شریعت، مرکز تولید قدرت نرمی است فراتر از قانون های پارلمانی که قرن ها در فرهنگ عامیانه مردم نفوذ کرده است. قوانین و مقررات هر از چندی تغییر می کنند ولی شریعت ها بین نسلی و پابرجا هستند. اگر ما حجاب را به قانون تنزل دادیم و آن را دستمایه قبول به انسان های به ظاهر مدرنی که شعارشان قانون است قرار دادیم ممکن است در کوتاه مدت موفق باشیم ولی در بلند مدت نمی توانیم دوام بیاوریم. قانون بر اساس انتخاب نمایندگان مردم است شورای نگهبان هم فقط موارد ضد شرع را رد می کند مدعی نیست که قوانین را بر طبق شرع بازطراحی کرده است چون نه توان این کار را دارد نه سلیقه آن را و نه خلاقیت و ابتکار و هوش آن را و نه توان علمی و اجتهادی آن را. از طرفی هم هر روزی منفعت سرمایه داران اقتضا می کند دستگاه های تبلیغاتی خود را برای افراد خاصی به کار بگیرند که وارد دولت و مجلس کنند. هیچ جای دنیا دموکراسی واقعی نبوده و نخواهد بود. یک روز نمایندگان عارف مسلک تبلیغ می شوند تا سرمایه داران در اثر بی میلی مردم به دنیا، زمین ها و سکه ها را از بازار جمع کنند و پس انداز کنند؛ یک روز نمایندگان مادی گرا تبلیغ می شوند تا در اثر ایجاد حرص در مردم همان زمین ها و طلاها که به دست سرمایه داران افتاده است؛ مشتری زیاد پیدا کند و گران شود. یگ روز برجامی ها وارد می شوند تا واردات انجام شود فردا برجام تمام می شود تا در همان جناس احتکار کنند. وقتی دموکراسی را پذیرفتید باید حاکمیت پنهان کاسبان را بپذیرید. چه کاسبان تحریم و چه کاسبان برجام. (کاسبان عدوالله نه حبیب الله) بنابر این وقتی از قانون سخن می گوییم حواسمان باشد درباره یک پدیده محدود به زمان و مکان و بعضا با پشت پرده سرمایه داران سخن گفته ایم. بعضا هم به خاطر این که در ایران خوشبختانه مصوبات ضد شرع ادعا می شود که رد می شود. اما شریعت چنین نیست. شریعت با نظام پاداش و مجازات کل جهان هستی ارتباط دارد. شریعت با وجدان ها و قلوب کار دارد. شریعت با نسل ها و کل تاریخ مواجهه دارد. #حجاب_قانونی_یاشرعی؟ @modafeaneharim313