به نام خدا بالاخره قبر این شاعر را پیدا کردم. شاهر نام آشنای بابلی به نام #محمدکاظم_گلباباپور که آوازه اش زا در دوران نوجوانی ام شنیده بودم. این شاعر و محقق توانمند ادبی در سال 1299 شمسی در بابل متولد شد و در سال 1383 یعنی در 84 سالگی به رحمت خدا رفت. مزار این شاعر در شهر بابل، #آرامگاه_معتمدی (قسمت قبرستان جدید این آرامگاه) قرار دارد. این شاعر در دوران حیات خویش تا آن جا که اطلاعات زیادی از ایشان متاسفانه هنوز بدست نیامده اما آوازه ی شاعری در شهرستان و استان را دارا بوده است. ایشان بسیار ادیب و مسلط به شعر فارسی و مازندرانی و نیز شعر اهل بیت بوده و همچنین به شغل شریف معلمی مشغول بودند. شاعر #محمدکاظم_گلباباپور معلم بسیاری از پدران #بابلی بود که البته بسیاری از شاگردان ایشان نیز به رحمت خدا رفته بخشی در قید حیاتند. در سال 1379 بود که به سفارش دوست #شاعر_احمد_غفاری پیگیر شدم تا ایشان را پیدا کنم. شنیده بودم اوضاع مالی خوبی ندارد. آن روزها جایی خوانده بودم که شاعری در بابل به علت عدم موقعیت مالی بسیاری از کتاب هایش را در حیاط خانه اش دفن کرده است. به دنبالش خیلی گشتم. پاتوقش را در #میدان_ایستگاه_کیاکلا (میدان شهید بزاز امروز) پیدا کردم. در یک قصابی روزها ساعاتی را می رفت و می نشست. ندیدمش. اما یک روز که در تاکسی صندلی جلو نشسته بودم یکباره در #چهارشنبه_پیش پیرمردی با لباس کهنه و دو سه جلد دفتر و کتاب کنارم نشست. راننده تاکسی او را معرفی کرد. راننده گفت: " #دبیر_گلباباپور ناخانه کرایه هدی!" یکه خوردم. در آغوش خودم پیدایش کردم. بعدا نمی دانم چرا نتوانستم دوباره بیابمش. اما امسال فردی را در اداره با این فامیلی پیدا کردم. پسر عموی پدربزرگش بود. با اصرار آرامگاه، قطعه و ردیف قبر این شاعر فرهیخته را یافتم. اتفاقا دو تا دو بیتی فارسی و مازنی از خود شاعر روی قبرش نوسته بود که در عکس پیداست. خدا بیامرزدش! خدا همه شاعران فقید را رحمت کند! این که در اینجا بخاک اندر بود گلباباپور ادب پرور بود ماده ی تاریخ فوتش گفته شد؛ روز حشرش نیز حق یاور بود #محمدکاظم_گلباباپور #بابل #میثم_رنجبر @meysamranjbar_channel