eitaa logo
محمد ابراهیم کفیل
2هزار دنبال‌کننده
656 عکس
622 ویدیو
363 فایل
لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِيُّهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُون انعام/127 ارتباط با ادمین @mekafil1348 @mojtabakafil
مشاهده در ایتا
دانلود
6.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بسم الله 🔸راه را گم نکنیم 🔸این ویدئو رو هر روز باید دید تا معلوم بشه مؤمن واقعی به غدیر و سرمست از جام غدیر و وارث حقیقی غدیر در عصر غیبت مولای منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف کیست؟ گفتند که عاشقی و هشیار نه ای در بند خیال خم آبروی که ای؟ گفتند بگو به گفتم
🔷️ ریشه یابی وضع کنونی حجاب جامعه ✍ مهدی جمشیدی درحالی‌که وضع کنونی حجاب، حاصل «یک علّت» نیست، بلکه چون «کنشگری کارگزاران فرهنگی» دربارۀ حجاب، بسیار اقلّی و ناچیز بوده است، باید بیش از هر چیز، وضع امروزین حجاب را به «جبهۀ مهاجم» نسبت داد. به زنجیرۀ تدریجی کشف حجاب در دهه گذشته بنگرید: 1️⃣ مرحلۀ اول: «برهنه‌گی بازیگرانِ مهاجرت‌کرده» که از سال نود آغاز شد و به این واسطه، «برهنگی» نیز به «مهاجرت» به عنوان نماد مخالفت سیاسی افزوده شد. 2️⃣ مرحلۀ دوم: کشف حجاب در فضای مجازی در قالب «آزادی‌های یواشکی» که از سال نودوسه شکل گرفت و جلوۀ فراوان یافت و به خط مقدّم مبارزه مدنی تبدیل شد. 3️⃣ مرحلۀ سوم: کشف حجاب به صورت «خیابانی اما پنهان» که در قالب «چهارشنبه‌های سفید» از سال نودوشش پدید آمد و به دلیل تازگی طرح، با استقبال از سوی نیروهای هوادار سبک زندگیِ غربی مواجه گردید. 4️⃣ مرحلۀ چهارم: کشف حجاب به صورت «آشکار اما نمادین» که در قالب «دختران خیابان انقلاب» و «نه به حجاب اجباری» در سال نودوشش به وقوع پیوست و موج ویرانگری را به وجود آورد. 5️⃣ مرحلۀ پنجم: کشف حجاب در داخل خودرو از سال نودوهشت به عنوان این‌که حریم خصوصی است و حاکمیت، حق مداخله در آن را ندارد. 6️⃣ مرحلۀ ششم: کشف حجاب به صورت «خیابانی و آشکار» که از سال نودونه مشاهده شد و در اوج ناباوری، گسترش یافت، چنان‌که شصت درصد از زنان مکشفۀ کنونی، در همین مقطع و پیش از اغتشاش، کشف حجاب کرده‌اند. 7️⃣ مرحلۀ هفتم: کشف حجاب به صورت «گسترده و بی‌پروا» که در پی اغتشاش سال گذشته تحقق یافت و به این ترتیب، چهل درصد بقیۀ زنان مکشفه، در این مقطع به آن پیوستند. حال پرسش این است که کارگزاران و مدیران فرهنگی در کدام نقطه از این «روند ده ساله» حضور داشتند و چه روشی را به کار بردند؟! آیا آنها حرکت تدریجیِ این روند را احساس کردند؟! از همان نقطۀ آغاز این روند، کدام روند موازی طراحی شد؟! اکنون که طرح به نهایت خودش رسیده و دشمن در آن سوی مرزها، میوه‌های طرحِ اباحه‌گریِ عملی می‌چیند، رواست که بگوییم به‌کارگیری روش سخت و قانونی، چنین نتیجه‌ای را به دنبال داشته است؟! وضع کنونی، برآمده از «بی‌عملی» و «تساهل» و «بی‌روشی» و «خواب‌زدگی» ما است. این صحنه، حاصل «کنشگری حداکثری جبهۀ دشمن در منطقۀ فرهنگی ما» است. ما عرصه را برای فاعلیّت جبهۀ مهاجم «خالی» کردیم و او نیز به‌آسانی، طرح خویش را پیش برد؛ چنان‌که گویا حاکمیّتی در میان نیست و فرهنگ، بی‌دولت است. اگر اکنون نیز بخواهیم همان «روایت دشمن‌ساخته» را تکرار کنیم و بگوییم «سیاست‌های انقباضی» با ما چنین کرده است، وضع از این نیز آشفته‌تر خواهد شد. آری، وقتی ما در خواب بودیم، باغ فرهنگ‌مان به تاراج رفت.
آمارهای جهت دار و محاسبات اشتباه ✍ 1️⃣ «آمارسازی سوگیرانه»، زمینه‌ را برای تصمیم‌‌سازی انفعالی مسئولان فراهم کرده است.‌ با اعداد مبتنی بر پیمایش‌ها و پرسش‌های جهت‌دار، «دستگاه محاسباتی مدیران نظام» را دچار اختلال کرده‌اند.‌ «تصور بریدگی جامعه از ارزش‌ها»، همانند یک ویروس فلج‌کننده، اراده‌ی کارگزاران را برای تحول فرهنگی، سست کرده است. 2️⃣ اگر یک «نمونه‌ی عینی صحیح» از مواجهه‌ی قانونی با کشف حجاب، تولد و تحقق یابد، ذهنیت‌های به‌فرض منفی نیز شکسته خواهند شد. گاهی باید با تولید «عمل عینی» و «مصداق واقعی»، نظر مردم را تغییر داد و آنها را همراه کرد. در این صورت، مخالفت آغازین به موافقت تبدیل خواهد شد. 3️⃣ «تصمیم‌سازی مبتنی بر پیمایش شبه‌اجتماعی» را سرنوشت‌ساز و‌ حقیقت‌سوز بدانید. آنچه که اغلب اصحاب قدرت را سرمست یا سرخورده می‌کند، اعدادی هستند که مدعی بازگویی «نظر مردم‌»اند. چنین‌ اعدادی را می‌توان با «پرسش‌های باردار» و «نمونه‌های مخدوش» آفرید و دستگاه ذهنی مدیران را مرعوب و‌ منفعل کرد. 4️⃣ به‌نظرم اکنون روشن گشت که چرا لایحه‌ی حجاب را این‌قدر «ضعیف» و «رقیق» و «حداقلی» نوشته‌اند. تصمیم‌سازان توانسته‌اند از طریق آمارهای شبه‌اجتماعی به مسئولان القاء کنند که «جامعه»، تاب و تحمل مواجهه‌ی جدی با کشف حجاب را ندارد. ازاین‌رو، باید عقب نشست با حرام شرعی و سیاسی، «مصالحه» و «مدارا» کرد.
🔷️ چند نکته کوتاه درباره مهمانی ۱۰ کیلومتری ✍ 1️⃣ مشکل ما نداشتن جمعیت زیاد دینداران نیست، اتفاقا ما از این نظر وضعیت خوبی داریم بحمدالله، هر چند توان تشخیص آن در ایام عادی ممکن نباشد. مشکل اصلی وجود بخشی از جمعیت ایران به عنوان ملحد، ضد انقلاب و دارای انگیزه منفی علیه اسلام است که البته توسط اینترنشنال‌ها اکثریت نمایی می‌شوند. 2️⃣ حمایت حاکمیت‌ و حضور مردم بهترین مدل فرهنگ سازی است. اگر ضد فرهنگ‌ها هم در کشور ما رواج پیدا می‌کنند به دلیل حمایت حاکمیت‌های استکباری غربی از آنهاست. لذا به نق و نوق‌های کسانی که این جشن‌ها را حکومتی می‌دانند توجه نکنید. 3️⃣ وقتی بی‌بی‌سی مشکلات این جشن را می‌نویسد یعنی خدا را باید شاکر بود که به اهداف خود نزدیک شده. مگس در یک بوستان مملو از گل‌های خوشبو زباله‌ها را ترجیح می‌دهد! 4️⃣ معنای این جملات بی عیب بودن این جشن نبود، به نظر می‌آید بزرگترین ایراد این جشن تقلید‌های بعضا ناشیانه از دیگران برای شادتر کردن فضا بود. از موسیقی‌های تند تا بازی‌های گاهی نامناسب. البته تقصیر این بندگان خدا هم نیست، در تفریح و شادی واقعا مدل‌های بومی نداریم.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸بسم الله الرحمن الرحیم 🔸 🔸إنَّ المَأمونَ قالَ لِلرِّضا عليه السلام : مَا الدَّليلُ عَلى خِلافَةِ جَدِّكَ [عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ] ؟ قالَ عليه السلام :«أَنفُسَنَا»، فَقالَ المَأمونُ : لَولا«نِسَاءَنَا»! فَقالَ الرِّضا عليه السلام : لَولا«أَبْنَاءَنَا»! فَسَكَتَ المَأمونُ .[۱] 🔸مأمون به امام رضا عليه السلام گفت : دليل بر خلافت جدّت [على بن ابى طالب ]چيست ؟ فرمود : كلمه «خودمان» . مأمون گفت : البتّه اگر كلمه «زنانمان» نبود ! امام رضا عليه السلام فرمود : البتّه اگر كلمه «پسرانمان» نبود ! مأمون، سكوت كرد . توضیح: علّامه طباطبايى قدس سره در توضيح اين حديث مى فرمايد : مراد امام عليه السلام از اين كه فرمود : «كلمه انفسنا»، اين است كه خداوند، خودِ على عليه السلام را همانند خودِ پيامبرش قرار داده است و مراد مأمون از جمله : «اگر كلمه نساءنا نبود» ، اين است كه كلمه «نساءنا » در آيه دليل آن است كه مراد از «انفسنا» مردان اند . بنا بر اين ، فضيلتى در آن براى امير مؤمنان نيست ، و جمله امام عليه السلام كه : «اگر كلمه ابنائنا نبود» ، معنايش اين است كه وجود «ابنائنا» در اين آيه، بر خلاف نظر مأمون دلالت دارد ؛ زيرا اگر مراد از «انفسنا» مردان باشند ، آوردن كلمه «ابنائنا» مورد نداشت [چرا كه كلمه «انفسنا » در صورتى كه به معناى مردان باشد ، شامل حسنين هم مى شود و ديگر ذكر «ابنائنا» لزومى نداشت.[۲] [۱]طرائف المقال : ج ۲ ص ۳۰۲ . [۲]. الميزان فى تفسير القرآن: ج ۳ ص ۲۳۰
بسم الله الرحمن الرحیم شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین روی دل با کاروان کربلا دارد حسین از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین پیش رو راه دیار نیستی، کافیش نیست اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین او وفای عهد را با سر کند سودا ولی خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا با کدامین سر کند، مشکل دوتا دارد حسین سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست هر زمان از ما،یکی صورت نما دارد حسین آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین بعد ازینش صحنه ها و پرده ها اشکست و خون دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه ای گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار کاندرین گوشه عزایی بی ریا دارد حسین
بسم الله فایل فوق مربوط به گذشته است ولی موضوعات مطرح شده در آن هنوز هم قابل طرح است. در باره بسیاری از موضوعات هم مطالبی در کانال موجود است
27.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغة می نویسد: عبد الله بن عمر، از بیعت با على(علیه السلام) سر باز زد؛ ولی در زمان حجاج شبانه، درِ خانه حجّاج را کوبید تا با عبدالملک، بیعت کند، مبادا آن شب را بدون امام به صبح رساند. این گمان، از آن جا برایش پیش آمد که او از پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) روایت کرده که فرمود: «هرکس بمیرد و پیشوایى نداشته باشد، به مرگ جاهلى مرده است» و کار بدان جا رسید که حجّاج، از سر تحقیر و خوار شمردن او پایش را از رخت خواب بیرون آورد و گفت: [براى بیعت] دستت را به پایم بزن. اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا