شاید‌خیلیا‌بدونین... شاید‌ندونین... یه‌روز‌یه‌پسر۱۹ساله... که‌خیلیم‌پاڪ‌ومومن‌بوده.. باموتور‌توی‌تهران‌پارس‌بوده... داشته‌راه‌خودشومیرفته... که‌یهو‌میبینه‌یه‌ماشین‌با‌چندتاپسر... دارن‌دوتادختروبه‌زورسوار‌ماشین‌میکنن... تو‌ذهنش‌فقط‌یه‌چیز‌اومد... ناموس... ‌ناموس‌کشورم‌ایران... میاد‌پایین... تنهاس... درگیر‌میشه..چند‌نفر‌به‌یه‌نفر... توی‌درگیری‌دختراسریع‌فرار‌میکنن و‌دور‌میشن... میمونه‌علی‌ویه‌مشت‌بی‌غیرت.. تواوج‌درگیری‌بود‌که‌یه‌ چاقوصاف‌میشینه‌رو شاهرگ‌گردنش.. میوفته‌زمین...پسرادرمیرن... کوچه‌خلوت... شاهرگ... تنها... دوازده‌شب... علی‌تا‌پنج‌صبح‌اونجا‌میمونه‌... پیرهن‌سفیدش‌سرخه‌سرخه... کلی‌خون‌ازش‌رفته... ریش‌قشنگش‌هم‌سرخه... البته‌زمانی‌که‌علی‌با‌چاقومیزنن‌ یه‌پیرمردی‌صحنه‌‌رو‌میبینه‌و میگه‌خوب‌شد‌همینو‌میخواستی‌؟ علی‌میگه‌حاج‌آقا‌فکر‌کردم‌دختر‌شماست من‌از‌ناموس‌‌شما‌دفاع‌کردم‌.. خلاصه‌اینکه‌بالاخره‌... یکی‌قبول‌میکنه‌و‌... عمل‌میشه... زنده‌میمونه.دوسال‌کارای‌درمانش‌‌طول‌کشید دوسال‌با‌زجر... بیمارستان‌،خونه.. بیمارستان،خونه.. دوسال‌کار‌خانواده‌محترمشون‌‌همین‌بود.. خلاصه‌علی‌آقای‌مابعد‌دوسال‌‌سختی‌‌و‌رنج‌.. پرکشید‌و‌رفت‌و‌به‌آرزوش‌رسید وآسمونی‌شد.. رفیق‌اگر‌بهت‌بگم‌رفت‌تا‌ما‌راهشو‌ادامه‌بدیم باور‌میکنی..؟. دست‌از‌گناها‌ولذت‌های‌خودمون‌‌برداریم باورمیکنی..؟. رفت‌تا‌یکم‌‌به‌خودمون‌‌بیایم‌.. تا‌کی‌میخوایم‌به‌همین‌وضعیت‌ادامه‌بدیم..؟و‌او‌ثابت‌کرد‌که‌اگر‌بخواهی در‌خیابان‌های‌تهران‌هم میتوانی‌شهید‌شوی..!دو‌روز‌بود‌معده‌درد‌شدیدی‌گرفته‌بود... یه‌روز‌تو‌حجره‌دیدیم‌نشسته‌داره‌گریه‌میکنه گفتم‌علی‌چیه؟!‌چته؟! چرا‌آبغوره‌میگیری؟! درد‌معدت‌اذیتت‌کرده‌گریه‌می‌کنی؟! گفت:‌این‌دوسه‌روز‌دل‌درد‌گرفتم‌گریه‌ام برای‌این‌نیست.. برای‌آقام‌امام‌حسین‌(ع)گریه‌میکنم قربون‌آقام‌برم‌به‌خاک‌افتاده‌بود‌به خودش‌می‌پیچید...رنگ‌و‌بوی‌محبوب‌داشته‌باشی‌ مرگت‌هم‌مثل‌آقات‌میشه‌.. قشنگه..!؟اسمشونم‌ #شهید‌علی‌خلیلی طرح‌رفاقت‌بریزیم‌باهاشون‌ دست‌مون‌بگیرن.. بلکه‌ماهم‌برسیم‌به‌این‌‌قافله‌...