⚒ #تلنگر بارها و بارها این فراز دعای کمیل را خوانده ایم که {لا یمکن الفرار من حکومتک} (گریز و فرار از ملک و سلطنت و سیطرۀ تو (خداوند) ممکن نیست) و آیات متعدد قرآن کریم از «یفعل ما یشاء تا یرید ما یشاء تا یحکم ما یشاء» ( خداوند هرچه بخواهد اراده می کند و حکم می کند و انجام می دهد...) را از نظر گذرانده ایم، اما شاید امروز بیش از پیش بشر به ضعف خود پی برده است، به اینکه او محکوم قدرت و سلطنت خداوند است و اگر در سابق یا هم اکنون معتقد بود و هست که بشر نیازی به خدا ندارد، امروز خواه نا خواه پی برده که جهان را مالک و صاحبی باشد خدا نام... چراکه به اندرون پناه می برد، #زلزله امانش نمی دهد، به بیرون می رود، #کرونا در کمین است، به خرید می رود #گرانی و #قیمت های_سرسام آور خُلق او را تنگ می کند، حتی دیگر مثل زمان جنگ هم نیست که ثروتش بتواند او را از دست موشک های صدام به #اروپا پناهنده کند، چرا که امروز همان اروپا رتبه دوم ضعف و استیصال را بعد از #آمریکا یدک می کشد... گویا #مرفهین_بی درد هم باید به این آیۀ قرآن برسند که: ما اَغنی عنه مالُه و ما کَسَب (ثروت و امکاناتش او را بهره و نجات نداد...)، کاش #بشر از ابتدا قبول می کرد که او محکوم است و خداوند مالکِ ملک و ملکوت، و هر عملی که مالک حقیقی اراده کند و بخواهد در ملک خود به اجرا در می آورد و کسی را یارای مقابله واعتراض نیست... حال چاره چیست؟ گویا در این اوضاع عجیب، خداوند به عمد سفره مهمانیش را پهن کرد تا به بشر بیاموزد که چگونه باید با صاحب خانه ای که بر سر سفرۀ پر برکت او نشسته است، سخن بگوید و تشکر کند... #چاره همان #دعاهای_ماه_مبارک_رمضان است که بگوییم، خدایا از قدرت و سلطنت تو به خود خود تو پناه می آوریم: التجئ منک الیک...و غیر تو کسی توان یاری ما را ندارد، «و ما النصر الّا من عند الله العزیز الحکیم»(آل عمران126) گویا چاره در #دعای_افتتاح شب های ماه مبارک است که: اَشکو الیک...و شدة الفتن بنا... چاره در: «فَفِرُّوا الی الله» است... چاره در این است که بشر از عمق جان به درک و فهم و قبول این برسد که: «ایا ایّها الناس اَنتم الفُقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید».(فاطر15) چاره را #قرآن در #استغفار می داند که فرمود: «...و ما کان الله مُعذُّبَهُم و هُم یستغفرون». (انفال23) و: و اَنِ استَغفِروا رَبَّکم ثُمَّ توبوا الیه یُمَتُعکم متاعاً حَسَناً الی اجلٍ مُسَمیً...(هود3) چاره در فریضۀ فراموش شدۀ #امر _به_معروف_و_ نهی_ از_منکر است، خصوصاً امر به معرف و نهی از منکر والیان و مسئولین که گرچه کمک یار مردم در این بحران ها بوده اند و بی انصافی است اگر شاکر نباشیم، لکن این نمک تلخ تر از زهر تورم و گرانی و عدم نظارت و بی ثباتی قیمت ارزاق و مایحتاج خلق الله، کم بر زخم های مردمان سوز نمی زند...و چنین هم نیست که تمام این نمک بر زخم ها مسبوق به عللی نباشد و یکدفعه همچون #زلزله_دماوند آوار شده باشد بر سر امت... البته امید است بدانیم و باور کنیم که همۀ زلزله و سیل و کرونا و ... را فقط و فقط دیگران به وجود نیاورده اند، و در قبال زدن جوالدوز به دیگران، سوزنی نیز به خود بزنیم که تا عیوب خود را نبینیم و عیب دیگران را ثبت و ارسال کنیم، داستان شاید همین باشد...و صد البته که این هم فرمودۀ قرآن است: «ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی الناس...» و یا: «بما کسبت ایدیکم»... انشاالله که بیدار و هوشیاریم، چرا که هنوز #نماز_آیات برای زلزله نخوانده #جُک ها و #لطیفه هایش را خوانده، #لایک کرده و برای سایرین هم #فروارد کرده ایم... بدانیم که خداوند گرچه أَرْحم الرَّاحمِین است فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ َ لکن همو أشَدُّ الْمُعَاقِبِین است فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ... البته فرصت رحمت الهی را در #ماه-_رحمت غنیمت بدانیم که خود کریم و مهربانش فرمود:«کَتَبَ عَلی نَفسِه الرحمة»(انعام12) #محمدگروسی @mgaroose