eitaa logo
أخٌ‌في‌الله
10.2هزار دنبال‌کننده
75.7هزار عکس
44.9هزار ویدیو
181 فایل
اینجا از #زندگی_سگی_اسرائیلیها میگوییم و #حقیقت_اسرائیل را فاش میکنیم ما #دردفلسطین داریم تماس باما در تلگرام: T.me/akhonfellah
مشاهده در ایتا
دانلود
زیبایی ببینی روزهای خونین دردآورتری در انتظار صهیونیستهاست
صهیونیستهای داعشی لین روزها حتی توی هتل هم که هستن، میرن زیر تخت می‌خوابن از ترس ۷ اکتبر زیبا ازین به بعد تا نابودی، همیشه این ترس باید همراهتون باشه
❌تامیر باراک تروریست داعشی ارتش کودک کش اسقاطیل که دیروز قصد نفوذ به غزه رو داشت اما با اتش کمین مقاومت فلسطین به جای غزه راهی جهنم شد
گزارشی در نیویورک تایمز: دولت بایدن توصیه می کند که اسقاطیل عملیات زمینی در غزه را به تعویق بیاندازد تا تماس ها برای آزادی اسرا، ارائه کمک های بشردوستانه اضافی و آمادگی بیشتر ارتش آمریکا در برابر حملات توسط فرستادگان ایرانی، که انتظار می رود با ورود ارتش اسقاطیل به نوار غزه تشدید شود،انجام شود. توصیه برای به تعویق انداختن حرکت زمینی از طریق لوید آوستین وزیر جنگ امریکا ارائه شد، در حالی که پنتاگون در حال کمک به اسقاطیل برای برنامه ریزی حرکات نظامی بعدی خود از جمله ورود زمینی به غزه است.
جنگ اشباح ! تابستان ‌داغ سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵)، در جنگ ۳۳ روزه لبنان، رسانه های صهیونیستی، بالاجبار، از زبان سربازان متجاوزی که در حمله به لبنان حضور داشتند، عنوان "جنگ اشباح" را بکار بردند. علت چه بود؟! یگانهای توپخانه و نیروی هوایی، "دشت خیام" را در جنوب لبنان به شدت بمباران‌کردند؛ ماهواره های جاسوسی آمریکا کل منطقه بویژه شهر خیام را چک کرده و اعلام کردند: "حیات، در خیام، صفر است." و برای تاکید بر اینکه هیچ موجود زنده ای در منطقه باقی نمانده است، گفتند: "حتی یک گربه هم در منطقه زنده نمانده است، چه برسد به مردم!" با این اعلام، ارتشیان اشغالگر قوت قلب گرفتند و صدها تانک افسانه ای مرکاوا، راهی دشت خیام شدند. یگانهای زمینی، از شهرک یهودی نشین "المطلّه" در شمال فلسطین اشغالی، چنان مطمئن و باخیالی راحت قدم بر خاک لبنان گذاشتند که انگار در خیابان شانزلیزه فرانسه قدم می زنند! ناگهان از زیرِ زمین های کشاورزی دشت خیام، جوانان لبنانی که روزها منتظر چنین فرصتی بودند، سربرآورده و یکی بعد از دیگری تانک های مرکاوا را همراه با نفرات داخل آن، به تلی از آتش و آهن پاره تبدیل کردند. ارتشیان پرادعا و مغروری که همواره به عنوان "یکی از قویترین ارتش های دنیا با پیشرفته ترین تجهیزات زرهی" و حمایت ماهواره های جاسوسی آمریکا، می نازیدند، شوکه شده و در ذلیلانه ترین حالت ممکن پا به فرار گذاشتند، آنها در برابر سوالات کمیته های پیگیری این شکست که باعث شد ده ها تانک مرکاوا منهدم شود و در دشت خیام جا بماند، فقط گفتند: "ما در لبنان، با اشباح می جنگیم!" شیوه نبرد قویترین ارتش خاورمیانه که همواره پیشرفته ترین تانک ها و بخصوص هواپیماهای جنگی با عظیم ترین بمب ها را از غرب دریافت کرده، این‌گونه است: فرماندهان ارتش ترجیح می دهند تا حدامکان، نیروهای خود را در جنگ رویارو با دشمن قرار ندهند، مگر آنکه، حیات در منطقه نبرد، صفر باشد! در روزهای اخیر شاهد شدیدترین و وحشیانه ترین حملات هوایی حتی با بمب های آتشزا و سلاح ممنوعه، بر سر مردم بی دفاع غزه هستیم. علت این عمل بزدلانه، شیوه اصلی نبرد صهیونیست ها از دیرباز است که از آن، چند هدف را دنبال می کنند: - با قتل عام زن و بچه های فلسطینی، آمار تلفات آنها را بالا ببرند و به ادعای همیشگی نژادپرستانه شان، دشمنان خود را اعم از زن و بچه، از روی زمین محو کنند. - صهیونیست ها با جنایات ‌وحشت آور، باعث هراس مردم دنیا که به حمایت از فلسطین پرداخته اند، اعلام می کنند: "حق با ماست، حتی اگر برای اثبات آن، هزاران کودک را قتل عام کنیم! و همه قدرت های جهانی از جمله سازمان ملل، نهادهای حقوق بشر و سران‌ کشورهای غربی، پشتیبان معنوی و نظامی ما هستند." - با کشتارهای وحشیانه، باعث شوند مردم به رزمندگان فلسطینی فشار بیاورند تا زودتر جنگ را تمام‌ کنند. - با کشتار خانواده رزمندگان، روحیه شان را شکسته و آنها را از ادامه نبرد باز دارند. - با ایجاد "زمین سوخته" خیالشان راحت شود "حیات در غزه، صفر است"، و یگان های زمینی خود را با خیال راحت وارد خیابان های غزه کنند و باقی مانده مردم و رزمندگان را اسیر یا قتل عام کنند. اتفاقا این روزها، رزمندگان فلسطینی، برای ورود نیروی زمینی دشمن به غزه، لحظه شماری می کنند تا پاسخ جنایات شان ‌را نه در خانه و کاشانه مردم بیگناه، که در میدان نبرد رویارو بدهند. اینکه سران صهیونیست برای ورود نظامی به غزه تردید دارند ‌و امروز و فردا می کنند، این است که مطمئن هستند "اشباح غزه" و حتی ارواح شهدای مظلوم آن وادی، بی صبرانه منتطر ورود دشمن زبون ‌و بزدل هستند تا پاسخ دندان شکنی به جنایات آن بدهند و پیشرفت اسراییل در عرصه سقوط را، بیشتر و تندتر کنند. به امید خدا حمید داودآبادی اول آبان ۱۴۰۲ @hdavodabadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جنین دیشب هم شاهد درگیری مبارزین فلسطینی با تروریست‌ های داعشی صهیونیست بود
رادیوی ارتش اسقاطیل اسقاطیل موافقت کرده که منتظر بمانند و ورود زمینی را به تاخیر بیاندازند تا زمانی که نیروهای جدید آمریکایی به منطقه (غرب اسیا) اعزام شوند. مقامات اسقاطیلی تصریح می کنند که این تنها دلیل تأخیر در عملیات نیست و دلایل دیگری نیز وجود دارد، مانند افزایش آمادگی عملیاتی نیروها و همچنین تلاش برای حل موضوع اسرا ، علاوه بر این، فرستادن نیروهای آمریکایی بیشتر به خاورمیانه البته یکی از منافع متمایز اسقاطیل است که به مقابله مشترک با حملات در عرصه‌های مختلف که ممکن است در مراحل بعدی جنگ افزایش یابد، کمک خواهد کرد
هدف قراردادن ساختمانهای اطراف بیمارستانها در غزه ادامه داره تصور کنید با هر انفجار چه دلهره ای میفته توی دل زن و بچه های مجروح فلسطینی
بر اساس گزارش نیویورک تایمز، آزادی دو اسیر آمریکایی دولت آمریکا را به این سمت سوق داد که فشار قابل توجهی بر اسقاطیل برای به تعویق انداختن ورود زمینی وارد کند
۱۲۰هزار اسقاطیلی از مناطقی که غصب کرده بودند تخلیه شدند بخشی از صحبتهای اسقاطیلیهای تخلیه شده: دو هفته است که ما عجولانه از خانه‌هایمان تخلیه شده‌ایم، پس از اینکه زمین زیرپایمان خالی شد و با آن کل مفهوم امنیت که با آن ۹۵درصد در بهشت زندگی میکردیم زندگی می‌کردیم به جهنم مطلق تبدیل شد، و فرو ریخت. و اکنون ما همه از خانه‌هایمان آواره شده‌ایم. بله، در طول تقریباً ۱۰ سال زندگی در اوتف، ما چندین بار از منطقه تخلیه شدیم. اما هرگز اینطور نبود، علامت سوال همچنان باقی است، ایا بعد از جنگ ما میتوانیم به همان بهشت برگردیم؟ یکی از غاصبای کریات شمونه، می گوید: وقتی احساس کردیم که شرایط در حال بحرانی شدن است، تصمیم گرفتیم آن را ترک کنیم. او و خانواده اش مانند بیش از ۲۰ هزار نفر از غاصبان شهر و خانه را ترک کردند. وقتی می‌خواستند بفهمند باید به کدام هتل بروند، بوروکراسی وارد تصویر شد: ما با هتلی که قرار بود در آن مستقر باشیم، چک کردیم، اما معلوم شد که اصلاً ثبت نام نشده‌ایم. این رفتار نشان می دهد که کشور چقدر برای جنگ آماده نبود. در حال حاضر اکثر غاصبای شهر جایی برای فرار ندارند. بسیاری از آنها در بلاتکلیفی هستند. یکی از آنها میگوید: ما رها شده بودیم. ما را به یک کمپ بادیه نشین فرستادند. فرزندانم آسم دارند، نمی توانند در جایی با گرد و خاک باشد نفس بکشد، اما کسی نیست که با او صحبت کنم. من نمی توانم وضعیت را تغییر دهم و در این بین تنها می توانیم به هیچ جا نرویم، ما نیز مانند بسیاری از ساکنان شهر گم شده ایم