🌷معرفت امام علیه السلام مهمترین رکن شخصیتی حضرت زینب سلام الله علیها

🌷معرفت امام علیه السلام مهمترین رکن شخصیتی حضرت زینب سلام الله علیها

💬 قرائت دعای "عهــــد" 🎧 با نوای علی فانی هدیه میڪنیــم به امام زمــان ارواحنافداه https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

‍ 📖فضیلت و خواص دعای چهار حمد: بسم الله الرحمن الرحیم ✨1-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب ✨2-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه ✨3-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس ✨4-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی و عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ. معنی چهار حمد : ✨1- ستایش خدا را که خود را به من شناساند ومرا کوردل نگذاشت. ✨2- ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قرار داد. ✨3-ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد. ✨4-ستایش خدا را که گناهانم وعیوبم را پوشاند ومرا در میان مردم رسوا نکرد. خواص دعای چهارحمد: از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرویست که هر کس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند   خداوند او را سه چیز کرامت فرماید: ⚡️اول عمر طبیعی ⚡️دوم مال و جمعیت بسیار ⚡️سوم باایمان ازدنیارفتن وبی حساب داخل بهشت شدن رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند بیم آن می رود که نعمت خدا از او زائل گردد» 📔(الدعوات، ص۸۱٫/مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۹۲٫/مصباح کفعمی، ص۱۷۰٫) مولا امیرالمومنین (علیه السلام) مي فرمايند: من خلاصه ي همه ادعیه را به تو میگویم،هر صبح که بخوانی گویی تمامي دعاها را خوانده ای: 🔸1-الحمدلله عَلی کُلِّ نِعمَه 🔹2- و اَسئَلُ لله مِن کُلِّ خَیر 🔸3-و اَستَغفِرُ الله مِن کُلِّ ذَنب 🔹4- وَاَعوذُ بِاللهِ مِن کُلِّ شَر 📗بحارالانوار:ج91 ص242 #اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

🌷اهمیت ذکریونسیه

آیه ۹۸ - سوره یونس آیه فَلَوْ لا كانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَها إيمانُها إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَتَّعْناهُمْ إِلى حينٍ [98] چرا هيچ‌يك از شهرها و آبادي‌ها ايمان نياوردند تا ايمانشان سبب نجاتشان شود؟! مگر قوم يونس؛ هنگامى‌كه آن‌ها ايمان آوردند، عذاب رسواكننده را در زندگى دنيا از آنان برطرف ساختيم و تا مدّت معيّنى (سرآمدن اجلشان) آن‌ها را بهره‌مند ساختيم.

🌷اثاراستغفار

از دیدگاه وحی، بین اعمال انسان و حوادث زندگانی او، ارتباطی تکوینی برقرار است. دستگاه آفرینش بنابر اراده‌الهی، به تناسبِ‌هر یک از اعمال انسان، عکس‌العملی در خور نشان می‌دهد و به فراخور آن عمل، آثار و نتایجی را در همین دنیا به صاحب عمل می‌رساند. آری، چه بسیار افعالی که باعثِ ریزش خیرات، برکاتِ مادّی و معنوی فراوان در زندگی انسان می‌شود و چه بسیار افعالی که باعث فرو باری‌محنت‌ها، بلاها، و گرفتاری ها می‌شود. قرآنِ کریم، انسانها را به نگریستن از افقی برتر و توجّه به این رابطه‌ها فرا می‌خواند؛‌تا با تمسّک به افعال خیر و ترک‌افعال شرّ، به سعادتِ‌دنیا و آخرت نایل شوند. در این سلسله نوشتار، به مددِ‌نازل کننده قرآن، بر‌انیم تا عوامل فزونی دهنده‌روزی و برکت را از منظرِ قرآن به نظاره بنشینیم.‌عواملی چون: استغفار، ایمان، تقوا، دُعا، توکّل، شکر، ازدواج، قرض دهی و….

آیه ۳ - سوره هود آیه وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتاعاً حَسَناً إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى وَ يُؤْتِ كُلَّ ذي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ كَبيرٍ [3] و از پروردگار خویش آمرزش بطلبید؛ سپس به‌سوى او بازگردید؛ تا شما را تا مدّت معیّنى، از مواهب خوب [زندگى این جهان]، بهره‌مند سازد؛ و به هر صاحب فضیلتى، به مقدار فضیلتش عطا کند؛ و اگر[از این دعوت] روى‌گردان شوید، من بر شما از عذاب روز بزرگى بیمناکم!

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :  أ لا أدُلُّكُم على دائكُم و دَوائكُم ؟! ألا إنَّ داءَكُمُ الذُّنوبُ ، و دَواءَكُمُ الاستِغفارُ . آيا شما را به دردتان و داروى دردتان راهنمايى نكنم؟ بدانيد كه درد شما گناهان است و دارويتان استغفار . ( الترغيب و الترهيب : ۲/۴۶۸/۴ )

امام على عليه السلام :  كانَ في الأرضِ أمانانِ مِن عذابِ اللّه ِ ، و قد رُفِعَ أحَدُهُما ، فَدُونَكُمُ الآخَرَ فَتَمَسَّكوا بهِ : أمّا الأمانُ الذي رُفِعَ فهُو رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، و أمّا الأمانُ الباقِي فالاستِغفارُ ، قالَ اللّه ُ تعالى : « وَ ما كانَ اللّه ُ لِيُعَذِّبَهُم و أنتَ فيهِم و ما كانَ اللّه ُ مُعَذِّبَهُم وَ هُم يَستَغفِرونَ » . بر روى زمين دو عامِل ايمن كننده از عذاب خدا وجود داشت كه يكى از آن دو از دست رفت. پس آن ديگرى را بگيريد و بدان چنگ در زنيد. امّا آن ايمنى بخشى كه از دست رفت، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بود و آن كه باقى است، استغفار است. خداوند متعال مى فرمايد : « [اى محمّد!] تا تو در ميان آنان هستى، خدا عذابشان نمى كند و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند، خدا عذابشان نكند ». ( الأنفال : ۳۳ )    ( نهج البلاغة : الحكمة ۸۸ )  

امام صادق عليه السلام : ادفَعُوا أبوابَ البَلاءِ بالاستِغفارِ .  درهاى بلا را با آمرزش خواهى ببنديد. ( الاُصول الستّة عشر : ۷۷ )

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَن لَزِمَ الاستِغفارَ جَعَلَ اللّه ُ لَهُ مِن كُلِّ هَمٍّ فَرَجا ، و مِن كُلِّ ضِيقٍ مَخرَجا . هر كس زياد آمرزش بخواهد، خداوند از هر غمى براى او گشايشى قرار دهد و از هر تنگنايى برونشوى. ( الدعوات : ۸۶/۲۹

🌷آیه رزق

آیه ۶ - سوره هود آیه وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللهِ‌ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ في كِتابٍ مُبينٍ [6] هیچ جنبنده‌اى در زمین نیست مگر اینکه روزى او بر خداست. او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالشان را مى‌داند؛ همه این‌ها در کتاب مبین (لوح محفوظ) ثبت است.

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تَهْتَمَّنَّ لِلرِّزْقِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللهِ رِزْقُها وَ قَالَ وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ وَ قَالَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! دنبال روزی بودن را تمام همّت خود قرار نده [که از عبادت خدا و کارهای دیگر باز بمانی] که خدای تعالی فرموده است: ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللهِ رِزْقُها و فرموده است: و روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده می‌شود. (ذاریات/۲۲) و فرموده است: اگر خداوند زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی‌تواند آن را برطرف سازد! و اگر خیری به تو رساند، او بر همه چیز تواناست. (انعام/۱۷) تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۹۲ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۱۰۷/ مکارم الأخلاق، ص۴۵۵، «لاتهتم» بدل «لاتهتمن»/ مستدرک الوسایل، ج۱۳، ص۴۳

الصّادق (علیه السلام)- روی فی بعض الکتب: ِ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ یَقُولُ یَا ابْنَ آدَمَ (علیه السلام) حَرِّکْ یَدَکَ أَبْسُطْ لَکَ فِی الرِّزْقِ وَ أَطِعْنِی فِیمَا آمُرُکَ فَمَا أَعْلَمَنِی بِمَا یُصْلِحُک. امام صادق (علیه السلام)- روایت شده است: خدای تعالی می‌فرماید: «ای فرزند آدم! تو حرکت کن تا من برکت و روزیت را گسترش دهم. و فرمان مرا ببر که من خوب صلاح تو را می‌دانم». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۹۲ أعلام الدین، ص۱۶۲

الباقر (علیه السلام)- عن جابر عن أبی‌جعفر (علیه السلام): أَتَی رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْبَادِیَهًِْ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ لِی بَنِینَ وَ بَنَاتٍ وَ إِخْوَهًًْ وَ أَخَوَاتٍ وَ بَنِی بَنِینَ وَ بَنِی بَنَاتٍ وَ بَنِی إِخْوَهًٍْ وَ بَنِی أَخَوَاتٍ وَ الْمَعِیشَهًُْ عَلَیْنَا خَفِیفَهًٌْ فَإِنْ رَأَیْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنْ تَدْعُوَ اللَّهَ أَنْ یُوَسِّعَ عَلَیْنَا قَالَ وَ بَکَی فَرَقَّ لَهُ الْمُسْلِمُونَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّه (صلی الله علیه و آله) ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فِی کِتابٍ مُبِینٍ مَنْ کَفَلَ بِهَذِهِ الْأَفْوَاهِ الْمَضْمُونَهًِْ عَلَی اللهِ رِزْقُهَا صَبَّ اللَّهُ عَلَیْهِ الرِّزْقَ صَبّاً کَالْمَاءِ الْمُنْهَمِرِ إِنْ قَلِیلًا فَقَلِیلًا وَ إِنْ کَثِیراً فَکَثِیراً قَالَ ثُمَّ دَعَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَمَّنَ لَهُ الْمُسْلِمُونَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) فَحَدَّثَنِی مَنْ رَأَی الرَّجُلَ فِی زَمَنِ عُمَرَ فَسَأَلَهُ عَنْ حَالِهِ فَقَالَ مِنْ أَحْسَنِ مَنْ خَوَّلَهُ حَلَالًا وَ أَکْثَرِهِمْ مَالًا. امام باقر (علیه السلام)- جابر (رحمة الله علیه) از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند: مردی صحرانشین، نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! من دارای چند پسر و دختر، برادر و خواهر، پسرزاده و دخترزاده، برادرزاده و خواهرزاده هستم. درآمدمان خیلی کم است. ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! اگر صلاح می‌دانید، در حقّ ما دعا کنید تا شاید پروردگار متعال، فرج و گشایشی در روزی ما قرار دهد». سپس [آن مرد] شروع به گریستن کرد و دل مسلمانان به حال او سوخت. [پس] رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این آیه را تلاوت فرمود: وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللهِ رِزْقُهَا وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ و فرمود: «هرکس که مسئولیّت تأمین معاش این همه دهان را که خداوند، روزی آن‌ها را تضمین کرده، بپذیرد، خداوند متعال رزق و روزی را همچون جویی پر آب بر او می‌ریزد. [و هرطور بخواهد، [به او] می‌بخشد] اگر کم بدهد، کم داده و اگر بسیار بدهد، بسیار خواهد داد». امام (علیه السلام)فرمود: «سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) برای آن مرد دعا کرد و مسلمانان آمین گفتند». سپس امام (علیه السلام) ادامه داد کسی برایم نقل کرد که: در زمان خلافت عُمَر همان مرد را دیده و احوال او را جویا شده و او پاسخ داده است که: از جمله بهترین کسانی هستم که خداوند، مال حلالی را در اختیارم گذاشته است و از همه‌ی آن‌ها ثروتمندترم». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۹۲ بحار الأنوار، ج۱۰۰، ص۳۱/ العیاشی، ج۲، ص۱۳۹/ مستدرک الوسایل، ج۱۳، ص۳۸/ نور الثقلین/ البرهان