وحدت یک ارزش مطلق است یا مقید؟
🔸️گاهی چنین القا میشود که وحدت یک ارزش مطلق است و هر چه انسانها با هم متحدتر باشند، در یک مسیر باشند، نیروهایشان متراکم باشد، بدون هیچ قید و شرطی مطلوب است. وحدت خیلی خوب است اما در صورتی که در راه یک هدف ارزندهای باشد. اگر کسانی اتحاد کنند بر اینکه حقی را احیا کنند، جلوی ظلمی را بگیرند، این بسیار وحدت خوبی است؛ بسیار اتحاد مقدسی است. اما اگر کسانی با هم توطئه و اتحاد کنند بر اینکه حقی را پایمال کنند، ظلمی را شایع کنند، فسادی را رواج بدهند، این وحدت و اتحاد هیچ مطلوبیتی ندارد، به همان اندازهای که خود آن گناه بد است، وحدت آن هم بد است.
۱۳۸۹/۰۵/۲۳
#وحدت
#وفاق
📱 @mesbahyazdi_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
با این همه گناه به چه کسی پناه ببریم؟
«مهربان تر از پدر و مادر»
#مهدویت
📱 @mesbahyazdi_ir
چرا ایمان نداشتن به برخی احکام یا پیامبران آدمی را مستحق شدیدترین عذاب ها می کند؟
🔸آیه:
«اَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْض فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ اِلاّ خِزْىٌ فِى الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ يَوْمَ الْقِیامَةِ يُرَدُّونَ اِلى اَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَااللّهُ بِغافِل عَمّا تَعْمَلُونَ.» (بقره، ۸۵)
🔸ترجمه:
«آيا به برخى از (احكام) كتاب (تورات) مىگرويد و به برخى ديگر كفر مىورزيد؟! (حرمت جنگيدن و بيرون راندن را رد مىكنيد و لزوم آزاد كردن همكيش را مىپذيريد؟!) پس كيفر كسانى از شما كه چنين مىكنند جز خوارى و ذلّت در دنيا نيست، و روز قيامت به سوى شديدترين عذاب بازگردانيده مىشوند؛ و خدا از آنچه مىكنيد غافل نيست»
🔸نکته:
اگر کسى بگوید: من به نبوّت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، ایمان دارم و به نبوّت سایر انبیاء ایمان ندارم، یا بگوید: همه پیامبران را قبول دارم ولى فلان حکمى که یکى از پیامبران آورده قبول ندارم، براى مؤمن بودنش کافى نیست و او کافر خواهد بود. از دیدگاه قرآن، ایمان نسبت به جمیع انبیاء و نسبت به جمیع ما انزل الله و همچنین نسبت به جمیع محتویات رسالت هر یک از پیامبران باید مطلق باشد و تجزیهپذیر نیست.
و اگر کسى در ایمان به اینگونه موارد، تبعیض قائل شود، این ایمان برایش مفید نیست و در وصول وى به سعادت اخرویش تأثیرى ندارد و اما اینکه چنین شخصی مستحق شدیدترین عذاب هاست شاید بدین علت است:
کسى که هنوز نبوت و رسالت انبیاء را نپذیرفته شاید منشأ آن قصور یا تقصیر در تشخیص رسالت وى باشد؛ ولى، آن کس که رسالت یک پیامبر و صحت یک کتاب آسمانى برایش ثابت شد اگر بخشى از آن را بعداً انکار کند، طبعاً عامل آن جحود و عناد خواهد بود و بدیهى است که به شدیدترین عذاب گرفتار شوند؛ چرا که، حقیقت، بطور کامل برایش روشن شده است.
به هرحال آنچه موجب سعادت مىشود، ایمان مطلق است که هیچ نوع تبعیضى در آن نسبت به انبیاء و محتواى رسالتشان نباشد.
📖اخلاق در قرآن، جلد۱، صفحه۱۳۵
📝ترجمه آیه از آیت الله مشکینی
#معارف_قرآنی
📱 @mesbahyazdi_ir