دیشب گوشه‌ی ذهنم نوشتم ولی الان کلمات در عالم خارج پدید آمدن و نوشته شدن در اینجا؛

ولی الان که زیر سقف اصفهان این کلمات خلق شدن همراه با داغی بود که در کنج قلبم شلعه‌ور بود ... درد مظلومیت هم وطن دردی عمیق است اما درد هم وطن هم شهری دردی عمیق‌ترررررررر با زخم‌های فراوان؛ #اصفهان

اصفهان غرق در پریشانی گریان است .‌‌..

خونتان روی زمین حرمت داشت؛ خدا با باران آن را شست. #اصفهان

با هر قطره خونی که از ما می‌ریزید صدها نفر به پا می‌خیزند برای مقابله با دشمنانی همچون شما. #اصفهان

ایران روزا چی چنگ می‌زنه به دلت؟! می‌خوای بشینی کنار یکی لیوان چایی‌ت رو سر بکشی و براش از درد دلت بگی؟! بیا من اینجا نشستم تا باهم صحبت کنیم، غصه بخوریم و کوه رنجی که روی دوشت سنگینی می‌کنه باهم تقسیمش کنیم؛ -صندقچه‌ای برای گفتن و شنفتن درداتون-

نشستم کنار بخاری. لب تاب رو به روم روی میزه. دمنشون سیب با چایی کوهی کنارم و می‌خوام برم در صندوقچه رو باز کنم و بشینم پای صحبت‌هاتون؛

#از_درون_صندوقچه؛ واقعا نمیدونم چی بگم انگار یکی باچاقو افتاده ب جون روحم تکیه تیکه اش کرده الانم داره خون میره ازش ن کسی نجاتش میده ن تموم میکنه . .

رنج و بلا از همان روزی که نطفه بشر بسته شد با گِل و خاک انسان قاطی شد و چسبید به آدمی‌زاد. نه غصه تموم میشه و نه درد بلا. و این دل ماست که هر روز با تیزی رنجی شرحه شرحه میشه. اما بهترین دوا و مرهم زخم نوازش خود ماست ... نشستن و رنج کشیدن چیزی از درد کم نمیکنه. بهترین پانسمان خراش‌های دل خود آدمی‌زاده.

#از_درون_صندوقچه؛ ابر تو گلومه که میخواد از چشمام بباره . .

باریدن خوبه اما نه اگه نشونه ضعف باشه. ببار برای اینکه قوی بشی. سبک بشی. بتونی پر بکشی به اونجایی که می‌خوایی ... باریدن دل رو جلا میده ... نترس از باریدن :)