#آرزوی_مرگ_کردن
دوشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۰
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_قرآنی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
منبرهاے✌دقیقہاے
#آرزوی_مرگ_کردن دوشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۰ #منبرک_بین_الصلاتین #منبرک_قرآنی ┄┅┅❅❁❅┅┅┄ منبرهاے✌دقیقہاے
#آرزوی_مرگ_کردن
دوشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۰
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_قرآنی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
سلام علیکم،
بسم الله الرحمن الرحیم، خداوند می فرماید:
(قُلْ إِنْ كانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ) (بقره/94) بگو: «اگر [آن چنان كه مدّعى هستيد] سراى آخرت در نزد خدا، مخصوص شماست نه ساير مردم؛ پس آرزوى مرگ كنيد اگر راست مىگوييد.
#مقدمه:
وقتی خداوند این یهودیان را به زبان پیامبراکرم سرزنش نمود و و دلایل واضح برای اثبات نبوت پیامبرش اقامه کرد و بهانهی آنها قطع شد و دیگر عذر و بهانه ای نداشتند، شروع به دشمنی کردند و گفتند «ما نمیفهمیم تو چه میگویی ولی ما مدّعی هستیم که بهشت فقط به ما اختصاص دارد؛ نه به تو و پیروانت ای محمّد، ما گرفتار شما شدهایم و خداوند ما را به این گرفتاری آزمایش میکند. ما اولیاء خاص خدا و بندگان نیکوکار او هستیم که دعایمان را مستجاب مینماید و هرگز درخواست ما را رد نمیکند». پس از این سخنان خداوند به پیامبراکرم (فرمود: به آنها (یهودیان) بگو: اگر راست می گویید که دعایتان مستجاب است آرزوی مرگ کنید. (فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ) بقره/94
#سؤال:
فارغ از شأن نزول آیه شریفه که در خصوص یهودیان است آیا اصولاً آرزوی مرگ کردن خوب است.
گاه دیده می شود که شخص از مشکلات و رنجهای این دنیا به ستوه آمده و چون عرصه زندگی را بر خویش تنگ می بیند آرزوی مرگ می کند.
آیا این امر پسندیده است و نظر اسلام در این باره چیست؟
شخصی محضر پیامبر از حضرت می پرسد آیا می شود آرزوی مرگ کرد؟ آیا به من اجازه می دهید آرزوی مرگ کنم؟ پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) به او فرمودند: فانّ الموتَ شی ءٌ لابدّ منه. ینبغی لمن أراده أن یرفع عشر هدایا.
اگر کسی به این مسافرت علاقه مند است و می خواهد از این دنیا برود، البته نباید آرزوی مرگ کند و دعا کند که خدا مرگ او را برساند، لذا آرزومند آن باید ده هدیه را برای بعد از مرگ خود فراهم کند. (مستدرک سفینة البحار: 498/10) کنایه از اینکه تا کسی خودش را برای این سفر آماده نکرده نباید آرزوی مرگ کند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله):
لَا يَتَمَنَّى أَحَدُكُمُ الْمَوْتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ وَ لْيَقُلِ اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَا كَانَتِ الْحَيَاةُ خَيْراً لِي وَ تَوَفَّنِي إِذَا كَانَتِ الْوَفَاةُ خَيْراً لِي؛
نباید احدی از شما بهخاطر ضرری که به او میرسد آرزوی مرگ کند (بهخاطر ناتوانی) بلکه باید بگوید «پروردگارا! مرا زنده بدار تا زمانیکه زندگی برای من خیر است و مرا بمیران زمانیکه مردن برای من خیر است.» خدا طلب مرگ را نهی کرد؛ چراکه بیانگر ناتوانی است.
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
#ذکرالهی
سهشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۱
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_قرآنی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
منبرهاے✌دقیقہاے
#ذکرالهی سهشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۱ #منبرک_بین_الصلاتین #منبرک_قرآنی ┄┅┅❅❁❅┅┅┄ منبرهاے✌دقیقہاے #مرجع
#ذکرالهی
سهشنبهشب ۱۴۰۲/۰۵/۳۱
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_قرآنی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
سلام علیکم، بسم الله الرحمن الرحیم، خداوند می فرماید:(فَاذْكُرُوني أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لي وَ لا تَكْفُرُونِ)بقره/152
پس مرا ياد كنيد، تا شما را ياد كنم؛ و شكر مرا بهجاى آوريد و [نعمتهاى مرا] كفران نكنيد.
بیان:
خداوند از بندگانش می خواهد که او را یاد کنند. اگر او را یاد کنند خداوند نیز آنها را یاد خواهد کرد. در این آیه شریفه، به بیان اهمیت ذکر الهی و اصل آن می پردازد. اما ظاهرا صِرف یادکرد الهی کافی نیست. کمیت و مقدار ذکر الهی نیز اهمیت دارد. از بندگانش می خواهد او را بسیار یاد کنند: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً) احزاب/40؛
چند نکته درباره ذکر الهی:
1. منظور از ذکر الهی گاه ذکر زبانی است مانند گفتن سبحان الله، یا الحمدلله، گاه ذکر قلبی است که منظور یاد خداوند در قلب و دل است و گاه ذکر عملی است که منظور آن است که به هنگام انجام عمل، جانب خدا را در نظر داشتن است به این معنا که اگر رضایت خداوند در انجام عمل بود انجام دهد و اگر نبود، ترک کند.
2. دشوارترین نوع ذکر، ذکر عملی است چون مستلزم توجه و مراقبه دائمی است اینکه شخص به هنگام اعمالش مدام رضایت خداوند را مدنظر داشته باشد و خلاف آن رفتار نکند.
پیامبر (صلی الله علیه وآله): یاعلی، ثَلاثٌ لا تُطیقُها هذِهِ الامَّةِ: (ای علی، سه کار است که این امّت طاقت آن را ندارند (و از همه ساخته نیست): مواسات با برادران دینی در مال (المواساةُ لِلأخِ فی مالِهِ)؛ حقّ مردم را از خویشتن دادن (وَ انصافُ النّاسِ مِن نَفسِهِ)؛ و یاد خدا در هر حال، (وَ ذِکرُ اللّهِ عَلی کلّ حالٍ ) ولی یاد خدا (تنها) «سبحان اللّه و الحمدللّه و لا إله إلّااللّه و اللّه اکبر» نیست، بلکه یاد خدا آن است که وقتی انسان در برابر حرامی قرار می گیرد از خدا بترسد و آن را ترک گوید. (َلَیسَ هُوَ: «سُبحانَ اللّهِ وَالحَمدُلِلّهِ وَلا إله إلَّااللّهُ وَاللّهُ اکبَرُ» وَلکن إذا وَرَدَ عَلی ما یحرُمُ عَلَیهِ خافَ اللّه عَزَّوَجَلَّ عِندَهُ وَ تَرکه. (بحارالانوار، ج 74، ص 45)
3. اگر کسی خداوند را به هنگام طاعت و معصیت یاد کند خداوند بهتر از او یاد می کند یادکردنی که او را مشمول رحمت خویش می گرداند. قطعا ذکر و یاد خداوند از شخص بالاتر و بزرگتر است.
النبی (صلی الله علیه وآله): في الحديثِ القُدسيِّ : عَبدِي إذا ذَكَرتَنِي خالِياً ذَكَرتُكَ خالِياً ، و إن ذَكَرتَني في مَلَأٍ ذَكَرتُكَ في مَلَأٍ خَيرٍ مِنهُم و أكثَرَ؛ بنده ام! اگر مرا در تنهايى ياد كنى، تو را در تنهايى ياد كنم و اگر در ميان جماعتى يادم كنى، تو را در ميان جماعتى بهتر و فراوانتر از جمع تو، ياد كنم .(کنزالعمال،ح1797)
4. کسی که مدام در ذکر و یاد الهی باشد و در زندگی اش جز رضایت الهی برایش اهمیتی نداشته باشد خداوند خودش تربیت و رشد او را به دست می گیرد.
در حديث قدسى آمده است : هر گاه به دل بنده اى سر زنم و ببينم كه ياد من بر آن چيره گشته است ، تربيت او را خود به عهده گيرم و همنشين و همسخن و همدم او شوم (أيُّما عَبدٍ اِطَّلَعتُ عَلى قَلبِهِ فَرَأيتُ الغالِبَ علَيهِ التَّمَسُّكَ بِذِكرِي تَوَلِّيتُ سياسَتَهُ ، و كنتُ جَلِيسَهُ و مُحادِثَهُ و أنِيسَهُ)؛ (بحار الأنوار : ۹۳ /۱۶۲/۴۲)
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
چهارشنبه ۱۴۰۲/۰۶/۰۱
#امتیازات_متقین
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_قرآنی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند به انسانهای باتقوا شش وعده داده است که به دیگران نداده است:
مقدمتاً:
تقوا، به معنای خویشتنداری و خودنگه داری در اطاعت از دستورات الهی و دوری از گناهان است. (وقایه: یعنی خودنگه داری، خودکنترلی، کنترل خویشتن)
انسانهای با تقوا در زندگی خود دارای امتیازاتی هستند که دیگران از آن بی نصیب هستند. خداوند به انسانهای باتقوا وعده داده است به آنها امتیازاتی عطا کند و وعده های خداوند تخلف ناپذیر هستند.
1. گشایش در امور زندگی و مشکلات؛
راه برون رفت از مشکلات زندگی پیش پایش قرار می دهد و در زندگی اش به بن بست نخواهد خورد. نه اینکه مشکل در زندگی اش نباشد. مشکلات این دنیا برای همه هست اما امتیاز این دسته از انسانها این است که در مشکلات به بن بست نخواهند خورد. بی شک راه حل و راه خروج از مشکلات زندگی فراروی آنها قرار خواهد گرفت: (وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ) طلاق/2 یا در آیه ای دیگر (وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا) طلاق/4
2. رزق و روزی بی حساب؛
رزق و روزی فقط رزق و روزی مادی منظور نیست. بلکه رزق و روزی مادی و معنوی هر دو را شامل می شود. توفیقات انجام کار خیر، رزق و روزی مادی که ظاهر آیه است آن هم از جایی که گمانش را نمی برد به او خواهد رسید: (وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ) طلاق/3
3. خدا عهده دار امور زندگی اوست؛
پس هر کس که به وظیفه بندگی اش عمل نماید و در کارهایش رضای الهی را ملاک قرار دهد و نتیجه کارهایش را به خدا واگذار نماید جای هیچ نگرانی، غم و غصه از آینده اش ندارد چون خدا خودش عهده دار امور زندگی چنین بنده اش قرار گرفته است: وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا) طلاق/3
4. آمرزش گناهان و خطاها؛
ثمره دیگر رویکرد خدامحورانه زندگی انسانهای باتقوا، آمرزش الهی است. از اعمالی که از سر غفلت یا جهالت مرتکب شده اند: (وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ) طلاق/5 یا در آیه ای دیگر: (یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ ... َيُكَفِّر عَنكُم سَيِّئَاتِكُم وَيَغفِر لَكُم) انفال/29
5. پاداش عظیم؛
انسان باتقوا و مطیع امر خدا، چون رضای خدا را در زندگی ملاک و محور قرار داده است پاداشی عظیم نیز در انتظار او خواهد بود:
(وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ.... يُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا) طلاق/ 5
6. قدرت تشخیص حق از باطل؛ (بصیرت بخشی)
گاه آدمی در تشخیص حق از باطل دچار خطا و اشتباه می شود اما انسانهای باتقوا قدرتی خداوند به آنها عطا می کند که به راحتی می توانند حد و مرز حق و باطل را تشخیص دهند:
(یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا وَيُكَفِّر عَنكُم سَيِّئَاتِكُم وَيَغفِر لَكُم) انفال/29
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
هدایت شده از منبرهاے✌دقیقہاے
ظهرپنجشنبه ۱۴۰۲/۰۶/۰۲
#شهادتامامحسنمجتبیعلیهالسلام
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_مناسبتی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله):
«آن گاه که فرزندم حسن مجتبی را با زهر شهید کنند تمام ساکنان آسمان وزمین بر او سوگوار می شوند. بدانید سوگواری و گریه بر مصیبت های فرزندم حسن بسیار فضیلت دارد. هرکس در مصیبت او گریه کند چشمان او در روزی که همه دیده ها نابینا خواهند بود روشن و بینا خواهد شد و دل او در روزی که تمام دل ها اندوهناک خواهند بود از غبار اندوه پاک خواهد شد.». (امالی صدوق، مجلس24ح2)
هفتم صفر بنا به نقلی سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام است هرچند قول مشهور 28 ماه صفر است اما بنا به دلایلی پرداختن به این امام همام در چنین روزی مورد سفارش است به دلایل زیر:
1. هرچند قول مشهور 28 صفر است ولی به دلیل تلاقی آن با روز رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معمولا شهادت ایشان تحت الشعاع رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) قرار می گیرد و چه بسا زیاد فرصت یادکرد از ایشان فراهم نشود و لذا بیان مصائب حضرت مجتبی علیه السلام در چنین روزی (هفتم صفر) مأجور و شایسته خواهد بود.
2. بیان معارف و مصائب شهادت ایشان اندکی از مظلومیت این شخصیت مظلوم که غریبانه در میان مردم بود و غریبانه نیز به شهادت رسید کم می کند و لذا هرچه قدر بیشتر چه در این روز و چه در 28 صفر پرداخته شود ارزشمند خواهد بود.
خداوند ما را در زمره شفاعت یافتگان امام حسن مجتبی علیه السلام قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471
هدایت شده از منبرهاے✌دقیقہاے
پنجشنبهشب۱۴۰۲/۰۶/۰۲
#وجوهمظلومیتاماممجتبیعلیهالسلام
#منبرک_بین_الصلاتین
#منبرک_مناسبتی
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض تسلیت ایام شهادت حضرت امام مجتبی علیه السلام سؤال مطرح می شود
چرا امام مجتبی مظلوم بود؟
تا کنون به این مسأله فکر کردید؟
#وجوهمظلومیتایشان:
1. بیشترین وجه مظلومیت ایشان به این برمی گردد که اصحاب و یاران ایشان نیز آن طور که باید نسبت به ایشان معرفت و شناخت نداشتند. (جز عده قلیلی از شیعیان سایرین دنبال منافع خودشان بودند) ثمره آن می شود که امام در بین یاران خود غریب است.
2.در خانواده معمولا، زن، غمخوار مشکلات و دردهای زمانه مرد است اما امام محتبی (علیه السلام) در خانه خویش نیز غریب بود و همسرش دشمنش بود و در نهایت به دست همسر پلیدش(جعده) مسموم و به شهادت رسید.
3. امام حسن مجتبی (علیه السلام) هر چند حسب وظیفه، چاره ای جز صلح با معاویه ملعون نداشت و هر امام دیگری نیز اگر جای ایشان بود بلاشک همین کار را می کرد اما همین کار ایشان از ناحیه برخی شیعیان زیر سؤال رفته بود و با سرزش همراه شده بود. (این نشان از درک اندک مقام امام و معرفت به ایشان داشت.) روایت نبوی می فرماید: لوکان العقل رجلا لکان حسنا.
4. اوج غربت و مظلومیت امام علیه السلام به هنگام تشییع جنازه بود که معمولا اگر مسلمانی از دنیا برود با اکرام تشییع می شود اما امام شیعیان جنازه اش باید تیرباران شود.
۵. خراب بودن قبر حضرت در بقیع و نداشتن زائر
#پیام:
آنچه امام جامعه را به حاشیه می برد ضعف شناخت خودی هاست نه دشمنی دشمنان.
هدیه نثار امام مجتبی علیه اسلام و تسلای قلب امام زمان سلام الله علیها صلواتی مرحمت بفرمایید.
┄┅┅❅❁❅┅┅┄
منبرهاے✌️دقیقہاے
#مرجعتولیدمحتوایمنبرک (متمم)
➣ عضویت👇
http://eitaa.com/joinchat/928710656C09cd0c0471