الباب الثاني و العشرون في الزكاة قال الصادق علیه السلام : عَلَى كُلِّ جُزْءٍ مِنْ أَجْزَائِكَ زَكَاةٌ وَاجِبَةٌ لِلَّهِ تَعَالَى بَلْ عَلَى كُلِّ مَنْبِتِ شَعْرٍ مِنْ شَعْرِكَ بَلْ عَلَى كُلِّ لَحْظَةٍ مِنْ لَحَظَاتِكَ زَكَاةٌ فَزَكَاةُ الْعَيْنِ النَّظْرَةُ بِالْعِبْرَةِ وَ الْغَضُّ عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَا يُضَاهِيهَا وَ زَكَاةُ الْأُذُنِ اسْتِمَاعُ الْعَيْنِ وَ الْحِكْمَةِ وَ الْقُرْآنِ وَ فَوَائِدِ الدِّينِ مِنَ الْمَوْعِظَةِ وَ النَّصِيحَةِ وَ مَا فِيهِ نَجَاتُكَ وَ الاِْعْرَاضُ عَمَّا هُوَ ضِدُّهُ مِنَ الْكَذِبِ وَ الْغِيبَةِ وَ أَشْبَاهِهِمَا وَ زَكَاةُ اللِّسَانِ النُّصْحُ لِلْمُسْلِمِينَ وَ التَّيَقُّظُ لِلْغَافِلِينَ وَ كَثْرَةُ التَّسْبِيحِ وَ الذِّكْرِ وَ غَيْرِهَا وَ زَكَاةُ الْيَدِ الْبَذْلُ وَ الْعَطَاءُ- وَ السَّخَاءُ بِمَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْكَ بِهِ وَ تَحْرِيكُهَا بِكِتَابَةِ الْعِلْمِ وَ مَنَافِعَ يَنْتَفِعُ بِهَا الْمُسْلِمُونَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ تَعَالَى وَ الْقَبْضُ عَنِ الشَّرِّ وَ زَكَاةُ الرِّجْلِ السَّعْيُ فِي حُقُوقِ اللَّهِ تَعَالَى مِنْ زِيَارَةِ الصَّالِحِينَ وَ مَجَالِسِ الذِّكْرِ وَ إِصْلَاحِ النَّاسِ وَ صِلَةِ الْأَرْحَامِ وَ الْجِهَادِ وَ مَا فِيهِ صَلَاحُ قَلْبِكَ وَ سَلَامَةُ دِينِك هَذَا مِمَّا تَحْتَمِلُ الْقُلُوبُ فَهْمَهُ وَ النُّفُوسُ اسْتِعْمَالَهُ وَ مَا لاَ يُشْرِفُ عَلَيْهِ إِلاَّ عِبَادُهُ الْمُخْلَصُونَ الْمُقَرَّبُونَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَى وَ هُمْ أَرْبَابُهُ وَ هُوَ شِعَارُهُمْ دُونَ غَيْرِهِمْ اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى ... باب زکات امام صادق علیه السلام می‌فرمایند : بر هر جزئى از اجزاىِ بدنِ تو دادنِ زكاتى در راهِ خداىِ بزرگ واجب است بلكه بر هر تار مويى بلکه بر هر نگاهى پس زكات چشم نگريستن براى عبرت گرفتن است و چشم پوشيدن از نامحرم و شهوات زكات گوش شنيدنِ علم و حكمت و قرآن است و حكمت هاى مفيد دينى و پند و اندرزِ نجات بخش به همراهِ دورى گزيدن از آنچه بر ضد اينهاست يعنى دروغ و غيبت و نظاير آنها زكات دست بخشندگى و سخاوت است از آنچه خدا به تو انعام كرده است و بكار گرفتن آن در نوشتن علوم و رهنمودهايى كه مسلمانان در طاعت خداى متعال از آنها بهره‌مند شوند و هم چنين به كار نبردن آن در هر كار بد و هر اقدام شر زكات پا كوشش در انجام دادنِ حقوق خداى متعال است يعنى رفتن به ديدن صالحان و حضور در مجالس ذكر و كوشش در اصلاحِ امورِ مردمان و صله رحم و جهاد و هر چه صلاحِ قلب و سلامتِ دين تو در آن باشد آنچه ذکر شد به قدری است که قلوب اغلب مردم توانند آن را فهم کنند و اکثر افراد می توانند بدان عمل کنند اما آن جزئيات و لطائفى كه تنها به كارِ دسته مقربين و مخلصين مى‏خورد بيش از حد شماره است و آنان هستند كه اهليت فهم اسرار و لطائف را دارند و ديگران از درک اسرار و فهم حقائق محروم هستند ...

با سلام دقایق ابتدائی جلسه امروز ۲۱ مهر ماه متاسفانه از ضبط جا مانده است بر بزرگی خود خواهید بخشید دوستان و محبین اهلبیت علیهم السلام را برای این جلسه رهنمون باشید ...

سلام گویا فایل صوتی سابق از جلسه ۱۹ آبان ماه کامل ارسال نشده بود اینک فایلِ کاملِ سخنرانیِ استاد دکتر حسن زاده در آن تاریخ ارسال می‌شود .... با عذر فراوان ...

الباب الثالث و العشرون في السلامة قَالَ الصَّادِقُ عليه السّلام: اطْلُبِ السَّلَامَةَ أَيْنَمَا كُنْتَ وَ فِي أَيِّ حَالٍ كُنْتَ لِدِينِكَ وَ قَلْبِكَ وَ عَوَاقِبِ أُمُورِكَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... امام صادق علیه السلام فرمودند : هر جا هستید و در هر شرایطی که هستید از نظرِ دین و قلب و عاقبت کارتان از خداوند متعال سلامتی بخواهید ...

جلسه ۸۳