با سلام دقایق ابتدائی جلسه امروز ۲۱ مهر ماه متاسفانه از ضبط جا مانده است بر بزرگی خود خواهید بخشید دوستان و محبین اهلبیت علیهم السلام را برای این جلسه رهنمون باشید ...

سلام گویا فایل صوتی سابق از جلسه ۱۹ آبان ماه کامل ارسال نشده بود اینک فایلِ کاملِ سخنرانیِ استاد دکتر حسن زاده در آن تاریخ ارسال می‌شود .... با عذر فراوان ...

الباب الثالث و العشرون في السلامة قَالَ الصَّادِقُ عليه السّلام: اطْلُبِ السَّلَامَةَ أَيْنَمَا كُنْتَ وَ فِي أَيِّ حَالٍ كُنْتَ لِدِينِكَ وَ قَلْبِكَ وَ عَوَاقِبِ أُمُورِكَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... امام صادق علیه السلام فرمودند : هر جا هستید و در هر شرایطی که هستید از نظرِ دین و قلب و عاقبت کارتان از خداوند متعال سلامتی بخواهید ...

جلسه ۸۳

جلسه ۸۴ باب بیست و سوم در سلامت : ... و سلامتى به تحقيق كناره شده از مردم در هر عصر خصوصا در اين زمان و راه وجودِ آن سلامت در قبول كردن اذيّت خلايق است و صبر از مصيبت ها و سبكى براى مرگ و گريختن از چيزهائى كه لازم است بر تو رعايت آن و قناعت به كمتر از مقدور پس اگر ممكن نشد پس راه سلامت عزلت است پس اگر نتوانستى پس سكوت و مثل عزلت نيست پس اگر نتوانستى پس سخن گفتن كه فايدۀ تو در آن باشد نه ضرر تو و نيست اين مثل سكوت پس اگر نيافتى راه بر آن پس گرديدن در سفرها از شهرى به شهرى و انداختن نَفس را در بيابانهاى تلف با درون صاف و قلب با خشوع و بدن صابر فرموده حقّ تعالى : « به درستى كه كسانى كه مى ميراند آنها را ملائكه كه ظالمند بر نفس هاى خود گويند : در چه كار بوديد ؟ گويند : بوديم ناتوانان در روى زمين !گويند : آيا نبود زمين خدا با وسعت كه هجرت مى كرديد ؟! » و منتظر باش بر غنيمت بندگان صالح خدا و راغب مشو بر هم جنسها و منازعه مكن با دشمنان ...

جلسه ۸۵ الباب الثالث و العشرون في السلامة : ... وَ انْتَهِزْ مَغْنَمَ عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ وَ لاَ تُنَافِسِ الْأَشْكَالَ وَ لاَ تُنَازِعِ الْأَضْدَادَ وَ مَنْ قَالَ لَكَ أَنَا فَقُلْ أَنْتَ وَ لاَ تَدَّعِ شَيْئاً وَ إِنْ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ تَحَقَّقَتْ بِهِ مَعْرِفَتُكَ وَ لاَ تَكْشِفْ سِرَّكَ إِلاَّ لِمَنْ هُوَ أَشْرَفُ مِنْكَ فِي الدِّينِ فَتَجِدَ الشَّرَفَ فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ أَصَبْتَ السَّلاَمَةَ وَ بَقِيتَ مَعَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِلاَ عِلاَقَةٍ .... خواه در حضر و خواه در سفر غنيمت دان صحبتِ مردمِ خوب را و با مردمِ خوب و صالِح و عالِم اوقات گذران تا خو و طبيعتِ ايشان گيرى ... و با كسانى كه به صورت انسانند و از معنىِ انسانيّت دورند هم صحبت مباش و يا آنكه با اَقران و امثال خود مفاخره و گزندگى مكن هر چند بِه از ايشان باشى ... و هر كه با تو در مقامِ منازعه و مجادله باشد مجادله مكن و از روى مماشات با او سر كن ... و هر كه در قولى يا فعلى با تو در مقامِ ردّ گويد : من تو در مقام ردّ او مشو و مگو : من و در صددِ مخالفت او مشو و طرفِ نقيض مگير ... و در هيچ چيز دعوىِ جَزم و قطع مكن هر چند به گمانِ خود عالِم به او باشى چرا كه علم به حقيقتِ اشياء مخصوصِ جنابِ احديّت است ... و ضميرِ خود به هيچ كس مگو مگر به كسى كه ديندارى او از تو زياد يا مساوى باشد و خاطر تو از او جمع باشد و كجا مى‌توان يافت كسى كه خاطر از او جمع توان كرد ؟! چرا كه مؤمنِ كامل بسيار كم است بلكه ناياب است ... هر گاه به عمل آوردى صفاتِ مذكوره را مى‌توان گفت كه :