#اشک #حزن چرا گاهی چشم اشک ندارد...⁉️ ✎ امیرالمؤمنین علیه السلام در روایتی فرمودند: چشمی که گریان نباشد برکت ندارد. [ معجم الفاظ غرر الحکم : ص ۳۴۴ ] باید دانست هر چشمی که خشک است حتما از قساوت قلب نیست، زیرا گاهی از زیاد گریه کردن و اشک ریختن چشم خشک می‌شود که علاج آن تقویت و خوردن مایعات مقوّی است، 👈🏻 کما اینکه بعضی از بانوان اهل بیت علیهم السلام که بعد از اربعین در کربلا ماندند و اشکشان خشک شد، به سويق [ غذایی شبيه حلوا است ] علاج کردند [ بحار الأنوار ج۴۵ ص ۱۷۰. کافی ج۱ ص ۳۶۳ ] بهرحال باید به فکر برطرف کردن خشکی چشم بود. از روایات بسیاری استفاده می شود که یکی از علائم قساوت قلب خشکی چشم است و ما باید در رفع قساوت قلب بکوشیم. ✦ در دعا می‌خوانیم: «اللهم اني اعوذ بک من عين لا تدمع...» خدایا پناه می برم به تو از چشمی که نمی گرید و اشک آن جاری نمی‌شود [ مصباح المتهجد ص ۶۶، ۵۳۹ ] در روایات اهل بیت علیهم السلام علل گوناگونی برای قساوت قلب ذکر شده که به عنوان نمونه به بعضی از آنها اشاره می شود: • زیاد سخن گفتن در غیر ذکر خدا [ بحار الانوار ج ۷۱، ص ۲۸۱ ] • زیاد گناه کردن [ بحار الانوار ج ۷۰، ص ۵۵ ] • آرزوی زیاد نمودن [ بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۸۳ ] • گوش دادن به لهو [ بحار الانوار ج ۷۵، ص ۳۷۰ ] • شکار نمودن ‌‌[ بحار الانوار ج ۷۵، ص ۳۷۰ ] • نگاه کردن به بخیل [ بحار الانوار ج ۷۵، ص ۵۳] • جمع نمودن مال [ مستدرک الوسائل ج۲، ص ۳۴۱] • هنگام دفن خویشان خاک روی آنان ریختن [ بحار الانوار ج ۸۲، ص ۳۵] • عبادت را ترک نمودن [ تنبیه الخواطر ص ۳۶۰] • همنشینی با افراد گمراه در دین و ستمگران ‌‌[ بحار الانوار ج ۱، ص ۲۰۳] • همنشینی با افراد فرومایه و پست [ بحار الانوار ج ۷۷، ص ۴۵] ✸ برای جلای قلب از قساوتی که عارض آن می شود راههایی از طرف ائمه علیهم السلام به ما رسیده است: • به یاد مرگ بودن [ بحار الانوار ج ۱۴، ص ۳۰۹] • تفکر در آیات الهی و قیامت و احوال خویشتن [ بحار الانوار ج ۷۸، ص ۱۱۵] • همنشینی با علماء و بهره بردن از آنان [ بحار الانوار ج ۷۸، ص ۳۰۸] • گفتگوی علمی [ بحار الانوار ج ۱، ص ۲۰۳] • اطعام تُهی دستان [ مشکاة الأنوار ص ۱۰۷] • دست بر سر یتیمان کشیدن و مهربانی با آنان [ مشکاة الانوار ص ۱۰۷] • ذکر خدا گفتن و ذکر فضائل و مناقب و مصائب اهل بیت علیهم السلام [ نهج البلاغه خطبهٔ ۲۲۲] • قرائت قرآن [ نهج البلاغه خطبهٔ ۱۷۶] • استغفار [ بحار الأنوار ج ۹۳ ص ۲۸۴] 📕 اشک حسینی سرمایهٔ شیعه، عبدالحسین بندانی نیشابوری ص ۱۴ الی ۱۷ @Menhajol_velayat

👆🏻 حال که سخن از امنیّت زنان در مسیر زیارت به میان آمد، بد نیست ‌شما را به نکته‌ای دردناک توجّه دهم: اگر کسی بداند وقایع سختی در انتظار او و خانواده‌اش است، بیش از ديگرانی که با آن وقایع روبرو می‌شوند، رنج و درد تحمّل می‌کند. زیرا هم از قبل می‌دانسته و این درد را در سینه پنهان داشته، هم فکر برخورد با وقایع شب و روزش را می‌گیرد، هم تا روز واقعه، برای او مرگی تدریجی محسوب می‌شود. یکی از آخرین گفتگوهای جانسوز امیرالمؤمنین علیه السّلام قبل شهادت، با دخترش حضرت زینب سلام الله علیها بود. زینب کبری، برای پدر، از گزارشات امّ أيمن گفت، یعنی خبر شهادت امام حسین علیه السّلام و...؛ ( حقیر گویم: همیشه برایم عجیب و سؤال بود که امیرالمومنین علیه السّلام چگونه و با چه حالی جملاتی که خواهد آمد را برای دخترش بیان فرمودند! معمولا در اینگونه لحظات، پدر، دختر را آرام می‌کند و دلداری می‌دهد و ذهن او را به سمت و سویی دیگر سوق می‌دهد. امّا آن حضرت پرده‌ای را برای زینب کبری کنار زد که هم خودش آتش گرفت و هم دخترش! برداشت حقیر این است که إنگار پدر می‌خواهد به دختر بگوید که حالا بدتر از سخنان امّ أیمن را من به تو می‌گویم که آماده باشی. سپس فرمودند:) «... وَ كَأَنِّي بِكِ وَ بِنِسَاءِ أَهْلِكِ سَبَايَا بِهَذَا الْبَلَدِ أَذِلَّاءَ خَاشِعِينَ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ فَصَبْراً صَبْراً» ✍🏻 گويا می‌بينم كه تو و دختران همراه تو، به صورت اسيران درآمده، خوار و منكوب مى‌گرديد، هر لحظه هراس داريد كه مردم شما را برُبايند! پس بر شما باد به صبر و شكيبائى. ( کامل الزیارات، باب ٨٨ ) این کلام حضرت، مرا به یاد این آیه انداخت: «وَ اذْكُرُوٓا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ😭 فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.» و یاد كنید هنگامی كه شما در زمین گروهی اندك بودید، و ناتوان و زبون شمرده می‌شدید، و همواره می‌ترسیدید كه مردم [مشرك و كافر] شما را برُبایند [تا آزار دهند ونابود كنند] پس خداوند شما را [در شهر مدینه‌] جای داد و با یاریش نیرومندتان ساخت، و از [نعمت های‌] پاكیزه‌اش به شما روزی بخشید تا سپاس‌گزاری كنید. ( أنفال _ ٢۶ ) اينجا حرف‌های بسيار زیادی دارم. ‌شواهد و قرائنی برای سخن امیرالمومنین علیه السّلام؛ امّا ترجیح می‌دهم ورود نکنم. سخن از ناموس اهل بیت علیهم السّلام است، باید دهان بسته و زبان قطع شود. فقط می‌گویم: عظّم الله لکم الأجر يا أهل بيت النبوة؛ تمام عوالِم وجود، فدای یک لحظه #حزن و #اشک و غربت‌تان. ✅ خلاصه فراموش نکنیم که چه مصائبی را زنان و دختران رسول خدا و امام سجاد علیهم السّلام در مسیر إسارت متحمّل شدند، و امروزه ما در مسیر زیارت، روی سفره پر زرق و برق نشسته‌ایم، مبادا منّت بگذاریم یا گمان کنیم که کاری کرده‌ایم! تازه باید منّت بکشیم که اجازه دهند ما هم جزئی از زوّار شویم و بذر جان و مال نمائیم. اهل بیت علیهم السّلام خیلی کریمند که ما را می‌پذیرند. جایی که انبیاء و ملائک زائر و سائلند، همچو منی اصلا نباید دیده شود. نور را چکار با ظلمت! اقیانوس را چکار با ذرّه! امّا نه تنها راهمان دادند، بلکه برایمان دعا و إستغفار هم در می‌کنند. بمانَد بقيّه‌اش ... @Menhajol_velayat

#اربعین_حسینی #اشک #حزن ↩️ چرا فقط برای سید الشهداء علیه السلام "اربعین" گرفته می‌شود!؟ ✎ گرامیداشت یاد و خاطرهٔ شخص وفات یافته پس از مرگ او، در همهٔ ملل و ادیان رسمیت دارد و بعضی با گذشت یک ماه و بسیاری نیز پس از چهل روز از زمان فوت شخص، برای وی تجلیل و بزرگداشت می‌گیرند. در میان مسلمانان، به ویژه شیعیان، شهادت امام حسین علیه السلام این ویژگی را دارد که در روز اربعین ایشان هر ساله این گرامیداشت صورت گرفته و ان شاء الله تا قيامِ قیامت ادامه خواهد داشت. #شاید بتوان دو دلیل عمده برای این امر برشمرد: ❶ واقعهٔ عاشوراء دارای دو جنبه است‌: یک. شهادت؛ دو. إسارت در روز عاشوراء امام حسین علیه السلام، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را به شهادت رساندند و اسیران کربلاء را به کوفه و شام بردند 👈🏻 و همین اسیران داغ دیده، روز اربعین شهادت امام حسین و یارانش، به کربلاء رسیدند و همهٔ مصائب روز عاشوراء در آن روز تجدید شد. ☑️ بنابراین مصیبت و سوگواری تا اربعین ادامه پیدا کرد و شیعیان با الگوبرداری از اهل البیت علیهم السلام فقط برای سید الشهداء علیه السلام اربعین می‌گیرند چون این ویژگی [ دو جنبه بودن عاشوراء ] اختصاص به امام حسین علیه السلام دارد. ❷ امام جعفر صادق علیه السلام به راوی گرانقدر زُراره فرمودند: " ای زراره! آسمان تا چهل روز بر حسین بن علی علیهما السلام خون بارید و زمین تا چهل روز تار و تاریک بود... و فرشتگان تا چهل روز بر آن حضرت گریستند" 📕 کامل الزیارات ط-مکتبة الصدوق صفحه ۸۳ از این حدیث شریف که در یکی از صحیح ترین کتب شیعی نقل شده، استفاده می‌شود که گریه آسمان، زمین و فرشتگان بر سید الشهداء علیه السلام تا چهل روز، روش و عادتی را در میان شیعیان به وجود آورده است که هر ساله غم و ماتم خود را بر سید مظلومان تا اربعین نگاه می‌دارند. بعید نیست که یکی از دلایل چهل روز عزاداری بر امام حسین علیه السلام نیز این باشد @Menhajol_velayat