📖 برخی از اعضای محترم کانال پیام دادند که بخشی از کانال به آموزش تجوید اختصاص یابد. حقیر در این حد نیستم، ولی چون دوستان امر فرمودند در حد وسع و در جهت ترویج فرهنگ قرآنی مطالبی ( به صورت هفتگی) ارائه می‌گردد . 📖 چند نکته: مطالب تجوید با هشتک ( #آموزش_تجوید ) بارگذاری می‌شود. 🔹 اگر سوالی داشتید ارسال فرمائید تا ان‌شالله پاسخ در حد مقدور داده شود. 🆔 @seyed_karimi 🔹 پیشنهاد و انتقادات شما عزیزان را مثل همیشه پذیرا هستیم . 🔹 اگر بزرگواری در این زمینه می‌تواند همکاری کند، اعلام نماید. 📖 به امید آنکه در اولین فرصت با همکاری شما در متکازین " مراسم شبی با قرآن " هم برگزار شود. 📎 @metkazin_ir

📖 التقای ساکنین 🔸 اگر در کلام عربی دو حرف ساکن پشت سرهم قرار بگیرند، اولین حرف ساکن را کسره میدهیم تا خواندن آن دو کلمه ممکن شود. 📖 مثال التقای ساکنین خیرٌالمرسلین  خوانده می شود ⇐ (خیرُنِـلـمرسلین ) خیرٌاهبطوا   خوانده می شود⇐ (خیرُنِهبطوا) احدٌ الله الصمد   خوانده می شود⇐ (احدُنِلله الصمد) 🔹 مستثنی در التقای ساکنین فقط و فقط کلمه ی [مِن] از این قاعده مستثناست و به جای کسره {فتحه} می گیرد.به مثال های زیر دقت کنید: من+الله => منَ الله من + الدنیا => منَ الدنیا من +الاخرة => منَ الاخرَِة 📖 نکته: در بعضی از قرآنها برای راهنمایی قاری ، نون مکسور کوچکی در زیر آن کلمه نوشته اند ، مانند: لَهْوَانِ  انْفَضُّوا ، بِرَحْمَهِنِ ادْخُلُوا ، فِسْقُنِ الْیَوْمَ  📖 #آموزش_تجوید ۱ 📎 @metkazin_ir

اشباع هاء ضمیر در قرآن 📖 تعریف اشباع اشباع در اصطلاح قرائت به معنای سیر کردن حرکت است به‌طوری که از فتحه، صدای کشیده‌ی فتحه تولید شود، از کسره، صدای کشیده‌ی کسره تولید شود و از ضمه، صدای کشیده‌ی ضمه تولید شود. 📖 هاء ضمیر در آخر کلمه می آید و معنی ( او  - آن ) می‌دهد، مانند: فِیه ( در آن )، هاء ضمیر در صورتی که حرف قبل و بعد از آن، متحرّک باشد، اشباع می گردد به این معنی که اگر حرکتِ هاء، کسره باشد (هِ ) تبدیل به یاء مدی و اگر حرکتِ هاء، ضمه باشد ( هُ ) تبدیل به واو مدی می شود. 📖مثال اشباع هاء ضمیر بِهِ  ≥   بِهِ ی           لَهُ  ≥  لَهُ و            رَبَّهُ  ≥  رَبَّهُ و          مَعَهُ  ≥  مَعَهُ و 📖 مواردی که هاء ضمیر در آنها، اشباع نمی شود ۱.قبل از هاء ضمیر، ساکن باشد. مانند: مِنهُ        اِلَیهِ         عَلَیهِ          لَدُنهُ            ۲.قبل از هاء ضمیر، حروف مدی باشد. مانند: فِیهِ       أنزلنَاهُ      خُذُوهُ     نَصَرُوهُ ۳.بعد از هاء ضمیر، ساکن یا تشدید باشد. مانند: لَهُ الحَمدُ        بِهِ الّذین        إسمُهُ المَسِیحُ 📖 #آموزش_تجوید ۲ 📎 @metkazin_ir

📖 تنوین در قرآن تعریف تنوین تنوین، نون ساکن زائد و اضافه ای است که در پایان برخی از کلمات قرآن قرار می گیرد. (نوشته نمی‌شود ولی خوانده می‌شود) و برای اینکه با نون اصلی کلمه (مثل: بَنُونَ ، مُومِن و... ) اشتباه گرفته نشود، در نگارش قرآن، نوشته نمی‌گردد و به جای نون ساکن، صدای حرکت قبل را تکرار می‌کنند. مثال:       کِتَابَ ن  ← کتابً      کِتَابِ ن  ←  کتابٍ کِتَابُ ن  ←  کتابٌ تنوین ها به ۳ شکل زیر می باشند: —َ + ن =  —ً (تنوین فتحه)       —ِ + ن = —ٍ (تنوین کسره )       —ُ + ن = —ٌ (تنوین ضمه)  در تمام این مثال‌ها یک چیز تکرار شده و آن نون ساکن می باشد. همانطور که گفته شد تنوین نون ساکن است. 📖 #آموزش_تجوید ۳ 📎 @metkazin_ir

📖 قلب به میم اقلاب:  (قلب به میم) کلمه «اقلاب» در لغت به معنای «قلب کردن ، تبدیل نمودن ، دگرگون کردن» آمده است. اقلاب در تجوید عبارتست از : «تبدیل کردن نونِ ساکنه به میمِ ساکنه» و زمانی پیش می آید که نون ساکنه به حرف «ب» برسد. اگر دقت کنیم متوجه میشویم که این یک قاعده ی طبیعیِ دستگاه تکلم است به طوری که ما در فارسی هم به همین ترتیب عمل میکنیم! مثلا در مورد تلفظ کلماتِ   (شنبه) و (پنبه) دقت کنید! اما وقتی در قرائت قرآن کریم  خواستیم اقلاب رو انجام بدهیم یک سری قواعد و ویژگی های خاص رو به اون اضافه خواهیم کرد که عبارتند از: ١) در هنگام اقلاب ، صدا را از فضای بینی خارج میکنیم و صدا به اصطلاح "خیشومی" میشود و همراه با غنه. ٢) در هنگام اقلاب به اندازه ی دو حرکت کشش داریم و سریع رد نمیشویم. ٣) در هنگام اقلاب بین لبها  ، باید کمی فاصله باشد (به اندازه ای که یک ورق کاغذ بین دو لب قرار بگیرد) و در این صورت "اقلاب" با غنه همراه خواهد بود، مانند: (اَنْبِئْهُمْ) که خوانده می شود (اَمبِئْهُمْ)   (سَمیعًا بَصیرًا) که خوانده می شود (سَمیعمْ بَصیرًا)  (مِنْ بَعْدِهِمْ) که خوانده می شود (مِمْبَعْدِهِمْ) روش صحیح اقلاب: دو لب را به یکدیگر نزدیک می کنیم به حدی که یک کاغذ نازک بتواند از میان آنها عبور کند ! همزمان ، بخش عمده ی صوت را به اندازه ی دو حرکت از فضای بینی خارج نموده آنگاه حرف «ب» را اداء می کنیم. 📖 #آموزش_تجوید ۴ 📎 @metkazin_ir

صفت استعلاء معنای لغوی استعلاء عبارت است از برتری جویی و میل به بلندی و معنای اصطلاحی آن میل ریشه ی زبان به سمت بالا (سقف دهان ) در هنگام تلفظ برخی از حروف که عبارتند از: ص ض ط ظ غ خ ق. لازم به ذکر می باشد که  این حروف (حروف استعلاء) با صدای پرحجم و درشت و دهان عمودی تلفظ می شوند و چهار حرف اول آن ها یعنی ص ض ط ظ از سه حرف مابقی درشت تر و قوی ترند. صفت استفال نقطه ی مقابل صفت استعلاء است. استفال از لحاظ لغوی به معنای میل به پایین آمدن و از نظر اصطلاحی به معنای پایین آمدن ریشه زبان و دور شدن از سقف دهان هنگام تلفظ برخی از حروف است که بغیر از حروف استعلاء، مابقی حروف را شامل می شود. یعنی همه حروف به جز (ص ض ط ظ غ ق خ) مثال کلمه ای صفت استعلاء  صَدَقَ    قَصَصَ    ضَرَبَ    طَبَقاً    قِنطَار     ظَلّ     ظِلَالُها    ظَهرَک    خَالدِین   آخرة    غَافِرینَ    طَاغِینَ    قَال     قَائِلٌ 📖 #آموزش_تجوید ۵ 📎 @metkazin_ir