ادامه از بالا👆👆👆 این کار هر قدر در اقشار مختلف داخل کشور، و بعد از آن در سطوح فرامرزی و در کشورهای دیگر گسترش پیدا کند، برای رسیدن به هدف اصلی که نزدیک شدن به جامعه آرمانی اسلامی در سطح جهان می باشد، کمک خواهد کرد. اما همه این ها به هیچ وجه به این معنا نیست که ما از انجام وظیفه خود دست برداریم. وظیفه ما در هر صورت تلاش در این جهت است که شناخت مردم نسبت به اسلام، بینش و بصیرت شان نسبت به مسائل سیاسی، و بالاتر از همه تقوایشان ارتقا پیدا کند. مذاکره علم راه حل این طرح برگزاری جلسات مذهبی شبیه آنچه قبل از انقلاب داشتیم و امروز تا اندازه زیادی فراموش شده است، می باشد. باید این سه محور در آنها مورد توجه قرار گیرد تا با اسلام آشناتر شوند، نسبت به مسائل جهانی آگاه تر شوند و روحیه تقوایشان بالاتر برود. بهتر است یک کتاب اخلاقی، سیاسی، خانوادگی یا تربیتی را معین کنند تا همه افراد در عرض هفته مطالعه کنند، و پس از آن مطالب آن را در یک جلسه مطرح و در باره آن بحث کنند تا مطالب به خوبی هضم شود و اگر ابهامی باقی ماند، از فرد مورد اعتمادی دعوت کنند تا به سوالات شان پاسخ دهد. این کم خطرترین، عملی ترین و کم هزینه ترین راه است، و می توان در جلسه ای بسیار ساده، آن را اجرا کرد. چنین طرحی مصداق «مذاکره علم» است که در احادیث بسیار مورد تاکید قرار گرفته است؛ از جمله در حدیث ابوذر که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به او فرموده اند: «یا اباذر الجلوس ساعه عند مذاکره العلم احب إلی الله من قراءه القرآن کله اثنا عشر الف مره». نمی فرماید درس بخوانید، بلکه می فرماید در جایی که بحث علمی می شود، آنجا بنشینید، که یک ساعت نشستن در جایی که بحث علمی می شود، یکی از ثمراتش این است که از ۱۲ هزار ختم قرآن ثوابش بیشتر است. در دنباله روایت نیز اضافه می فرماید که از چقدر تشییع جنازه، عیادت مریض، انفاق و... هم ثوابش بیشتر است. ❇️ یادداشت بالا درباره ضرورت جلسات حضوری یا مجازی است که محوریت آن مباحثه یک کتاب است. هرکدوم از ما می‌توانیم این را بصورت حضوری در استان و شهر خود یا بصورت مجازی برگزار کنیم. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 حکمرانی مردم پایه؛ راهبرد حل مشکلات کشور! 🔻چرا سیاست‌های کلان کشور ناموفق بوده و به اجرا نمی‌رسند؟ 🔹"به قیمت آبرویم حتی اگر شده.." ؛ این جمله را بارها شنیده‌ایم از برخی روسای جمهور کشور که مدعی بودند برای طرح‌های اقتصادی‌شان حاضرند آبرویشان بریزد اما طرح مورد نظرشان اجرا شود ومردم درآینده نتیجه‌اش را خواهند چشید! اما تاریخ ثابت کرده هم آبرویشان رفته هم طرح‌‌هایشان به نتیجه نرسیده؛ چرا؟‏ 🔸چرای این سوال را باید در این مسئله جُست که اجرای سیاست‌های کلان بدون مشارکت و نقش مردم و بدون خِرَد جمعی حداکثری نخبگان، در هیچ کشوری به نتیجه نمی‌رسد. نقد برخی دوستان این است که مسئولین با مردم حرف بزنند؛ عرض من این است که این مطالبه کف انتظار است. اما اگرچه صحبت کردن با مردم و آماده کردن اذهان برای اجرای سیاست‌ها، تا حدی التهابات اجتماعی را کاهش می‌دهد، ولی بدون مشارکت و همراهی و نقش مردم در اتخاذ سیاست‌ها، بهترین سیاست‌ها هم به سنگ می‌خورند! 🔹عموماً مشارکت مردم را فقط همان اجرای دستورات می‌دانند اما مشارکت مردم زمانی معنا پیدا می‌کند که نقش آنان در ‎#رهبری_کشور و اتخاذ سیاست‌های کلان و تصمیم‌گیری در مسائل اساسی جامعه، واقعاً مشخص و روشن باشد.‏ 🔸ببینید این حرف-مشارکت مردم در رهبری کشور- حرف جدید و فی‌البداهه‌ای نیست! از اهداف اساسی نظام جمهوری اسلامی، تحقق حکمرانی مردم‌پایه بوده! اساساً معنای ‎#جمهوریت یعنی همین؛ یعنی مردم همه‌کاره باشند در اقتصاد، در سیاست، در فرهنگ و غیره! 🔹قانون اساسی هم بر این تاکید می‌کند که حاکمیت و دولت‌ها باید بتوانند زمینه حضور مردم در رهبری کشور را فراهم کنند: "اصل۴۳ قانون اساسی(بند۳): تنظیم‏ برنامه‏ اقتصادی‏ کشور به‏ صورتی‏ که‏ شکل‏ و محتوا و ساعت‏ کار چنان‏ باشد که‏ هر فرد علاوه‏ بر تلاش‏ شغلی‏، فرصت‏ و توان‏ کافی‏ برای‏ خودسازی‏ معنوی‏، سیاسی‏ و اجتماعی‏ و شرکت‏ فعال‏ در #رهبری‏_کشور و افزایش‏ مهارت‏ و ابتکار داشته‏ باشد." 🔸حضور مردم در رهبری کشور همان تحقق حکمرانی مردم پایه است! امروز فاصله وضعیت موجود کشور با ‎#همه‌کاره_بودن_مردم چقدر است؟ 🔹بعد از سه چهار دهه از انقلاب اسلامی، هنوز تعریف مشارکت مردم در رهبری کشور، به شرکت در انتخابات‌ها تعریف و تعبیر می‌شود و متاسفانه مکانیزمی برای حضور حداکثری مردم در عرصه‌های مختلف اعم از اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی، فرهنگ و... طراحی هم نشده است. 🔸بطورمثال در بحث اقتصاد؛ ریشه مشکل کجاست؟‏ عموم کارشناسان، دولتی‌بودن اقتصاد ایران را از مشکلات اساسی اقتصاد می‌دانند. اما نسخه‌پیچی برای حل این مشکل هم دردی دوا نکرده؛ چرا؟ چون راهکار خلاصی از اقتصاد دولتی را اقتصاد خصوصی و سرمایه‌داری می‌دانند و کشور را هم به این سمت برده‌اند و اقتصاد کشور به شترگاوپلنگی شده از اقتصاد دولتی و سرمایه‌داری تبدیل شده است. 🔹بجای اینکه نقش عموم مردم در سیاستگذاری‌ها و میدانِ اجرا افزایش پیدا کند و اقتصاد به معنای واقعی به مردم واگذار شود و کارخانجات و شرکت‌ها در قالب تعاونی‌های فراگیر در اختیار دهک‌های پائین جامعه قرار گیرد تا زمینه مردمی‌شدن اقتصاد فراهم شود، شاهد بنگاه‌داری دولت و رشد بخشی خصوصی سرمایه‌داری هستیم؛ همین اقلیت سرمایه‌داری که به نام بخشی خصوصی هم فعالیت می‌کنند در دولت و اتاق‌های تصمیم‌گیری نقش ویژه دارند! 🔸اتاق بازرگانی، نظام پزشکی و ... می‌توانند مصداق این رانت باشند. هم به نام بخش خصوصی فعالیت می‌کنند هم گلوگاه‌های تصمیم‌گیری در دولت را در دست دارند! در مقابل اما ۱۳ میلیون کارگر، یک میلیون معلم، ۴ میلیون دانشجو، ۱۵ میلیون دانش آموز و... کوچکترین نقشی در همان حوزه فعالیت خود هم ندارند چه برسد به ایفای نقش در رهبری کشور! 🔹اینکه مردم، رئیس جمهور انتخاب می‌کنند و مجلس نمایندگان تشکیل می‌دهند مانع ایفای نقش خود آنان نیست! اقتصاد و سایر امور باید به مردم واگذار شود، مردم باید مشارکت حداکثری در سیاستگذاری‌ها و تحقق سیاست‌ها داشته باشند. 🔸بی‌تردید تحقق ‎#حکمرانی_مردم_پایه راهبرد اصلی حل مشکلات کشور است. باید متاسف باشیم نه تنها اراده‌ای در این راستا دیده نمی‌شود بلکه اختیارات نهادهای برآمده از رای مردم هم در برخی مسائل نادیده گرفته می‌شود و به شوراها و هیئاتی سپرده شده که قانوناً و عقلاً باید موقت و کوتاه و پاسخگو باشند ولی نیستند! 🔹از طرفی نهادهای انتصابی، صداوسیما، قوه قضائیه، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام، آستان قدس رضوی و غیره هم هیچ تکلیفی در راستای حکمرانی مردم پایه احساس نمی‌کنند! اساساً وظیفه‌ای برای پاسخگویی به مردم در خودشان احساس نمی‌کنند چه برسد به مردمی شدن آنها! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

خلاصه این متن این است: برخی نهایتاً بگویند کاش دولت با مردم صحبت کند و طرح را توضیح دهد و اینگونه مردم را همراه کند. اما به نظر حقیر مسئله خیلی عمیق‌تر از این است. مهم‌تر از صحبت کردن و پاسخگو بودن، مشارکت دادنِ مردم در سیاستگذاری‌ها و اتخاذ تصمیمات مهم و میدان اجراست. مردم باید بلاواسطه و مستقیم در همه عرصه‌ها حضور داشته باشند. به تعارف و حرف نیست، به عمل است! حکمرانی مردم پایه.

🖊بچه‌های شیکاگو؛ از سانتیاگو تا تهران 1⃣بخش نخست آنچه در عرف به افشاگری موسوم است، نه شیوه این قلم بوده و نه شان آن است. اما خطری که از جانب سیاست‌های نئولیبرال کشور را تهدید می‌کند، طرح این بحث مهم را ضروری ساخته است. مخاطب این نوشته کوتاه هم دستگاه‌های امنیتی نیستند که از فردا راه بیفتند و بگیر و ببند راه بیندازند و پس‌فردا هم خیال کنند که توانسته‌اند به نفوذ پایان دهند؛ چه، مسئله یک یا دو فرد و یک تیم نیست که با بازجویی و بازداشت، خاتمه یابد. مخاطب اصلی حقیر در اینجا، نخبگان فکری و اجرایی انقلابی در کشور هستند که با شیوه‌های دشمن آشنا شوند و از یک #تفکر_مسموم که ابزار دشمن است، فاصله بگیرند. در دوره جنگ سرد، رقابت سختی میان آمریکا و شوروی برای قرار دادن کشورها در بلوک تحت سلطه خود در گرفته بود و هر یک با ابزارهایی در پی گسترش سلطه خود و جلوگیری از گسترش بلوک مقابل بودند؛ هم حاکم شدن ایدئولوژی‌شان بر کشورهای جهان را دنبال می‌کردند، هم در برابر حاکم شدن ایدئولوژی مقابل، می‌ایستادند. آمریکا با شعار کمک به توسعه کشورها در پی توسعه سلطه‌اش بود و این انگاره را تبلیغ می‌کرد که لیبرال-دموکراسی توسعه می‌آورد، اما کمونیسم ضد توسعه است. در همین چارچوب، هری ترومن سی و سومین رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی تحلیف خود، از برنامه‌ای رونمایی کرد که به "اصل چهار ترومن" معروف شد. او مدعی بود آمریکا به دنبال استثمار کشورها با روش‌‌های استعماری نیست، بلکه می‌خواهد به توسعه آنها کمک کند. پیرو این مباحث، کنگره آمریکا قانونی تحت عنوان "کمک اقتصادی خارجی" برای حمایت از توسعه کشورهایی که پیمان دوجانبه با آمریکا منعقد می‌کردند- بخوانید زیر بلیط آمریکا قرار می‌گرفتند- تصویب کرد. اولین کشوری هم که تحت این برنامه مورد حمایت آمریکا قرار گرفت، ایران بود. سال ۱۹۷۳ توماس پترسون در مقاله‌ای نشان داد که این برنامه، در جهت تامین منافع یکجانبه واشنگتن عمل کرده است؛ آمریکا واردات مواد خام استراتژیک از این کشورها را افزایش داده، بدون اینکه تاثیر قابل توجهی روی محرومیت و توسعه‌نیافتگی آنها بگذارد. کمک‌های اقتصادی آمریکا در چارچوب اصل چهار ترومن، صرفا بخش کوچکی از برنامه را تشکیل می‌داد. کمک اصلی، کمک فنی به قربانیان برای تدوین برنامه‌های توسعه بود. شیلی یکی از قربانیان این کمک‌های فنی آمریکا در چارچوب اصل چهار ترومن بود. آنگونه که دیوید هاروی در کتاب تاریخچه مختصر نئولیبرالیسم گزارش می‌کند، در دهه ۱۹۵۰ میلادی، وزارت خارجه آمریکا از محل بودجه جنگ سرد، و با واسطه دو بنیاد فورد و راکفلر، تعدادی از اقتصاددانان شیلیایی را بورسیه کرد تا در دانشگاه شیکاگو زیر نظر میلتون فریدمن (از اجداد نئولیبرالیسم) علم اقتصاد بخوانند و پس از بازگشت به کشورشان، این علم را پیاده کنند تا توسعه پیدا کنند. وقتی در سال ۱۹۷۳ دولت سالوادور آلنده با کودتای تحت حمایت آمریکا توسط آگوستو پینوشه سرنگون شد، دست‌آموزهای فریدمن- که به بچه‌های شیکاگو معروف شدند- برنامه‌ریزی برای اقتصاد شیلی را در دولت پینوشه به دست گرفته و آنچه را اصلاحات می‌خواندند، آغاز کردند. اخذ وام از IMF، خصوصی‌سازی، مقررات‌زدایی، آزادسازی، کاهش هزینه‌های عمومی دولت و هرآنچه امروز به عنوان سیاست‌های نئولیبرال شناخته می‌شود را در شیلی پیاده کردند. فجایعی که در دوره پینوشه بر ملت شیلی گذشت، حدیث مفصلی است که شهره عالم شده است. موفقیت این سیاست‌ها در گسترش سلطه و تامین منافع آمریکا به قدری بود که ترویج و تجویز سیاست‌های نئولیبرال تبدیل به بخشی رسمی از سیاست خارجی آمریکا شد و نهادهایی چون صندوق بین‌المللی پول در خدمت این سیاست‌ها قرار گرفتند. لینک به بخش دوم @syjebraily

🖊بچه‌های شیکاگو؛ از سانتیاگو تا تهران 2️⃣بخش دوم لینک به بخش اول در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، هیلاری کلینتون که وزارت خارجه را برعهده داشت، از یک برنامه جدید رونمایی کرد که به نوعی در امتداد همان اصل چهار ترومن بود. این برنامه IDEP نام داشت و هدف آن، استفاده از ظرفیت خارج‌نشینان برخی کشورهای هدف، برای پیشبرد برنامه‌های آمریکا بود. کلینتون از قدرت هوشمند سخن می‌گفت و معتقد بود آمریکا باید در کنار داشتن ارتش قوی، روی دو بحث "دیپلماسی و توسعه" تمرکز ویژه‌تری داشته باشد. در همین راستا، دقیقا مانند دوره ترومن، بحث کمک فنی به توسعه کشورهای هدف در دستور کار قرار گرفت. دقیقا مانند دوره ترومن، وزارت خارجی آمریکا چندین بنیاد خاص را انتخاب کرد تا اقتصاددانانی را از کشورهای قربانی بورسیه کنند و دقیقا در دانشگاه شیکاگو، علم اقتصاد تعلیم‌شان دهند تا به کشورهای خود بازگشته و سیاست‌های نئولیبرال را پیاده کنند. یکی از این کشورها که آمریکا خیلی دغدغه توسعه‌اش را داشت ایران ما بود. بنیادی با نام HAND توسط خانمی با نام نوشین هاشمی در چارچوب برنامه IDEP و با بودجه وزارت خارجه آمریکا ماموریت یافت که افرادی را از ایران بورسیه کرده و به دانشگاه شیکاگو اعزام کنند تا در آنجا علم اقتصاد بیاموزند و راهی ایران شوند تا ایرانی را که آمریکا تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داده بود، توسعه یافته کنند. این افراد، پس از بازگشت به ایران، وارد سازمان برنامه و بودجه کشور شدند. یکی از اولین دست‌پخت‌هایشان، سند اصلاح ساختار بودجه کشور بود که اردیبهشت ۹۸ با همکاری یک هیئت چهار نفره از صندوق بین‌المللی پول تدوین کرده و به دست اجرا سپردند. یکی از برنامه‌های کوتاه‌مدت این سند، افزایش قیمت حامل‌های انرژی بود که منجر به فاجعه آبان ۹۸ شد. این افراد، که یک شبکه کامل هستند و جمعی از پژوهشگران انقلابی، مستندات قابل توجهی از ربط و ارتباطات و اقدامات این شبکه جمع‌آوری کرده‌اند، مدیریت یک دانشکده اقتصاد در یک دانشگاه فنی-مهندسی را نیز به‌عهده گرفتند. با روی کار آمدن دولت آقای رئیسی، در کمال شگفتی همین تیم و همان افراد خاص بورسیه شده توسط بنیاد HAND، به عضویت شورای تدوین سند تحول دولت در آمدند و با تمام توان، همان سیاست‌هایی را که در دولت آقای روحانی دنبال می‌کردند و کارشان ناتمام مانده بود، در دولت جدید پی گرفتند. در کمال تعجب، آقای رئیسی در روز دانشجو میهمان همان دانشکده اقتصاد شد... امروز به جرات می‌توان مدعی شد که سیاست‌های اقتصادی دولت جدید، تفاوتی با سیاست‌های اقتصادی دولت آقای روحانی ندارد و ریشه این همسویی، این‌همانی تصمیم‌سازان است. آمریکا با دغدغه کمک به توسعه ایران، افرادی را مامور اجرای سیاست‌های خاص اقتصادی در ایران نکرده است. راقم این سطور معتقد است سیاست‌های اقتصادی نئولیبرال، مکمل تحریم هستند. پروژه تقابل مردم و حاکمیت که از طریق تحریم دنبال شد و به بن بست رسید، اینک از مسیر دیگری پی گرفته می‌شود. به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، ‏"کم اهمیت‌ترین شکل نفوذ، جاسوسی است. گاهی نفوذی کارش بالاتر از خبرکشی و خبردهی است. تصمیم شما را عوض می‌کند. شما یک مسئولی هستید، می‌توانید حرکت بزرگ یا موثری انجام دهید. نفوذی کاری می‌کند که شما آن حرکت را جوری انجام دهید که به نفع دشمن تمام شود؛ یعنی تصمیم‌سازی". امروز اگر جوانان انقلابی می‌خواهند با آمریکا مقابله کنند، و اگر باور دارند که آمریکا علیه کشورمان دست به یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی زده است، بدانند اجرای سیاست‌های اقتصادی نئولیبرال در ایران که از طریق یک شبکه خاص و تحت عنوان علم اقتصاد دنبال می‌شود، سلاح استراتژیک دشمن است. باید به جنگ آن رفت. امروز کمک به آقای رئیسی برای رهایی از چنگ این جریان، از هر کمکی اولی‌تر است... @syjebraily

🔴 ‏تحریم‌ها و سیاست‌های غلط اقتصادی دولت که ادامه همان سیاست‌های ‎#نئولیبرالیسم دولت سابق است، مثل دو تیغه قیچی عمل می‌کنند؛ قیچی‌ای که سفره معیشت مردم را پاره پاره می‌کند و عملاً همان هدف تحریم‌ها که قراردادن مردم مقابل حاکمیت است، با این سیاست‌های غلط محقق خواهد شد. 🔹راهبرد ‎#بچه‌های_شیکاگو، مکمل تحریم‌هاست؛ شاید تحریم‌ها، مقاومت همه مردم را نشکند اما یقیناً این سیاست‌ها که نتیجه آن فقیرتر شدن اقشار متوسط و ضعیف است، هدف تحریم‌ها را محقق می‌کند! 🔸آقایان دولت؛ آقای رئیسی؛ به این هشدارها توجه کنید. نمی‌توان با تیمی که دولت روحانی را به عبرت انقلاب تبدیل کرد، ماشین اقتصاد کشور را هدایت کرد! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

‏فیلم ایران مال را دیدید؟ تک تک خشتهای آن خراب شده به واسطه خلق اعتبار بانک آینده است که بالغ بر۲۰همت زیان انباشته دارد این بانک در سخت ترین سالهای تحریم با تورم ناشی از آن خلق اعتبار از جیب تک تک ملت دزدی کرد. اگر در نظام بانکی کشور غیرتی وجود داشت باید درب این بانک را گل می‌گرفتند. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 این‌روزها تصاویر ناجوری از اختلاط زنان ومردان در #ایرانمال به اسم ورزش دست به دست می‌شود. همان مجموعه ای که آیت‌الله صدیقی، امام جمعه موقت تهران و رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر و... می‌خواستند بروند مسجد لاکچری اش را افتتاح کنند ولی با فشار رسانه‌ای بچه‌های عدالتخواه منصرف شدند. 🔹درهم تنیدگی علی انصاری مالک متخلف ایرانمال و برخی روحانیون عجیب و بیش از این حرف‌ها است؛ همان‌هایی که خود حوزه علمیه لاکچری دارند و هیچوقت علیه فقر گسترده و مفاسد کلان و ناکارآمدی‌ها و تبعیض‌ها صدایی ازشان بلند نمی‌شود اما خودشان را پرچمدار امر به معروف و نهی از منکر می‌دانند و از قضا، امر و نهی را فقط محدود و محصور به حجاب می‌دانند! 🔸از آقای صدیقی می‌خواهیم طی تماسی به رفیقش آقای انصاری او را بخاطر این اختلاط امر و نهی کند! 🔹اشرافیت و فقر؛ همانند یک قیچی عمل می‌کنند. طبقه اشرافی، زندگی اشرافی و بی‌دینی‌اش را به طبقات متوسط سرریز می‌کند و از طرفی هم فقر، تنه به تنه دین می‌زند. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

یادم رفت بگم. معاون ورزشی و فرهنگی ایرانمال، آقای سجاد وزیر وزرش دولت آقای رئیسی است. اگر یادتون باشه همون ایام رای به کابینه پیشنهادی، چقدر گفتیم از مدیریت و تخلفات و اشرافی‌گری وی.

این هم تیزر تبلیغاتی افتتاح مسجد #ایرانمال با حضور حاج آقای صدیقی و حاج محمود با انتقاداتی که همون ایام سال۹۸ مطرح شد ایشان و آقای کریمی مداح، برنامه‌شون رو کنسل کردند و نرفتند. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

این هم مسجد #ایرانمال؛ اینجا نماز بخونید و لذت ببرید خلاصه!

سه عکس را ببینید دو عکس راجع به بانک است سومی وقتی است که کمپانی‌های سیگار دانشمندانی را اجیر کردند تا ثابت کنند نیکوتین اعتیاد آور نیست و آنها هم مقاله و کتاب نوشتند و مصاحبه کردند و قسم خوردند که اصلا هم اعتیاد آور نیست :) #تجارت_علم #بچه‌های_شیکاگو 💠 @h_abasifar