📝 دردهای فرزندان خمینی
◾راستی! درد هایم کو؟
🔹️ روز به روز که می گذرد، واقعیتِ #سگِ_هاری به نام #اسرائیل، روشن تر و روشن تر می شود. اما باید چشم ها را بیش تر باز کنیم و بنگریم که قلادهی این سگ هار در دستان کیست؟
🔸️چه کسی بارها و بارها -نه فقط در جنگ اخیر، بلکه در طول تاریخ- قطعهنامه های آتش بس را وتو کرد؟ چه کسی حمایت های سیاسی و نظامیِ خود را از اسرائیل قطع نمی کند؟ چه کسی با حملهی اسرائیل به گذرگاه رفح موافقت کرد؟ پاسخ روشن است؛ روشن تر از آفتاب: آمریکا
🔹️چه کسی به آمریکا حق وتو داده؟ چه کسی لباس علم و قانونمداری به این جنایت ها می پوشاند؟ چه کسی حیوانات درّنده خویی همچون آمریکا و اسرائیل را به رسمیت می شناسد و برای آنها اعتبار قائل می شود؟ پاسخ روشن است: تمدن و نظام بین المللی حاکم بر جهان
🔸️هر چه این جنایت ها را می بینم، حقانیت راه خمینی و یاران او برایم آشکار تر می شود. چون در این دنیای سراسر تاریکی، خمینی بود که گفت: اسرائیل باید از صفحهی روزگار محو شود، آمریکا شیطان بزرگ است، ما به دنبال تغییر معادلات جهانی و بنا کردن سازمان های جهانی بر مبنای ظلم ستیزی و دفاع از مظلوم هستیم...
🔹️آری! خمینی بود که گفت: تا شرک و کفر هست، مبارزه هست؛ و تا مبارزه هست، ما هستیم. فقط ای کاش که بیماریِ بی ارادگی و بی رَگی دامانم را نگیرد؛ تا شاید من هم از فرزندان خمینی و خامنهای باشم. مانند #عباس_دانشگر؛ که در وصیت نامه اش نوشت:
◾حرکت جوهره ی اصلی انسان است و گناه زنجیر, من سکون را دوست ندارم. عادت به سکون بلای بزرگ پیروان حق است, سکونم مرا بیچاره کرده. در این حرکت عالم به سمت معبود حقیقی دست و پایم را اسیر خود کرده, انسان کر میشود, کور میشود, نفهم میشود, گنگ میشود و باز هم زندگی میکند .بعد از مدتی مست میشود و عادت میکند به مستی و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم. درد را, انسان بی هوش نمیکشد, انسان خواب نمیفهمد, درد را, انسان با هوش و بیدار میفهمد. راستی! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شده ام؟ نکند بی هوشم؟ نکند خوابم؟ مثل آب خوردن چندین هزار مسلمان را کشتند و ما فقط آن را مخابره کردیم. قلب چند نفرمان به درد آمد؟ چند شب خواب از چشمانمان گریخت؟ آیا مست زندگی نیستیم؟
(بخشی از وصیت نامهی شهید عباس دانشگر)
✅ مشکوة؛ حوزهی عصر انقلاب:
https://eitaa.com/meshkatesf_ir