✂️ برشی از یک کتاب 🛑راست اینکه شیعه از عاشورا ، چنانکه باید ، استفاده نکرد و آن را سرمشق خویش نساخت و به این اهرم برای مبارزه با حکومتهای ستمگر دست نینداخت و از این انرژی برای ستم ستیزی بهره نبرد و آن را بیشتر دستمایۀ عزاداری ساخت . حال اینکه اگر عاشورا ، آری فقط عاشورا ، الگو می شد ، حکومتهای ستمگر در سرزمینهای اسلامی برجای نمی ماندند . عاشورای حماسه ، در عاشوراهای تاریخ ، به عاشورای مصیبت مبدل گشت و از آن همه حماسه ، دسته های عزاداری و مجالس روضه خوانی و خیل مداحان برآمد . گویا امام حسین به هدف عزاداری برای خویش قیام کرده بود و خود را به کشتن داد تا اُمتی را بگریاند و عزادار کند ؛ همین و دیگر هیچ . ⭕️نه اینکه در عاشورا مصیبت نیست ، بلکه سخن در این است که عاشورا فقط مصیبت نیست و تبدیل آن حماسه به مصیبتِ فقط ، غلط است . بدتر اینکه همان مجلسهای مصیبت به تحریفات و خرافات و بدعتهایی ، مانند قمه زنی و قفل زنی ، آلوده گردید ؛ بدعتهایی که هیچ ربطی به عزاداری ندارد . #واقعیتی_تلخ 🛑در محرم ۱۳۳۰ ، سپاه روس به تبریز حمله کرد و ثقة الاسلام تبریزی را در روز عاشورا به دار کشید ، اما مردم به سر و سینه می زدند و از ظلمِ یزید می نالیدند . حسین حسین می گفتند ، ولی کشته شدن حسینی مردی را به دست سپاه روس ، نادیده می گرفتند ... ✅ این چنین است که حکیمی می گوید : بجز اینکه امام حسین در عاشورا شهید شده است ، عاشورا نیز در تاریخ شهید شده و پیام اصلی عاشورا(عدالت) ، فراموش گشته است . ✅ پس در هر عاشورایی دو شهید موجود است و بر هر شهیدی نوحه ای واجب . اگر کسی عاشورا را ، با همه ابعاد آن بشناسد ، اصل مصیبت امام حسین (ع) را فراموش می کند و برای عاشورای حسینی به سوگ می نشیند . 📚 حقیقت عاشورا ، محمد اسفندیاری ، ص297, 304 🔰 @mah_davit313