✍️✍️✍️ *بسم الله الرحمن الرحیم!* *#قدم معرفت* ..... مسجد مالامال از جمعیت بود! و عده ای بیرون از فضای مسجد، محروم از ورود!.... سخنران معروف، گوشه ای نشسته بود تا مراسم شروع شود،... آنگاه، بابای مسجد، با صدای بلندی، بانگ برآورد:، به نام نامی قائم آل محمد، *هر که، هر جا نشسته "قدمی به جلو" بردارد!*... جماعت ایستاده، صلوات گویان، رو به جلو حرکت کردند!.... دقایقی بعد، خطیب مجلس، خلاف معمول در پلکان اول منبر نشست!... بسم الله الرحمن الرحیم!.... و بعد از مکثی کوتاه، گفت : والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته!... خطیب مشهور بعد از این حرکت عجیب، بلند شد!... خواست که حرکت کند،... میان مردم، ولوله ای شد!.... موضوع چیست؟!!.... لحظاتی بعد، سخنران ایستاده رو به حضار گفت : من تمام حرف ها و سخنانم، برای شما این بود که *هر که، هر جا هست، قدمی رو به جلو بردارد! ** این هدف من و امثال من واعظ و سخنران است تا مردم رو به جلو حرکت کنند! و لو به قدمی!!... و این بابای مسجد، همه را یک جا، در یک جمله گفت!...... .... و اما حکايت من، تو، او، ما، شما و ایشان!،... همگی، نسبت به امام زمان ارواحنا له الفداء همین است!!.... همگی، هر جا و هر که هستیم، قدمی رو به او برداریم!... *#قدم همراهی!! نصرت امام زمان، نیازمند قدم همراهی است و اول قدم، درک عظمت وجودی او است!....* وقتی در درک و فهم او، مغفول و مسحوریم!.... اصولا قدمی بر نمی داریم!.. یا به عبارتی، قدم های دیگر، قدم همراهی نیست!... *قدم اول #قدم معرفت است!* دیدگاه کلامی و اعتقادی بحث از #مهدویت، از چنان جایگاهی برخوردار است که می توان آن را #استوارترین ستون دین دانسته به طوری که حتی توحید که اولین اصل از اصول اسلام است، باید از منظر امامت مورد بررسی قرار گیرد. موحّد واقعی کسی است که خداشناسی را از طریق اهل بیت علیهم السلام بیاموزد، و *امروزه بزرگترین مشعل دار توحید و رساترین فریاد یکتاپرستی دست و زبان امام زمان حجة بن الحسن علیهماالسلام است.*..... عجب!.. پس فهم توحید اعلی هم، در معرفت امام پیچیده شده!!....واقعیت آن است که، اصولا متوجه امام زمان نیستیم!.... یعنی متوجه اصل وجودی این گوهر تک دانه بی نظیر نیستیم!... زندگی های ما، بی حضور او قوام می گیرد!..... مگر می گیرد؟!......افکار ما بی وجود او دوام می یابد!.... مگر می یابد؟!.....و اما، عده ای از ما، به #مرحله توجه رسیده ایم! ...اما متوجه اهمیت معرفت درست از امام زمان و فلسفه غیبت و... نیستیم !.... در هاله ای از ابهام فکری و اکراه رفتاری، گرفتار آمده ایم!.... آنجا که اصل توجه نیست، امام نیست!..... اینجا که اصل معرفت نیست، امام چیست!... پس غالب جماعت، در دریای هستی و چیستی او غرق شده اند.!.... عمریست که از حضور او جا ماندیم / در غربت سرد خویش تنها ماندیم.! او منتظر است تا که ما برگردیم / ماییم که در غیبت کبری ماندیم!!... بی توجهی و بی معرفتی ما، ظلمت آفرین است!.... بیچاره ما!. که روز روشن، چراغ به دست، دنبال نجاتیم!... غافلیم که منجی چیست و کیست؟!.... و اما عده ای هم که از پله توجه و معرفت بالا رفته و می روند، اما....در پله غفلت و رخوت، درجا می زنند.!.... این دسته، به بام آسمان جاودانگی و نجات، چشم دوخته اند! و در پس شب سیاه طولانی، سحر را می جویند؟! اما...مگر می شود؟! .....چه باید کرد؟!... اندک اندک، وقت تنگ می شود !! و دل ما هم سنگ!... هر مرحله که باشیم عذاب است!... عذاب در عذاب!!.. مگر یتیم پدر، از گرمای حضورش احساس دارد!!!... مگر محروم حضور، از فحوای وجودش، الزام دارد!!!... مگر مقهور وجود، به بلندای نگاهش، اصرار دارد!!..... نمی دانیم که نمی دانیم!!... بس نیست این همه حجم ندانستن؟!.... وقت خارج شدن از پیله نادانی نیست!؟..... روزگاری حسین، اباعبد الله که راه افتاد و رفت، خیلی ها جا ماندند!.... او امام بود، خود فهم و معرفت بود! فرمود:" من می روم!!.... یعنی همه فهم و معرفت به راه افتاده تا روشنایی بخش همه جا و همه کس شود!.... صدای کاروانش، ندای غربتش، دعوت آشکارش، دعای عرفه اش، ناتمامی حجَّش،..... همگی می گفت #من می روم!! تو هم بیا! هر جا هستی، هر که هستی! بیا!.... امام زمانه، آن وقت، و آنجا گفت!!... اما او امام است... برای این وقت و اینجا هم گفت!..... عده کثیری نرفتند!.... از هر جماعتی که بودند، نرفتند!!!... و شد آنچه شد!.... و درست امروز، هنوز هم، همان صدا، همان ندا،..... می گوید بیا!..... قدم اولِ حرکت، معرفت است! معرفت، توجه می آورد، وقتی به قله انسانیت و شعور متمرکز شویم، زهیر می شویم،! وهب نصرانی می شویم!، حر می شویم!.... کربلایی می شویم! *هر که، هر جا هست، قدمی رو به جلو بر دارد.!* #مصباح، متبرک به نام اهل بیت علیهم السلام و برگرفته از سوره نور، وظیفه و رسالت خود می داند، تا قدمی در راه توجه و معرفت امام زمان منتظر بر دارد. لذا به

*باسمه تعالی* *السلام علیک یا بقیه الله (عج)* مولای ما، انگار همین دیروز بود که در جمع دوستدارانتان عرضه داشتیم.. *#قدم معرفت* ....... و اما حکايت من، تو، او، ما، شما و ایشان!،... همگی، نسبت به امام زمان ارواحنا له الفداء همین است!!.... همگی، هر جا و هر که هستیم، قدمی رو به او برداریم!... *#قدم همراهی!! نصرت امام زمان، نیازمند قدم همراهی است و اول قدم، درک عظمت وجودی او است!....* وقتی در درک و فهم او، مغفول و مسحوریم!.... اصولاً قدمی بر نمی داریم!.. یا به عبارتی، قدم های دیگر، قدم همراهی نیست!... *قدم اول #قدم معرفت است!* دیدگاه کلامی و اعتقادی بحث از #مهدویت، از چنان جایگاهی برخوردار است که می توان آن را #استوارترین ستون دین دانسته به طوری که حتی توحید که اولین اصل از اصول اسلام است، باید از منظر امامت مورد بررسی قرار گیرد. موحّد واقعی کسی است که خداشناسی را از طریق اهل بیت علیهم السلام بیاموزد، و *امروزه بزرگترین مشعل دار توحید و رساترین فریاد یکتاپرستی دست و زبان امام زمان حجة بن الحسن علیهماالسلام است.*..... عجب!.. پس فهم توحید اعلی هم، در معرفت امام پیچیده شده!!....واقعیت آن است که، اصولا متوجه امام زمان نیستیم!.... یعنی متوجه اصل وجودی این گوهر تک دانه بی نظیر نیستیم!... زندگی های ما، بی حضور او قوام می گیرد!..... مگر می گیرد؟!......افکار ما بی وجود او دوام می یابد!.... مگر می یابد؟!.....و اما، عده ای از ما، به #مرحله توجه رسیده ایم! ...اما متوجه اهمیت معرفت درست از امام زمان و فلسفه غیبت و... نیستیم !.... در هاله ای از ابهام فکری و اکراه رفتاری، گرفتار آمده ایم!.... آنجا که اصل توجه نیست، امام نیست!..... اینجا که اصل معرفت نیست، امام چیست!... پس غالب جماعت، در دریای هستی و چیستی او غرق شده اند.!.... عمریست که از حضور او جا ماندیم / در غربت سرد خویش تنها ماندیم.! او منتظر است تا که ما برگردیم / ماییم که در غیبت کبری ماندیم!!..... .................... ......و غریبانه و تشنه به درگاهت آمدیم به شوق معرفت و دلدادگی، تا مگر آرام گیرد جان سرگردانمان و قرار گیرد دل بی قرارمان!🥺... ......آمدیم و خواندیم و دل دادیم، آن گونه که هم آوا شدیم و نوای *#سلام فرمانده* جاری شده در تک تک لحظات مهجوریمان🥺 ....امام مهربانمان! یقین داریم که حضرتتان رئوفانه و پدرانه ما را در این مسیر هدایت نمودید و جرعه ای از سبوی کوی معرفتتان را بر ما نوشاندید، اما عزیز جان!، این تشنگی مدام است و درد فراق را چاره ای نیست جز به ظهورتان!🥺.... .....اماما!.....خوب می دانیم که شما مشتاق تر از ما هستید و لحظات انتظار سخت تر شده بردل نازنینتان!🥺.... ......مهربانا!، دریافته ایم که« فرج »جز با معرفت عملی ما، نزدیک نمی شود.! اما تلاش ما و نگاه عنایتتان!🥺.... ...مولای ما! حال که مُهر مِهرتان را بر دل هایمان نشانده اید، به جان مادرتان! بصیرتی افزون با دل هایی مفتون و قدم هایی استوار با معرفتی پایدار عطا فرما! تا همواره بایستیم در مسیر ظهورتان!🥺.... *اللهم عجل لولیک الفرج*🤲