اهل آخرت بیشتر دلسوز مردم هستند! ▪️اهل آخرت که مردم را اصالتاً حساب نمی کنند، با مردم چگونه رفتار می کنند؟ از آن جایی که اهل آخرت، تنها موجود حی و قیوم و موثر در عالم را، استقلالاً خدای متعالی می دانند، پس می دانند که خداوند همه این عالم را از روی رحمت و کرم خودش آفریده و دوست دارد هر چه بیشتر زمینه کرم و رحمت بیشتر فراهم شود؛ یعنی دوست دارد مخلوقاتش تدریجا بتوانند از رحمت او بیشتر استفاده کنند. چون می دانند خدا این چنین دوست دارد، آن ها هم سعی می کنند طوری رفتار کنند که مردم را با خدا آشنا کنند و زمینه استفاده از رحمت و کرم خدا برای آن ها بیشتر فراهم شود. ▪️پس در فضای آگاهانه شان، آن ها منفعت مردم را می خواهند، نه منفعت خودشان را، دلشان می خواهد مردم هدایت شوند، به کمال برسند، به خدا نزدیک شوند و لیاقت رحمت های ابدی خدا را پیدا کنند. ▪️اما از آن جا که در انگیزه انسان، لایه های مخفی ای وجود دارد، وقتی از اهل آخرت، می پرسند «چرا می خواهید مردم به سعادت و رحمت بیشتر برسند؟»، وقتی دقت کنند، می گویند: «چون خدا دوست دارد». ▪️البته یک عامل ناخودآگاهی هم هست که در هر موجود زنده ای این عامل ناخودآگاه وجود دارد که وقتی بپرسند «چرا کاری که خدا دوست دارد را انجام می دهید؟»، نهایتا، در یک انگیزه ناآگاهانه، پاسخ این است: «برای این که خودم به سعادت و رحمت الهی نائل شوم، یعنی وقتی کاری که خدا دوست دارد انجام دادم، خدا لطفش به من بیشتر می شود.» ▪️اهل آخرت وقتی می روند سراغ مردم نه به خاطر این است که از آن ها استفاده مادی ببرند یا به پست و مقامی برسند یا «مرید بازی» کنند و کسانی دورشان جمع شوند، دستشان را ببوسند و احترام بکنند. برای این ها نیست. ارتباط اهل آخرت با مردم برای این است که خود آن ها رشد و ترقی کنند و آماده دریافت رحمت های بیشتر الهی شوند. 🔺قسمت صد و شانزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاهم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک متن کامل جلسه لینک صوت #اخلاق #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

چرا زندگی آخرت را ادامه این زندگی، نمی ببینیم؟ 🔺قسمت صد و هفدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

چرا زندگی آخرت را ادامه این زندگی، نمی ببینیم؟ [خداوند در این حدیث قدسی] می فرماید: «قد صارت الدنیا و الآخرة عندهم واحدة»؛ برای اهل آخرت، دنیا و آخرت یکی شده است. این یعنی چه؟ یادم می آید سال اولی که درس تفسیر مرحوم علامه طباطبایی در مسجد سلماسی رفتیم، ایشان ذیل تفسیر تعبیر عقبی الدار که در سوره رعد دو مرتبه ذکر شده، می گفتند: «این آخرت دنباله دنیا است. این نتیجه ای است که بر این مترتب می شود. این طور نیست که ما دو حساب داشته باشیم مثل این که ما در دو کره می خواهیم زندگی کنیم که در این جا شرایطی داشته باشد و آنجا عالم دیگری و شرایط خاص خودش را داشته باشد و دو نوع زندگی باشد مثلا. نه آن دنباله همین است.» کشاورزی که می رود در مزرعه کار می کند از وقتی که شخم می زند، بذر می افشاند، رسیدگی می کند، تا وقتی که دانه اش را برداشت می کند، یک دوره کار است، دو کار نیست. [نگاه صحیح این است که] ما بگوییم: «زندگی ای داریم که از روز تولد شروع می شود و دیگر نقطه پایانی ندارد. یک مرحله کوتاهش اینی است که در دنیا می گذرانیم و این قسمت کوتاه، سرنوشت بقیه زندگی ما را تامین می کند.» ما چنین نگاهی نداریم. البته همه قبول داریم، اما ضعیف است، ضعیف است؛ برای این که کمابیش دنیا در نظرمان خیلی مهم است، کمابیش اهل دنیا هستیم. اما خدا می گوید: اهل آخرت کسانی هستند که «قد صارت الدنیا و الآخرة عندهم واحده»؛ یعنی دنیا و آخرت از نظر آن ها یک پروسه هست که از یک نقطه شروع می شود و نقطه پایانی ندارد، «خالدین فیها ابدا». سرنوشت آن زندگی ابدی را همین زندگی چند روزه دنیا تعیین می کند، هر چه اینجا می کاری آنجا تحویل می گیری. 🔺قسمت صد و هفدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاهم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک متن کامل جلسه لینک صوت #اخلاق #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

از نگرانی شب ها خوابش نمی برد! 🔺قسمت صد و هجدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

از نگرانی شب ها خوابش نمی برد! توجه کنیم که ما نسبت به آخرت خیلی کوتاه می آییم، جدی نمی گیریم. جا دارد مقدرای بیشتر فکر کنیم، مقداری بیشتر رفتارمان را تغییر دهیم، توجهمان را به امور اخروی بیشتر معطوف کنیم و مدام فکر دنیا و لذت های دنیا و پست و مقام ها و امثال این ها، نباشیم. دنیا و آخرت یک پروسه هست، یک خط حرکت است. یک بخشش را باید اینجا با اختیار خودمان کار کنیم، نتیجه ابدی اش را در آن عالم برداریم. اما غیر از این که ما این دنیا و زندگی را مقدمه، حرکت و سفری بدانیم که مقصدش از مرگ شروع می شود، مثل این که یک حساب دیگری هم بعضی از بندگان خدا دارند که اصلا همین جا هم که هستند، گویی آن دوره بعد را می بینند. روایت معروفش را که داستان زید بن حارثه است، همه شنیده ایم. یک روز پیغمبر اکرم(صلوات الله علیه و آله) وارد مسجد شدند، دیدند زید بن حارثه که جوانی بود، رنگش زرد شده و چشمانش گود رفته است. رسیدند به او و گفتند: «کیف اصبحت؟ یعنی حالت چطوره؟»؛گفت: «اَصبَحتُ موقِناً، یعنی با یقین صبح کردم.» حضرت فرمودند: هر چیزی یک علامتی دارد، علامت یقین تو چیست؟ گفت: علامت یقین من این است که شب از نگرانی عالم آخرت خوابم نمی برد؛ چه خواهد شد؟ اینجا اگر کار اشتباهی بکنم، می روم جبرانش می کنم، اما آنجا اگر به بلایی مبتلا شدم دیگر نمی شود جبرانش کرد. [گفت:] نگرانی این که در آخرت چه کاری با من می کنند، «اسهرت عینی؛ چشمان مرا بیدار داشت». حضرت فرمودند: «راست گفتی، [این حالات،] علامت یقین تو است. [سپس فرمودند:] «الزم ما انت علیه، یعنی همین حالت را حفظ کن!» 🔺قسمت صد و هجدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاهم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک متن کامل جلسه لینک صوت #اخلاق #محبت_خدا #آخرت 🏴 @mesbahyazdi_ir

آیا اهل آخرت درکی از لذت دنیا دارند؟ 🔺️قسمت صد و نوزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

آیا اهل آخرت درکی از لذت های دنیا دارند؟ ▪️«یموت الناس مرة و یموت احدهم فی کل یوم سبعین مرة» یعنی سایر مردم در عمرشان یک مرتبه می میرند، ولی اهل آخرت، به واسطه این مخالفت با هوای نفس و مخالفت با شیطان که دائما در وجودشان وسوسه می کند. روزی هفتاد، بار می میرند. این اولین ویژگی اهل آخرت است. ▪️گاهی به ذهن می آید که شاید اهل آخرت اصلا انگیزه های گناه ندارند یا خیلی ضعیف است و به خاطر همین است که دنبال زخارف دنیا نیستند؛ ولی شواهدی هست که نه تنها درکشان [از این لذایذ] کمتر از دیگران نیست و قوایشان ضعیف تر از دیگران نیست، گاهی خیلی بیش از دیگران هم درک می کنند اما قدرت مقاومتشان زیاد است. ▪️اینطور نیست که اهل آخرت آدم های وارفته، بی حال، بی کاره و ضعیفی باشند یا اصلا درکی از زیبایی نداشته باشند. ▪️امام خمینی(قدس سره)، گاهی از باب تنقل، چند دقیقه ای وقتی داشتند، یک غزلی یا یک رباعی گفته اند یا غزلیاتی که از مرحوم علامه طباطبایی(قدس سره) موجود هست، این ها نشانه از دقت زیبا شناسی آن ها است. ▪️اینچنین نیست که اهل آخرت سرشان نشود یا درکی از ارزش پست و مقام نداشته باشند، این ها چیزی را درک کردند که فوق این ها است. درک های قوی تری دارند که این لذایذ در مقبالش رنگ می بازد. و بعلاوه سال های متمادی تمرین کرده اند که در مقابل این خواسته ها مقاومت کنند. عشق ز اول سر کش و خونی بود تا گریزد هر که بیرونی بود ▪️اگر آدم مقاومت کرد و استقامت کرد و در مقابل خواسته های نفسانی و حرف های مردم و توقعاتی که دیگران دارند از زن و بچه گرفته تا جامعه، اگر در مقابل این ها مقاومت کرد و ملاک را رضای خدا قرار داد، آن وقت خدا آنچنان به او کمک می کنند که همه این ها در نظرش پست و خوار می شود و اهمیتی به اینها نخواهد داد. لینک صوت کامل جلسه #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

مثل کوه استوار 🔺️قسمت صد و بیستم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

مثل کوه استوار ▪️«و مخالفة هواهم و شیطان الذی یجری فی عروقهم»؛ این یک تعبیر استعاری است، ما در ادبیات عامیانه خودمان می گوییم شیطان رفته در رگ و پوستش، یعنی آن چنان مخفیانه در باطن آدم نفوذ می کند که گویا در رگ آدم حضور دارد و با خونش در تمام وجودش جریان پیدا می کند. ▪️برای مقابله با این شیطان و خواسته های شیطان، هر روز هفتاد بار جان می دهند، این یکی از ویژگی های اهل آخرت است. ▪️از طرف دیگر، وقتی قیافه اهل آخرت را می بینید، غالبا افراد لاغر اندام ضعیفی هستند که فکر می کنید اصلا توان حرکت و انجام کاری را ندارند؛ اما وقتی به عبادت می ایستند مانند یک ساختمان آهنین یا به قول امروزی ها ساختمان بتون آرمه، آنچنان می ایستند که دیگران تعجب می کنند که یک مشت استخوان چطور این همه عبادتش طول می کشد! چطور شب زنده داری هایش طول می کشد؟ آدم تعجب می کند که این بدن، این توان را از کجا آورده است؟ ▪️این مسئله را روانشناسان مقداری حل کرده اند و گفته اند روح آدمیزاد در اثر تمرکز و تمرین، می تواند قدرتی پیدا کند که مسلط بر قوای بدنی شود و قوای بدنی را تحت الشعاع قرار دهد. ▪️آدم وقتی اهل آخرت را نگاه می کند خیال می کند اگر بادی بیاید این ها متزلزل می شوند، اما وقتی پیشگاه خداوند به نماز می ایستند، آنچنان قوی هستند که «کانهم بنیان مرصوص»؛ مانند یک ساختمان بتون آرمه می مانند که هیچ قدرتی نمی تواند او را تکان دهد. آن وقت خداوند می فرماید: در این حال وقتی به قلبش نگاه می کنم «لا اری فی قلبه شغلا لمخلوق» یعنی چه؟ یعنی عبادت سخت طولانی را که انجام می دهد من به دلش آگاه هستم، به دلش که نگاه می کنم می بینم، دل مشغولی نسبت به مخلوقی ندارد و فقط توجهش به من است. 🔺قسمت صد و هجدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاه و یکم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک صوت کامل جلسه #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

غیر از خدا را چگونه دوست بداریم؟ 🔺قسمت صد و بیست و یکم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

غیر از خدا را چگونه دوست بداریم؟ 🔸️اهل آخرت برای خود دنیا هیچ اصالتی قائل نیستند و فکرشان متوجه خدا است. [در ادامه این حدیث در این باره می فرماید:] «لا اری فی قلبه شغلا لمخلوق؛ در قلبش هیچ مشغولیتی به مخلوقی نمی بینم.» البته یک استثنایی از مشغولیت به غیر از خدا باید زد، آن هم مشغولیتی است که خود خدا امر می کند که مشغولش شویم. 🔸️در همان جایی هم که پیغمبر صلی الله علیه و آله در معراج رسید، آنجا که هیچ کس حتی جبرئیل هم اجازه ورود نداشت، آنجا در روایات به صورت های مختلفی نقل شده که خدای متعالی یادی از علی علیه السلام کرد؛ در بعضی از تعابیر هست که خدای متعالی به زبانی صحبت کرد که لحن کلام علی علیه السلام را داشت. فرمود از آن زبانی صحبت می کنم که محبوب ترین مخلوقات منم او را دوست دارد. 🔸️پس در آنجا هم که خلوت انحصاری خداوند با حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود، یاد علی علیه السلام بود و بعد سفارشاتی که برای شیعیان علی و دوست داران علی علیه السلام کردند. 🔸️آنچه خدا امر می کند، آن دل مشغولی مخلوق نیست، بلکه اطاعت امر خدا است، اینجا هم هر کس پیغمبر اکرم و علی صلی الله علیهما و آلهما را به خاطر خدا دوست بدارد، هر کس دیگر را هم در این دنیا به خاطر اطاعات خدا دوست بدارد، برایش دعا کن و خیرش را بخواهد، این محبت خدا است و با محبت خدا مزاحمتی ندارد. این دل مشغولی به مخلوق نیست که مذموم باشد، دل مشغولی به مخلوق آن است که آدمی کسی را فقط به خاطر خودش دوست بدارد. 🔸️بنابر این از امور دنیا هم هر چه را اگر آدمی برای آخرت بخواهد، مثلا دوست داشته باشد از یک استادی برای خدا استفاده کند و برای خدا آن استاد را دوست بدارد، این دوستی به مخلوق و دنیا نیست، بلکه دوستی ای است که می خواهد او را به آخرت نزدیک کند. 🔸️پس این که می فرماید اهل آخرت دل مشغولی نسبت به مخلوقی ندارند، یعنی به خاطر خود مخلوق، دل مشغولی ندارند نه به خاطر خدا. اما اگر دل مشغولی به دیگران به خاطر خدا باشد، این در واقع دل مشغولی به خدا است و هیچ منافاتی با محبت به خدا و توحید در محبت هم ندارد، بلکه این عین توحید است. 🔺قسمت صد و بیست و یکم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاه و یکم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک صوت کامل جلسه #محبت_خدا #اهل_بیت #علی_علیه_السلام 🏴 @mesbahyazdi_ir