eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.2هزار عکس
167.1هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از mesaghمیثاق
🔴خانه‌ی همه‌ی خادمان حسین هدیه‌ای است حتی بیت مقدس رهبری ✍️بـھ قلم:: 🔹🔸جریانی که عدالت‌خواهی خود را بدون مرز می‌خواند، از قضا یک مرز بل‌که یک خط‌قرمز پررنگ دارد؛ محمود احمدی‌نژاد! تمام مشکل من‌درآوردی آپارتمان حجت‌الاسلام پناهیان رفع می‌شد، اگر ایشان خطیب جریان انحرافی بود! درست در روزهایی که ضدانقلاب مشغول حمله‌ی مستمر به رهبر انقلاب است، عدالت‌خواران احمدی‌نژادی نیز هر از چند گاه به یکی از یاران ولایت پیله می‌کنند! ♦️حسن و محمود ضمن سوءاستفاده از جهل مرکب کاسبان عدالت، دقیقا قصد دارند سیدعلی در مصاف با جبهه‌ی استکبار تنها بماند ولی خامنه‌ای همان شطرنج‌باز قهاری است که تا ثانیه‌ی آخر هم هاشمی را- با وجود آن‌که خیلی دیگر این اواخر رفسنجانی شده بود- در سمت ریاست مجمع حفظ کرد! ♦️اگر حسنک برای حضرت ماه «مخاطب بایدها» است؛ محمودک تعریفی جز «مخاطب نبایدها» ندارد! احمدی‌نژاد به نیکی فهمیده که هیچ‌جایی در قلب قمر ندارد؛ پس عمله‌های خود را یک روز علیه پناهیان بسیج می‌کند؛ دگر روز علیه بی‌پناهی دیگر! ♦️سال هشتاد و هشت، ای بسا که می‌گفتند: «چرا با وجود محمود، رهبر انقلاب تکلیف اکبر را یک‌سره نمی‌کند؟!» اما سیدعلی در خطبه‌ی آدینه، اگر دو جا به احمدی‌نژاد حال داد، چهار جا هم ضدحال اساسی به او زد: «هاشمی بارها تا مرز شهادت رفته و به حیث اقتصادی اقلا خودش عنصر سالمی است» نه‌تنها نشان از تقوای بالای خامنه‌ای دارد بل‌که پرده از هوش سیاسی بلندبالای حضرت‌آقا برمی‌دارد؛ «احمدی‌نژاد ارزشش را ندارد که به‌خاطر او، هاشمی را کلا کنار بگذارم!» نیز بالعکس! هم اکبر دوست داشت آقا را از آن خود کند، هم محمود؛ بی‌چاره‌ها نمی‌دانستند که ناخدا فقط وقف خداست! ♦️والله هر سیاست‌مداری که بخواهد خامنه‌ای را بازی دهد، از عشق اول و آخر ما بازی می‌خورد! مرحوم رفسنجانی که با نوشتن نامه‌ی سرگشاده، انصافا یک کیش تمیز به ولی‌فقیه داده بود، خیلی شیک و مجلسی مات سیاست‌ورزی دوگانه‌ی خامنه‌ای شد! آن‌گاه روز و شب تنش را خاراند تا منتظری دوم باشد لیکن بنازم حکمت رهبر عظیم‌الشأن را؛ از هاشمی به حیث سن کوچک‌تر بود و برایش پدری کرد! ♦️بی‌خود نبود آن همه قسم می‌خورد روی اسم سیدعلی، روح‌الله! خمینی فهمیده بود که اگر خامنه‌ای- این شاگرداول مکتب خود- رهبر دهه‌ی شصت بود، منتظری مهار می‌شد! آری! خمینی فهمیده بود که از استاد گرفته است؛ پس نه‌عجب دلش آرام بود، روزی که رفت! روحانی و احمدی‌نژاد و خاتمی روی هم، انگشت کوچک مرحوم رفسنجانی در فتنه‌آفرینی نمی‌شوند! هزاری هم بسیج دانشجویی در شناخت صحنه گاف بدهد، آقا کارش را با بسیجیان واقعی پیش می‌برد! ♦️بسیجی واقعی یک هفته بعد از دهه‌ی اول محرم، گرا به حرمله نمی‌دهد! هزاری هم عدالت‌اولی‌ها به و کولی بدهند، ما دست از تار و پود چفیه‌ی حضرت ماه علیه‌السلام برنمی‌داریم! آقای پناهیان! این‌ها تاوان محرمی است که علی‌رغم با شور و شعور برگزار شد! احمدی‌نژاد، ملت سوراخ‌های زنبیل قرمز بقایی است، نه ملت امام حسین! روحانی هم ملت صفرهای فیش حقوقی فریدون است، نه ملت امام حسین! ♦️هیهات! اسم این صحنه‌آرایی، تسویه‌حساب سیاسی با سخن‌رانان و مادحان عاشورای امسال است، نه عدالت‌ورزی! زورشان گرفته که چرا حتی با وجود کرونا تنها نشد! فردا گیر خواهند داد به حاج‌محمود! پس‌فردا هم یک چیزی از انتهای لوله‌ی اگزوز ال‌نود حاج‌مهدی رسولی درمی‌آورند! من بچه‌ی ناف دهه‌ی شصتم! تیله‌باز کوچه‌های خاکی! قهرمان الک‌دولک! کاپیتان تیم عقاب! عاشق چشم شهلای نرگس ملوک‌خانوم! دیوانه‌ی خرپلیس! و متنفر از هرگونه ادا و اطوار و روی و ریا و لفت و لیس! عارضم که عدالت‌خواه به عبارتی یعنی داور! داور اگر سوت را عوض متن، در حاشیه بزند؛ خیلی هم خلاف ادب نیست که با شعار معروف «شیر سماور» به استقابلش برویم! این هم یک هدیه‌ی پرشور به شما ناداوران نادان بی‌شعور! نیست به آلرژی دارید، دیدم درست نیست بی‌نصیب‌تان بگذارم! سفسطه ممنوع! شعار کذا در حد شخصیت‌تان بود! درست لایق عدالت‌خواهی کاریکاتوری‌تان! https://eitaa.com/mesagh
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ (ع) در خطبه ۱۷۳ نهج البلاغه درباره و چه هشداری می دهد؟ 🔷 (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» به و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان مى دهد كه زرق و برق آن را نخورند؛ ایشان مى فرمايد: «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ؛ آگاه باشيد! اين كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد». اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در بيان شده و نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست؛ بلكه است كه در سفر خود به سوى در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار آخرت كه به «لَهِيَ الحَيَوانُ؛ حيات حقيقى در آن است» [عنکبوت، ۶۴] نايل شويم. 🔷سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا؛ آگاه باشيد! نه براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند [بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است]». و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا؛ اين گرچه از جهتى شما را داده؛ ولى از جهتى ديگر شما را از بر حذر داشته است؛ پس به دليل از چشم بپوشيد و را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد». درست است كه بسيارى از و هاى فريبنده و است، ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از خواب غفلت بيدار مى كند. 🔷درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند، ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند! چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم غافليم؟ اين نكته مهمى است كه (ع) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا؛ [بنابراين] و در اين جهان به سوى كه به آن شده ايد جوييد و با جان و دل از روى بگردانيد». 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش، چ اول‏، ج ۶، ص ۵۱۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)