تاریخ نشان داد... مردمانی نه از جنس عوام، بلکه به اسم "شیعه" و به اصطلاح پای رکاب امام! به بهای جلینگ جلینگ سکه های وعده داده شده ... به بهای زر و زیور دنیا..به بهای عشقی مجازی و دنیایی... دینشان را به دنیایشان معامله کردند و به ضرر عظیمی فروختند! عوام مردم را که بماند..! آنجا که امام ندای هل من ناصر سر می دهد و عده ایی مشغول چراندن گوسفندهای افکارشان در مرداب دنیاپرستی و ریسیدن پنبه های جاهلیتشان بودند.. امان از بی بصیرتی! امان از تصمیم هایی که دیر به ثمر می نشیند و آدمی را در عرصه تاریخ از نصرت امام خویش باز می دارد و بعد او را به خسران و پشیمانی می کشاند... و تاریخ در همه ادوار در جریان است! اف بر دنیایی که مردمانش دنیا را بر دینشان ارجح دانند!... اف بر دنیایی که حسن بن علی علیه السلام را در کوران جنگ تنها می گذارد و صلح نامه را به اجبار بر امام می گذارد و حسین بن علی علیه السلام را در ندای هل من ناصر اینهمه مردمان شهر، تنها زیر حجمه شمشیرها به قتلگاه می کشاند... اکنون... ما کجای کاریم؟ و حضور تاریخی ما بر امام زمانه خویش، آیندگان را چه خواهد گفت؟ برای مهدی فاطمه عج کوفی جماعت نباشیم! +به‌الهام‌از‌مختارنامه،قسمت۱ #تٵملات . . . #درد ! #برای‌‌او ⁵⁹