و گفت: یکی برای همکلاسی نیازمندت... مادری که از آن روز که پسرش وارد جامعه شد حفظ حریم چشم و نگاهداشتن عزت زنان و دختران آموخت! مادری که به دخترش یاد داد زیبایی تو برای توست نه برای هر عابر و هر نگاه غریبه! مادری که به پسرش آموخت غیرت و ناموس را، نه واژه‌ی به من ربطی ندارد را! مادری که به دخترش آموخت عفت و حجاب را، نه واژه‌ی به تو ربطی ندارد را! مادری که به فرزندش آموخت زندگی ساده و کمک حقیقی به نیازمند را؛ نه هشتک گذاری در خودروی آخرین مدل مقابل چشمان کودک کار، برای نیازمند در فضای مجازی و دم از مردم زدن های توخالی را! مادری که معنای جامعه و ما بودن را به فرزندش آموخت، نه معنای دلم می‌خواهد و قانون منیــــّت را! چنین مادری را تمام ایام سال باید ستود، چه روز مادر باشد چه روز معلم! پس روز معلم را تبریک می‌گوییم به مادر پسران غیور و ایثارگری چون: آرمان علی وردی، علی لندی، حمیدرضا الداغی و مادر تمام شهدایی که تجسم واژه ایثار و غیرتند! و مادر تمام دخترانی که زیر چتر حیا و عفت برای سربلندی میهن در تلاشند و تجسم زندگی حقیقی بدون شعارهای توخالی اند! آری، چنین مادرانی معلم حقیقی یک جامعه‌اند! مادرم، روز معلم، مبارکت باد! ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
سلام امروز تصمیم گرفتم راجع به یکی از سوال و شبهات داااغ در خصوص مساله فرزندآوری با هم گفت و گو کنیم: مساله مدیریت اقتصاد خانواده‌های خوش جمعیت(پرجمعیت) 🔥 هر جا صحبت از فرزند زیاد میشه یکی از اصلی ترین واکنش ها و سوالات از ما اینه که:«تو این گرونیا آدم تو خرج یکی دوتا بچه هم می‌مونه چه برسه به چهار_پنج تا بچه » 💸 بیاید با هم این مساله رو تحلیل کنیم! 🤑 همونطور که اکثرا می‌دونیم هزینه های زندگی ما شامل دو دسته‌ی کلی میشه: «خرج و بَرج» خرج های ما شامل هزینه های ضروری زندگی میشه: خورد و خوراک،مسکن، درمان، آموزش، خرید ضروریاتی شامل پوشاک و... 🥴 و اما بَرج چیه؟! 🤔 بَرج به معنی اون قسمت از خریدهای ماست که زائده و نبودنش هیچ ضرری به ما نمیزنه برای مثال: دکوراسیون خانه به نحوی که چشم های بقیه رو بگیره(یا به عبارتی در بیاره) 🤯 سیسمونی‌های سنگین تابع دل وحرف مردم🙄 شهربازی و تفریح و سفرهای زیاد و خارج از حد معمول✈️ مهمونی های پر هزینه و شامل چند مدل غذا و دسر🍢🍡🍱🥮🍣 لباس های بیش از حد نیاز صرفا برای تکراری نپوشیدن🧥🥼👚👕 انواع اسباب بازی ها برای پر کردن اوقات تک فرزند طفل معصوم! از شیر مرغ گرفته تا جون آدمیزاد😏 کلاسهای مختلف برای پر کردن اوقات فراغت که بسیاری از آموزش های این کلاس ها هیچوقت در زندگی حقیقی برای ما کارایی نداره😉 خوب تا اینجای کار رو با هم بررسی می‌کنیم: ما چند فرزندی ها به خیلی از این برج ها نیازی نمی بینیم و به راحتی حذفش می کنیم: اولیش تعریف ضروریات زندگی انسانیه که برمی گرده به تعریف درست از انسان و هدف آفرینشش! وقتی هدف زندگی رو درست تعریف کنیم تو زندگی دنبال اون امورب میریم که برای رسیدن به هدف خلقت،یعنی عبودیت، ضرورت داره! اگر بر این اساس زندگی کنیم و بچه ها این رو تو زندگی حس کنن،دیگه ظواهر پیش چشماشون رنگ میبازه و وقتی رفتن خونه عمو و دایی،با دیدن اتاق انچنانی بچه هاشون،حس درماندگی و بدبختی نمی‌کنن و در اینده از والدین طلبکار نمیشن پس اول باید تقوا رو در خودمون و بچه ها تربیت کنیم ( پیشنهادم اینه که لابلای روزمره هامون یه وقتی رو بزاریم برای شنیدن سخنرانی هایی از قبیل استاد شجاعی و سخنرانی استاد پناهیان و دوره های اساتیدی نظیر استاد عباسی ولدی و ... که بسیار در مادری کردن راهنمای خوب و موثریه!) هر چی تقوا بالاتر بره دیدگاه مردم چی میگن خنده دار تر میشه و درنتیجه ، آرامش خانواده بیشتر و بیشتر میشه! و در چنین خانواده ای، بچه ها هم دهن بین و ظاهر بین و مادی‌گرا تربیت نمیشن! مساله‌ی بعدی هزینه تفریحات و اسباب بازی و این قبیل اموره: حتما همه می‌دونیم که: اسباب بازی هرچقدر هم که زیاد باشه بالاخره بچه ها ازش خسته و زده میشن، چون ذهن بچه ها فعال و پویاست، اما کارایی اسباب بازی‌ها، همیشه یکنواخته و یکی از علل گرایش به بازیهای کامپیوتری هم همین پویا بودنش هست(ولو فعال بودن در در خیال و نه در حقیقت!) اما هم‌بازی تکراری نمیشه چون دارای ذهن فعاله و با کوچکترین امکانات بیشترین بازیها رو ابداع میکنه؛ مثل استفاده از گوشتکوب به عنوان دنده ماشین و درب قابلمه به عنوان فرمون خودرو! 😆😆 پس اونی که لازمه‌ی بازی بچه هاست: هم بازیه نه انواع اسباب بازی😌 همین مساله‌ی هم بازی بیشتر داشتن، بچه های ما رو از اموری مثل رفتن به تفریحات گوناگون از جمله شهربازی و سینما و... تا حد زیادی بی نیاز کرده! در مورد دکوراسیون خونه، لباس ها، مهمونی ها و مسافرت ها، اینها همش لازمه ی سلامت روان انسانه و سبب آسایش و تا حدی آرامش! اما دوز و میزان مصرفش برای افراد مختلف متفاوته: مثلا ما والدین چند فرزندی با یک پارک دم خونه و یه ساندویچ الویه ی مامان پز و یه قایم موشک و وسطی خانوادگی و کلی صدای قهقهه، قد یه سفر به آنتالیا آرامش کسب می کنیم! 😅😆 ما آرامش رو تو دکور آنچنانی و لباسهای رنگ و وارنگ جست و جو نمی کنیم! آرامش همینجا کنار گوشمونه: همین چهار دست و پاراه رفتن و کلاس اولی شدن و قد کشیدن بچه ها و همین ها که عده‌ای اسمش رو گذاشتن دردسر و ما اسمش رو گذاشتیم: زندگی ! سرتون رو درد نیارم؛ به طور کلی اگه برج های ما حذف بشه، سبد خرج های ما میتونه سنگین تر بشه🤩 اما همه چی به اینجا ختم نمیشه! بحث بعدی ما در مورد منبع دخل و خرج ماست! بحث رزاقیت و از کجا بیاریم...🤓 پس با ما همراه باشین برای بررسی کامل این موضوع در قسمت بعدی... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
خوب و اما بریم سراغ قسمت دوم مبحث گران اقتصاد و فرزند آوری😀 امروز و در قسمت دوم در مورد گوشه ای از مبحث رزق صحبت می‌کنیم! می‌خوایم بررسی کنیم چطور می‌شه با وجود پذیرفتن هزینه های زیاد ضروری، ما باز به فکر فرزند بیشتر بیافتیم؟ واقعا چه پشتوانه عقلی برای این کار وجود داره؟ خیلی وقت ها شده وقتی برای افراد از فرزند آوری و رزق صحبت می‌کنیم نمی پذیرن تا اینکه متوجه میشن ما یه خونواده ی پرجمعیت هستیم و بر اساس زندگی شخصی میگیم و نه تنها براساس کتاب و سخنرانی! چیزی رو میگیم که داریم باهاش زندگی میکنیم و به عینه واسمون ثابت شده! اینجاست که افراد از اون حالت دفاعی و گارد، کمی درمیان و اگر کلام ما رو تایید نکنن حداقل دیگه رد نمیکنن، چون متوجه میشن کسی این حرف رو میزنه که مصداق این رزق رو دیده نه کسی که روی هوا و برای دلخوشی حرفی رو میزنه! چون عقل اینجا حکم به اعتماد میکنه👩‍🏫 پس در مبحث رزق، یکی از این انگیزه و پشتوانه‌ها، مساله‌ی اعتماده! 🤓 حالا بیاید این نگاه رو تعمیم بدیم: مبحث اعتماد🙂 اما اعتماد به کی و چی؟! 🧐 اولین مبحث در مورد رزق فرزندان، اعتماد به وعده‌ی الهی ست: وعده‌ی فردی که این نظام رو آفریده✅ علم مطلق داره✅ و به تمااام شرایط آگاهه✅ هم روزی رسون سلیمان نبی بوده و هم روزی رسان شعب ابیطالب و برای این روزی رسوندن، نگاهش به دست هیچکس نبوده، خدایی که هم خدای گرونی بوده و هم خدای وفور نعمت! حالا این خدا به مافرموده: «از ترس فقر بچه هاتون رو نکشید، من هستم! هم فرزندانتون رو روزی میدم و هم شمارو»(اسراء/۱۷) خوب اگر کسی واقعا بُعد تقوا رو تقویت کنه و عقلانیتش به پشتوانه تقوا باشه، اینجا دیگه دلش قرص میشه و نمیترسه! باز با این وجود اگه شیطون در گوشش وسوسه کنه که آخه با این حقوق و درآمد از کجا؟!!! باز خدا تنهاش نمیزاره و با بیان داستان حضرت مریم، مصداقی بهش دلگرمی میده و برای این وعده الهی،مثال میزنه! همونطور که حتما بارها این داستان رو شنیدید و خوندید: حضرت مریم در حال عبادت در محراب بودن و حضرت زکریا وارد میشن و میبینن کلی مائده‌ی آسمانی در مقابل حضرت مریم هست که از جانب خداست، بدون اینکه حضرت مریم تلاش مادی برای کسب این روزی کرده باشه؛ رزق پاکی که در سایه‌ی عبادت خدا نصیب مریم می‌شد! این وعده‌ی الهی ست که ان الله یرزق من یشاء بغیر حساب؛روزی خداوند همیشه طبق حساب و کتاب و دو دوتا چهارتای ما نیست!(آل عمران/۱۷) (دوستان به دو نکته توجه بفرمایید اول اینکه مبحث ضرورت کار و تلاش و مبحث کسب رزق متفاوته و ما اصلا بهش نپرداختیم! و نکته دوم اینکه گاهی ابتلائات و امتحاناتی هم بر سر راه مومنین قرار میده تا عیار ایمانشون رو بنسجن و قطعا این صبوری بی پاسخ نمی‌مونه،مثل داستان شعب ابیطالب!) پس تا اینجا متوجه شدیم خدای دوران رفاه و خوشی ها خدای دوران سختی‌ها هم هست و روزی بر عهده‌ی خداست، همین خدا برای فرزند دار شدن ضمانت رزق داده! 😃 اما متاسفانه گاهی ما انسانها کار رو خراب میکنیم و میگیم: من از کجا بیارم خرج رو بدم؟! 😟 و این یعنی دورشدن از توکل به خدا و فراموش کردن رزاقیت اون؛ یعنی خودمون رو عهده دار رزق میدونیم و همین مساله گاهی کار رو خراب میکنه! اینجاست که ناخواسته و ندونسته میخوایم خدایی کنیم و عهده دار رزق بشیم! 🤦‍♀ حالا باید ببینیم براساس میزان تقوامون چقدر به این وعده‌ی الهی اطمینان میکنیم و چقدر عمل می‌کنیم!! اما مبحث رزق و روزی و دخل و خرج به اینجا ختم نمیشه، مباحث جذاب تری پیش رو داریم که در قسمت های بعدی مفصل بهش می پردازیم: برکت رزق یعنی چی؟ درست و حسابی و مصداقی لطفا بفرمایید!! راه های افزایش رزق چیه؟ اگر بالا بودن ایمان سبب افزایش رزق میشه پس چرا مثلا اروپا و آمریکا غرق نعمتند؟! مباحثی که درآینده، با پشتوانه های حقیقی قرآنی و زندگی واقعی باهم بهش می‌پردازیم! ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
سلام و درود، در خدمت شما هستم با مبحث اقتصاد خانواده‌های خوش جمعیت! 😃 تا اینجای کلاممون و در دو قسمت قبل از انواع هزینه های زندگی گفتیم و به آیات الهی در مورد رزق فرزندان و مساله اعتماد به وعده الهی پرداختیم! و حالا بریم سراغ بحث اقتصاد خانواده های خوش جمعیت: میخوایم در این قسمت به راه های بهره بردن از رزق الهی بپردازیم؛ خداوند در یکی از آیات نورانی از قرآن از اصلی ترین راه های بهره بری از رزق رو تقوا و توکل بیان میکنه:  (و من یتق اللّه یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب ، و من یتوکل على اللّه فهو حسبه ، ان اللّه بالغ امره قد جعل اللّه لکل شى ء قدرا)، کسیکه از خدا بترسد، خدا برایش راه نجاتى قرار داده ، از مسیرى که خودش نپندارد، روزیش میدهد، و کسیکه بر خدا توکل کند، او وى را بس است ، که خدا بکار خویش مى رسد، و خدا براى هر چیزى مقدار و اندازه اى قرار داده ).(طلاق/۲،۳) بریم سراغ تفسیر نورانی این آیه به لسان علامه طباطبایی در تفسیر المیزان😃 علامه طباطبایی اینجا بیان میکنند که کلمه‌ی«مَن»در عربی که معادل واژه‌ی«هرکس» در فارسی ست که در ابتدای این آیه اومده، بیان عمومیت این وعده‌ی الهی رو داره! یعنی هرررکس خدا ترس باشه و توکلش به خدا باشه، خداوند از جایی که فکرشم نمیکنه روزی اون رو میده! و به بیان دقیق تر یعنی: ❤️خود خدا عهده دار امور شخصی متوکلین و متقین هست. 🙂 اما اینجا ممکنه برامون سوال پیش بیاد یعنی چی!!؟ یعنی خدا میخواد خارج از سیستم علت و معلول به این افراد روزی بده؟! 🧐 مگه میشه با این حقوق پایین و تو این اوضاع گرونی، مخارج زندگی رو تامین کرد، مگه تقوا رو میشه داد دست صابخونه ی همیشه طلبکارم ؟! نکنه خدا از آسمون یهو برنج و گوشت میفرسته؟! 😒 اما این سوالات حاکی از بهره کم من نوعی از تقوا و توکل و علم بسیار نامحدوده انسانیه!(اینو علامه طباطبایی نفرمودن،بنده قلم درازی کردم😅😉 ) علامه در ادامه دست ما رو رها نکرده و توضیح بیشتری میدن؛ ایشون بعد از بیان احتمالات تفسیری، به تبیین اون احتمالی که به صحت نزدیکتره می‌پردازند و میفرمایند که خداوند نیازی نداره برای رسوندن رزق این افراد، کاری خارج از نظام علت و معلول انجام بده(علت و معلول یا همون اسباب و سبب امور)، بلکه چون تمام اسباب و علت و ارتباطاتش با امور دست خودشه، یه جوری این جورچین رو میچینه که روزی و رزق به این فرد برسه! قشنگه نه؟! 😍 میدونم که با خوندن این آیه و تفسیرش مصادیقش جلوی چشماتون اومد!! 🔹یادته اون روز خیلی نیازمند بودی و تو خرجت مونده بودی، دست به دامان خالق شدی و یهو یکی از دوستان قدیمی زنگ زد و گفت من یه بدهی قدیمی دارم بهت، شماره کارت بده بزنم برات! 😁 🔹یا بعد از هزاربار قرعه کشی صندوق خونگی که اسمت در نیومده بود، از اعماق قلبت خدا رو صدا زدی و خیلی به موقع، این ماه اسمت تو قرعه کشی وام دراومد و اینجوری شهریه دانشگاه فرزندت رو تسویه کردی! یادته؟ یکم فکر کن تا غرق در قشنگی مبحث رزق بشی! 🥺 اگه یادت هم نمیاد کافیه امتحان کنی: از امروز با توکل به خدا، به کفه‌ی تقوات اضافه کن تا ببینی نتیجه ی اعتماد به خدا رو! 😇 اما این داستان اقتصادی ما فعلا ادامه دارد: ✅عوامل سلب روزی ✅برکت ✅فراوانی نعمت برای غیرمومنین و متدینین کنارمون باشین😌 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
سلام و درود بر صاحب شنبه ها، حضرت رسول و اهل بیت پاکشان و سلام به شما رهروان راه ولایت! امروز در کنار شما هستیم با اقتصاد خانواده های خوش جمعیت در قسمت های قبل در مورد«خرج و برج»،«اعتماد به خدا» و «تامین روزی متقین و متوکلین» صحبت کردیم😃 خودمونو بسپاریم به خدا و ببینیم روزی معنوی امروز ما در این مبحث چیه؟! 🌹 تا اینجا مشخص شد تقوا سبب روزی میشه و در نتیجه گناه و بی تقوایی سبب سلب و کاهش روزی میشه! گناهانی مثه: ناشکری، دروغ، پایمال کردن حقوق دیگران، ترک امور خیر و به طور کلی نافرمانی از خدا!(استاد عباسی ولدی در کتاب ایران جوان بمان مفصل تر به این مباحث پرداخته اند)درنتیجه اگه دیدیم گاهی روزیمون کمتر شده، بگردیم تو اعمالمون دنبال خط قرمزهای الهی که ازش رد شدیم!📛 خانم اجازه؟! ☝️ اینا درست، فقط یه سوال؟ چرا غیر مسلمونا و غیر متدینین انقدر نعمت دارن؟ یه نگاه به تصاویر اروپا و امریکا بندازین،بعد بگین تقوا سبب جلب روزی میشه،😏 نکنه تقوای گروه 5+1 از ما بیشتره؟! 😜 خوب، آفرین به شما که حواستون به درس جمع هست! 😅 اینجای بحث خیلی ساده ست! چون خدا در کتاب پر از نورش بهش یه پاسخ عالی داده: مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ: کسانی که زندگی دنیا و زیور و زینتش را بخواهند، ثمره تلاششان را به طور کامل در [همین] دنیا به آنان می دهیم و در اینجا چیزی از آنان کاسته نخواهد شد.(هود/۱۵) در تفسیرنمونه این موضوع بیان شده که از اونجایی که آثار اعمال مثبت از بین نمیره و باید ثمره ش داده بشه، اگه کسی تلاشی رو کرده و انگیزه ی مادی داشته خدا همینجا و در این دنیا کامل خوبیاش رو باهاش تسویه میکنه و اتفاقا مصداقش رو تلاشهای کشورهای غربی و در نتیجه برخورداریشون از امکانات مادی، بیان می‌کنن! 🤓 استاد شجاعی در این مورد میفرمایند اینجا تعبیر «نوفِّ الیهم» استفاده شده؛ یعنی به وفور و فراوانی هم میده، اما! اما دیگه اون دنیا خبری از نتیجه ی عملش نیست و دست خالی از خیر، تشریف میبرن به دنیای ابدی!!! 😏 حالا کدوم بهتره؟! کدوم موندنی تره؟! 🤔 شما دوست دارین جزء کدوم دسته باشین؟! امام حسین و گاهی در کنارش سختی های ناگزیر معیشت🥺 یا امکانات دنیا، منهای امام حسین؟! 😭 انتخاب با خودمونه!... ❤️ پ.ن: البته مومن در جهت رفاه نسبی تلاش می‌کنه چون سنت الهی بر اینه که گوشه ای از روزیمون با تلاش دنیایی و عوامل مادی در ارتباطه، بحث ما بر سر امکاناتیه که ما در کسبش دخالتی نمیتونیم داشته باشیم، مثلا نمیتونیم هوای داغ مناطق کویری رو فوت کنیم بره،جاش دو کیلو برف و بارون بخریم! 😉 در قسمت بعد توضیح مختصری در مورد مصادیق برکت میدیم و یه سخن پایانی با هم داریم! پس همچناااان با ما همراه باشین و دیگران رو با ما همراه کنین😂 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
◽️برای ثبت نام فرزندم به مدرسه می روم، معاون مدرسه، فرمی را روی میز مقابلم می‌گذارد! شروع به پر کردن فرم می‌کنم؛به قسمت مشخصات مادر می رسم: نام: نام خانوادگی: کد ملی: شغل: در میان گزینه های این قسمت، گزینه ای به شغل مادری اختصاص داده نشده؛ فقط در گزینه‌ی آخر نوشته: خانه دار! به برگه خیره می‌شوم و ناگاه خودم را در خانه می‌بینم! صبح زود رسیده؛ جاذبه‌ی رختخواب در این ساعات روز به حداکثر میزان خود می رسد! پتو را روی سرم می‌کشم تا به مبارزه با نور خورشید که نیزه های بیداری را به سوی چشمم روانه کرده، بروم! اما با خیال خانواده ام که با صداهای ریز و درشت به وقت ظهر، سمفونی گرسنه ام به راه می‌اندازند، شیطان را لعنت کرده و از جا بر می‌خیزم!🥱 زیر لب، بسم الله می گویم و برای آغاز مجدد مادری و خانه داریم، وضویی به قصد قربت می گیرم و روانه‌ی آشپزخانه می‌شوم! 💪 کارها یکی پس از دیگری مقابلم قد می‌کشند: جمع کردن رختخواب ها ودم کردن چای، پختن ناهارو شستن ظرف های صبحانه، رسیدگی به گلدان ها و اتو کشی لباس ها، رسیدگی به فرزندان و خدا قوتی پیامکی به پدرِ فرزندان، دم کردن برنج و جمع کردن هال و پذیرایی، جمع کردن سفره ناهار و فیصله دادن به جر و بحث فرزندان، رسیدگی به اتاق ها و پهن کردن لباس ها، شستن ظرف های ناهار و آماده سازی ملزومات شام!... خوش و بش با خانواده و حل مشکلاتشان، شستن و آماده سازی میوه ها و پذیرایی از خانواده با کیک دستپخت مادر! شب می‌شود، نوبت قصه ی وقت خواب و لالایی آخر شب! روز پرکاری بود، تقریبا همه‌ی روزهای مادریم پرکار است، تمام تن وجسم و حتی فکر و اعصابم خسته است، اما... وقتی همه خوابند و چشم های نازشان را در خواب ناز می‌بینم، لبخندی می زنم و زیر لب می گویم: خدایا امروز هم، مادریم را قبول کن! ▫️از خیال بیرون می آیم، مجدد نگاهی به برگه ی روی میز می اندازم! در میان گزینه های شغل ،گزینه ی مادری را نمی بینم! شغلی که ۲۴ ساعته و بدون استراحت و مرخصی است؛ شغلی مادام العمر برای تربیت تمامی شاغلان در هر شغل و لباس و جایگاهی! پس خودکار را در دست می‌گیرم و بالای گزینه ها اضافه می کنم: شغل : ۱.مادری خانه دار، با افتخار فرم را تحویل معاون مدرسه می دهم و زیر لب زمزمه می‌کنم: شغل : مادری خانه دار؛ با افتخار! ! ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة قطعا حسین چراغ هدایت است و کشتی نجات! این را وقتی محرم می‌رسد بیشتر درک می‌کنیم! وقتی کتیبه های مشکی، در و دیوار شهر را عزادار حسین می‌کنند، صدایی در اعماق قلبمان می‌شنویم که نام زیبایش را می‌خواند: «حســـــــــــــــین» اصلا حسین جنس غمش فرق می‌کند! نمی‌دانم، ما عاشق او هستیم یا او عاشق ما! وقتی محرم می‌رسد جاذبه‌ی از سوی «حسین» تو را به سوی خیمه‌ی او می‌کشاند! او تو را صدا می‌زند، آری «حســـــــــین» تو را می‌خواند! وقتی محرم می‌رسد، کشتی نجات حسین به تو نزدیک و نزدیک تر می‌شود، حسین از هر جنسی که باشی برایت یاوری از جنس خودت می‌آورد تا به مدد او، سوار بر کشتی حسینی شوی: اگر جوانی و در اوج زیبایی، علی اکبرش تو را می خواند! اگر پهلوانی و زور بازو داری، عباسش صدایت میزند! اگر مادری و شیرخواره در آغوشت؛ رباب و علی اصغرش... اگر غرق در مصیبتی، زینب به دادت می‌رسد! اگر غنی هستی، زهیر و اگر فقیری غلامش! او حتی کودکانت را با رقیه و کودکان در بند اسارتش صدا می‌زند! حســــــــین، حتی دست از هدایت گناهکار ترین هایمان هم برنمی‌دارد و حر لشکرش را به یاری توبه کنندگان می‌فرستد! آری؛ او تک تک ما را، عاشقانه صدا می‌زند و به کشتی نجاتش فرا می‌خواند! شاید همین باشد، راز سریع تر بودن کشتی حسین در دریای هدایت! همین از جنس تک تک ما را در عاشورا داشتن! محرم که می‌رسد، گوش قلبت را به ندای آسمانی‌شان بسپار و خوب دقت کن؛ حتما صدای هدایتش به تو می‌رسد! جایی از روضه ها، ناگهان خودت را می‌بینی و حسین را که منتظر اجابت توست! این شب ها پیش از این که تو «حســـــــــین» را بخوانی و بیش از اینکه تو، او را صدا بزنی؛ او تو را به کشتی نجاتش می‌خواند! مبادا ندای هل من ناصر ینصرنی‌اش را بشنوی اما اجابتش نکنی! حواست باشد: «حســـــــــــــین بهای تو را با خون خویش پرداخته،چه بهایی والاتر از این؛ مبادا خود را ارزان بفروشی و خیمه‌ی حسینی را رها کنی!» آری؛ خیلی حســـــــــــــین زحمت ما را کشیده است... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آخ دختر دارها! امشب فقط آه بکشید... من خودم دختر ۴ و ۵ ساله دارم، من خودم ۴ دختر کوچیک تو خونه دارم... آه اگر خراشی به پاشون بیافته، هنوز پدر به خونه نرسیده، گله رو شروع میکنن: بااااابا؛ پام درد میکنه نمیتونم راه برم! بابا چسب میزنین پامو؟! تا بابا نازشون رو نکشه مگه آروم میشن! چه برسه به سیلی، چه برسه به آتش دامن!! سیلی؟! اصن مگه کسی جرات داره به دختری که بابا داره سیلی بزنه؟! امان از لحظه ای که روسری و چادر میپوشن! تا از پدر، با حجابشون دلبری نکنن، آروم نمیشینن! اصلا روسری و چادر دخترا برای پدرشون حرمت خاصی داره! راستی سر معجر رقیه، وقتی پدر نبود؛ چی اومد؟ شنیدم تو بازار شام... نگم از وقتی که کمی پدر سر درد داشته باشه! از هم سبقت می گیرن برای آب و دارو آوردن برای سرِ بابا؛ آه رقیه و سر بابا! شنیدم در خرابه هم رقیه سر بابا رو نوازش می کرده... اما سری که پیکر نداشته! آه از رابطه ی قلبی پدر و دختر... هر کس توی خونه دختر کوچیک داره میدونه قلب دختر برای باباش چجوری میتپه جان دختر ست و جان بابا، اصلا بهم دوخته شدن این دو جان! حق داشت رقیه اگه بعد از دیدن سر بابا قلبش طاقت نیاورد و... آه دختر دارها! امان از امشب و آتشی که به جان میندازه! فدای معجر و صورت و کف پایت رقیه خاتون.... فدای قلب پر دردت که تاب نیاورد و... چه شهادت شیرینیه، خوابیدن در آغوش پدرانه‌ی حسین! صلی الله علیک یا رقیه ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
بعضی روضه ها جان‌سوزند و بعضی جان‌ستان! بعضی روضه ها هم آن‌قدر جان را می‌سوزانند که جانت را می‌ستانند... جانت را می‌گیرند و با خود به کربلا می‌برند! آن وقت دیگر نیازی نیست روضه خوان چیزی بخواند! اصلا گویا تویی و یک دشت روضه‌ی مصور به وسعت کربلا! روضه‌ی علی اصغر از این جنس روضه هاست؛ فقط کافی‌ست روضه‌خوان بگوید: «شیرخواره،مادرِ بی‌شیر،حرارت آفتابی سوزان و تلذّی...» ان وقت است که جانت ستانده می‌شود؛ راهی کربلا می‌شوی، حسین را می بینی روبروی رباب! و دست هایی که چون گهواره به هم گره خورده، شاید خوابش ببرد و کمتر رنج ببرد این طفل شیرخوار و بی تاب آب! حسین و رباب را می‌بینی و چشمان مادر و پدری که به شیرخواره گره خورده در حالیکه هر دو شرمنده اند؛ رباب شرمنده‌ی خشکی شیر و حسین شرمنده‌ی مشک بی‌آب و طفل بی تاب! و نگاه حسین که گاهی به لب های ترک خورده‌ی علی اصغر گره می‌خورد و گاهی به چشمان لرزان و بی تابِ رباب دوخته می‌شود! شاید حسین زمزمه می‌کرد: «کدام را آرام کنم؛ مادر را یا شیرخواره را؟» که ناگاه از آن طرف میدان صدایی شوم به گوشَت می‌رسد: «کدام را نشانه بگیرم، پدر را یا پسر را؟» و تو می مانی و ناگاه لاله ای پرپر شده در میان آغوش پدر و نگاه مادر که آرام شده، آرام و مبهوت! و حسینی که خون گلوی شیر خواره را، یا بهتر بگویم خون دلش را رهسپار آسمان می‌کند تا بماند به یادگار تا روز ظهور... به ناگاه پرده ای میان تو و کربلا حائل می‌شود؛ حالا تو مانده ای و بار خون علی اصغر بر دوشَت! حال می‌دانی گهواره‌ها باید همیشه فرزندی از محبان حسین در آغوش بپرورانند برای منتقم کربلا... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
امسال اولین سال بود! ذوق و شوقی مثال نزدنی تمام وجودش را تسخیر کرده بود؛ کوله‌‌باربچه ها را که امسال دیگر از آب و گل در آمده بودند می‌بست تا مهیای پا گذاشتن در مسیری قدسی شوند! مسیری که سالهاست چراغش روشن است و مشعل هدایتش در دست روشن ضمیرانی عاشق حسین! آن‌ها راهی پیاده روی اربعین می‌شدند، آن هم خانوادگی! مادر می دانست، این راه، این مسیر هدایت باید روشن بماند تا روز ظهور؛ میان محبان حسین، این عشق میراث خانوادگی ست! ****** دخترک حسی عجیب داشت، حس یک تکلیف بزرگ؛ چادر مشکی که مادر امسال برای جشن تکلیفش،هدیه داده بود، بر سر کرد! مادر در جواب او که پرسیده بود، چرا هر سال اربعین، مردم به این پیاده روی می‌روند گفته بود: «این راه، مسیر هدایت ماست؛ این پیاده روی پیغامی‌ ست برای جهانیان که بدانند عشق حسین برای ما تکلیف است و ما مشتاق و رهرو راه این تکلیف تا روز ظهور! فرقی نمیکند در سرمای استخوان سوز زمستان باشد یا گرمای جگرسوز تابستان؛ ما پای این عقیده ایستاده ایم؛ از زمان حسین تا زمان ظهور؛ یک روز جابر و امروز تو؛» دختر چادر مشکیش را پوشید و راهی پیاده روی اربعین شد؛حالا او می دانست، این راه، این مسیر هدایت باید روشن بماند تا روز ظهور؛ ****** زن جوان چادر رنگیش را بر سر کشید و همسرش را از زیر قرآن رد کرد؛ مرد، کوله بارش را بر شانه انداخت؛ لبخندی زد و گفت: «همسفر هر ساله ام؛ امسال بدون تو باید راهی شوم؟» زن جوان دستی بر باری که درون خود داشت گذاشت و لبخند زنان گفت: «این راه، این مسیر هدایت باید روشن بماند تا روز ظهور؛ برای روشن ماندن این مسیر، گاهی باید پا در مسیر نهاد و باری را بر دوش کشید و گاهی باید ماند و باری را بر جان خرید! فرقی نمیکند،هدف هر دوی ما، روشن ماندن راه حسین است تا روز ظهور؛ امسال من یک اربعینیِ جدید در جان می‌پرورانم؛امسال تکلیف من این است!»
 ******
باز اربعین رسید، باز مثل هر سال، عده ای از ما مادران در راه تکلیفی بزرگ، راهی مشّایه شدیم و عده ای ماندیم! فرقی نمی‌کند، هدفِ اربعینی ما یکی‌ست: «روشن ماندن مسیر حسین تا روز ظهور»! آری ما مادران، میراث پرورانِ عشق حسینیم و نمی گذاریم راه حسین،بی رهرو بماند! ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
یه شروع خوب خیلی مهمه! 😎 شنیدید قدیمی ترها میگن لحظه سال تحویل مشغول هرکاری باشی تا آخر سال درگیرشی؟ 🤓 یادش بخیر؛ یادتونه چقدر مواظب بودیم شروع سال، خودمون رو مشغول محبوب ترین کارمون کنیم که تا آخر سال مشغول همون کار باشیم؟! 🙃 مثلا یه عده قرآن و دعا میخوندن که تا آخر سال، هر روزشون خدایی باشه؛ 😇 یه عده کتاب میخوندن؛ 🤓 یه عده هم خودشون رو خوشگل موشگل می‌کردن😉 البته هنوز هم این اعتقاد تا حدودی رایج و مرسومه! ... یادمه یه سال، نزدیک لحظه تحویل سال، داشتم ظرف می‌شستم و ناگهان: «آغاز سال یک هزار و سیصد و...!» 🌺🌺🌺 عاخ عاخ! 😵‍💫 من در دوران نوجوونیم، رابطه‌ی کارد و پنیری با ظرف شستن داشتم و حالا؛ تصور اینکه تا آخر سال، همش درگیر ظرف شستن باشم، حس و حالی بهم داده بود در حد حس و حال دیدن قلعه هزار اردک و شنیدن صدای زمخت راوی داستانش!! 😱 ... گذشت و گذشت و به امروز رسیدم! حالا که بیشتر، این اعتقاد گذشتگان رو مرور می‌کنم، بیشتر به اهمیت «نقطه‌ی شروع» پی ‌می‌برم! 👌 شاید مقصود از کلام قدیمیا این بوده: «نقطه‌ی شروع، می‌تونه سرنوشت یه کار رو تعیین کنه!» 🧐 پس باید بیشتر حواسمون به نقطه‌ی شروع های زندگیمون باشه! 🙂 مثل امروز: «روز شنبه: ۱ مهر»🥳 آغاز هفته، آغاز سال تحصیلی! 📌امروز، نقطه‌ی شروعه! نقطه ای که میتونه بالاترین تاثیر رو روی سال تحصیلی بچه ها داشته باشه! 📍 پس برای ساختن یه شروع خوب، امروز خونه رو به عشق سرباز کوچولوهای آقا، که در حال تحصیلن برای ساختن آینده؛ ترتمیز و مرتب کنیم؛ ✨ ناهار مورد علاقه شون رو بپزیم و همون طور که با قرآن و دعا و لبخند، بدرقه‌شون کردیم؛ با لبخند و روی خوش و خدا قوتی اساسی به استقبالشون بریم! 😎 یه برنامه مرتب و مناسب برای سال تحصیلیشون بچینیم! امروز یک نقطه‌ی شروع، در سرنوشت آینده سازان این کشور و سربازان ظهوره!💥 پس، بهترین شروع رو براشون بسازیم... 🤩 به امید آینده‌ای روشن برای جوانه‌های این مرز و بوم! 🌱 یا علی...🌹 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
سه کتاب؛ سه جرعه زندگی! از قاب نوشته‌هایشان به «مادری» می‌نگرم! قابی را می بینم که عطر مادرانه اش به جانم طراوت می بخشد! مادری که برای بار چندم مادر می‌شود و حالا برای بار چندم غرق در شادی‌است، حتی در میان سختی‌های زندگی، مست رایحه‌ی مادری‌ست و می‌جنگد با هر آنچه که با مادریش در جنگ و تعارض است؛ دست مریزایی از اعماق جان،نثارش می کنم و می بوسم دست مادریش را! قاب دیگری را می‌گشایم؛ بانویی که حسرت مادرشدن دارد و همسرش آرزوی پدر شدن را! خط به خط داستانش را میخوانم و خط به خط برای مادرشدنش دعا می‌کنم! با ناامید شدنش، چشمانم غرق در اشک می‌شود و با اضطرارش غمگین می‌شوم! او در حسرت مادری‌ست اما... قاب دیگری را می گشایم؛ مادری که از سه باره مادرشدنش خجل است و این خجالت مجوزی برای قتل جنین! زوجی که فکر می‌کنند حالا وقت آمدن فرشته ای به زندگیشان نیست؛ هنوز تازه عقد کرده اند!! پدری که دست روزگار بر او سخت گرفته و حالا تصمیم گرفته دستی را از زندگی کوتاه کند، آن هم دست اولادش را!! و من میان داستان هایشان دست و پا میزنم تا بگیرم دست آن فرشته ای که حالا دست او دیگر از این جهان کوتاه شده!! دوست دارم فریاد بزنم بر سرشان که به چه جوازی؛ آخر به چه گناهی؛ « بای ذنب قتلت!!!» دوست دارم فریاد بزنم بر سر تمام آن هایی که گفتند این جنین نباید پا به دنیا بگذارد، این جنین باید بمیرد!! و جای خدا، خدایی کردند و... عده ای از ترس آبرو، عده ای از ترس فقر و عده ای هم دست‌مایه آزمایشها و جوازهای من در آوردی و خلاف شرع سقط!! و حالا غنچه‌ای پرپر شده، که نیامده، بار رفتن، بست! اشک هایم را از دیده پاک میکنم و به قاب دیگری می نگرم؛ مادری که به جرم مادری و حفاظت از جان جنینش از دید نزدیک ترین فرد زندگیش _همسرش_گناه کار است و مستحق عذاب! عذابی از جنس بی مهری گرفته تا کبودی و زخم های جان و تن! اما شانه خالی نمی کند از بار مادری و میان هق هق گریه‌هایش فرزندش متولد می‌شود و حالا این فرزند می شود نور چشم پدر!!! مادری که با هربار مادری تا پای مرگ می‌رود اما باز دلش هوای مادرشدن دارد! داستان عجیبی‌ست، داستان تولد انسان‌ها!! و حکایت عجیبی‌ست حکایت آزمایش و امتحان های الهی! عده ای چه پیروزند و عده ای چه سرافکنده! و پاداش و عقوبت هایی که همین‌جا، همین، دنیا به سراغشان می‌آید! 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 من از خواندن این سه کتاب بسیار لذت بردم و پیشنهاد می‌کنم حتما مطالعه بفرمایید؛ مایه دلگرمی مادران و هم چنین عبرت آن هایی ست که شاید تصمیم به سقط جنین گرفته اند! نام این سه کتاب زیبا و دلنشین: فکرشم نکن(روایت‌های مادرانه)، پناهم باش(روایت های مستند از موضوع سقط عمدی جنین)، دوجان(خرده روایت های بارداری) ممنون از دوست عزیزم که این سه کتاب را به صورت وقف در گردش در اختیارم قرار داد؛ چه سنت خوبی‌ست: «وقف در گردش کتاب‌های خوب!» ❤️ ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
دوست دارم از تمامی کسانی که برای حادثه اتفاقی مرگ دختر ایرانی یقه پاره کردند و کشور را به خاک و خون کشیدند بپرسم: امروز و در جریان قتلگاه فرزندان غزه و فلسطین کجایید؟ کجایید که دم از مرگ انسانیت بزنید و سیاه برتن فضای حقیقی و مجازی کنید و لباس سرخ انتقام بپوشید؟ چرا چشمانتان را به روی حقیقت بستید؟ چرا صدای شومتان را بریدید؟! چرا به یک گوشه خزیدید؟ حالا و در این معرکه کودک کشی کجایید؟؟ شما با نظام جمهوری اسلامی ایران زاویه ندارید، بلکه شما با انسانیت هزاران فرسخ فاصله دارید! نه دین دارید نه احساس نه شرف و نه انسانیت! تاریخ هیچگاه فراموش نمی کند لاشخور صفتی شما را ! چقدر زود چهره‌ی حقیقی‌تان را نمایان کردید! و چنگال خونی تان را از دستکش مخملی صورتی حقوق زن بیرون آوردید! کجاست مشعل زن زندگی آزادیتان؟ کجاست ندای زن زندگی آزادیتان برای زنان و دختران فلسطین؟ شمایی که برای گیسوی پوشیده شده‌ی دختر ایرانی ترانه سرودید و اشک ریختید، حالا کجایید برای گیسوی به خون خضاب شده‌ی دختر فلسطین! کجایید حالا که سایه مرگ، حق زندگی زنان و دختران و حتی اطفال فلسطینی را گرفته؟ به کدام گوشه خزیده اید و خفقان گرفته اید! نفرین برشما و زندگی پر از نیرنگتان! نفرین بر شما و یک بام و دو هوایتان! لعنت بر شما و دست های در دست شیطانتان! لعنت بر شما و شعار پر فتنه و نیرنگ زن زندگی ازادیتان! چه پیوند شومی و چه وصلت نامیمونی ست پیوند و وصلتتان با کودک کشان اسرائیل! آه از این همه بی شرفی!!! آه از رخت بستن انسانیت! دختر غزه چقدر مظلومی... ما را ببخش! ما را در غمت شریک بدان! دختر غزه چقدر مظلومی! ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
بخشی از سختیهای چند فرزندی بدون روتوش😉 میخوام امروز یه قسمت از سختیای چند فرزندی براتون بگم، البته کمی اغراق برای نمکین تر شدن متن بهش اضافه شده و البته یه جاهاییش هم از قلم افتاده.... و البته تر فقط تجربیات شخصی بنده نیست، بلکه حاصل گفت‌وگو با باقی مادران چند فرزندیه! بریم با هم بخونیم و بخندیم: ☺️ من از وقتی چند فرزندی شدم وقتی میرم جایی مهمونی یا تفریح به تلافی حجم کارای داخل خونه دوست دارم برم یه گوشه و فقط استراحت کنم،تو تصوراتم از این چترای آفتاب گیر که لب ساحل میزارن و رو صندلی میشینن و ابمیوه میل میکنن داشته باشم و لم بدم و استرااااحت کنم! آمّااااا: صابخونه: بریم تفریح؟ 😌 من: بعله😎 بچه ها: حمله به سمت چمدووون من: سکته‌ی ناقص چمدون: بمباران اتمی بچه ها: ماااامان روسریم کجاست؟ 😫 مامان اون پیراهنم رو نیاوردین؟ 😡 مامان شونه م نیییست😣 مامان جورابام کو 🙄 مااااااااامااااان تو دستشویی یه حشره‌ی یک میلیمتری ناشناخته ست بیاین بکشینش!🐛 و در این میان عطر خوش پوشک وروجک خانوم لذت بی نظیر این سمفونی نااااب رو واسم کامل میکنه🤯 من: بدو لباس اینو بپوش؛ موی اونو ببند،از اعماق چمدون جوراب پیدا کن از داخل کیف کمری، گیره روسری پیدا کن، پوشک اینو عوض کن جوراب اونو پیدا کن طلق روسری خودتو که به دست فسقلی خانوم تاب برداشته فیکس کن، لباسای اضافی برای بچه ها آماده کن و .... صابخونه: عزیزم کمک نمیخوای؟ منِ درونیم: چراااا😫 منَ بیرونیم: نههه، تمومه عزیزم، کار خاصی نداشتم🥲 موقع بیرون رفتن: صابخونه: سرحال و عینک آفتابی و کرم ضد افتاب زده! بچه ها: خوشحال و شاد و خندانم خوان! من: کرم ضد افتاب به روسری مالیده و استخوان های از هم پوکیده!لبخندی تصنعی بر لب و چک کردن کیفم که پوشک اضافه برداشتم؟ دستمال مرطوب؟ دستمال غیر مرطوب! لباس اضافه! کیفم:فریاد میزنه بابا دارم میترکم؛ بشین خونه چیکار داری میای بیرون تو! چتر لب دریا و آب میوه و صندلی تصوراتمم در حال رییسه رفتن از خنده به حال من🥴 و من: من هیییچ من سکوت! 😶‍🌫 این داستان قشنگ ما چند فرزندیاست: همه وقتی میرن بیرون خسته میشن ما قبل از رفتن به بیرون تا همه رو سر و سامون بدیم خسته میشیم! وقت رسیدن به مقصد، تا از ماشین پیاده میشم هنوز در حال شکوندن قولنج هستم که می بینم یکی از بچه ها رنگش یه طوری شده وبه خودش میپیچه!😵‍💫 بله ، خودشه! 🤕 مستاصل به این ور و اونور نگاه میکنم تا تابلوی سرویس بهداشتی رو پیدا کنم! اونوقت با خشم اژدها، تو چشماش خیره میشم: مگه توخونه نرفتی دستشویی!!!! _تقصیر من نیست، آبجی دیر از دستشویی اومد، دستشوییام قایم شدن الان اومدن🤐 و من:... همین یک جمله خنده دارش کافیه تا من بخندم و فراموش کنم آنچه گذشت را! 😌 چه سختی شیرینیه مادری! چقدر چشمای معصوم بچه ها ارامش میده به قلبم!! ارامشی که مرهمی ست بر تمام سختیا! داستان بالا رو خوندین؟ سخت بود؟ اعصاب فولادین میخواست؟ حق با شماست! 👌 اما یک نکته رو فراموش نکنین! ✅ خیلی از ما مادرای چندفرزندی تمام این سختی ها رو لمس کردیم،حتی شرایطی دشوار تر از این! 😢 خیلیها به ما میگن: واقعا چرا با این سختیاااا بچه میخواین! بخدا اعصابتون فولادیه؛ بزارین همینجا راز این صبر و توان رو بهتون بگم! 🤑 خدا فرمود:«نحن نرزقکم...» 🌹 این صبر و تحمل، این نیروی عشق به مادری کردن که تمام سختیا رو با دیدن یه لبخند بچه ها فراموش می کنی و هزاااار بار بیشتر از هرانسان بی فرزندی لذت میبری از تفریحاتت کنار بچه ها با اون دنیای شیرینشون، فقط و فقط رزق خداست که وعده داده! 🌿 صبر رزق خداست... توان رزق خداست... عشق رزق خداست... که با آمدن هر فرزند برای مادر و پدر، چندین برابر میشه و نیرویی عجیب بهشون میبخشه ، نیرویی که سدی میسازه در برابر مشکلات... پس برای فرزند آوری و تحمل سختیاش، به درون خودت نگاه نکن که من تحمل و صبر و توان ندارم، اینا رزق الهیه... همش هدیه خداست که با همین فرشته های کوچیک خونه، نصیب مادر و پدر میشه و از مادر و پدر یک انسان قوی میسازه! به خدا اعتماد کن!... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
انگار همین دیروز بود که رشته‌ی پرستاری قبول شد! 😍 از همان کودکی، از بازی با عروسک‌هایش گرفته تا انشاء مدرسه‌اش با موضوع شغل آینده، طعم پرستاری داشت! 👩‍⚕ وقتی خبر قبولی را به خانواده داد، چشم های پدر برق شادی زد و چشم های مادر خیس اشک ذوق شد! 🥺 دوست و آشنا هر روز تماس می گرفتند و به صفورا تبریک می گفتند؛ 😎 این روزها قشنگ‌ترین روزهای زندگی صفورا بود؛ 😍 هر روز وقت رفتن به دانشگاه، با اشتیاق شالش را دور سر می پیچید و با وسواس مرتب می کرد؛ کفش هایش تمیز و براق بود و خط اتوی لباس‌های زیبا و رسمیش، هیچگاه فراموش نمی‌شد... 👩‍⚕ و حالا امروز،صفورا چه زیبا شده بود در لباس فارغ التحصیلیش👩‍🎓 **سالها گذشت و صفورا، حالا یک پرستار تمام عیار شده! از آن دست پرستارهایی که بیمارها وقت و بی وقت به بهانه های مختلف صدایشان می زنند تا نه فقط با قرص و دارو که با لبخند مهربان و پرانگیزه اش، درمان شوند! ☺️ حالا نام صفورا ، پر طرفدارترین نام، در بین اهالی بیمارستان المعمدانی بود! 😊 نه تنها بیمارها که از پزشک و پرستار گرفته تا خدمه و همه، هرجا کم می‌آوردند، این صفورا بود که با مشاوره‌هایش، بامهربانی‌هایش، با همدردی ها و با صدای آرامَش، آرامِش به جانشان می نشاند و خستگی را از قلب و روحشان می زدود... 😇 به خصوص این روزها! روزهای سردی بود...بیمارستان، حتی تابستان هایش هم سرد است اما هیچگاه، المعمدانی انقدر سرد و غم زده نبود! صدای شیون از گوشه به گوشه به گوش می رسید! 😔 پدری نعش دو فرزندش را به دوش می کشید و مادری قنداقه‌ی خونین به دست، ضجه می‌زد؛ دختری به دنبال جنازه مادر می‌دوید و فریاد یتیمی می‌زد، پسری چشم هایش غرق ترس بود و با لکنت، بریده، بریده مادرش را صدا می زد؛ تازه دامادی، بر کفن سفید عروسش، عاشقانه اشک می ریخت و غزل جدایی می نوشت و تازه عروسی، با لباس سفید خونین، از ریختن سقف آرزوهایش گریه می کرد و بر سر و صورت می زد... 😭 و صفورا... خبری از اتوی لباس و شال‌های زیبایش نبود! حالا، دیگر صفورا سرتاپا غرق خون بود و اشک!🩸 😭 صفورا گاه زخم دست کودکی را می بست و گاه دل زخمی مادری را تسکین می داد!❤️‍🩹 صفورا حالا هر چه زخم می‌بست این جراحت ها، تمام ناشدنی بود! 😭 صفورا حالا هزار بار تکثیر شده بود و هر ثانیه، بالای سر مجروحی میان اشک هایش لبخند التیام می‌زد! صفورا خسته بود، هزاران بار خسته... 😓 چشم هایش خسته‌ی دمی خواب بود و... 😔 و ناگاه، به یک لحظه... ❤️‍🔥 دیگر بیمارستان المعمدانی، ساکت و خاموش شده... 😔 صدای ضجه‌ها، گریه و فریاد‌ها، صدای دستگاه های آی سی یو و صدای پِیج پزشک ها...! دیگر هیچ صدایی نیست! 😭 به نگاه، صدای سوت موشک و صدای وخیم انفجار... حالا صفورا خوابیده و به احترام چشمان خسته‌اش، بیمارستان المعمدانی یکپارچه غرق سکوتی ابدی شده؛ تا صور اسرافیل... ‼️📣 صفورا جان شهادتت مبارک... 😭 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
امان از این سینوزیت! 🤕 سرم را میان دست‌هایم می‌فشارم تا شاید کمی دردش تسکین پیدا کند! 🤦‍♀ هر چه می‌گذرد، بدتر و بدتر می‌شود، نمازم را به سختی می‌خوانم و در رکوع و سجود، هربار، از شدت درد، جانم به لبم می‌رسد! 😖 روی کاناپه دراز می‌کشم، دختر کوچکم خیلی وقت نشناس شده و هر لحظه خود را در آغوشم رها می‌کند! 😣 هر چند هم به او می‌گویم:«الان نه! حالا وقتش نیست»؛ به گوشش نمی‌رود که نمی‌رود! 😡 درد هر لحظه شدیدتر می‌شود و حالا حتی نمی‌توانم گردنم را هم تکان دهم! 😭 امشب نبود همسرم و شیفت کاریش هم مزید بر علت شده و دلتنگی از قلبم به سرم زده! ❤️‍🩹 شاید به نظر خنده‌دار بیاید؛ مگر می‌شود، با چهار بچه و این‌همه مشغله، یک شب نبودن همسرم مرا دلتنگ کند؟! 😳 آری؛ حالا حتی بیشتر از زمان دو نفره‌هایمان دلتنگش می‌شوم، وقتی جای خالیش را نه تنها از قلب آزرده‌ی خودم؛ که از قاب چشم فرزندانم می‌نگرم! 💔 از شدت درد دراز می‌کشم و از دختر بزرگم خواهش میکنم خواهرانش را به اتاق ببرد و آرام بازی کنند تا شاید، سکوت کمی از این درد بکاهد! 🤫 اسم درد را که می‌شنود، با اضطراب نگاهم می‌کند:«مامان، مریض شدید؟» 😱 لبخند سردی میزنم:«نه مامان، چیزی نیست، نگران نباش» 🙄 اما... 😑 سکوت هم دردم را تسکین نمی‌دهد؛😮‍💨 مقاومت بی فایده است،🙌 باید داروی مسکّنی تهیه کنم و باز آنتی بیوتیک را مهمان جانم کنم... 🥴 به سراغ جعبه‌ی امداد با آن علامتِ «+» قرمز و بزرگش می‌روم... ✍آينــــــــــﮫ https://eitaa.com/Ayenehmadari https://ble.ir/ayenehmadari
... به سراغ جعبه‌ی امداد با آن علامتِ «+» قرمز و بزرگش می‌روم... اما پاسخ تمنّایم منفی ست! 😔 از این بدتر نمی‌شود! مسکّن تمام کرده ایم! 🤬 حالا وقتش بود؟ 🤨 مانده‌ام حالا که همسرم نیست؛ این ساعت از شب، با این حجم از درد، چطور پشت فرمان بنشینم و به داروخانه بروم؟!😓 از شدت درد و عصبانیت، دندان‌هایم را به هم می‌فشارم و راهی داروخانه‌ می‌شوم! 🙄😤 آخ که چقدر جای خالی همسرم را بیشتر حس می‌کنم...😭 بی حوصله پشت پیشخوان داروخانه می‌روم: «دو بسته استامینوفن ۵۰۰ میخواستم!» تشکری نه چندان نمایان می‌کنم و سوار ماشین می‌شوم! حالا یک لیوان پر از آب و یک قرص سفید رنگ بی‌روح، راهی جان خسته‌ام می‌شوند!🤒 همان‌جا، یک گوشه‌ می‌نشینم و دورتا دور آشپزخانه را از زیر نگاهم می‌گذرانم؛ 😕 هیچ چیز سر جایش نیست! نه تنها آشپزخانه، که کل خانه در همان نصف روز زیر و رو شده! 🤕 به دخترکانم می‌نگرم که غمگین و بی‌حوصله روبروی تلویزیون، به صف، دراز کشیده‌اند و برنامه‌ی نه چندان دلنشینی را از قاب نهال می‌بینند! 😞 حتی دختر کوچکم که از دیدن لبخند گرم و در آغوش کشیدن مادرانه‌ام مایوس شده، به تقلید از خواهرانش دراز کشیده و به تصاویر نامفهوم تلویزیون خیره شده! 😢 «اصلا وقتی مادرها مریض باشند، هیچ چیز سرجایش نیست!» انگار بیماریشان مویرگی به جای جای خانه و قلب اهالیش رسوخ می‌کند و آن‌ها را به بند غم میکشاند! 😭 حالا کمی از سردردم کم شده... آهی از نهاد می‌کشم و ناگاه... ❗️ «مــــادری» را می‌بینم، دردمند در بستر آرَمیده! 🥀 سینه‌اش گلگون، پهلویش زخمی، صورتش نیلی و جای فرزند نرسیده‌اش، خالی... 😭😭😭 پسر بزرگش اشک می ریزد، اشک غیرت؛ گیسوی دخترکانش پریشان و حسینش... حسین هنوز خیلی کوچک است و جانش به جان مادر وابسته... 💞 و همسرش؛ همسرش؛ همسرش... 😭😭😭😭 همین کافی‌ست که همسرش علیِ خیبر شکن باشد و درب خانه‌اش سوخته... ❤️‍🔥 امام جامعه باشد و تنها در گوشه‌ی خانه به بند صبر کشیده! ذوالفقارش در غلاف باشد و غلاف شمشیر بر بازوی فاطمه... 😭 همین کافی‌ست که «علی» باشد و فاطمه این‌چنین باشد! علی به چشمان فاطمه چشم دوخته و التماس از نگاهش می‌بارد: «ببین می‌توانی بمانی، بمان؛ عزیزم تو خیلی جوانی،بمان...» 😭😭😭 فاطمه؛ چشمان خسته‌اش را می‌گشاید... خانه و اهلش را از نگاه می‌گذارند... نگاهش به نگاه ملتمس علی گره می‌خورد 😔 همین نگاه کافی‌ست؛ همین که فاطمه باشد و خانه این‌چنین باشد... همین که فاطمه باشد و علی غمین باشد... 😭 یک دست به دیوار، یک دست به پهلو، رنگ پریده و گونه‌اش نیلی، صورتش را می پوشاند از علی... 😭 آهسته برمی‌خیزد؛ اصرارهای فضه برای در بستر ماندن «مـــادر» بی ‌فایده‌است... 😔 دورتادور خانه را با آخرین سوسوی چراغ زندگیش گرم می‌کند! ❤️ حسن را دلداری می‌دهد، حسین را آهسته به سینه‌ی شکسته اش می‌چسباند و زیر گلویش را می‌بوسد؛ 😭 زینب را صدا می زند و موهایش را شانه می‌زد و رازی مادرانه در گوش دخترش به امانت می‌ سپارد... ‼️ این راز هر چه هست مربوط به آن بقچه ست! ❗️ آن بقچه و پیراهن کهنه‌ی درونش... 😔 آن پیراهن و حسین و... 😭 کور‌سوی چراغ مادر هم، حالا خاموش شده و در خانه‌ی غمزده‌‌یشان، به برکت آخرین حضور و حرکت مادر، همه چیز سرجایش است؛🥀 اما... مادر دیگر سرجایش نیست... 😭 اشک روضه‌ی نخوانده ام را از گونه برمی‌گیرم و به مدد نامش برای گرما بخشیدن به خانه برمیخزم... 😢 حالا به مدد ذکر «مــــــادر» همه چیز سرجایش است ❤️ و دیگر خبری از «سر‌درد» نیست... 🖤 فدای نام شفابخشت، «حضرت عشق، حضرت مــــــادر» ༺༻السلام علیک یا فاطمه الزهرا༺༻ ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
ایرانی را گفتند، اگر یک دقیقه بیشتر عمر کنی آن یک دقیقه را به چه می پردازی؟ کمی تامل کرد و گفت: «میوه و اجیل و هندوانه گرفته و آن یک دقیقه را تا جایی که جا دارم فقط میـــخورم» 🫠 بعله، اینجوریاس... 😎 یلــــــداتون مبارک🌹🌹🌹🌹 ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
صدای زنگ پیام ایتا بلند شد. نوار اعلان گوشی پیام محدثه را نصفه نیمه، نشان می‌داد: «فاطمه بایدم رای بده...» توی گروه ۶۳ نفریمان، چهارتا فاطمه بودیم که دوتایمان موافق و دوتایمان مخالف شرکت در انتخابات بودیم. این چند روز صدای زنگ ایتا را بسته بودم از بس موج پیام‌های موافقین و مخالفین، سرم را پر کرده بود؛ اما امروز منتظر پیام اعلام ساعت جلسه‌ی فرهنگی مسجد بودم که با اولین زنگ پیام رفتم سراغ گوشی. از روی کنجکاوی که محدثه کدام فاطمه را روی دست گرفته، پیامش را لمس کردم و صفحه‌ی گروه دوستانه‌مان باز شد؛ دوستانی که یار گرمابه و گلستان خوابگاه دانشجویی بودیم و حالا هرکدام، گوشه‌ای، گرمابه و گلستان و یاری داشتیم: «فاطمه بایدم رای بده، مجلس هیچ‌کاری نکرده باشه واسه اینا خوب تو کاسه‌شون گذاشته؛ قانون جوانی جمعیت و وام و ماشین» و بعدش ایموجی چشم لوچ زبان دراز و زردک اشک ریز از خنده؛ همیشه حرفش را با بدترین نوع طنز بیان می کرد و وقتی تکه‌های جگرت را می‌دید خیلی راحت می‌نوشت: «شوخی کردم؛ ناراحت که نشدی؟ می‌دونم جنبه ش رو داری، شوخی می‌کنم باهات» و بعد ایموجی لپ گلی خندان خجالتی! می‌دانستم شوخی نکرده و حرف دلش را نوشته؛ شروع کردم به نوشتن: «یعنی تو چون زمین و ماشین بهت ندادن رای نمیدی؟ این صفت خوبی نیست که تا پول داری رفیقتم... » پشیمان شدم و این جدل نامه را، ننوشته، پاک کردم! یاد نهمین قرعه کشی خودرو افتادم که باز ایران‌خودرو بدون هیچ ایموجی برایم نوشت: «برنده نشده‌اید.» بعدش هم نگفت «ناراحت شدی؟ شوخی کردم!» یا اخرین تماسم با مدیر مسکن و شهرسازی: «اقا زمین ما چی شد؟چرا هیچ خبری نشده تو این یک‌سال؟» و او ملچ ملوچ کنان، خون‌سرد جواب داد: «خانم عجله نکنین بالاخره زمان‌بره، دیر و زود داره، سوخت و سوز نداره!» بالای نوار نارنجی ایتا ظاهر شد: مریم در حال نوشتن... دستم را از روی صفحه کلید برداشتم تا اول نظر بقیه را بخوانم: «محدثه؛ فاطمه هنوز ماشین و زمین نگرفته» فاطمه(ی موافق) در حال نوشتن: «گیرم گرفته باشه! مگه شما نمی‌گین این مجلس و بقیه هیچ‌کار مفیدی نکردن، حالا که یه قدم واسه خونواده‌های خوش جمعیت و جوونی کشور برداشتن، مسخره می‌کنی؟ هر کار خوبی تو کشور انجام بشه، سودش رو مردم خودمون می‌برن!» محدثه در حال نوشتن: (سه ایموجی چشم نازک کرده‌ی لب کج) «باشه بابا(ایموجی چشم نازک، هلال لب به پایین) حالا یه کار کرده که به قول خودتون اونم نصفه نیمه و البته در راستای اهدافشون!!» فاطمه‌ی مخالف، ایموجی از خنده غش کرده را شش تا کنار هم توی یک پیام ردیف کرد و دو سه تا هم لایک ضمیمه‌اش! محبوبه‌ که در بحث‌های مختلف، کمتر اسمش در حال نوشتن ظاهر می‌شد، نوشت: «محدثه جان، قانون مشکلی نداشته؛ مساله نحوه اجراست، دلیل محکم تری بیار واسه رای ندادن!» سمانه نوشت: «معیشـــت!واسه این چه کردن؟ اخبار شاسی‌ها رو شنیدید؟» فریباکه تازه پیام آخر را خوانده بود‌، نوشت: «درسته معیشت هنوز خیلی ایراد داره، درسته بعضی نماینده‌ها سوء استفاده کردن از جایگاهشون، اما محدثه جان، اگه رای ندی؛ دیگه بهشون شاسی نمیدن؟ سفره‌ت رنگین میشه؟ رای بده ولی به اهلش، راه‌های مطالبه رو یاد بگیر، مثلا همین قانون شفاف سازی ارا...» محبوبه تیتروار نوشت: «قانون الحاق دولت ج.ا.ایران به سازمان همکاری شانگهای میدونی چیه؟ افزایش شمول پوشش دهی بیمه برای بیماری‌های خاص روشنیدی؟ قانون جهش تولید دانش بنیان، اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم و....؛ یه سری از این دست قوانین، که اگه درست اجرا بشه معیشت هم بهتر میشه.» زهرا هم به جمعمان اضافه شد؛ زهرا در حال نوشتن... «از کی تا حالا امریکا و بی بی سی و امثالهم، نگران عدم قانون‌گذاری درست مجلس و سفره‌ی ما شدن! اونا خیلی دلسوزن چرا داروهای خاص رو تحریم می‌کنن، خداییش هیچ دلیلی نداشته باشم رای می‌دم چون اونا میگن رای نده! » حالا نوبت به من بود جمله‌ی پایانی این بحث را بگویم: « اره محدثه جان، من باید رای بدم‌؛ یه زمانی می‌گفتن ما رای می‌دیم چون واسه حفظ این کشور شهید دادیم، نمی‌تونیم به سرنوشتش بی تفاوت باشیم؛ امروز من به عنوان مادر پنج فرزند، رای می‌دم چون واسه جوونی این کشور، چند تا جون تازه تو دامنم پرورش دادم، نمی‌تونم به آینده‌ی بچه‌هام بی‌تفاوت باشم همون‌طور که به سالمندی کشور بی تفاوت نبودم!» ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari
مادران تمدن ساز بارها شنیده بودیم: «پشت هر مرد موفق، زنی موفق ایستاده است.» حالا دیده‌هایمان مهر تایید شنیده‌ها شده... امروز که با چشم خود نقش تمدن ساز مادران را دیدیم، بهتر می‌شود فهمید چرا تمام تلاش دشمن تمرکز یافته روی کمرنگ کردن و بی ارزش جلوه دادن مادری... امروز سبزی دامان مادرها، جلوه‌گر شده در سرخی خون شهدا. حواسمان باشد، این روزها بار مادری بیشتر روی شانه‌هایمان سنگینی می‌کند... ✍آينــــــــــﮫ لینک کانال ما در ایتا: https://eitaa.com/Ayenehmadari لینک کانال ما در بله: https://ble.ir/ayenehmadari