eitaa logo
فرهنگی قرآنی مدرسه مشکات
371 دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
962 ویدیو
68 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ 🌹 آیه 3 سوره مائده - بخش3 💥حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَآ أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُواْ بِالْأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ‏ لكُمُ الْإِسْلاَمَ دِيناً فَمَنِ اضْطُرَّ فِى مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ‏ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ‏ 🔴 در جلسه قبلی به شرح بخشی از آیه پرداختیم و در این جلسه به شرح بخش پایانی آیه می پردازیم. بعد از بيان احكام جلسه قبلی، دو جمله پرمعنى در آيه مورد بحث به چشم مى‌ خورد نخست مى‌ فرماید: الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ؛ امروز کسانی که کافر شدند از شکست دین شما ناامید شده اند پس از آنان نترسید و از من بترسید. و سپس مى‌ فرماید: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً؛ امروز دینتان را برای شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم و را برای شما به عنوان دین پسندیدم. منظور از «اليوم» (امروز) كه در دو جمله بالا تكرار شده چيست؟ آنچه تمام مفسّران شيعه آن را در كتب خود آورده‌ اند و روايات متعدّدى از طریق معروف اهل سنت و شيعه آن را تأييد مى ‌كند و با محتويّات آيه كاملاً سازگار است اين كه: منظور روز است. روزى است كه پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله و سلم» امير مؤمنان على «عليه السّلام» را رسماً براى جانشينى خود تعيين كرد، آن روز بود كه آيين به تكامل نهايى خود رسيد و كفّار در ميان امواج يأس فرو رفتند، زيرا انتظار داشتند با از ميان رفتن «صلّى اللّه عليه و آله و سلم» اوضاع به حال سابق برگردد، و اسلام تدريجاً برچيده شود، امّا هنگامى كه مشاهده كردند مردى كه از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله و سلم» در ميان مسلمانان بى ‌نظير بود به عنوان جانشينى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله و سلم» انتخاب شده و از مردم براى او بيعت گرفته شد يأس و نوميدى نسبت به آينده اسلام آنها را فرا گرفت و فهميدند كه آيينى است ريشه ‌دار و پايدار. در پايان آيه بار ديگر به مسائل مربوط به گوشت هاى برگشته، و حكم صورت اضطرار را بيان مى ‌كند و كسانى كه به هنگام گرسنگى خیلی شدید و شرایط اضطراری ناگزير از خوردن گوشت هاى شوند تکلیف چیست فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ پس هر که در حال گرسنگی شدید بی آنکه مایل به گناه باشد ناچار شود، پس یقیناً خداوند آمرزنده ی مهربان است. ⬅️ ادامه دارد.... ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیه ۶۷ سوره مائده - بخش۲ 💥يَآ أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ : ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ كن؛ و اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده‌ ای‌ و خداوند تو را از آسیب مردم نگه می ‌دارد؛ قطعاً خداوند گروه كافران را هدایت نمی ‌كند. موضوع این جلسه در ادامه جلسه قبلی است. محتواى این پیام مهم كه در اواخر عمر شریف صلى الله علیه وآله نازل شده چیست؟ روایات مى‏ گوید: آیه مربوط به هجدهم ذیحجه سال دهم ‏هجرى در سفر حجة الوداع پیامبر اسلام است، كه آن حضرت در بازگشت به سوى مدینه، در مكانى به نام « » به امر الهى فرمان توقّف داد و همه در این منطقه جمع شدند. در آنجا، پیامبر خدا در میان انبوه یاران، بر فراز منبرى از جهاز شتران قرار گرفت و خطبه ‏اى طولانى خواند. ابتداى خطبه، توحید، نبوّت و معاد بود كه تازگى نداشت. سخن تازه از آنجا بود كه ، خبر از رحلت خود داد و نظر مسلمانان را نسبت به خود جویا شد. همه نسبت به كرامت و عظمت و خدمت و رسالت او در حد اعلا اقرار كردند. وقتى مطمئن شد كه صدایش به همه‏ ى مردم، در چهار طرف مى‏ رسد، پیام مهم خود را نسبت به آینده بیان كرد. و فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه: هر كه من مولاى اویم، این علىّ مولاى اوست» و به این وسیله جانشینى ‏علیه السلام را براى پس از خود به صراحت اعلام داشت. امّا پس از وفاتش، وقتى حضرت زهرا علیها السلام به در خانه‏ هاى مردم مى ‏رفت و مى‏ گفت: مگر نبودید و نشنیدید كه رسول خدا در غدیر خم چه فرمود؟ مى ‏گفتند: ما در ، در فاصله دورى بودیم و صداى پیامبر را نمى‏ شنیدیم!! اللّه اكبر از كتمان، از ترس، از بى ‏وفایى و از دروغ گفتن به دختر پیامبر خدا. آرى، مردم با دو شاهد، حقّ خود را مى‏ گیرند، ولى حضرت على علیه السلام با وجود ده‏ ها هزار شاهد، نتوانست حقّ خود را بگیرد. امان از حبّ دنیا، حسادت و كینه ‏هاى بدر و خیبر و حنین كه نسبت به علیه السلام در دل داشتند. امام باقرعلیه السلام فرمودند: «بُنى الاسلام على خمس على الصلاة و الزّكاة و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشى‏ء كما نودى بالولایة فاخذ النّاس باربع و تركوا هذه؛ بر پنج چیز استوار است: بر نماز، زكات، روزه، زكات و ولایت اهل ‏بیت و چیزى به اندازه‏ ى ولایت مورد توجّه نبود، امّا مردم چهارتاى آن را پذیرفتند و ولایت را ترک کردند. 🔹پيامهای آیه ۶۷ سوره مائده🔹 ✅ نوع خطاب، باید با نوع هدف، هماهنگ باشد. چون هدف، رسالت و پیام رسانى است، خطاب هم «یا أیّها الرّسول» است. ✅ انتخاب باید از سوى خداوند باشد. ✅ گاهى ابلاغ پیام باید در حضور مردم و مراسم عمومى و با بیعت گرفتن باشد، ابلاغ ولایت با سخن كافى نیست، بلكه باید با عمل باشد. ✅ و پیام‏ هاى الهى، همه در یک سطح نیست. گاهى كتمان یک حقیقت، با كتمان تمام حقایق برابر است. ✅ ركن اصلى ، امامت و حكومت است. ✅ انكار ولایت، نوعى است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری