#نشر_مجدد 🔆متن شبهه : هدف از #لعن و #نفرين بر #قاتلان و #محاربين امام حسين(ع) چيست؟ مگر نه اينكه آنها ديگر مرده اند؟ آيا لعن و نفرين آنها در جهت #تقرب به سمت خداست يا خير؟ 🔆پاسخ شبهه: 1⃣ در مورد لعن، بايد گفت لعن كه به معناي دوري از لطف و رحمت الهي است، براي معاندان و محاربان با امام حسين(ع) و ظالمين به اسوه ها و الگوهاي هدايت مردم، ابدي است. زيرا ملاك لعن، ابدي است. آنچه كه موجب لعن و نفرين نست به ظالمين به حق محمد و آل محمد(ص) شده است، و ملاك لعن است، چون باقي است لعن هم باقي است. علاوه بر اين، حقيقت و روح دين را همين حبّ و بغض ها تشكيل مي دهد. 2⃣ حب و عشق نسبت به كساني كه بندگان مطيع و عارف درگاه الهي بوده اند و بغض نسبت به كساني كه دشمن حق و حقيقت بوده اند (تولّي و تبرّي). همچنان كه در متون ديني آمده است «هل الدين الاّ الحبّ؟ و هل الايمان الاّ الحبّ و البغض؟ آيا دين و ايمان چيزي غير از حبّ و بغض است؟»، (ميزان الحكمه، ج 2، ص 944). 3⃣ در حديث قدسي آمده است: «خداوند به موسي(ع) فرمود: آيا هرگز كاري براي من انجام داده اي؟ موسي عرض كرد: برايت نماز گزاردم، روزه گرفتم، صدقه دادم و تو را ياد كردم؛ خداوند فرمود: نماز برهان و حجّت براي توست و روزه سپر تو در برابر آتش جهنم است و صدقه، سايه ي سرت و ياد من، نوري است براي تو چه كاري براي من كرده اي؟ موسي(ع) عرض كرد: مرا به كاري كه براي توست راهنمايي فرما. خداوند فرمود: اي موسي! آيا هرگز براي من با كسي دوستي كرده اي و براي من با كسي دشمني كرده اي؟ پس، موسي دانست كه برترين اعمال، حبّ و دوستي به خاطر خدا و بغض و دشمني به خاطر خداست»، (همان، ص 966). 4⃣ در زمينه حب و بغض به خاطر خدا، نقل متواتر از شيعه و سني رسيده است. نبي اكرم مي فرمايد: «حب و بغض به خاطر خداوند، واجب است»، (كنزالعمّال، ح 24688) بنابراين، يكي ديگر از فلسفه هاي زيارت عاشورا را همين تحكيم حب و بغض به خاطر خدا مي توان برشمرد.