﷽ قهرمانان هر کسی و هر قبیله‌ای را قهرمانی است؛ قهرمانان هر قبیله‌، مفاخر آنان به شمار می‌روند و اصولاً ماهیت توده‌ها را باید از کیفیت و هویت قهرمانان‌شان شناسائی کرد، چون قهرمانان هر ملتی حاملان خاستگاه و رستگاه شیدائیان و در قامت ایشان و تجلی و ترجمان امیال و تمنیات آنان است! تاریخ نیز همواره بر روی شانه‌های همین اساطیری است که از حیث قدرت و معرفت و منزلت و شجاعت بر قله تکیه زده‌اند. مردانی همچون نلسون ماندلا، مهاتما گاندی، جواهر لعل نهرو، مارتین لوترکینگ، چگوارا و آلنده و مارشال تیتو و میرزا کوچک‌ جنگلی، رئیس‌علی دلواری، قاسم سلیمانی و نهایتا ابرقهرمانی مانند روح‌الله خمینی! از تاریخ باید مراقبت کرد و رقم شایسته در دفتر آراسته آن ثبت کرد و اجازه نداد کوتوله‌های بی‌ارزش و سرشار از تهی، آن را کاریکاتوریزه و مایۀ تمسخر جهان فردا کنند. علی کریمی و یحیی سنوار دو نمونه از دو قهرمان امروز برای دو قبیله فکری متفاوت‌اند. با این تفاوت که هر دو، خط روشنی از چگونه بودن، و چگونه نبودن و چیستی و چرائی بودن و یا نبودن‌ در روزگار ما هستند. یکی مصداق بارز بودن به هر قیمتی و مثال مدلل و روشن حیات نسنجیده که بقول سقراط ارزش گذراندن ندارد و نمونه عینی گوساله آمدن و گاو رفتن! و دیگری به تعبیر آیت‌الله بهجت: آمده بود زندگی کند تا «قیمت» پیدا کند، نه این که با «هر قیمتی» زندگی کند! ✍️ #علی_خسروی|