گلدان ها نگاه کرده باشین تَهِشون یه روزنه است، یه سوراخه... وقتی بهشون آب میدی به قدر نیاز برمیداره، مابَقی رو میده به اون زیرگلدانی... اگر اون روزنه نباشه، همه ی آبها رو برا خودش برداره، میگَنده، لجن میشه، به کِرم میفته، اون گُل درونشم پژمرده میشه، خشکیده میشه...
اِنفاق: ایجادِ روزنه کردنه با زیردستان، از اون چه که خدا بهت میده یه بخشیشم به زیردستان نیازمند میدی... حالا اگه همه رو برا خودت برداری، مثل گلدانی میشی که روزنه نداشته باشه... فکر نکنی به نفعته، نه به زیانته...
«از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره
#آل_عمران
صفحه 73»
