#کرامت_رضویه #مفاخر_خراسان 🔹خاطره آیت الله وحید خراسانی از آیت الله حاج شیخ حبیب الله گلپایگانی: مدت بیست سال در مدرسه حاج حسن در مشهد تحت سرپرستی مرحوم حاج شیخ حبیب الله گلپایگانی -که سالها در مسجد گوهر شاد امام جماعت بود- بودم. ایشان روزی به من فرمودند : مدتی در تهران مریض و بستری شدم؛ روزی به جانب حضرت رضا (علیه السلام) رو کرده، گفتم: آقا! من چهل سال تمام پشت در صحن، در سرما و گرما، سجاده پهن کرده، نماز شب و نوافل نیمه شبم را - تا در باز می شد - می خواندم و بعد داخل می شدم؛ حالا که بستری شده ام به من عنایتی بفرمایید. ناگاه در همان حال بیداری دیدم در بستان و باغی در خدمت حضرت رضا (ع) هستم ایشان از داخل باغ گلی چیده، به دست من دادند، من آن گل را بوییدم و حالم خوب شد. آن دستی که حضرت رضا (ع) به آن دست گل داده بودند، چنان با برکت بود که بر سر هر بیماری می کشیدم فی الحال شفا می یافت. آقای گلپایگانی فرمودند : ابتدا با یک مرتبه دست کشیدن بیماریهای صعب العلاج بهبود می یافت؛ ولی بعدها که با این دست با مردم مصافحه کردم، آن برکت اول از دست رفت؛ اکنون باید دعاهای دیگری را نیز به آن بیفزایم تا مریضی شفا یابد. ............................................. آثار و اسناد علما و اساتید حوزه علمیه خراسان را در کانال میراث فقاهت خراسان دنبال کنید: https://eitaa.com/joinchat/2033975358C93349617f8