✡️ سه فرمان هالیوود (۵) 🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم) 1⃣ #سینمای_غرب در بعضی از تولیدات دیگر خود به شیوهٔ دوم که همان #استهزاء انبیاء الهی است، تمسک می‌جوید. این شیوه در سال‌های اخیر و خصوصاً در مورد انبیایی همچون حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص) استفاده شده است. پیامبرانی که #یهودیان اعتقادی به رسالت آنها ندارند! 2⃣ بر اثر انتخاب همین شیوهٔ «استهزاء» است که #هالیوود اقدام به تولید اثر سخیف و مُستهجنی همچون #بی‌گناهی_مسلمانان می‌نماید. فیلمی که به‌صورتی وقیحانه شخصیت نبی مکرّم اسلام را به سخره گرفته و با طنز سخیفی اقدام به ارائهٔ تصویری سراسر شهوانی از این شخصیت والای انسانی می‌نماید!! 3⃣ البته شیوهٔ «استهزاء» ساحت ملکوتی پیامبران، ابتدا با تمرکز بر شخصیت حضرت عیسی (ع) در سینمای غرب کلید خورد و در آثار شاخصی همچون #آخرین_وسوسه_مسیح استمرار یافت. 4⃣ در فیلم «آخرین وسوسه مسیح»، #مارتین_اسکورسیزی کارگردان شهیر هالیوود، سعی می‌کند تا ابتدا وجاهتی #اومانیستی به حضرت عیسی (ع) ببخشد و شخصیت آن حضرت را در تعلیقی میان دنیای واقعی و آخرتِ غایب و توهمی به تصویر بکشد؛ تا در نهایت مخاطب به این باور برسد که #ایمان_به_وجود_انبیاء و پذیرش شخصیتِ رسالتی، باوری مسخره است که با دقت در ابعادِ زمینی و هوسران بودنِ پیامبرانی همچون عیسی (ع) آشکار و عیان می‌گردد!! 5⃣ «آخرین وسوسه مسیح» ضمن اهانت به شخصیت رسالتیِ حضرت عیسی (ع)، ابزار اصلی تقابل خود را متمرکز بر «استهزاء» ساحت ملکوتی ایشان می‌سازد و اقدام به ارائهٔ تصویری مبتذل از فریب‌خوردنِ آن حضرت، توسط #شیطان می‌نماید! و بدون هیچ‌گونه محدودیتی، هم‌بستری ایشان با زنی بدکاره را بر پردهٔ سینماهای جهان به نمایش درمی‌آورد! ✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی https://eitaa.com/mesagh

✡️ سه فرمان هالیوود (۴) 🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم) 1⃣ گرچه اقدامات نظام تمدنی غرب در تقابل با تفکر خدامحور (که بر بستر ادیان ابراهیمی و با حضور شخصیت‌های برجسته‌ای همچون نوح، ابراهیم، موسی، سلیمان، داوود، عیسی و... تا حضرت محمد علیهم‌صلوات‌الله همراه گردیده)، از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است، اما اقدامات صورت‌گرفته به‌منظور مواجهه با #ایمان_به_وجود_انبیاء را می‌توان در قالب سلاحی سه‌وجهی تصور نمود. 2⃣ این سلاح همانند تیری سه‌شعبه، از سویی #اهانت به ساحت پیامبران را سرلوحهٔ اقدامات خود قرار داده و از سوی دیگر به #استهزاء ایشان پرداخته و با تمسّک به جعلیات تاریخی شأن قدسی ایشان را مخدوش می‌سازد و در نهایت به #تکذیب و انکار شخصیت رسالتی ایشان همّت می‌گمارد. 3⃣ #سینمای_غرب در روش «اهانت» سعی می‌نماید تا با ترسیم وجهه‌ای خوار در گفتار و کردار، آستان قدسیِ انبیاء را در منظر مخاطب سینمایی تنزّل داده و ایمان به وجود انبیاء را از باورهای جوامع بزداید. 4⃣ این اقدام که تقریباً در تمامی تولیدات #هالیوود قابل مشاهده است. در سال ۲۰۱۴م، منتج به اکران جهانیِ اثری مجعول با عنوان #نوح (Noah) گردید؛ فیلمی به کارگردانی #دارن_آرونوفسکی یهودی‌الاصل که شهرت سینمایی خود را مدیون فیلم سینمایی #کشتی‌گیر و ترسیم تخیّل شکست شخصیت آیت‌الله در زمین کُشتی بود! فیلمی سراسر حقد و کینه! 5⃣ فیلم سینمایی نوح با شیوهٔ «اهانت»، به‌سراغ نوح نبی رفته و شخصیتی موهوم از این پیامبر الهی به تصویر می‌کشد؛ شخصیتی #خشونت‌طلب که هیچ‌گونه دلسوزی برای هدایت بشر ندارد و گوش به فرمان موهومات و خیالاتی است که به‌عنوان دستورات خداوند معرفی می‌شود!! ✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی https://eitaa.com/mesagh

🛑📢از ديدگاه قرآن خداوند در قیامت با تمسخر کنندگان «مؤمنین» چه برخوردی ميكند؟ 🔹مطابق آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سوره «مؤمنون» از سوى پروردگار به جهنّميان گفته مى شود: «قَالَ اَخْسَئُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ؛ دور شويد در دوزخ! و با من سخن مگوييد!». تقريباً همه ارباب لغت و مفسّران تصريح كرده اند كه تعبير به «اخسأ» تعبيرى است كه در موقع دور ساختن سگ به كار مى رود و به كارگيرى آن در اينجا براى تحقير اين ظالمان گنهكار و مستكبر است؛ بلكه مى توان جمله «لَا تُكَلِّمُونِ»؛ (با من سخن نگوييد) از آن دردناكتر و غم انگيزتر است كه مولاى كريم و رحيم، بنده اى را از خود براند و به او بگويد: هرگز با من سخن مگو! اين همان چيزى است كه در تعبير بسيار لطيفى در «دعاى كميل» به آن اشاره شده: «فَهَبْنِی يَا اِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ اَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ؛ گيرم اى خدا و آقا و مولا و پروردگار من، بر عذاب تو صبر كنم، چگونه مى توانم بر فراق و دوريت شكيبا باشم؟!»؛ 🔹اینکه چرا آنها به چنين عذاب دردناك روحى در آنجا مبتلا مى شوند، آيات بعد از آن پرده از روى اين مسئله برداشته، مى گويند: «اِنَّهُ كانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِی يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ اَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ - فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيّاً حَتَّى اَنْسَوْكُمْ ذِكْرِی وَ كُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ؛ اين به خاطر آن است كه گروهى از بندگان من مى گفتند: پروردگارا ما ايمان آورده ايم، ما را ببخش و بر ما رحم كن و تو بهترين رحم كنندگانى - ولی شما آنان را به #مسخره گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!!». [مومنون، ۱۰۹ و ۱۱۰] نتيجه آن سخريه و #استهزاء و خنديدن به افراد با ايمان اين است كه امروز مورد تحقير قرار گيريد و اين در حقيقت تجسّمى است از اعمال خودتان!. 🔹همچنین خداوند در سوره «مؤمن»، آیات ۴۹ و ۵۰ به گوشه ای از ملامت، سرزنش و تحقير دوزخيان از سوى خازن دوزخ و مأموران عذاب و كيفر اشاره کرده مى فرمايد: «وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ - قَالُوا اَوَ لَمْ تَكُ تَأتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ اِلَّا فِي ضَلَالٍ؛ كسانى كه در آتش دوزخند به خازنان جهنّم مى گويند: از پروردگارتان بخواهيد [لااقل] يك روز عذاب را از ما بردارند - آنها مى گويند: آيا پيامبرانتان با دلائل روشن به سراغ شما نيامدند؟! مى گويند: بلى [آمدند] مى گويند: پس هر چه مى خواهيد دعا كنيد؛ ولى [بدانيد] دعاى كافران جز در ضلالت نيست [و هرگز به اجابت نمى رسد]». 🔹اين تعبيرات همچون شلّاقى بر روح آنها نواخته مى شود و آنها را شكنجه مى دهد. آنها فقط تقاضاى يك‌روز نجات از عذاب كردند؛ اما پذيرفته نشد، آنها از خازنان تقاضاى دعا كردند؛ ولى خازنان در پاسخ گفته اند: خودتان دعا كنيد، به خاطر اينكه آنها لايق دعا نبودند كه اين خود، نوعى تحقير است و يا دعا كردن براى آنها بايد به اذن خدا باشد و خدا هرگز چنين اذنى نداده و يا اينكه چون اين دعا به اجابت نمى رسد بيهوده است، لذا حتى از دعا كردن نيز مضايقه مى كنند و مى گويند: خودتان دعا كنيد (و بدانيد به جايى نمى رسد) و اين نيز تعبير دردآور ديگرى است. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #تمسخر #استهزاء

✡ ده‌فرمان؛ اهانت، استهزاء و تکذیب‌انبیاء 1️⃣ صرف‌نظر از موفقیت #ده_فرمان در راستای توجیه تشکیل جرثومهٔ فسادی همچون رژیم منحوس صهیونیستی، این اثر سینمایی با تحریفات آشکار خود، اقدام به بازتعریف پیامبری جدید، مبتنی بر انگاره‌های #اومانیستی نمود! 2️⃣ پیامبری که از کمترین شباهتی با حضرت موسی (ع) برخوردار است و در این اثر سینمایی نه به‌عنوان پیامبری عظیم‌الشأن و مبعوث از جانب خداوند، بلکه به‌عنوان انسانی بَشرمحور با تمام ویژگی‌ها و ‌آرزوهای دنیوی و کُنش‌های جنسی و غریزیِ یک فرد عادی، به تصویر کشیده می‌شود! 3️⃣ شخصیتی کاملاً #لیبرال که در برابر فرعون تعظیم می‌کند و بر دست او بوسه می‌زند! شخصیتی با مشخصهٔ #لذت‌گرایی (Hedonism) که به‌شدّت مجذوب زیبایی‌های مادی دنیوی می‌گردد و غرایز جنسی خود را لجام‌گسیخته رها می‌نماید و به‌دور از هرگونه حیای دینی، روزی گرفتار عشق خواهرزادهٔ فرعون و روز دیگر دلباختهٔ دختران شعیب پیامبر می‌شود! 4️⃣ پیامبری گرفتار #شک_دکارتی (Cartesian doubt) که هیچ‌گاه پاسخی مناسب برای چراییِ حَرام‌دانستنِ خوش‌گذرانی، توسط خدای غایب پیدا نمی‌کند و اصولاً نمی‌تواند خواسته‌های خدای غایب را بر تمنیات و نیازهای نفسانی خویش ترجیح دهد!! 5️⃣ از همین جهت است که به‌عنوان نمونه، پس از هم‌آغوشی جنسی با ملکه نِفِرتیتی (زنِ شوهرداری که همسر فرعون است!) و پس از شنیدن سخن وی مبنی بر این‌که «من مطمئنم که عشق تو به من قوی‌تر از هر خدایی است و تو پسر مرا نمی‌کشی و…» با ناراحتی بر میز کوچک جلوی پایش می‌کوبد و خدای غایب و توهّمی خود را مورد مؤاخذه قرار می‌دهد!! 6️⃣ در نهایت، این اثر جلوه‌ای است از سلاح سه‌وجهی تمدن غرب علیه انبیاء الهی: 👈 1. #اهانت به پیامبران الهی و فراهم‌کردنِ اسباب وهن ایشان در اذهان عمومی، 👈 2. #استهزاء پیامبران الهی با تمسک به انواع و اقسام جعلیات تاریخی و روایی و مخدوش کردن شخصیت ایشان، 👈 3. و در نهایت، #تکذیب پیامبران الهی و انکار شخصیت رسالتی و شأن قدسی ایشان. 👉 https://jscenter.ir/jews-and-the-media/jews-and-hollywood/12218