#شعر_دزفولی ⚜ یا امام رضا ع دلُم ، دلتنگ صحن دلرباته بییِس لف تُنگِ جِیلی اِشکنیده دمی تا عکس گنبدْتَ ببینم بووُم لف توپِ تالی گشکنیده کموتر بیدمه سی دلْ بِرارت أ کوچُکی سوزقبا پشت و پنامه دلم جلد مشَد أر بیسه آقا أ بالویی دعاها سوزقبامه خیابون امامه دوس دارم خیابونی که پرنور أ برارته أ اینچو قسمتم با تا ضریحت برم مه هر قدم هی ‌اسم مارته سرم صدقه سر خوار و برارت مو شیراز و قم و دسفیله گشمه أ عشقت سرخه کل سرزمینم مری دس پا دل ایران رشمه ترک بسه دلم تشنه س آقا سی أو خوردن أ اسموعیل طلویی حریم پاک تو دریاس ولله مُنَم ره ده بووم پیشِ تو مویی تن کِلْمه أ عَرسُم خیس خیسه نوشتم بیت شعری په نمِ دل اگرچه لایق درگاهتون نه قبولش کن شبیه شعر دعبل دلم تنگه دگه طاقت نداره ه چن ساله نگفتیشه که آیه؟ به مارت یا به سقا یا جوادت ندونه ور کجا خودشه پلایه مو خوندوم مه کتاب، خوار و برارون لِفِ مرغی به سمت تو ‌پریدِن چه مهری بینتون ونده خدا که غم و سختی رهه ور جون خریدِن أ خیر و برکت قوم و کسونت محبت پا گرفته مه دلامو شمو خوبه و خوبی رسمتونه که هر جا پاونه ری خیر علامو حدیث سلسله، ره مستقیمه ولایت حصن رب العالمینه دلم بند تونه که لف ضریحت اخیر یه روز بسازه مه مدینه تن شهرم پر زخمه أ موشک بفمه درد هرکه مونده بی کس دخیلت ضامن آهو، گپی کن به داد درد بچون یمن رس نصیبم کن تونو جد کریمت نشینُم کنج گوهرشاد یه شو دعا خونم، گویی ور مستجابه تیام ریزن به پا کل زائرون أو دعا کن وَرچِنه سامون هرکس که تخم جوره مِ دنیا بکاره دعا تو بِختره جون جوادت دعا کن تا خدا مَهدیشه آره ✍ زهرا آراسته‌نیا @arastehnia