ولی الان که زیر سقف اصفهان این کلمات خلق شدن همراه با داغی بود که در کنج قلبم شلعه‌ور بود ... درد مظلومیت هم وطن دردی عمیق است اما درد هم وطن هم شهری دردی عمیق‌ترررررررر با زخم‌های فراوان؛ #اصفهان

اصفهان غرق در پریشانی گریان است .‌‌..

خونتان روی زمین حرمت داشت؛ خدا با باران آن را شست. #اصفهان

با هر قطره خونی که از ما می‌ریزید صدها نفر به پا می‌خیزند برای مقابله با دشمنانی همچون شما. #اصفهان

ایران روزا چی چنگ می‌زنه به دلت؟! می‌خوای بشینی کنار یکی لیوان چایی‌ت رو سر بکشی و براش از درد دلت بگی؟! بیا من اینجا نشستم تا باهم صحبت کنیم، غصه بخوریم و کوه رنجی که روی دوشت سنگینی می‌کنه باهم تقسیمش کنیم؛ -صندقچه‌ای برای گفتن و شنفتن درداتون-

نشستم کنار بخاری. لب تاب رو به روم روی میزه. دمنشون سیب با چایی کوهی کنارم و می‌خوام برم در صندوقچه رو باز کنم و بشینم پای صحبت‌هاتون؛

#از_درون_صندوقچه؛ واقعا نمیدونم چی بگم انگار یکی باچاقو افتاده ب جون روحم تکیه تیکه اش کرده الانم داره خون میره ازش ن کسی نجاتش میده ن تموم میکنه . .

رنج و بلا از همان روزی که نطفه بشر بسته شد با گِل و خاک انسان قاطی شد و چسبید به آدمی‌زاد. نه غصه تموم میشه و نه درد بلا. و این دل ماست که هر روز با تیزی رنجی شرحه شرحه میشه. اما بهترین دوا و مرهم زخم نوازش خود ماست ... نشستن و رنج کشیدن چیزی از درد کم نمیکنه. بهترین پانسمان خراش‌های دل خود آدمی‌زاده.

#از_درون_صندوقچه؛ ابر تو گلومه که میخواد از چشمام بباره . .

باریدن خوبه اما نه اگه نشونه ضعف باشه. ببار برای اینکه قوی بشی. سبک بشی. بتونی پر بکشی به اونجایی که می‌خوایی ... باریدن دل رو جلا میده ... نترس از باریدن :)

پاییز ۱۴۰۱؟ پر از دلتنگی ؛ استرس ، بحث ، درگیری ذهنی روحی ، خستگی ، رفتن ، غم ، آغشته بودن به حس تنهایی ، بازم دلتنگی ، بازم دلتنگی ، بازم دلتنگی .

پاییز فصل رنجش دله برای سفت شدن؛ هرچند که خاطره‌ای خوش داخلش پنهان شده باشه اما باز دلتنگی‌ش بیخ گلوت رو فشار میده ... همیشه وصال خوب نیست ... گاهی باید فارغ بود -مثل برگ درخت‌ها- تا طعم وصال زیر زبونت شیرینش حفظ بشه :)

#از_درون_صندوقچه؛ یکی تو ذهنم بهم میگه شاید اینکه فکر می‌کنی حرف طرف مقابلت رو درک می‌کنی؛ توجیهی هست برای ترست از طرد شدن... شاید درست این باشه که از بعضی ارتباط‌ها گذشت... ولی مگه نه این که خود این ارتباط‌ها تاثیر داره؟ دیگه نمی‌دونم بابد چیکار کنم...

همه‌ی صحبت‌هاتون رو می‌خونم و گاهی روی بعضی‌هاش چند دقیقه می‌مونم و فکر میکنم به حال اون کسی که اینو نوشته و غمش رو تصور می‌کنم؛ حقیقتا دیدن رنج آدم‌ها سخته ...

شاید یه روز صبح بشه و خبری از شب نباشه اما ماه همیشه تو آسمون هست -۳۰ آبان ۱۴۰۱-

شما رو نمیدونم ولی من حس فوق العاده‌ای دارم ✌🏻🇮🇷

رفقا دعا کنید صلوات بفرستید ذکر یا زهرا بگید 🇮🇷

یکمی حال جسمیم خوب نیست؛ لطف کنید حمد شفاء بخونید زود سرپا بشم 🌱

بلاخره بعد از دو سه سال اندی پام به مطب دکتر باز شد؛

نه آقا ماهم آدمی‌زادیم مریض میشیم اما دکتر نمیومدم ... دوا و درمون داروهای طبیعی بود؛

شمایی که جدید عضو شدید پروفایل هاتون خیلی خفنه :)

با اجازه من این یکی رو میزارم اینجا بقیه هم فیض ببرن؛

میگم چیزه عکس از سرم گذاشتن هنوز کلاس داره؟!

#از_درون_صندوقچه گویا قلمِ زیباتون مصریِ . همه اعضای کانال قشنگ حرف میزنن ، وچی بهترازاین :)))

ممنون از لطفتون:) اعضای کانال که بله همه فاخر ✌🏻 اما قلم مصری چیه؟!

گویا مسری درسته.

#از_درون_صندوقچه منظورشون مسریه .. سرایت میکنه به بقیه زیباییش ...

ذوق کردم.

حس میکنم یه چی قاطی سرم و آمپول بوده دز احساسم رفته رو هزار ...