📌 اخوان‌المسلمین و «بیزنس حلال»؛ شبکه مالی گسترده با ابعاد جهانی بازار جهانی «حلال» در سال‌های اخیر به یکی از بزرگ‌ترین امپراتوری‌های اقتصادی جهان تبدیل شده است. برآوردها نشان می‌دهد ارزش کل اقتصاد حلال – شامل غذا، دارو، لوازم آرایشی، خدمات مالی، گردشگری و پوشاک – از ۷ تریلیون دلار فراتر رفته و با نرخ رشد بالا در حال گسترش است. این حجم عظیم مالی، به‌ویژه در نبود نظام نظارتی واحد جهانی، بستری جذاب برای ورود بازیگران مختلف از جمله شبکه‌های وابسته به جماعت اخوان‌المسلمین فراهم کرده است.... 🔗 ادامه مطلب: syaaq.com/35894 🏷 #اخوان_المسلمین #اقتصاد_حلال #شبکه_مالی 🔻🔻🔻 @melatedin/کانال ملت دین

♨️ اظهارات ضد اخوانی مشاور بن زاید پس از بازنشر تصویر جنجالی روزنامه عکاظ ✍🏻 محمد امین قاضی‌نژاد در پی بازنشر یک تصویر جنجالی از سوی روزنامه سعودی عکاظ، بار دیگر نقش پررنگ امارات در شکل‌دهی و پیشبرد رویکردهای منطقه‌ای علیه جریان اخوان‌المسلمین آشکار شد. روزنامه عکاظ در تاریخ ۲۸ اوت ۲۰۲۰ مقاله‌ای به قلم یاسر عبدالفتاح منتشر کرده بود که در آن ادعای همکاری اخوان‌المسلمین با اسرائیل مطرح شد؛ ادعایی که از سوی منتقدان، «بی‌اساس و تبلیغاتی» توصیف شد. این روزنامه همچنین تصویری تلفیقی از حسن‌البنا، بنیان‌گذار اخوان‌المسلمین، و یک شخصیت یهودی( احتمالا تئودور هرتزل) را منتشر کرد؛ تصویری که در همان زمان واکنش‌های گسترده‌ای را برانگیخت. در همین راستا، عبدالخالق عبدالله، استاد علوم سیاسی اماراتی و مشاور محمد بن زاید، رئیس امارات، اخیراً با بازنشر همین تصویر در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «جنگ با اخوان همانند جنگ با تروریسم، نیازمند یک ائتلاف جهانی متشکل از ۱۹۲ کشور جهان به رهبری آمریکا است.» این اظهار نظر با واکنش‌های گسترده‌ای در فضای مجازی روبه‌رو شد. هرچند شماری از کاربران اماراتی و جریان‌های نزدیک به سیاست‌های ابوظبی از این موضع حمایت کردند، اما در مقابل، فعالان و چهره‌های اسلام‌گرا و منتقد نیز به‌شدت به آن اعتراض کردند. یحیی غنیم، فعال سیاسی مصری، در واکنش به این توییت نوشت: «اگر اخوان تا این اندازه قدرتمند هستند که مستحق ائتلاف جهانی ۱۹۲ کشور برای جنگ با آن‌ها باشند، پس چرا عبدالخالق عبدالله و نظامی که نمایندگی‌اش را می‌کند همچنان بر یک کشور عربی حکومت می‌کنند؟ و اگر اخوان، آن‌گونه که رسانه‌های وابسته به حاکمیت مصر ادعا می‌کنند، از میان رفته‌اند، این ترس امارات از چیست؟ حقیقت آن است که دشمنی این افراد نه با اخوان، بلکه با خود اسلام است و اخوان تنها پوششی برای پنهان‌کردن این خصومت به شمار می‌رود.» در همین راستا، دکتر رفیق عبدالسلام، وزیر خارجه پیشین تونس، نیز در واکنشی جداگانه تأکید کرد: «آن‌ها خواهان جنگی جهانی علیه اخوان هستند، نه از ترس این گروه، بلکه از هراس سرایت آزادی، تغییر و مطالبه نظارت بر حاکمانی که با ثروت‌ها و سرنوشت ملت‌ها بازی می‌کنند؛ همان الگویی که در انقلاب‌های بهار عربی دیده شد. اما نخستین کسانی که در آتش این فتنه‌ها خواهند سوخت، خود آنان هستند. اخوان عملاً وجود خارجی ندارد؛ اعضایش یا در زندان‌اند یا آواره. آنچه واقعاً وجود دارد، ملت‌هایی تشنه آزادی و کرامت انسانی است.» 🔻🔻🔻 @melatedin/ کانال ملت دین

♨️ احمد مولانا، فعال سیاسی مصری نزدیک به جریان اخوان‌المسلمین، در گفت‌وگویی در برنامه «احاطه بودکاست» به تبیین ماهیت و کارکرد این جریان پرداخته و تصویری متفاوت از برداشت‌های رایج درباره اخوان ارائه کرده است. 🔻🔻🔻 @melatedin/کانال ملت دین

🔰 به گفته مولانا، اخوان‌المسلمین بیش از آنکه یک حزب سیاسی به معنای کلاسیک باشد، «نهادی تربیتی، اجتماعی و تبلیغی» است که سیاست تنها یکی از ابعاد فرعی فعالیت آن به شمار می‌رود. او تأکید می‌کند که برچسب «اسلام سیاسی» عمدتاً به‌عنوان ابزاری مفهومی برای به حاشیه راندن جریان‌های اسلامی به کار گرفته شده، در حالی که از منظر این جریان‌ها، حکومت و سیاست بخشی جدایی‌ناپذیر از دین اسلام محسوب می‌شود. 🔸 مولانا با اشاره به تجربه کشورهای عربی مانند مصر و اردن توضیح می‌دهد که محدودیت‌های ساختاری، امنیتی و قانونی، عملاً امکان کنشگری سیاسی مؤثر را از بسیاری از جریان‌های اسلامی سلب کرده است. در چنین شرایطی، فعالیت این گروه‌ها ناگزیر به حوزه‌های خدمات اجتماعی، رفاهی و خیریه‌ای سوق یافته است. 🔸 او می‌افزاید که حتی حضور نمایندگان وابسته به این جریان‌ها در پارلمان‌ها نیز عمدتاً به جای ایفای نقش در قانون‌گذاری کلان یا نظارت سیاسی مؤثر، معطوف به پیگیری مطالبات معیشتی و مشکلات روزمره شهروندان بوده است؛ امری که بازتابی از فقدان فضای رقابتی واقعی و محدودیت شدید نقش نهادهای انتخابی در ساختار قدرت است. 🔸 در جمع‌بندی این گفت‌وگو، مولانا تأکید می‌کند که نبود بستر آزاد و رقابتی سیاسی در بسیاری از کشورهای منطقه، جریان‌های مذهبی را به‌طور طبیعی به سمت ایفای نقش‌های آموزشی، تربیتی و خدماتی سوق داده و این امر، بیش از آنکه یک انتخاب آگاهانه باشد، نتیجه شرایط تحمیلی محیط سیاسی است. 🔻🔻🔻 @melatedin/کانال ملت دین