➖پیامبر‌صلی‌الله‌علیه‌وآله چند روز در غار بودند 🔺وفي الليلة الرابعة منه كان خروج النبي صلى الله عليه وآله من الغار متوجها إلى المدينة، فاقام صلى الله عليه وآله بالغار - وهو في جبل عظيم خارج مكة غير بعيد منها اسمه ثور - ثلاثة أيام وثلاث ليال)1 🔰 مرحوم شیخ مفید نقل می‌کند: پیامبر در روز اول ربیع وارد غار شد و در روز چهار ربیع از غار خارج شد و به سمت مدینه حرکت کردند این غار در بیرون مکه بود که نام غار «ثور» بود و پیامبر سه روز و سه شب در این غار پنهان شده بودند 🔺فرأوا على بابه نسج العنكبوت! فقالوا: لو دخل هاهنا لم يكن نسج العنكبوت على بابه، فمكث فيه ثلاث ليال)2 🔰احمد بن الحنبل نقل می کند: ورودی غار، عنکوبتی تار تنیده بود وقتی کفار قریش بر در ورودی غار رسیدند و تار عنکوبت را دیدند گفتند که اگر «محمد» وارد غار شده بود تار عنکوبت پاره میشد، و بعد از رفتن کفار قریش، پیامبر سه شب در آن غار بودند 📚منابع: 1: مسار الشيعة ج1 ص49 2:مسند احمد بن الحنبل ص101 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖کتمان فضیلت لیله المبیت توسط معاویه 🛑أن معاویه بذل لسمره بن جندب مائه ألف درهم حتى یروی أن هذه الآیه نزلت فی علی ( ع ) ( ومن الناس من یعجبک قوله فی الحیاه الدنیا ویشهد الله علیما فی قلبه وهو ألد الخصام . وإذا تولى سعى فی الارض لیفسد فیها ویهلک الحرث والنسل والله لا یحب الفساد ) . وأن الآیه الثانیه نزلت فی ابن ملجم وهی قوله تعالى : ( ومن الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاه الله ) فلم یقبل ، فبذل له مائتی ألف درهم ، فلم یقبل ، فبذل له أربعمائه ألف درهم فقبل . إستجاب لمعاویه جمع من الصحابه والتابعین ، فأصابوا من دنیا معاویه العریضه . وخالفه آخرون ، فأصابهم التشرید والتقتیل ، ووقعت بین الطرفین معارک ضاریه کانت نتائجها آلاف الاحادیث الموضوعه التی ورثناها الیوم من جانب ، ومن جانب آخر آلاف الضحایا البریئه من خیار المسلمین . وکان سمره هذا ممن امتثل أوامر معاویه ، فأصاب الامره فی البصره فأسرف فی قتل من خالفه 🔰ابن‌ابی‌الحدید نقل می‌کند: معاویه به سمره بن جندب صد هزار درهم داد تا اینکه روایتی جعل کند که این آیه که « ومن الناس من یعجبک قوله …» در مورد علی نازل شده است و نیز آیه « ومن الناس من یشری نفسه …» در مورد ابن ملجم ؛ اما او قبول نکرد ؛ پس چهارصد هزار درهم دیگر به او داد و او قبول کرد . عده ای از مهاجرین و انصار ، به در خواست معاویه پاسخ مثبت دادند و از دنیای بزرگ معاویه بهره مند شدند ؛ اما عده ای دیگر با او مخالفت کردند ، و دچار تبیعد و کشتار شدند ؛ و بین دو گروه درگیری های سختی درگرفت که نتیجه آن از یک سو هزاران روایت جعلی بود که ما آن ها را به ارث برده ایم ؛ و از سوی دیگر هزاران قربانی بی گناه از خوبان مسلمانان ؛ این سمره که در مورد او گفتیم از کسانی بود که دستور معاویه را اطاعت کرد ، پس به حکومت بصره رسیده و در کشتن مخالفینش خونریزی بسیار کرد . 📚:شرح نهج البلاغه ،‌ ج۴ ، ص ۷۳ . ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چگونگی استدلال مخالفین شیعه به آیه غار ✍مخالفین شیعه برای اثبات برتری و حقانیت خلفاء غاصب به ادله گوناگونی تمسک می‌کند؛ یکی از ادله‌ای که از ابتداء تاریخ تا به الان به آن تمسک می‌کند آیه غار است؛ و اولین کسی که نیز به این آیه برای برتری ابابکر تمسک کرد عمر بن الخطاب بود در سقیفه بود. 🔺فَأَخَذَ بِيَدِ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ , وَقَالَ: مَنْ هَذَا الَّذِي لَهُ هَذِهِ الثَّلَاثُ: {إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ} [التوبة: 40] مَنْ هُمَا؟ {إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ} [التوبة: 40] مَنْ صَاحِبُهُ؟ {لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَا} [التوبة: 40] مَعَ مَنْ هُوَ؟ فَبَسَطَ عُمَرُ يَدَ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا، فَقَالَ: بَايَعُوهُ)1 , فَبَايَعَ النَّاسُ أَحْسَنَ بَيْعَةٍ 🔰وقتی در سقیفه مشاجره بین مهاجرین و انصار بر سر انتخاب خلیفه بالا گرفت عمر بن الخطاب دست ابابکر را بالا برد و گفت کسی که این سه خصلت را دار هست{إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ} [پ {إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ} {لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَ افضل از مابقی برای خلافت است در این هنگام عمر دست ابابکر را باز کرد و تا افراد در سقیفه با ابابکر به عنوان خلیفه به ناحق بیعت کند. آیه شریفه 🔺﴿إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ٤٠﴾ [توبه:40] 🔸﴿اگر او [پیامبر] را یاری نکنید قطعا خدا او را یاری کرد هنگامی که کسانی که کفر ورزیدند او را [از مکه] بیرون کردند و او نفر دوم از دو تن بود آنگاه که در غار [ثور] بودند وقتی به همراه خود می‌گفت اندوه مدار که خدا با ماست پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد و او را با سپاهیانی که آنها را نمی‌دیدید تایید کرد و کلمه کسانی را که کفر ورزیدند پست‌تر گردانید و کلمه خداست که برتر است و خدا شکست‌ناپذیر حکیم است. 👇استدلال مخالفین👇 1: کسانی که پیامبر را بیرون کردند کفار بودند لذا کسانی که با پیامبر خارج شدند مسلمان و مومن بودند پس ابابکر مسلمان و مومن است)2 2: تعبیر « ثَانِيَ اثْنَيْنِ» یعنی ابابکر دومین نفر بعد از پیامبر در امت است)3 3: اجتماع ابابکر در غار کنار پیامبر، نشان از فضیلت ابابکر دارد)4 4: قرآن ابابکر را رفیق و همراه پیامبر خطاب میکند: يَقُولُ لِصَاحِبِهِ و این فضیلت خاصی برای ابابکر است)5 5: در آیه شریفه خداوند ابابکر را همراه پیامبر خطاب میکند إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا)6 6: نازل شدم سکینه بر ابابکر نشان از ایمان ابابکر است 7: پیامبر از بین همه اصحاب، ابابکر را همراه خود کرد . ولی علی علیه السلام را در مکه باقی گذاشت. 8: جان ابابکر در مکه مورد خطر بود ولی جان علی در مکه مورد خطر نبود لذا کفار با امام علی کاری نداشتند در حالی که برای جان ابابکر ۱۰۰ شتر جایزه گذاشته بودند) ✍این هشت مورد از اهمّ استدلال های مخالفین شیعه برای اثبات فضیلیت ابابکر در بحث ایه غار است . انشاء الله به مدد امیرالمومنین علیه‌السلام هر هفت مورد را طی چند روز پاسخ می دهیم .)7 ✍عیسوند 📚منابع: 1: السنن الكبرى ج8 ص 249 2: منهاج السنه ج 8 ص 472 3: فخر رازی در مفاتیح الغیب ج 6 ص 50 4: به نقل از عمر بن الخطاب در کنز الفوائد ج 1 ص 202 5: .مفاتیح الغیب ج 6 ص 51 6: مفاتیح الغیب ج 6 ص 51 7:الاعثمانیه جاحظ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

✍این چند روز به خاطر اینکه بحث لیلة المبیت را در کانال شروع کردیم برای بیان جزئیات این حادثه بزرگ سراغ منابع شیعه و غیر شیعه رفتم؛ و جالب بود حجم مطالب پراکنده‌ای که در این موضوع پیدا کردم پتانسیل کتاب شدن داشتند، اما واقعا بخاطر هزینه‌های هنگفت چاپ از جمع آوری گسترده مطالب پرهیز کردم. امروز لاجرم سراغ دوتا از سر سخت ترین دشمنان امیرالمومنین علیه‌السلام در این مورد رفتم: 1: کتاب منهاج السنة ابن تیمیه امام النواصب 2:کتاب العثمانیه جاحظ 👈وقتی مطالب این دو کتاب را خوندم به یاد این کلام مبارک امام هادی علیه السلام افتادم: 🔺ِ أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ وَ أَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقَّه‏ الكافي ج‏4، ص: 569 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖آیا ابابکر از هجرت خبر داشت؟ 🛑لبس ثوب النبي - صلى الله عليه وسلم - ثم نام مكانه، قال: وَكان المشركون يرْمون رسول الله - صلى الله عليه وسلم -، فجاء أبو بكر وعلي نائم، قال: وأبو بكر يَحْسب أنه نبي الله، قال: فقال: يا نبي الله، قال: فقال له على إن نبي الله - صلى الله عليه وسلم - قد انطلق نحو بئر ميمون فأدْركْه، قال: فانطلِق أبو بكر فدخل معه الغار 🔰احمد بن الحنبل از بزرگان اهل تسنن نقل می‌کند: وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله شبانه از مکه خارج شد و امیرالمومنین علیه‌السلام لباس رسول الله را پوشید و در رختخواب پیامبر خوابید؛ نصف شب ابابکر آمد و گمان کرد شخصی که در رختخواب است پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است؛ ابابکر صدا زد: پیامبر؛ امام علی علیه‌السلام جواب دادند: من پیامبر نیستم و پیامبر به سمت چاه میمون رفتند به سمت وی برو، ابابکر به سمت چاه میمون رفت و به پیامبر ملحق شد و وارد غار شد 👇نکات👇 1: اصلا ابابکر از هجرت خبر نداشت و گمان می‌کرد شخص خوابیده در رختخواب، پیامبر است. 2: پیامبر اصلا ابابکر را با خود همراه نکرده بود؛ بلکه ابابکر خود را به پیامبر ملحق کرده بود. 3: دلیل اینکه امیرالمومنین علیه‌السلام به ابابکر فرمودند به سمت چاه میمون برو: اگر مشرکین ابتداء شب؛ ابابکر را دستگیر می‌کردند قطعا همه چیز را لو می‌داد. 📚: مسند أحمد ج3 ص332 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چرا پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله ابابکر را همراه خود به غار بردند؟ 🛑ومن طریف الروایات فی ان النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ما صحب ابابکر الی الغار خوفا منه ان یدل الکفار علیه ما ذکره ابو‌هاشم بن الصباغ فی کتاب النور والبرهان فقال فی باب ما انزل الله تعالی علی نبیه " ص" قم فانذر " وقوله تعالی " فاصدع بما تؤمر " وما ضمن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لمن اجابه وصدقه، رفع الحدیث عن محمد بن اسحاق قال: قال حسان: قدمت مکة معتمرا واناس من قریش یقذفون اصحاب رسول الله " ص" فقال ما هذا لفظه: فامر رسول الله علیا (علیه‌السّلام) فنام علی فراشه، وخشی ابن‌ابی‌قحافة ان یدل القوم علیه فاخذه معه ومضی الی الغار.  🔰مرحوم سید بن طاووس از کتاب البرهان ابوهاشم بن صباغ که علماء سنی است نقل می‌کند: از دسته روایاتی که دلالت می‌کندپیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از ترس این که ابوبکر جای را به کفار نشان ندهد او را با خود به غار بردند روایتی است که شیخ ابوهاشم بن صباغ در کتاب النور و البرهان باب: ما انزل الله علی نبیه ذیل آیه «قم فانذر» و آیه «فاصدع بما تؤمر» وباب «ما ضمن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لمن اجابه وصدقه» می‌آورد: حسان می‌گوید برای انجام حج عمره به مکه آمدم دیدم مردمی از قریش به اصحاب رسول خدا فحش می‌دادند.... پس این‌گونه می‌گوید: رسول خدا به علی (علیه‌السّلام) (درشب لیلة المبیت) امر نمود (که درجای ایشان بخوابد) علی (علیه‌السّلام) نیز اجابت نمود ولی از ابن‌ابی‌قحافة (کنیه ابوبکر) ترسید که مبادا جای ایشان را به کسانی که دنبال پیامبر بودند نشان دهد به همین خاطر او را با خود به غار بردند. 📚:الطرائف  ج2  ص 410 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ابابکر چگونه خود را به پیامبر در مسیر هجرت رساندید 🛑أن أبا بكر أتى عليا فسأله عن نبى الله صلى الله عليه وسلم فأخبره أنه لحق بالغار من ثور وقال إن كان لك فيه حاجة فالحقه فخرج أبو بكر مسرعا فلحق نبى الله صلى الله عليه وسلم في الطريق فسمع رسول الله صلى الله عليه وسلم جرس أبى بكر في ظلمة الليل فحسبه من المشركين فأسرع رسول الله صلى الله عليه وسلم المشى فانقطع قبال نعله ففلق إبهامه حجر فكثر دمها وأسرع السعي فخاف أبو بكر أن يشق على رسول الله صلى الله عليه وسلم فرفع صوته وتكلم فعرفه رسول الله صلى الله عليه وسلم فقام حتى أتاه فانطلقا ورجل رسول الله صلى الله عليه وسلم تستن دما )1 🔰طبری عالم نامی اهل تسنن نقل میکند: وقتی امیرالمومنین علیه‌السلام در جایگاه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌اله خوابیدند، ابابکر آمد و گمان کرد شخص خوفته پیامبر است ابابکر سوال کرد پیامبر کجاست؟ امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: پیامبر به سمت غار ثور رفتند اگر با پیامبر کاری داری به سمت غار ثور برو. وقتی ابابکر سمت غار ثور رفت در دل شب صدای نامفهوم ابابکر به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌اله رسید پیامبر، پیامبر گمان کردند که مشرکین به وی رسیده اند لذا با سرعت حرکت کرد به خاطر همین نعلین مبارک پیامبر به سنگی برخورد کرد و از انگشت پای ایشان خون زیادی جاری شد. ابابکر وقتی این واقعه را دید ترسید بر پیامبر مشقت و زحمت بیشتری وارد شد لذا صدای خود را بلند کرد تا پیامبر متوجه شدند که این شخص ابابکر است. 👇جنایت ابابکر👇 🛑أقول فأول دم سفك من رسول الله ص بعد الهجرة على هذه الرواية هذا الدم الذي قد خرج من قدمه الشريف بجناية أبي بكر عليه و لو كان توصل في إشارة يعرف بها رسول الله ص أنه صاحبه ما كان قد أسرع المشي و لا خاف منه و لا جرى دمه.)2 🔰مرحوم سید بن طاووس ذیل این گزارش می‌نویسند: اولین خونی که از پیامبر صلی‌الله‌علیه و‌اله بعد از هجرت جاری شد خون پای مبارکشان بود که به خاطر جنایت ابابکر بود و اگر ابابکر از ابتداء با اشاره‌ای واضح خود را معرفی می‌کرد تا پیامبر میشناختشان نه پیامبر می‌ترسید و نه خونی از پای مبارکشان جاری میشد. ✍در زمانی که ابابکر با بی عقلی باعث خون ریزی از پای مبارک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌واله شدند شخصی دیگر در رختخواب پیامبر از خون پیامبر دفاع کردند. این بی‌توجهی ابابکر را مقایسه کنید با گزارش ابی رافع 🔺 ثنا عَوْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللهِ بْنِ أَبِي رَافِعٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: " دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ نَائِمٌ، أَوْ يُوحَى إِلَيْهِ، وَإِذَا حَيَّةٌ فِي جَانِبِ الْبَيْتِ، فَكَرِهْتُ أَنْ أَقْتُلَهَا وَأُوقِظَهُ، فَاضْطَجَعْتُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْحَيَّةِ، فَإِنْ كَانَ شَيْءٌ كَانَ بِي دُونَهُ)3 🔰ابی رافع نقل میکند که بر پیامبر صلی الله علیه و اله وارد شدم در حالی که پیامبر در خواب بودند و در گوشه از اتاق ماری بود؛ ابتداء قصد کردم که مار را بکشم ولی ترسیدم که پیامبر بیدار بشود لذا خود را بین پیامبر و مار قرار دادم که اگر مار بخواهد نیش بزند، من را نیش بزند نه پیامبر را تا مزاحم‌خواب پیامبر نشوم ✍عیسوند 📚منابع: 1: تاریخ طبری ج۲ ص ۱۰۱ 2: الطرائف ج۲ ص ۴۰۸ 3: معرفه الصحابه لابي نعيم ج 1ص252 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چرا ابابکر در بستر پیامبر نخوابید؟ قسمت‌اول 🛑ثم یقال له ما بالک اهملت امر مبیت علی (علیه‌السّلام) علی الفراش بمکة لیلة الهجرة هل نسیته‌ام تناسیته فانها المحنة العظیمة والفضیلة الشریفة التی متی امتحنها الناظر، واجال فکره فیها، رای تحتها فضائل متفرقة ومناقب متغایرة، وذلک انه لما استقر الخبر عند المشرکین ان رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مجمع علی الخروج من بینهم للهجرة الی غیرهم قصدوا الی معاجلته، وتعاقدوا علی ان یبیتوه فی فراشه، وان یضربوه باسیاف کثیرة، بید کل صاحب قبیلة من قریش سیف منها، لیضیع دمه بین الشعوب، ویتفرق بین القبائل، ولا یطلب بنو‌هاشم بدمه قبیلة واحدة بعینها من بطون قریش، وتحالفوا علی تلک اللیلة، واجتمعوا علیها، فلما علم رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ذلک من امرهم، دعا اوثق الناس عنده، امثلهم فی نفسه، وابذلهم فی ذات الاله لمهجته، واسرعهم اجابه الی طاعته، فقال له ان قریشا قد تحالفت علی ان تبیتنی هذه اللیلة، فامض الی فراشی، ونم فی مضجعی، والتف فی بردی الحضرمی لیروا انی لم اخرج، وانی خارج ان شاء الله. فمنعه اولا من التحرز واعمال الحیلة، وصده عن الاستظهار لنفسه بنوع من انواع المکاید والجهات التی یحتاط بها الناس لنفوسهم، والجاه الی ان یعرض نفسه لظبات السیوف الشحیذة من ایدی ارباب الحنق والغیظة، فاجاب الی ذلک سامعا مطیعا طیبة بها نفسه، ونام علی فراشه صابرا محتسبا، واقیا له بمهجته، ینتظر القتل، ولا نعلم فوق بذل النفس درجه یلتمسها صابر، ولا یبلغها طالب، (والجود بالنفس اقصی غایة الجود)، ولولا ان رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علم انه اهل لذلک، لما اهله، ولو کان عنده نقص فی صبره او فی شجاعته او فی مناصحته لابن عمه، واختیر لذلک، لکان من اختاره (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منقوضا فی رایه، مضرا فی اختیاره، ولا یجوز ان یقول هذا احد من اهل الاسلام، وکلهم مجمعون علی ان الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عمل الصواب، واحسن فی الاختیارت 🔰ابوجعفر اسکافی؛ استاد ابن ابی الحدید در جواب جاحظ که به لیله المبیت اشکال کرده بود اینگونه جواب داد: تو را چه شده است که داستان خوابیدن علی (علیه‌السّلام) را در جای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در لیلة المبیت ذکر نکرده‌ای آیا آن را فراموش کرده‌ای یا خودت را به فراموشی زده‌ای؟! پس بدرستی‌که این کار تحمل سختی و پایداری بزرگی است که هر زمان شخصی خود را به جای وی گذارد و فکرش را متوجه آن کند می‌بیند در آن فضیلت‌های بسیار و منقبت‌های مختلفی موجود است. وقضیه از این قرار است که وقتی به مشرکین خبر رسید که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قصد خروج برای هجرت به سوی غیر ایشان (اهل مدینه) دارند خواستند برای اینکار چاره‌ای‌اندیشیند، پس پیمان بستند که شب هنگام در کنار بستر وی جمع شوند واو را با شمشیر‌های بسیار بزنند، در دست افرادی از قبیله‌های مختلف قریش شمشیری از آن شمشیر‌ها باشد تا خون وی بین گروه‌های مختلف تقسیم شود و بنی‌هاشم نتوانند خون وی را از قبیله‌ای خاص طلب کنند. و برای آن شب قسم خوردند و در آن شب با هم جمع شدند. پس وقتی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از این ماجرا با خبر شدند، کسی را فرا خواندند که از همه بیشتربه وی اطمینان داشتند علی (علیه‌السّلام) و کسی که خود را بیشتر ازهمه برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در معرض خطر می‌گذاشت و کسی را که از همه بیشتر در راه خدا فداکاری می‌کرد وکسی که سریعتر از همه از وی اطاعت می‌کرد. پس به وی گفت که قریشیان هم‌پیمان شده‌اند که امشب بر سر من بریزند. پس به خوابگاه من برو و در جای من بخواب و روپوش من را بر روی خود بینداز تا ایشان گمان کنند من بیرون نرفته‌ام، و من با اذن خدا بیرون خواهم رفت. پس اولا علی را از اینکه حیله‌ای به کار برد تا جانش را حفظ کند منع کرد (چون باید به حالت عادی درجای رسول خدا می‌خوابید) و او را مجبور کرد که جان خود را در معرض ضربات شمشیر‌های صاحبان کینه و خشم قرار دهد. پس او این مطلب را پذیرفت در حالیکه رضای خاطر به آن داشت و در جای رسول خدا خوابید در حالیکه به خاطر خدا صبر می‌کرد و با دادن جان خود جان رسول خدا را حفظ می‌نمود و انتظار کشته شدن را می‌کشید. ما برتر از مقام بذل جان مقامی نمی‌شناسیم که آرزوی آن را بکنیم. و اگر رسول خدا نمی‌دانست و علم نداشت که وی صلاحیت این کار را دارد وی را انتخاب نمی‌کرد و اگردر او‌ اندکی کمبود صبر یا شجاعت یا خیرخواهی برای رسول خدا وجود داشت و با این وجود برای این کار انتخاب می‌شد رسول خدا کسی را انتخاب کرده بودند که انتخاب درستی نبود و حق گفتن چنین مطلبی را هیچ فردی از امت ندارد و همه اجماع دارند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عمل درست را انجام داده‌اند. 📚:شرح نهج البلاغة ، ج‏13، ص: 259 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چرا ابابکر در بستر پیامبر نخوابید؟ قسمت‌دوم 🛑ثم فی ذلک - اذا تامله المتامل - وجوه من الفضل: منها انه وان کان عنده فی موضع الثقة، فانه غیر مامون علیه الا یضبط السر فیفسد التدبیر بافشائه تلک اللیلة الی من یلقیه الی الاعداء. ومنها انه وان کان ضابطا للسر وثقه عند من اختاره، فغیر مامون علیه الجبن عندمفاجاة المکروه، ومباشرة الاهوال، فیفر من الفراش، فیفطن لموضع الحیلة، ویطلب رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فیظفر به. ومنها انه وان کان ضابطا للسر، شجاعا نجدا، فلعله غیر محتمل للمبیت علی الفراش، لان هذا امر خارج عن الشجاعة ان کان قد قامه مقام المکتوف الممنوع، بل هو اشد مشقة من المکتوف الممنوع، لان المکتوف الممنوع یعلم من نفسه انه لاسبیل له الی الهرب، وهذا یجد السبیل الی الهرب والی الدفع عن نفسه، ولا یهرب ولا یدافع. ومنها انه وان کان ثقة عنده، ضابطا للسر، شجاعا محتملا للمبیت علی الفراش، فانه غیر مامون ان یذهب صبره عند العقوبة الواقعة، والعذاب النازل بساحته، حتی یبوح بما عنده، ویصیر الی الاقرار بما یعلمه، وهو انه اخذ طریق کذا فیطلب فیؤخذ، فلهذا قال علماء المسلمین ان فضیلة علی (علیه‌السّلام) تلک اللیلة لا نعلم احدا من البشر نال مثلها. 🔰ابوجعفر اسکافی؛ استاد ابن ابی الحدید در ادامه جواب جاحظ که به لیله المبیت اشکال کرده بود اینگونه جواب می‌دهد: اگر کسی در این مطلب نظر کند چند جهت برتری برای علی (نسبت به ابوبکر) می‌بیند: زیرا ابوبکر حتی اگر (ازجهت ظاهری) مورد اطمینان رسول خدا بود اما پیامبراکرم به رازداری وی اطمینان نداشتند چون ممکن بود ابوبکر راز هجرت رسول خدا را در آن شب فاش کند و دشمنان به حضرت دست پیدا کنند در نتیجه تمام نقشه‌های رسول خدا نقش بر آب می‌شد. حتی اگر ابوبکر نزد رسول خدا از جهت رازداری مورد اطمینان بود اما رسول خدا از نترسیدن وی در هنگام مقابله با سختی اطمینان نداشتند پس شاید از خوابگاه رسول خدا فرار نموده متوجه محل نقشه رسول خدا شده دنبال رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برود؛ پس کفار ایشان را پیدا کنند. حتی اگر ابوبکر حافظ سر رسول خدا بود و شجاع اما شاید توانایی خوابیدن در جایگاه رسول خدا را نداشت. چون تحمل آن حالت جدای از بحث شجاعت است. زیرا باید شجاع را در حالت دست بسته ممنوع از مقابله قرار دهی (یعنی شجاع جرات دفاع از خود را دارد اما در اینجا نمی‌تواند از خود دفاع کند). بلکه این امر سخت‌تر از شخص دست بسته است. زیرا شخص دست بسته می‌داند که راه فراری ندارد اما این شخص هم می‌تواند فرار کند و هم می‌تواند از خود دفاع نماید (اما چنین کاری نمی‌نماید). حتی اگر او شخص رازدار و شجاعی بود و می‌توانست در جای رسول خدا بخوابد و فرار هم نکند اما رسول خدا از بعد آن اطمینان نداشتند که اگر وی را زنده گرفته و شکنجه کنند اقرار به آنچه که می‌داند نکند و مسیر رسول خدا را به کفار نشان ندهد پس ایشان به دنبال رسول خدا رفته ایشان را پیدا کنند. به همین دلیل است که علمای مسلمین گفته‌اند کسی را نمی‌شناسیم که به فضیلت علی در آن شب رسیده باشد. 📚:شرح نهج البلاغة ، ج‏13، ص: 259 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖اثبات کفر ابابکر از آیه غار ✍مخالفین شیعه برای اثبات فضلیت خلیفه غاصب اول به نزول سکینه و آرامش در آیه غار استدلال می‌کند به این نحو: اگر ابابکر مومن نبود بر وی سکینه و آرامش از طرف خداوند متعال نازل نمی‌شد آیه معروف به آیه غار إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ 👈سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ👉 وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ{التوبه ۴۰} ترجمه: اگر شما او را (یعنی رسول خدا را) یاری نکنید البته خداوند او را یاری کرد هنگامی که کافران او را که یکی از دو تن بود (از مکه) بیرون کردند، آن‌گاه که در غار بودند (و خدا بر در غار کوه پرده عنکبوتان و آشیانه کبوتران گماشت تا دشمنان که به عزم کشتنش آمده بودند او را نیافتند) و آن‌گاه که او به رفیق و همسفر خود (ابو بکر که پریشان و مضطرب بود) می‌گفت: مترس که خدا با ماست. آن زمان خدا وقار و آرامش خاطر خود را بر او فرستاد و او را به سپاه و لشکرهای غیبی خود که شما آنان را ندیدید مدد فرمود و ندای کافران را پست گردانید و ندای خداست که مقام بلند دارد، و خدا را کمال قدرت و دانایی است. 🛑عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بُکَیْرٍ، عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرَانَ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی احْتِجَاجِ النَّاسِ عَلَیْنَا فِی الْغَارِ، فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: حَسْبُکَ بِذَلِکَ عَاراً- أَوْ قَالَ : شَرّاً- إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَذْکُرْ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَّا أَنْزَلَ اللَّهُ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ جَمِیعاً، وَ إِنَّهُ أَنْزَلَ السَّکِینَةَ عَلَی رَسُولِهِ وَ أَخْرَجَهُ مِنْهَا وَ خَصَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ دُونَهُ.. 🔰حمزة بن حمران گوید: با مولا حضرت صادق علیه السلام در مورد استدلال مخالفین شیعه بر ما در مسئله غار صحبت کردم. حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: همین مطلب برای تو کفایت می‌کند که خداوند تبارک و تعالی هیچ جای قرآن رسول الله صلی‌الله‌علیه‌واله را همراه مومنین ذکر نفرموده مگر اینکه سکینه و آرامش را بر همگی آنان هم نازل فرموده. اما در قضیه غار سکینه را فقط بر پیامبرش نازل فرمود و دیگری را از مفاد آیه خارج نمود. وآرامش را به رسول خدا صلَّی الله علیه و آله اختصاص داد؛ نه دیگری. (یعنی اگر ابوبکر هم مومن می‌بود خداوند متعال بر او نیز آرامش نازل می‌فرمود و از سکینه الهی محروم نمی‌شد) 📚:السرائر ج‏3، ص: 633 👇سکینه در قرآن👇 1. ثُمَّ👈 أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِين👉َ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ ﴿التوبة: ٢٦﴾ 2. إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ👈 فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ👉 وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿الفتح: ٢٦﴾ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ترس وحشتناک ابابکر در غار َ🛑يُوسُفَ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَقْبَلَ يَقُولُ لِأَبِي بَكْرٍ فِي الْغَارِ اسْكُنْ فَإِنَّ اللَّهَ مَعَنَا وَ قَدْ أَخَذَتْهُ الرِّعْدَةُ وَ هُوَ لَا يَسْكُنُ فَلَمَّا رَأَى رَسُولُ اللَّهِ ص حَالَهُ قَالَ لَهُ تُرِيدُ أَنْ أُرِيَكَ أَصْحَابِي مِنَ الْأَنْصَارِ فِي مَجَالِسِهِمْ يَتَحَدَّثُونَ فَأُرِيَكَ جَعْفَراً وَ أَصْحَابَهُ فِي الْبَحْرِ يَغُوصُونَ قَال‏نَعَمْ فَمَسَحَ رَسُولُ اللَّهِ ص بِيَدِهِ عَلَى وَجْهِهِ فَنَظَرَ إِلَى الْأَنْصَارِ يَتَحَدَّثُونَ وَ نَظَرَ إِلَى جَعْفَرٍ ع وَ أَصْحَابِهِ فِي الْبَحْرِ يَغُوصُونَ فَأَضْمَرَ تِلْكَ السَّاعَةَ أَنَّهُ سَاحِرٌ. 🔰 امام صادق عليه‌السّلام فرمود: از پدرم امام باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در غار ثور رو به ابو بكر كرد و فرمود: آرام گير كه خدا با ماست. و اين در حالى بود كه وجود ابو بكر را لرزه فرا گرفته بود و آرامى نداشت، و چون پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم حال او را بديد فرمود: مى‏خواهى من اصحاب خود را از انصار مدينه همان طور كه در مجالس خود نشسته و با هم سخن مى‏گويند به تو نشان دهم و نيز جعفر و همراهان او را كه در دريا شناورى مى‏كنند به تو نشان دهم؟ ابو بكر گفت: آرى، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم دستى بر چهره ابو بكر كشيد و ابو بكر ديد كه انصار نشسته‏اند و با يك ديگر سخن مى‏گويند و مشاهده كرد كه جعفر و همراهانش در دريا شنا مى‏كردند، پس در همان لحظه به دل ابو بكر گذر كرد كه پيامبر افسونگر و جادوگر است. ✍ترس عجیب ابابکر در منابع مخالفین نیز بیان شده است. 🔺عَنْ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: كُنْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الغَارِ، فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا أَنَا بِأَقْدَامِ القَوْمِ، فَقُلْتُ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، لَوْ أَنَّ بَعْضَهُمْ طَأْطَأَ بَصَرَهُ رَآنَا، قَالَ: «اسْكُتْ يَا أَبَا بَكْرٍ 🔸در صحیح بخاری نقل شده است: ابابکر گفت با پیامبر در غار بودم ناگاه کفار قریش نزدیک غار شدند؛ به پیامبر گفتم یا رسول الله اگر کفار قریش نگاه کند ما را میبینید؛ پیامبر فرودند ابابکر سکوت کن. 📚منابع: 1: الكافي ج‏8، ص: 262 2:صحیح بخاری ج ۵ ص ۶۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تقیه تا چه زمانی واجب است❓ 🛑عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ع‏ لَا دِينَ لِمَنْ لَا وَرَعَ لَهُ وَ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا تَقِيَّةَ لَهُ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَعْمَلُكُمْ بِالتَّقِيَّةِ فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى مَتَى قَالَ إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ هُوَ يَوْمُ خُرُوجِ قَائِمِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ 👈🏻 فَمَنْ تَرَكَ التَّقِيَّةَ قَبْلَ خُرُوجِ قَائِمِنَا فَلَيْسَ مِنَّا... الحديث. 🔰 حسين بن خالد گويد: امام رضا عليه السّلام فرمودند: كسى كه ورع نداشته باشد دين ندارد و كسى كه تقيّه نداشته باشد ايمان ندارد، گرامى‌ترين شما نزد پروردگار كسى است كه بيشتر به تقيّه عمل كند. گفتند: اى فرزند رسول خدا! تا چه زمانی؟ فرمودند: تا روز وقت معلوم كه روز خروج مهدی ما اهل البيت عليهم السلام است، و👈 كسى كه تقيّه را پيش از خروج آن حضرت ترك كند از ما نيست! ... 📚 کمال الدین، ج ٢ ص ٣٧١ ✍ لذا با توجه به زمانی‌ که حضرت بیان فرمودند، وجوه برخی ناقضانِ تقیه، اساسی ندارد. ... و. ظاهرا نزد برخی، هرکس بی‌تقیه‌تر است عزیزتر و دین‌دارتر است، بخلاف آنچه امام فرمودند. فتأمل ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi