✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ #شیطان چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش سوم) 🔷همچنین در آیات ۳۶ و ۳۷ سوره زخرف، به صورت يك حكم كلّى، #سرنوشت كسى را كه از #ياد_خدا، رویگردان مى شود بازگو مى كند؛ و مى فرمايد: «وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ * وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ؛ ما #شيطان را بر او #مسلّط مى سازيم كه همواره #همنشين او خواهد بود‌. و آنها [شياطين] اين گروه را از راه [خدا] باز مى دارند، در حالى كه گمان مى كنند هدايت يافتگان [حقيقى] آنها هستند». 🔷مفسّران و ارباب لغت براى جمله «يَعْشُ» دو معنا ذكر كرده اند: بعضى گفته اند از مادّه «عَشَى» به معناى تاريكى خاصّى است كه در چشم پيدا مى شود و بر اثر آن چشم بينايى خود را از دست مى دهد يا شبكور مى شود، لذا «عشوآء» به شترى گفته مى شود كه پيش روى خود را نمى بيند و به هنگام راه رفتن، پيوسته اشتباه مى كند (خبط عشوآء نيز اشاره به همين است) و «اعشى» به كسى مى گويند كه نابينا يا شبكور است. 🔷بنابراين معناى آيه شريفه اين است: كسى كه #آيات_الهى را با #چشم_خود در جهان آفرينش نبيند و از زبان پيامبران الهى نشنود، گرفتار #دام_شيطان و تسويلات او مى گردد. بعضى ديگر آن را از مادّه «عَشْو» (بر وزن نَشْو) دانسته اند كه وقتى با «الى» ذكر مى شود به معناى هدايت يافتن با چشمانى ضعيف است؛ و هنگامى كه با «عن» ذكر مى شود، به معناى اعراض و رویگردانى است. [۱] بنابراين معناى آيه چنين مى شود: كسانى كه از #ياد_خدا رويگردان شوند؛ #شيطانى را بر آنها مسلّط خواهيم ساخت. [۲] 🔷امّا جمله «نُقِيَّض» از مادّه «قَيْض» (بر وزن فَيْض) در اصل به معناى پوست تخم مرغ است؛ سپس به معناى مسلّط ساختن آمده است. اين تعبير در مورد آيه بسيار قابل توجّه است، و نشان مى دهد كه #شيطان چنان بر اينگونه افراد #مسلّط مى شود كه از هر سو آنها را #احاطه كرده و رابطه آنان را از جهان خارج به كلّى قطع مى كند، و اين بدترين #حجاب براى يك انسان در برابر #معرفت است. اين تعبير در كلمات عرب نيز به صورت ضرب المثل به كار مى رود كه مى گويند «اِسْتِيْلاءُ الْقَيْضِ عَلَى الْبَيْضِ؛ تسلّط پوست، بر تخم مرغ». از آن بدتر آنكه اين #تسلّط و #احاطه ادامه مى يابد و #شيطان همچنان در كنار او است، و عاقبت او به جايى مى رسد كه به #گمراهى_خود #افتخار مى كند و گمان دارد كه در طريق هدايت است؛ «وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُّهْتَدُونَ». #ادامه‌دارد... پی نوشت ها [۱] بعضى از مفسّران گفته اند كه اين واژه اگر از مادّه «عَشَا يَعْشُو» باشد به معناى خود را به #نابينايى_زدن است، بى آنكه آفتى در چشم باشد، و امّا اگر از «عَشى يَعْشا» باشد به معناى آفتى است كه در چشم حاصل مى شود. (تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج ۸، ص ۳۶۹، سوره زخرف، آيه ۳۶) ولى بايد توجّه داشت كه در آيه مورد بحث از مادّه «عشا يعشو» است. [۲] به لسان العرب، ابن منظور، دار صادر، بيروت، چ سوم، ج ۱۵، ص ۵۶؛ المفردات فی غريب القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق: صفوان عدنان داود، دارالعلم - الدار الشامية، دمشق، بيروت، چ اول، ص ۵۶۷؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، انتشارات ناصر خسرو، چ اول، ج ۱۶، ص ۷۷؛ تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج ۸،ص ۳۶۹، سوره زخرف، آيه ۳۶؛ الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسين حوزه علميه قم، چ پنجم، ج ۱۸، ص ۱۰۲، بيان مراجعه شود. 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #شیطان #وسوسه #وسوسه_هاى_شيطان

🛑📢همنشینی با دوستان چه تأثیرى بر شخصیّت انسان دارد؟ 🔹بدون شک عامل سازنده #شخصیت انسان ـ بعد از اراده، خواست و تصمیم او ـ امور مختلفى است که از اهم آنها #همنشین، #دوست و #معاشر است؛ چرا که انسان خواه و ناخواه، تأثیرپذیر است، و بخش مهمى، از افکار و صفات اخلاقى خود را از طریق دوستانش مى گیرد. این حقیقت، هم از نظر علمى و هم از طریق تجربه و مشاهدات حسى به ثبوت رسیده است. این تأثیرپذیرى، از نظر منطق اسلام تا آن حدّ است که در روایات اسلامى از پیامبر خدا حضرت سلیمان (علیه السلام) چنین نقل شده: «لا تَحْکُمُوا عَلَى رَجُل بِشَیْء حَتَّى تَنْظُرُوا إِلَى مَنْ یُصَاحِبُ، فَإِنَّمَا یُعْرَفُ الرَّجُلُ بِأَشْکَالِهِ وَ أَقْرَانِهِ وَ یُنْسَبُ إِلَى أَصْحَابِهِ وَ أَخْدَانِهِ»؛ (درباره کسى قضاوت نکنید، تا به #دوستانش نظر بیفکنید، چرا که انسان به وسیله دوستان، یاران و رفقایش شناخته مى شود). [۱] 🔹امیرالمؤمنین امام على (علیه السلام) در گفتار گویاى خود، مى فرماید: «فَمَنِ اشْتَبَهَ عَلَیْکُمْ أَمْرُهُ وَ لَمْ تَعْرِفُوا دِینَهُ، فَانْظُرُوا إِلَى خُلَطائِهِ، فَإِنْ کَانُوا أَهْلَ دِینِ اللهِ فَهُوَ عَلى دِینِ اللهِ، وَ إِنْ کانُوا عَلى غَیْرِ دِینِ اللهِ فَلا حَظَّ لَهُ مِنْ دِینِ اللهِ»؛ (هر گاه وضع کسى بر شما مشتبه شد، و دین او را نشناختید، به #دوستانش نظر کنید، اگر اهل دین و آئین خدا باشند، او نیز پیرو آئین خدا است، و اگر بر آئین خدا نباشند، او نیز بهره اى از آئین حق ندارد). [۲] به راستى، گاه، نقش #دوست در خوشبختى و بدبختى یک انسان، از هر عاملى مهم‌تر است، گاه او را تا سر حدّ فنا و نیستى پیش مى برد، و گاه او را به اوج افتخار مى رساند. آیات ۲۷ - ۲۹ سوره فرقان، به خوبى نشان مى دهد انسان چگونه ممکن است تا مرز سعادت پیش برود، اما یک وسوسه شیطانى از ناحیه یک دوست بد، او را به قهقرا بازگرداند، و سرنوشتى مرگبار براى او فراهم سازد که از حسرت آن، روز قیامت هر دو دست را به دندان بگزد، و فریاد «یا وَیْلَتى» از او بلند شود. 🔹در حدیثى از نهمین پیشواى بزرگ اسلام امام محمّد تقى الجواد (علیه السلام) مى خوانیم: «إِیَّاکَ وَ مُصَاحَبَةَ الشَّرِیرِ فَإِنَّهُ کَالسَّیْفِ الْمَسْلُولِ یَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ یَقْبَحُ أَثَرُهُ»؛ (از #همنشینی_بدان بپرهیز که همچون شمشیر برهنه اند، ظاهرش زیبا و اثرش بسیار زشت است!). [۳] پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله) فرمود: «أَرْبَعٌ یُمِتْنَ الْقَلْبَ: الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ... وَ مُجالَسَةُ الْمَوْتَى، فَقِیلَ لَهُ یا رَسُولَ اللهِ وَ مَا الْمَوْتى؟ قالَ: کُلُّ غَنِیّ مُتْرِف»؛ (چهار چیز است که قلب انسان را مى میراند: تکرار گناه ـ تا آنجا که فرمود: ـ و همنشینى با مردگان، کسى پرسید: اى رسول خدا مردگان کیانند؟! فرمود: ثروتمندانى که مست ثروت اند). [۴] پی نوشت‌ها؛ [۱] «سفینة البحار»، ج ۲، ص ۲۷ [۲] «بحار الانوار»، ج ۷۴، ص ۱۹۷ [۳] همان، ص ۱۹۸ [۴] «خصال صدوق»، ج ۱، ص ۲۲۸ (طبق نقل «بحار الانوار»، ج ۷۴، ص ۱۹۵) 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۱۵، ص ۸۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #دوست #دوستی #همنشین