🕋🕌🏴بسم ربّ الحسین🏴🕌🕋 #عرفه_و_عرفات_در_ساحت_معرفت_به_نورانیّت عملی در روز عرفه انجام می شود وقوف در صحرای عرفات که زمان آن از نماز ظهر تا غروب است که این وقوف حتما باید انجام شود، معنای وقوف یعنی واقف شدن و آگاه شدن است، در وقوف فهمیدن و معرفت وجود دارد! در صحرای عرفات، عصر روز عرفه باید نشست و فکر کرد که جان و روح عبادت خدا به عقل فعّال و تعقّل و تفقّه است! چرا که سیر نزولی آفرینش با خلقتِ عقل اوّل شروع و در قوس صعود و بازگشت به سوی مبداء وجود به جوهر عاقل ختم خواهد شد و لذا بدون تعقّل و تفقّه، عبادت به معنی حقیقی خود تحقق پیدا نخواهد کرد وقتی درباره عقل از رئیس مکتب ما امام جعفرصادق علیه السلام سوال میشود حضرت تصریح فرمودند: عقل چیزیست که خدا با آن عبادت میشود! بهشت با آن بدست می آید! عقاب و پاداش بر اساس آن داده میشود! رسول الله صلی الله علیه و آله میفرمایند: خداوند متعال در هیچ زمانی به اندازه ی عرفه انسان ها را نمی آمرزد/سوال اینست آیا خدا فقط کسانی را که صرفاً در صحرای عرفات(سرزمین حجاز) حضور داشته باشند را می آمرزد؟! در اینصورت خدا را محدود و دست و پای او را بسته ای! مطمئنا خدا هر کسی را که در صحرای عرفاتِ حجاز درون(سرزمین انفسی الهامات ربّانی)، وقوف و سر در گریبان فرو برده باشد و کتاب نَفسِ خویش را در محضر حقیقت، ورق بزند و در آن تامُّلی نماید نتیجتاً ماهیّت تعقّل و تفقّه در خدا و انسان و جهان، در واقع معانی مجرّد(غذای بی نهایت) که همه عاری از ظلمات ثقلِ صورت و مادّه و مدّت هست به ادراک شخص در می آیند! همین ادراکات است که هم‌سنخ و هم وزن ساحت روحانی آدمیست و شاکله باطنی او را بصورت انسان الهی انشاء میکند! حالا هرچه دریافت غذاها و کمالات لامقطوعه و لاممنوعه(نور = بی نهایت) بیشتر باشد، صورت انشاء شده در شاکله باطنی، قرابت معنوی و نوری بیشتری نسبت به صورت انسان کامل(وجه الله) خواهد داشت، این قرب معنوی و اتحاد نوری، بازگشتِ تدریجی نفس به سوی مبداء وجود است! پس هر کسی سردرگریبان نفس فرو بَرَد و با سیر در اطوار وجودی خویش و ملکوت عالم برای ادراک علم حضوری و شهودی، تحت ولایت ولی الله العظمی سیر نماید، نفس او از ظلمات ادراکات حسّی، خیالی و وهمی خروج و بسوی معراج معرفت به نورانیّت تا غلبه ی کامل عقلانیّت و کسب کامل و مستمر ادراکات انسانِ الهی، سیر می نماید! لذا حقیقت این سیر و خروج او از ظلمات بسوی نور یعنی فعلیّت یافتن و تحقق حقیقت اسم الغفار و الغفور به میزان سعه ی وجودی در جان و نفسِ سالک الی الله! پس دریاب لایه های باطنی وقوف عرفات را! چقدر هستند که در عرفات آفاقی (زمان ظهر تا غروب روز عرفه سرزمین حجاز) حاضرند! اما به فرمایش امام جعفرصادق علیه السلام وقتی آن صحابه با خوشحالی در موسم حجّ به امام علیه السلام عرض میکند: خدا چقدر امسال زائر داره! اما حضرت علیه السلام پرده چادر کنار میزنه و دو انگشت جلوی دیدگان او قرار میدهد ولیکن با بهت و حیرت می بیند(شاکله باطنی شان) بصورت های حیوانات مختلف مثل گاو و خر و خوک و میمیون در حال طواف بدور بیت الله هستند! سپس حضرت اشاره می فرمایند: خدا امسال فقط چند نفر حاجی(زائر) داره! آنی که باید زائر الله شود! آنی که باید به لقاء خلیفه الله برسد! آنی که باید به تمامیّت و کمال حجّ یعنی لقاءِ حقیقت امام علیه السلام برسد! آنی که باید به طواف جان کعبه! نماید! مربوط به بنیّه ی محمّدیست! مربوط به ساحت روحانی اوست! اگر انسانی که در مسیر الهی، مشغول سیر و سلوک(صیرورت) باشد! شاکله باطنی او بصورت انسانی، انشاء خواهد شد! این صورت انسانی در باطن است که قابل میشود برای طواف روح کعبه! برای وصول به غایت حجّ! برای کشف و شهود باطن قبله! برای زائر شدن به معنی ملاقات جانِ جانان! روح هستی! اما اگر گرفتار غفلت، جهل، اوهام و خیالات شیطانی خویش شده باشیم و شاکله باطنی ما بصورت حیوان انشاء شده باشد از کعبه و حرم جز سنگ، چوب، آهن، ایوان طلا، پرده و گنبد، شهود و دریافت باطنی دیگری نخواهیم داشت! جز طواف بدور کعبه سنگی و حرم ها، شهود دیگری نداریم! البته مُحبِّ اهل بیت علیهم السلام باید به طواف کعبه و حرم رهسپار شود! در و دیوار کعبه و حرمی که محورش امام علیه السلام باشد! برای زائر نور و نورعلی نور و سلم و سلامت قدسی است! برای زائری که باور و اندیشه ی ولایت ولی الله الاعظم علی عالی اعلی بر خیال، ذهن، وهم و جانش نشسته و نقش و نگار حُبِّ اهل بیت علیهم السلام بر در و دیوار قلبش، هک شده است بی شک شاکله باطنی او اگر هم بصورت حیوانات، انشاء شده باشد اصلاح خواهد شد! چرا که امام صاحب مقام کُن یعنی ولایت تصرّفی است! ولایت تصرّفی از شئونات باطنی غدیر است... -----------------------------❀○❀--------------------------